? RUN OF KILLERS ?
ජාවාරම ?️
හත්වන කොටස

දින තුනකට පසු:

නිවසට අවශ්‍ය ආහාර ද්‍රව්‍ය ගෙන ඒම සඳහා කෝසල සහ ටීෂා තම දියණියද සමඟ සුපිරි වෙළඳසලකි බඩු මිලදී ගත් ඔවුන් නැවත නිවසට යාමට මෝටර් රථය නවතා තිබූ රථ ගාල අසලට පැමිණියේය.

” එක්ස්කියුස් මී , මේ කෝසලයා නේද?”
තිදෙනාම රථයට ගොඩවීමට සැරසෙත්ම යමෙකු ඔවුන් ඇමතුවේය.
” යකෝ මේ අපේ චංචලයා නේද? අවුරුදු කීයකට පස්සෙද ”
දෙදෙනාම එකිනෙකා වැළඳ ගත්තේය.
“කෝසලයා, උඹ එහෙනම් මාව අඳුරගත්තා නේද?”
” නැතුව , ඉතින් කොහොමද උඹට දරුවයි ප්‍රභායි හොඳින් ඉන්නවද?”
” අවුලක් නෑ , ප්‍රභා නම් මේ ළඟදිත් උඹව මතක් කරා ,
හැබැයි උඹත් එක්ක කතා කරන්නවත් වටින්නෙ නෑ ”
” ඇයි බං ඒ?”
” ඇයි අහන්නෙ අපිට හොරෙන් බැඳලා,ළමයෙකුත් හැදුවා නේද?”
” අනේ නෑ බං ඇත්තටම ප්ලෑන් කරලා වෙඩින් එකක් ගන්න වෙලාවක් තිබුනෙ නෑ, උඹලා දන්නවනෙ ඉතින් ආච්චිට ඕන වුනෙ ඉක්මනට මාව බන්දලා දෙන්න. මොනවා කරන්නද ඉතින් ”
” නෑ බං කෝසලයා,මට ඇත්තටම සතුටුයි උඹ මෙහෙම ලස්සනට ඉන්නවා දැක්කම. උඹ ඉස්කෝලෙ කාලෙත් කාන්තා විරෝධී සංගමයෙනෙ හිටියෙ, නංගිත් ලොකු ගේමක් දීලා තියෙනවා නේ අපේ එකාව අල්ලගන්න”
චංචලය දරුවා වඩාගෙන සිටි ටීෂා දෙස බලා ඇසූ අතර ඇය කෝසල දෙස බලා සිනාසිය.
” එහෙනම් මචං , මම යනවා වෙලාවක තුන් දෙනත් එක්ක ඒ පැත්තෙ වරෙන් , ප්‍රභාටත් මාර සතුටු හිතෙයි උඹ මෙහෙම ඉන්නවා දැක්කම . ”
” අනිවාරෙන් , ගේ හදලා ඉවර වුන ගමන් උඹලා ඔක්කොටම හොඳ පාර්ටි එකක් දෙන්නම්, එහෙනම් මචං ප්‍රභාවත් මතක් කරා කියපන්”
………………………………………?

” සිහින ලොවේ මිහිර මැවූ මාලී , සිනහ නඟයි ඔබයි මනාලී ”
වෑන් රථයේ පිටුපසින් ඇසුනු ගීතයට එහි රියදුරු හැර අනෙක් සැවොම අත්පොලසන් දී දායක විය. එය සති අන්තයේ දිනයක් වූ බැවින් එක් වැඩපළක තරුණයන් පිරිසක් විසින් විනෝද චාරිකාවක් යමින් සිටියේය.
” ජනා ඔය සෙනඟ නැති ප්ලේස් එකක් බලලා අල්ලපන් , පම්ප් එකක් දාලා යන්න”
” ඒ ඔවු බන්, දැන් වාඩි වෙලා ඉඳලත් එපා වෙලා ”
පිටුපස සිටි තරුණයන්ගේ අවලාද අසා රියදුරු ජනක මාර්ගය පසෙකට වන්නට වෑන් රථය නතර කලේය.
පසුව සියල්ල වෑන් රථයෙන් බැස ගත්තේ කුඩා ජල පහරක් අසලයි. එය කුඹුරක් මැදින් ගලා යමින් තිබුනි. එම ප්‍රදේශයට කලක පටන් වර්ෂාව නොතිබුන නිසාදෝ කුඩා ගොයම් ගස් කර්කශ වී ගොස් තිබුනි.
” අඩේ මේ පට්⁣ට ප්ලේස් එක බන් , ඒ නාමලයා කැම් එක අරන් වරෙන් ”
පසුව ඔවුන් එම ස්ථානයේ සිට ඡායාරූප ගන්නට විය.
” අඩේ මොකක්ද බන් ඒ කුණු ගඳ ”
” වතුර අඩු නිසා මාළු මැරිලා ඇති බන්”
ඔවුන් එකිනෙකාට හුවමාරු කරගනිමින් ඡායාරූප ගත් අතර ජනක කැමරාව අතට ගත්තේ චාමරගේ ඡායාරූපයක් ගැනීම සඳහාය.
” ඒ මේ රැන්ඩම් ක්ලික් එකක් ගනින්”
චාමර එසේ පවසද්දී ජනක කැමරාවට එක් ඇසක් තබා අවශ්‍ය කෝණය ගනිමින් සිටියේය.
” ඒ මචං , පොඩ්ඩක් මෙහෙ වරෙන්”
ජනක ඡායාරූප ගැනීම පසෙක තබා අසල සිටි මිතුරෙකුට කතා කලේය.
” ඇයි බන්”
” අර අතන කවුරු හරි වැටිලා ඉන්නවද බන් මම කැම් එක සූම් කරද්දි ලාවට අතක් වගේ දැක්කා”
චාමරට පිටුපසින් ඇති ඇළ ඉවුර වෙත ජනක අතක් දික් කර පෙන්වූ අතර චාමරද ඒ දෙස හොඳින් බැලුවේය.
” චාමා පොඩ්ඩක් බලපන් අතන කවුරු හරි වැටිලා ඉන්නවද කියලා”
ජනක අත දිගු කරමින් පෙන්වූ ස්ථානයට චාමර කිට්ටු කර බැලුවේය.
” ඒ ජනා අඩෝ ඒ ඉක්මනට 119 ගහපන්”
…………………………………………….?

සැදෑ යාමයේ දියණියගේ බලවත් ඉල්ලීමට අනුව කෝසල ටීෂාද සමඟ මුහුදු වෙරළට පැමිණියේය.
කුඩා දියණිය වැලි සෙල්ලම් කරන අතරතුර ඔවුන්
දෙදෙනා ඒ අසලට වී බලා සිටියේය.
” මෙහෙම දවසක් එයි කියලා හීනෙකින්වත් හිතුවෙ නෑ. මැරි කලාට පස්සෙ ෆ්‍රස්ට් ටයිම් බීච් එකට ආවමයි.”
ටීෂා කෝසලගේ උරහිසට හිස තබා ගනිමින් පැවසුවේය .
” පරණ දේවල් අමතක කරන්න ටීෂා , අපිට කියලා අලුත් ජීවීතයක් හදාගමු , මට දැන් ඉන්නෙ ඔය දෙන්නා විතරයි ”
කෝසල ඇයට හාදුවක් දෙමින් පැවසුවේය.
” ඔයා කැමති නැත්ද අයියෙ කවදාහරි තුන්දෙනා හතර දෙනා වෙනවට?”
ටීෂා ව්‍යංග්‍යර්ථ⁣යෙන් පැවසූ දෙය කෝසලට දැනුනු බව ඔහු ඇගෙව්වෙ ඇගේ නාසය මිරිකමිනි.
තිදෙනාගේම නිදහසට බාධා කරන දුරකථන ඇමතුම ඒ මොහොතේ කෝසලට ලැබෙයි.
” එස්.අයි ධනංජය ”
තිරයේ දිස්වුනු නම දෙස බලා ඔහු දුරකථන ඇමතුම ලබා ගත්තේය.
” ඔව් ධනංජය ”
අනෙක් පසින් යමක් පැවසූ අතර කෝසල තරමක් නොසන්සුන් විය.
” ඕ.කේ මම දැන්ම එන්නම් ඔයා මට ලොකේෂන් එක එවන්න”
ඇමතුමට පිළිතුරු දුන් කෝසල දුරකථන ඇමතුම විසන්ධි කලේය.
“ඇයි අයියෙ?”
” ටීෂා ,පොඩි හදිස්සියකට මට ස්ටේෂන් එකට යන්න ඕන. චූටි මැණික , අප්පච්චි හෙටත් ඔයාව බීච් එක්කන් එන්නම්, අපි දැන් යමු”
ඔහු දියණියව වඩා ගත් අතර තිදෙනාම නිවස බලා පිටත් විය…………..

……………………………?……………………………………………………………..

? එකපාරටම මොකද වුනේ?
? ඇළ අයිනෙ වැටිලා හිටියෙ??