අවසාන කොටස අනූ හත්වන කොටස කාර් එකේ … ගෙදරට එද්දීම … ගෙදර තිබ්බේ .. පුන්චි කලබලයක් … අමුතුම .. විදියක් … මට හිතාගන්න බැරිඋනා… මෙච්චර වෙනසක් කලේ කොහොමද කියලා …මන් යද්දික් තිබ්බ ගෙදර සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් වෙලා මාව එද්දීම පිලිගන්න හිටියේ …. මන් හීනෙකින්වත් හිතුව නැති කෙනෙක්…. පුන්චී පුතාව වඩාගෙන ඉන්න මගේ අම්මා… ඒ ඇස් වල …
පරවි අනූ හය වන කොටස මන් … කුස්සියේ ටැප් එක ඇරගෙන හැඩුම් ඇහෙන්නේ නැතිවෙන්න ඉකි ගගහා ඇඩුවා …. පා…රෝ…… පිටිපස්සෙන් ඇහුන කටහඩත් එක්ක … මන් හැරිලා බැලුවේ…හේශී…ට මන් වාරු උනේ … මන් අසරන උන නිසා…. අ..න්හේ … හේශී … මගේ දරුවා ගෙනියන්න දෙන්න බෑ …. මන් හේශීව බදාගත්තා … බදාගෙන හොදටම ඇඩුවේ … මට රැන්ඩි …
පරවි අනූ පස්වන කොටස ශට් අප්…. මන් මෙච්චර දවසක් ඉවසුවේ. .ඔයාගේ …එක්සෑම් නිසා සුද්දී … ත..ව…ත්… මට…ඉවසන්න තියන්න එපා … විදානයක් වගේ කිව්වම මට කරගන්න දෙයක් නැතිඋනා රැන්ඩි ..අයියා … මොනා ගැනද මේ කියන්නේ .. මට හිතාගනන් බැරිඋනා … මෙච්චර තරහක් ඇයී .. මෙහෙම බොන්න තරම් මොකද්ද රැන්ඩි අයියාට තියෙන ප්‍රශ්නේ ..මන් රැන්ඩි අයියාව ඇදගෙන …
පරවි අනු හතර වන කොටස රැන්ඩි අයියා පුතාව වඩාගෙන මගේ අතේ තිබ්බ එයාගේ කන්වකේශන් ෆොටෝ එක පිරිමදින ගමන් කිව්වේ .. මට දැනුනේ ලොකු ආඩම්බරයක් …… ඒත් එයා හෙමීට මගේ අත හිරකරද්දී … මට … එයාගේ මූනේ ඉරියව් හිතාගන්න බැරිඋනා .. හවස පන්සල් යමූ … තිසුලයා ගේ තුන්මාසේ …. ගෙවිලා දවස් දෙකයී … හ්ම්ම් කතාව වෙනස් …
පරවි අනූ තුන්වන කොටස එක දිගටම එතන ගෝශාවක් වෙද්දී .. වෙඩි උන්ඩ කීපයක් පත්තු උනේ … පුතාගේ ..කෑගැහිල්ල මහ විලාපයක් කරලා … ඒත් එක්කම හැමදේම … නොපෙනී නොඇසී යන්න ගියා …. ❤️ සු..ද්දී … ලාවට ඇහුන කටහඩට … මන් ඈස් අරින්න හැදුවත් … මට ඇස් අරින්න බැරි තරමට ඇස් පියවිලා … මගෙ අත පය .. …
පරවි අනූ දෙවන කොටස එකපා…ර…ක් කි..ව් ….වාම ….ප…ල…ය…න් … සුද්දී …. රැන්ඩි අයියා ..මාව තල්ලූ කරලා .. එයා .. දිව්වේ ඇතුලට …. මාත් ඒ පස්සෙම දිව්වේ … කකුල පැටලිලා වැටෙද්දී. … එහෙමම නතර උනා මම පැන්චී. කොහෙද දන්නේ නෑ .. මන් නිකමට බැලුවේ වටපිට … මූනේ පැත්තකින් බේරෙන දාඩිය බින්දු අතින් පිහලා දාද්දී ඇගට විසි …
පරවී අනු එක්වන කොටස මන් දන්නවා … රත්තරන් …… මන් එන්නම් … යමූ අපි දෙන්නා … මන් … දගකාර හිනාවක් මූනට අරගෙන ඇහැක් ඉගිමරලා …කිව්වේ … ❤️ ජීවිතේට වසන්තය ආවා වගේ ඉඩෝරේ ඉවර වෙලා කොල හැලුන ගස් වල පුන්චි දලු එක එක පූදින්න පටන් අරන් … තව ටික දවසකින් කොල හැලුනු අතු පිරෙන්න දලු ඉහිරෙයී …
පරවි අනූවන කොටස සු…ද්..දී … මෙහෙම ..මා…ව … ටෙස්ට් ක…රන්න…එපා… කදුලු එක්ක පොර බදින එයාගේ හැගීම් …මන් තවත් සෙල්ලම් කරනවාදෝ කියලා වරදකාරි හැගීමක් දැනුනේ … එකපාරම එයා මගේ මූනට බර උනේ ..තවත් ඉවසන් ඉන්න බැරි තැන කියලා මට නොතේරුනා නෙමේ … රැන්ඩි අයියාට ඉඩ දීලා මන් දෑස් පියාගත්තේ ඒ නිසා. නොරිදෙන්න දුන්නූ හාදුවට. සුසුම් එක්ක …
පරවි අසූ නමවන කොටස මගේ පපුවේ ගැස්ම වැඩි වෙද්දී ..මන් බයෙන් බයෙන් රැන්ඩි අයියා දිහා බලල කිව්වාම … රැන්ඩි අයියා .. එකපාරම ….හයියෙන් කෑගහලා හිනාවෙන්න ගත්තේ මුලු කාමරෙම දෙවනත් වෙන්න … මෙච්චර සතුටක් කොහෙන්ද කියලා මගේ හිත නෑසුවා නෙමෙ… මන් බය වෙලා වගේ බලන් හිටියේ ..රැන්ඩි අයියාගේ හිනාව දිහා … ඒ…. මෝ…ඩි…. මටත් ඕන කලේ …
පරවි අසූ අටවන කොටස ආහ් ..කතා..කරපන් .සු…ද්…දී …. උ..බ ..කො…හො…ම..ද … එහෙම …හිටියේ …. අ…හ් ආ..ව් … වේදනවාට මගේ කටින් කෙදිරි ගෑවුනේ රැන්ඩි අයියාගේ අත් වලට එඉදුම් දෙන මගේ උරහිස් නිසා … ඒත් ඒ ගැන වගක් වත් රැන්ඩි අයියාට තිබ්බෙම නෑ … ඒ වෙනුට තිබ්බේ පුපුරන තරම් කේන්තියක් .. තවමත් ඒ ඉරියව්වෙන්ම ඉන්න රැන්ඩි අයියා …
පරවි අසූ හත්වන කොටස රැන්ඩි අයියගේ කතාව පටන් ගන්න කන් ඔහේ බලාගෙන. හිටියේ. හැමදුකම අහල විදවන්න හිතාගෙනමයී ලොකු හුස්මක් අරගෙන. එයා කතාව පටන් ගනිද්දී මන් ඇදේ ඇලවෙලා ඔහේ බලාගෙන හිටියේ … සිවිලිම දිහා … චායා ඇඩ්මිට් කරද්දීවත් … රැපා පැත්ත පලාතක වත් ආවේ නෑ. සුද්දී … ඒක මොන විදියේ ආදරයක් ද කියන්න මට තේරුම් ගන්න …
පරවි අසූ හයවන කොටස රැන්ඩි අයියා මාව තද කරගෙනම .. හිස සිම්බේ ගොඩක් ආදරෙන් … එතකොටමයී …. මන් හොරැහැට දැක්කේ එයා එක අතකින් කදුලු පිහදනවා … රැන්ඩි අයියා ගොඩක් සන්වේදී වෙලා … එයාගේ මෙච්චර දවසක් දැක්ක ප්‍රතීරූපය අද වෙනස් වෙලා මට දුකක් දැනුනේ එයා ගැන … ඊටත් වඩා ඒ පපුව ගැහුනේ. මන් ගැන බයකින් කියන …
පරවි අසූ පස් වන කොටස ඔයාට ඊට පස්සේ ඕනේනම් මාව දාලා යන්න පුලුවන් … අපි දෙන්නම මෙහෙම විදවන්න ඕනේ නෑ නන්ගී … මන් ඔයාට ආදරේ කලාට .. ඔයා මට ආදරෙ නැත්නම් ..ඔයාට මේ ජීවිතෙන් යන්න දෙන්න ඕනේ මම … රැන්ඩි අයියා කිව්ව දේවල් දිහාමන් බලාගෙන හිටියේ … පුදුම වෙලා … තවමත් මන් දැක්කේ ඇත්තක්ද කියලා …
පරවී මොනවාද මේ වෙන්නේ … මන් උඩ බිම බැලුවේ ඒ මනුස්සයා කිව්ව කතාව තේරුම් ගන්න ..රැන්ඩි අයියා තවමත් ඒ මනුස්සයා දිහා බලාගෙන වරෙල්ලා යන්න … ඒ කලු මනුස්සයා … අනිත් අයට අතින් සන් කරලා එලියට බැහැලා ආයම හැරිලා බැලුවේ රකුසු මූනකින් … මන් ඇත්තටම හොදටම බය වෙලා හිටියේ .. මන් රැ ඩි අයියාට තව තවත් …
පරවි යමු සුද්දී එලිය වැටිලා … ටිකක් නිදාගන්න … මහන්සි ඇතී ..ඔයාට … රැන්ඩි අයියා මගේ කරට අතදාගෙනම එහෙම කියලා … නෑගිට්ටේ මාත් එක්කමයී… ඇත්තටම මට තිබ්බේ ගතේ මහන්සියටත් වඩා හිතේ මහන්සිය … හීනෙන් වත් නොහිතපු දේවල් වෙලා තියෙද්දී … හතී දාන මගේ හිතට මේ හැමදේම බර වැඩි බව මට තේරුනා .කොහොම හිතන්නද මෙච්චර දවසක් …
පරවී මෙච්චර වෙලා … හිත හීන අස්සේ හිරවෙලා තියෙද්දී … මට බොර වෙලා ඇහුනේ රැන්ඩි අයියාගේ කටහඩ දෙයියනේ … ඒ කිව්වේ …. මේ … මම ද … මට දැනුනේ වරද කාරී හැගීමක් … මන් නිසා නම් .. මේ හැම්දේම සිද්ද උනේ මම් කොහොමද මේ ද්වල් ආයෙම .. හරි ගස්සන්නේ .. මට පුලුවන් නම් .. තිසූ …
පරවී අසූ එක්වන කොටස මන් තනියෙන් විදවන්න ඕන කියලා ආයෙම මතක් කරපු නිසා මන් මගේ මූනේ හිනාවක් ආරූඩ කරගත්තේ වැලලිලා යන්න හදන මතකෙට යන්න ඉඩ දීලා … නිදිමත නැද්ද සුද්දී … ම්හ් නෑ … මන් රැන්ඩි අයියාගෙන් ඈත් වෙලා අත් දෙක බැදගෙන ලොකු හුස්මක් අරන් කිව්වේ … රැන්ඩි අයියා .. අහස දිහා බලාගෙන. මට මොනවදෝ …
පරවී රැන්ඩි අයියා මගේ ඇස් මගෑරලා එහෙම කියලා .. එලියට ගියා … මන් ඇතුලට ගියේ වටපිට බල බලමයී … රැන්ඩි අයියා ගැන මන් ගොඩක් දේවල් දන්නේ නෑ … එච්චරයි. මට හිතුනේ … මන් බැග් එක ඇරලා … ගත්තේ රැන්ඩි අයියා තියෙනවාකිව්ව මගේ ඇදුම් ටික … හොස්ටල් එකට අරගෙන ගිය හැම ඇදුමක්ම වගේ මේ කේ තිබ්බා …
පරවි හීතේ දුකක් වගේම …එතනින් ගැලඋන එක හිතට සතුටක් රැන්ඩි අයියා වත් තිසු අයියාවත් .. මොනාවා කරනවද කියලාවත් බලන්නහිතුනේ නෑ මට … එහෙමම සීට් එකට පිට දීලා ඇස් පියාගත්තේ ..තවමත් කලබල වෙලා ඉන්න හිත යතාතත්වෙට ගන්න මට ඕන නිසා …ඒත් හිතේ තිබ්බ මොකද්දෝ මන්දා සැනසීමකින්…….. න…න්ගී …. මගේ ඔලුවට දැනුනේ. සියුම් ස්පර්ශයක් … හීනෙන් වගේ …
පරවි තිසූ අයියාගේ ඇස් වලටයී මගේ ඇස්. ගියේ … මෙච්චර සෙනගක් මැද්දේ මන් එයාගෙම ඇස් පැහැදිලිව දැක්කා තිරය වැහිලා. පලාතම කරුවල වෙද්දී හැමෝමස්ටේජ් එකෙන් බැහැලා ..මාත් ඉකමනට බැහැගත්තේ .. අවුරුද්දකටත් වඩා වැඩී කාලයක් නොදැකපූ ඒ මූන ආයෙම හම්බෙන් වගේ මන් දැක්ක නිසා … .. මට දැන් එව් යටගියාව අමතක කරන්නයී ඕනේ .. මන් හැමෝම ඩ්‍රෙසින් …
