ඒ මනුස්සයා ටිකක් හොඳට බලද්දී
…………………….

එතන ළමයෙක් ඉන්නවා කියලා දැකලා.ආරංචිය දීපු ගමන් ආව පොලිස් නිලධාරින් ඒ සාවින්දි කියලා අදුරගෙන හොස්පිටල් යවලා.එයා මැරිලා නෑ.සිහි නැතිව ඉදලා තිබුණේ. මේ සිදුවීම ගැනත් සමජ ජාලා වල පැතිරෙන්න ඒ ඒ තරම් කාලයක් ගියේ නෑ.

ස්කෝලෙන් පිටතදී උන සිදුවීමක් නිසා ස්කෝලේ වැහුවෙ නැති උනත් ඒක මිනී මැරීමට තැත් කිරීමක් කියලාත් ළමයා ඒ ඉස්කෝලෙම මැරුන කෙල්ලගෙ යාලුවෙක් නිසාත් හැමෝගෙම අවධානෙ ස්කෝලෙට යොමු උනා.මරණ ගැන පරීක්ශන යද්දීත් පහුවදාම අනික් බිල්ලත් ගන්න සෙනේශාට ඕනි උනා.
……………………….

පහුවදා ස්කෝලෙ ගිය නිකිණි ගුරුවරයෙක් එන්න කිව්වා කියලා කලින් සෙනේශගෙ පන්තියේ හිටපු පිරිමි ළමයෙකුයි ගෑනු ළමයෙකුයි පාසලේ සිව්මහල් ගොඩ නැගිල්ලක එළිමහන් කොරිඩෝවට ගෙන්න ගත්තා. නිකිණි එයාලාව කාටවත්ම නොපෙනෙන තැනකට එක්ක ගියේ මල් පෝච්චි වලට පොහොර දාන්න කිව්වා කියලා.

නිකිණි එයාලා අතට පොහොර මල්ලක් දික් කලේ මීටරයක් විතර අත දික් කරලා. ඒකට බය උන ළමයි දෙන්නා කෑ ගහන්න හැදුවත් එකවරම අත් දෙකෙන් ළමයි දෙන්නව උස්සලා බිමට විසි කරා. තට්ටු හතරකින් එපිටට විසි උන තරුකයි නදීශායි ලේ විලක් මැද වැටිලා ඉන්නවා දැකපු ස්කෝලෙම ආයෙමත් කැලබුණා.

නිව්ස් වල පත්තර වල එක එක විදියට විස්තර කියවුනා.ළමයි බිම වැටිලා හිටියේ ගොඩ නැගිල්ලට හුඟක් දුරින් වීම හැමෝටම ගැටලුවක් උනා. කීප දෙනෙක් තරුකයි නදීශයි එක්ක නිකිණි ලිෆ්ට් එකේ උඩට යනවා දැක්කත් වෙන කිසි දෙයක් දැකලා නෑ.නිකිණි කිව්වේත් එයා මල් පෝච්ව්යක් එතනින් තියන්න උඩට ගිහින් ආවත් කිසි දෙයක් දැක්කේ නෑ කියලා.

සිදුවෙන සිදුවීම් අසාමාන්‍ය නිසා පාසල ආයෙමත් වැහුවා.හිරුනිට සිහිය ආවත් එයා කෝමා එකක හිටියේ.දෙමව්පියන් ළමයින්ව අස් කරගන්නත් පෙළඹුනා බයට. එහෙන් ස්කෝලෙ නමට කලු පැල්ලමක්. ගුරුවරු පවා බය වෙලා.අදිසි බලවේගයක් පාසලේ ඇති කියලා කටකතා පැතිරුනා.

මේකෙදි නිකිණිගෙ නමත් ගෑවුන ගමන් එයාගෙ අම්මයි තාත්තයි ගොඩක්ම කම්පනයකට පත් උනා.ගමේ උන සිදුවීමයි පාසලේ උන දේවලුයි එයාගෙ ලොකු දූයි අතර සම්බන්දයක් ඇති කියලා එයාලට සිහිවුනේ ඊටපස්සෙයි. නිකිණිට නොදැනෙන්න එයා ගැන අවදානෙන් ඉන්නත් ලොකු දුවගෙ ආත්මය නිකිණි වටා ඉන්නවද කියලා දැනගන්නත් එයාලා උත්සහ කලා.. ඒකෙ ප්‍රතිපලයක් විදියට තමයි ආයුකී වෙනුවට ලොකු දුව අතේ තිබුන මිලී බෝනික්කාව නුවන්‍ට හම්බුනේ.

“යශෝ.. ම් මේ මේ බලන්න මේ බෝනික්කා.. ලොකූගෙ..”නුවන් වෙව්ල වෙව්ලා කිව්වා.

“දෙවියනේ නුවන්.. මගෙ චූටි දූ.. ලොකූ ඇවිත් ද ඇත්තටම..?ඒත් කොහොමද..?”

“ඒක මට තේරෙන්නෙත් නෑ.. මිලීව අපි දූ එක්කම මිහිදන් කරානෙ.. දැන් මේක මගේ නිකිණි අතේ..”

“මට බයයි නුවන් මගේ පොඩි කෙල්ලගෙ ජීවිතෙට ආයෙමත් කරදරයක් වෙයිද..?”

“මන් කිව්වා කලින් යශෝ.. ඔයා තමයි අකමැති උනේ ලොකූගෙ ආත්මය විනාශ කරන්න.”

“දෙවියනේ මැරුණත් ඒ මගේ ලොකු කෙල්ල නුවන්.මන් කොහොමද ඒම කරන්නේ.”යශෝ ඇඬුවා.

“ඒක ඇත්ත යශෝ.. ඒත් දැන් එයා මැරිලා.. අපිට අයිති නෑ.. බලන්න දැන් හොදටම විශ්වාසයි මේක දූගෙ පළිගැනීමක් කියලා.

එයා ඒකට නිකිණිවත් සම්බන්ධ කරන්..”

———————-

“අනේ ඔව් නුවන්.එහෙම වෙන්න ඕනී..ඒ මැරුණ ළමයි දෙන්න ගැන මට මතකයි. එයාල තමයි ලොකු දුවව විහිළුවට ගත්තේ කොයි තරම් එපා කීවත්.ඒ අය ලොකු ලොකු මිනිස්සුන්ගෙ ළමයි”

” අර චූටිගෙ පන්තියේ ළමයිත් මරන්න ඇත්තේ ඒ හේතුවටම වෙන්න ඇතී. කෝමා එකේ හිටපු ළමයත් ඊයේ රෑ නැති වෙලාලු.

යශෝ.. දැන්වත් තේරුම් ගන්න..අපිට අපේ නිකිණිත් ඒ වගේම තව දරුවෝත් මැරෙනකන් බලන් ඉන්න බෑ.”

නුවන් තව ගොඩක් දේ කියලා යශෝගේ හිත හැදුවා. මහගෙදරට පනිවිඩේ යවලා එහෙ අයත් ගෙන්නගෙන පහුවදාම ආත්මය හිර කරන්න කටයුතු ඉක්මන් කරා.. නිකිණිවත් සෙනේශා වත් ඒ ගැන දැනගත්තේ නෑ.

නිකිණිව ඇඳුම් ගන්න කියලා අම්මත් එක්ක ගෙදරින් පිට කරපු පව්ලේ අය කපු මහත්තයා ගෙන්නන් මතුරන්න පටන් ගත්තා. මිලී බෝනික්කව ගොටුව උඩතියලා මතුරද්දී නිකිණි එක්ක ගියපු සෙනේශගෙ ආත්මය ගොටුවට ඇදෙන්න ගත්තා..

“නංගී මට කතා කරනවා ගුරුන්නාන්සේ කෙනෙක්… මට ඉන්න අමාරුයි..යන්න වෙනවා එහාට..” සෙනේශා නිකිණිගේ කනට වේදනාවෙන් මිමිණුවා.”

“අනේ අක්කා..ඔයා යන්න එපා. මට අක්කව ඕනි.”

“නංගි,මගෙ මිලී..?”

“එයා ගෙදර..මන් ගෙනාවෙ නෑ..”

“නංගි එයාලා බෝනික්කා නිසා ලේසියෙන්ම මාව අල්ලගනී.. බෝනික්කා පිච්චුවොත් මාව ආයෙ ඔයාට දකින්න බැරි වෙයි..”

“අනේ අක්කා මට අක්කා ඕනි..මට බෑ අක්කා නැතිව ඒ ගෙදර ඉන්න. තව මට රිද්දපු අය ඉන්නවා..එයාල ආයෙමත් මට එක එක ඒවා කියයි..”

“නංගී අනේ මාව හිරකරන්න හදනවා..මෙ බලන්න මාව ගහගෙන යන්න හදන්නේ..”

“අක්කා මට අක්ක ලඟට එන්න ඕනි.. ”

“මටත් නංගි ඕනී.. නංගි ඕනී. ඔයා කැමතිද මාත් එක්ක ඉන්න..?”

සෙනේශා කියන්නේ ආත්මයක්..එයාලා කරන්නේ එයාලට හිතෙන දේ මිසක් හරි දේ නෙවෙයි.එයා හොදටම දන්නවා එයාව හිර කරන්න හදන්නේ කියලා.ඒ නිසා එයාට ඕන කම තිබ්බේ නිකිණිවත් එයා වගෙම පලිගන්න කැමති ආත්මයක් කරන්න.මොකද එයාට තව පලිගන්න ළමයි හිටියා..සෙනේශගෙ වදන් වලට නිකිණි රැවටුනේ ඇත්තටම අක්කා එයාට ආදරෙයි කියලා හිතලා.

“ඔව්.. මන් අක්කා එක්ක ඉන්නම්..”

“නංගි එහෙනම් එන්න මන් පිටිපස්සෙන්..”

“නිකිණි අම්මව මග හැරලා කකුලත් කොර ගගහා පුලුවන් විදියට දුවන්න පටන් ගත්තා. යශෝ හැරිලා බලද්දී ඈත තිබුන දොරින් එයාගෙ දුව එලියට යනවා දැක්කා.කලබල උන යශෝ චූටි දූ නවතින්න කිය කියා නිකිණි පස්සෙන් දිව්වා.

වැඩි දුරක් යන්න උනේ නෑ..පාර හරහා සෙනේශා දිහා බලන් ගියපු නිකිණිව වේගයෙන් ආව ලොරියක් යට කරන් ගියා..

සෙනේශා නිකිණිට හිනා වෙලා අත වනලා එයා වගෙම ඉතුරු අයගෙන් පලිගන්න කියලා මිලී බෝනික්කා තුලට ඇදිලා ගියා.ඊට විනාඩියකට පස්සේ නිකිණිගේ ඇගෙන් එයාගෙ ආත්මය අහසට නැග්ගා..

තමන්ගේ දුව ලේ විලක් මැද ඉන්නවා දැකලා සිහි නැතිව වැටුන යශෝට සිහිය ආවේ සතියකට පස්සේ..ඒ වෙනකොට වෙන්න තියන හැම දේම සිද්ද වෙලා ඉවරයි..පොලවෙ පස් කන්න තරම් අඬපු නුවනුයි යශෝදායි එයාලගේ චූටිම දෝණි නිසාම හිත හදාගත්තා.

හිරුනි කෝමා එකෙන් මිදුනෙත් නැති නිසා කිසිම දෙයක් එළි නොවී කාලය ගෙව්නා.ළමයි මැරෙන එකත් නැවතුන නිසා රට සංසුන් උනා.වහලා තිබුණ පාසලත් ආයෙ පටන් ගත්තා.දරුවෝ නැති උන දෙමාපියන්ට ඒ දුක නම් හැමදාටම ඉතුරු උනා.

අවුරුදු කීපයකට පස්සේ මෙතූත් ලොකු වෙලා පෙරපාසල් යන්න පටන් ගත්තා..

දවසක් උඩ තට්ටුවේ ඉඳන් පහලට පෙරලිලා ආව මෙතූගෙ අතේ ඉදපු ආයුකී බෝනික්කාව දැකපු නුවනුයි යශෝයි හොදටම බය උනා..

නිකිණි එක්කම මිහිදන් කරපු ආයුකී එක්ක එකතු වෙලා ආයෙමත් කලින් සෙල්ලමම පුන්චි නිකිණිත් පටන් අරන් කියලා තේරුම් ගත්ත එයාලා දුරදිග යන්න නොදී එයාලගෙ චූටි කෙල්ල මෙතූව පරිස්සම් කරගන්න කටයුතු කළා.

———–නිමි.———

————————————————————

වදනක්?

දඟයිනේ..

ළමයි හැමෝම එක වගේ නෑ.. ඉගෙනගන්න දක්ශ වගෙම අදක්ශ අයත් ඉන්නවා.ඒ වගේම දුවලා පැනලා සෙල්ලම් කරන ළමයි අතරේ විශේෂ අවශ්‍යතා තියෙන ළමයිනුත් ඉන්නවා..සමහර විට එයාලා ඔයාලා වගේම කලින් දුවලා පැනලා හිටපු අය වෙන්න පුලුවන්.නැත්තන් උපන් හැටි වෙන්නත් පුලුවන්.

ඔයාලා වගේම ඒ අයත් ආසයි ස්කෝලේ යන්න සෙල්ලම් කරන්න. ඒ නිසා කවමදාවත් ඒ වගේ අහිංසකයින්ගේ හිත් එක වචනෙකින්වත් රිද්දන්න එපා.එහෙම කරොත් ඒවා අපිට විඳවන්නම වෙනවා කවදාහරි මොනම විදියකට හරි.

අනික තමයි තමන්ගේ පව්ලේ හරි ඒ වගේ කෙනෙක් ඉන්නවා නම් එයාලා ගැන හොයලා බලලා එයාලව ආදරෙන් බලාගන්න.ඒ අය සමාජෙට වැඩක් නැති අය විදියට හැඟෙන්න දෙන්න එපා. පුලුවන් හැම වෙලාවකදීම උදව් කරලා සෙල්ලම් කරලා ඉන්න ඒ අයත් එක්ක..වදයක් කියල කොන් කරන්නම එපා.ඒ හිත් අපිටත් වඩා ගොඩක් සංවේදීයි.

අපේ පැත්තේ තියෙනවා ස්කෝලේ එයලා වෙනුවෙන්ම වෙන් කරපු සෙක්ශන් එකක්..සමහරුන්ගෙ මොලය වර්ධනය වෙලා නැ..සමහරු කොර ගගහා හරි ඇවිදත් ඇවිදින්නම බැරිව ඉන්න ලමයිත් ඉන්නවා.තවත් සමහරු ඉන්නවා හැමදේම අම්මා කරලා දෙන්න ඕනි අය. තව කෙනෙක් ඉන්නවා වැටුනොත් නැගිටින්න ඕනි කියලා වත් සිතුවිල්ලක් නැතිව පැයක් හරි ඒ විදියටම අඬ අඬ ඉන්න කෙනෙක්…ඒත් එයාලත් ආසයි ඉගෙන ගන්න….

ඒ අයට නරක විදියට සමාජෙන් බලපෑම් ආවම එයාලා සාමාන්‍ය මිනිස්සු එක්ක වෛර බඳිනවා..ඒ අයගේ ජීවිතේ ගෙවෙන්නෙම වෛරයෙන්..ඊලඟ ආත්මයක් උනත් යහපත්ව ලබා ගන්න ඒ අහිංසකයිනට බැරි වෙනවා..එයාලා නරක ආත්ම වල ඉපදුනොත් කරගන්නෙම අකුසල කර්ම මයි.. ආයෙ කල්ප ගානකට මිනිස් ආත්මයක් ලබා ගන්න වෙන්නේනැ.

මන් මේ ලිව්වේ එක පැත්තක් විතරයි. තව ඕනි තරම් දේවල් වෙන්න පුලුවනි. දෙමව්පියො සහෝදර සහෝදරියො අසරණ වෙන්නත් ඉඩ තියෙනවා..

අපි ඒ නිසා එයාලාව ආදරෙන් බලාගමු. මේ ආත්මෙදී සතුටින් ඉන්න උදව් කරමු..
සමාජේ ඉන්න නපුරු තිරිසන් මිනිස්සුන්ගෙන් ආරක්ශා කරගන්න උත්සහ කරමු.

———————————–

ඔන්න දඟයිනේ මන් තවත් හොල්මන් කතාවක් ගෙනාවා.. මේකේ ගොඩක් බය හිතෙන හොල්මන් නැති උනත් ඒ වගේ සිදුවීම් කීපයක් තමයි තියෙන්නේ.

මේක මගේ හත්වෙනි කතාව..දෙවනි හොල්මන් කතාව.

කතාව ගැන හිතෙන දේ එහෙම කියාගෙන අඩුපාඩුත් කියාගෙන රේට් එකක් දාගෙන යන්න හොඳේ.ආදරෙයි මගේ පාඨකයෝ හැමෝටම..