? නත්තල් තෑග්ග ?

 

“” පලයන් යන්න මගේ දෑහැට නොපෙනී. උදේ පාන්දර දැක්කත් මූසලයි. දවසම වගතුවක් නෑ.””

සුමනා, ඒ කියන්නේ දුනුකේබණ්ඩාර වලව්වේ හාමිනේ ඔය බනින්නේ එයාගේ ලේලිට. තමන්ගේ එකම පුතාගේ බිරිඳ වෙන දිලූෂී ගැන දැන් දැන් ඇයට තියෙන්නේ නොරිස්සුමක්.
මොකද කේසර ත් දිලූෂිත් දැනට විවාහ වෙලා වසර පහක් ගත වුණත් තවමත් ඔවුන්ට දෙමව්පියන් වෙන්න වාසනාවක් ලැබුණේ නෑ.

හැමදාම මේ කතා ඇහිලා දිලූෂිට දැන් පුරුදුයි. පොඩ්ඩ ඇත්නම් සුමනා ඔය විදිහේ දේවල් කියලා දිලූෂිට කෑ ගහන එක තමා කරන්නේ. දිලූෂිට පොඩි හරි සහනයකට තිබ්බේ කේසරගේ ආදරය විතරයි…

සුමනා දිලූෂිට කොච්චර වෙනස්කම් කරත් කේසර කවදාවත් එක වචනෙකින්වත් දිලූෂිගේ හිත රිද්දලා නෑ. ඒ වගේමයි දිලූෂිත්. සුමනා කොච්චර දේවල් කිව්වත් එයා කවදාවත් ඒ දේවල් කේසර එක්ක කියලා රණ්ඩු ඇති කෙරෙව්වේ නෑ. හැමදේම තනියම දරා ගත්තා.

හැබැයි අද උදෙන්ම සුමනා මේ දිලූෂිට කෑ ගහපු එක නම් කේසරට ඇහුණා.

“” මොකද අම්මා මේ? ඇයි දිලූෂිට කෑ ගහන්නේ?””

“” කෑගහන්නේ? හහ් කෑ ගහන්න නෙමේ වටින්නේ.. බැඳලා අවුරුදු පහක් වෙනවා.. කෝ තාම දරුවෙක් ලැබුණද? ආහ්? වඳ ගෑණි “”

සුමනා කේසර ඉස්සරහම දිලූෂිට බනින්න ගත්තේ හරිම නරක විදිහට. ඒ කිව්ව කතා වලට දිලූෂිගේ ඇස් වලින් කඳුලු කැට වැටෙන්න මහ වෙලාවක් ගියේ නෑ.

කේසරත් දැක්කා දිලූෂිගේ ඇස් වලින් කඳුලු ගලන හැටි. කේසර කවදත් අකමැති දෙයක් තමයි දිලූෂිගේ ඇස් වල කඳුලු දකින එක. මේ වෙලාවෙ නම් කේසරටත් ඉවසුම් නැතුව ගියා.

“” මොකක්ද අම්මේ ඔයාට මේ වෙලා තියෙන්නේ. ඔය පොඩි දෙයක් අල්ලගෙන ඇයි මේ අහිංසකීට බනින්නේ? ආහ්?””

“” පොඩි දෙයක්? ඒක කොහොමද පුතේ පොඩි දෙයක් වෙන්නේ? උඹ මේ කාලකණ්ණි ගෑණිව දික්කසාද කරලා දාලා අර මම උඹට කලින් යෝජනා කරලා තිබ්බ චාපා කෙල්ලව බඳින්න ලෑස්ති වෙයන් “”

චාපා කියන්නේ සුමනා කේසරට යෝජනා කරලා තිබ්බ කෙල්ල. ඒත් ඒ කෙල්ලගේ චරිතේ නම් හොඳ එකක් නෙමේ. සුමනා කේසරගේ සතුට ගැන හිතපු නිසයි දිලූෂිව බඳින්න අවසර දුන්නේ. ඒත් දැන් සුමනාට හිතෙන්නේ එයා කරගත්තේ ලොකු මෝඩකමක් කියලා…

“” මොකක්? අම්මට පිස්සුද? අම්මා හොඳටම දන්නවා මම දිලූෂිට කොච්චර ආදරේද කියලා.. එහෙම එකේ අම්මා කොහොමද ඔහොම කතා කරන්නේ? අනික අම්මත් හොඳටම දන්නවා චාපාගේ චරිතය හොඳ නෑ කියන්න. එහෙව් එකේ අම්මා කියන්නේ මට මේ දේවදූතියක් වගේ ඉන්න අහිංසක කෙල්ලව අත හැරලා අර සක්කරවට්ටම බැඳ ගන්න කියලද? අම්මත් ගෑණු කෙනෙක් නේද? පොඩ්ඩක් දිලූෂිගේ පැත්තෙනුත් හිතලා බලන්න..””

“” අනේ මේ පුතේ. උඹ එන්න එපා මට කියලා දෙන්න. උඹ ලෑස්ති වෙයන් චාපාව කසාද බඳින්න. “”

“” ඇති අම්මේ ඇති. ඔය හොඳටම ඇති. මම කවදාවත් දිලූෂිව ඩිවෝස් කරන්නේ නෑ. මෙතන එයාගේ කිසිම වැරැද්දක් නෑ. අම්මා ඇත්ත දැනගත්ත දවසට ගොඩක් පසු තැවෙයි. “”

එහෙම කියපු කේසර කතාව නවත්තලා දිලූෂිවත් ඇදගෙන කාමරේට ගියා. ඔහුට ඔහු ගැනම කේන්තියි. තමන්ගේ හිස කෙස් අදින ගමන් ඔහු කේන්තියෙන් කාමරේ තුල එහෙ මෙහෙ ඇවිද්දා. ඒ අතරේ තමයි කේසර දකින්නේ දිලූෂි තාමත් අඬන බව. ඒ දසුන නිසා ඔහුගේ කේන්තිය නිවිලා ගිහින් දිලූෂි ගැන ලොකු අනුකම්පාවක් ඇති වුණා.

“” අනේ මැණික. දැන් ඇඬුවා ඇති. මට සමාවෙන්න මැණික. මං නිසයි මේ සේරම. මම නිසා ඔයා හැමදාම බොරුවට බැනුම් අහනවා. අනේ මට සමා වෙන්න රත්තරනේ””

“” සමාව ඉල්ලන්න එපා කේසර. ඔයා වැරැද්දක් කලේ නෑනේ. හ්ම්. අපි තව ටික කාලයක් බලමු. හරිද? “”

දිලූෂි කඳුලු පිහදගෙන හිනා වෙලා කිව්වේ කේසරව සනසවන්න. ඒත් කේසර දන්නවා දිලූෂි මෙහෙම පිටින් හිනා වෙලා හිටියට ඇතුලෙන් කොච්චර නම් ගින්දරකද ඉන්නේ කියලා. කේසරත් එහෙමයි.

“” මැණික එක්කෝ අපි මෙහෙන් යමුද? හැමදාම ඔයාට මේ දේවල් අහගෙන ඉන්න බෑ. අපි වෙන ගෙදරකට යමු. “”

“” අනේ කේසර එතකොට අම්මා තනි වෙනවනේ. අපිට අම්මව තනි කරන්න බෑනේ මහත්තයෝ. අපි මෙහෙ ඉමූ. මට පුලුවන් මේ දේවල් ඉවසගෙන ඉන්න.””

“” ඔයා හරි හොඳයි මැණික. මම හැමදාමත් ආදරේ කලේ ඔයාගේ ඔය ගතිගුණ වලට “”

කේසර කිව්වේ දිලූෂිගේ හිස් මුදුන සිප ගන්න ගමන්.

‘ මම මේ හැම දෙයක්ම විසඳනවා මැණික. මම ඉක්මනටම අම්මට හැම දේම කියනවා. අපිට බලාපොරොත්තුවක් තියාගන්න පුලුවන් වෙයි. ‘ කේසර හිතුවේ දිලූෂි දිහා බලාගෙන.

දින සති මාස ගෙවිලා කාලය ගත වුණා. දිලූෂි ඒ ගෙවුණු කාලය පුරාම හැම ඉරිදාවකම පල්ලියේ පූජාවට ගියා. ඇය දෙවියන්ගෙන් ඉල්ලුවේ මේ ප්‍රශ්න නිරාකරණය වෙලා ඇයටත් කේසරටත් දෙමාපියන් වෙන්න අවස්ථාව ලබා දෙන්න කියලා. දිලූෂි හැමදාමත් දෙවියන් ගැන විශ්වාස කළා.

මැයි මාසයේ එක් ඉරිදාවක දිලූෂි කේසරත් එක්කම දිව්‍ය පූජාවට සහභාගි වුණා. දිව්‍ය සත්ප්‍රසාද වහන්සේ වඩම්මවන වෙලාවේ දිලූෂිට දැනුණේ ඇඟට අපහසුවක්. උදේ නැගිට්ට වෙලාවේ ඉඳන් මේ අපහසුව දැනුණත් දිලූෂි ඒක වැඩිය ගණන් ගත්තේ නෑ. ඒත් දැන් ටිකක් හිතුවට වඩා අපහසුවක් දැනෙද්දි දිලූෂිගේ ඇස් දෙක නිලංකාර වෙලා පියවිලා වැටෙන්න ගියේ කේසර පැනපු ගමන් දිලූෂිව අල්ල ගනිද්දි.

ටික වෙලාවකට පස්සේ දිලූෂිට සිහිය එනකොට එයා හිටියේ හොස්පිට්ල් එකේ ඇඳක් උඩ. එයා වටපිට බලද්දි දැක්කේ ඇස් දෙකේ කඳුලු පුරවගෙන ඩොක්ටර් දිහා බලන් ඉන්න කේසරවයි, කිසිම හැඟීමක් නැති ඇස් දෙකකින් පැත්තක් බලාගෙන ඉන්න දිලූෂිගේ නැන්දම්මා වුණ සුමනාවයි.

“” කේසර..””

වෙන සිහියකින් හිටපු කේසර ගැස්සුනේ දිලූෂිගේ කටහඩ ට.

“” අනේ මැණික. ඔයාට සිහිය ආවද? මම ගොඩක් බය වුණා..””

“” මට මොකද වුණේ කේසර?””

“” පල්ලියේ ඉද්දි ඔයා ෆේන්ට් වුණා මැණික..””

කේසරගේ ඇස් තාමත් කලබලයි. දිලූෂිට මොකක් හරි කරදරයක් වෙයි කියලා කේසර බය වෙලා ඉන්නේ.

“” අනේ ඩොක්ටර් මගේ වයිෆ්ට කොහොමද?””

“” කන්ග්‍රැජුලේෂන්ස් මිස්ටර් දුනුකේබණ්ඩාර. ඔයා තාත්තා කෙනෙක් වෙන්න යන්නේ. මිසිස් දුනුකේබණ්ඩාර ප්‍රෙග්නන්ට්. දැන් මාසයක් විතර වෙනවා.””

“” මො..මො.. මොකක්? ඔය ඇත්තමද ඩොක්ටර්? ඇත්තටම මම තාත්තා කෙනෙක් වෙන්නද යන්නේ? “”

“” යස් මිස්ටර් දුනුකේබණ්ඩාර. යූ ආ(ර්) රයිට්. යූ ටූ ආ(ර්) ගොයින් ටු බී පේරන්ට්ස් “”

මේක දිලූෂිටයි කේසරටයි නම් හීනයක් වගේ. කාලයක් තිස්සේ බලාපොරොත්තුවෙන් හිටපු දේ ඉෂ්ට වෙලා.

දිලූෂිගේත් කේසරගෙත් ඇස් වල කඳුලු. කේසර දිලූෂිව වැළඳගෙන හිස් මුදුනට දෙතොල් තද කරා.

ඒත් මේ දේවල් සුමනාට නම් විශ්වාස කරන්න බෑ. එයා හිතන් හිටියේ දිලූෂි කියන්නේ දරුවෝ හදන්න බැරි වඳ කෙල්ලෙක් කියලනේ.

“” පුතා.. මො..මොකක්ද මේ වෙන්නේ? ම..මම හිතන් උන්නේ මේ..මේ….””

සුමනා කතා කරගන්නත් බෑ ගොත ගැහෙනවා.

“” අම්මා හිතන් හිටියේ දිලූෂි කියන්නේ වඳ කෙල්ලෙක් කියලා නේද? ඒත් එහෙම නෑ අම්මා. ඇත්තම කිව්වොත් දරුවෝ හදන්න බැරි ප්‍රශ්නය තිබුණේ මට. කාලෙකට කලින් අපි දෙන්නා කරපු චෙකප් එකකින් තමා දැනගත්තේ ඒ අවුල තියෙන්නේ මගේ කියලා. ඒකයි අම්මා මං එදා කිව්වේ ඇත්ත දැනගත්ත දවසට අම්මා ගොඩක් පසු තැවෙයි කියලා “”

“” අනේ දරුවෝ… මොනවද මේ කියන්නේ? ඇයි මට මේ දේවල් නොකිව්වේ?””

“” ඩොක්ටර් කිව්වා අම්මේ මේක බෙහෙත් වලින් හොඳ කරගන්න පුලුවන් කියලා. ඒකයි අම්මට නොකියා හිටියේ. අම්මා නිකන් දුක් වෙන නිසා. “”

සුමනාට මේ දේවල් අදහාගන්න බෑ.. මෙච්චර කාලයක් දිලූෂිට කොච්චර වෙනස්කම් කලාද කියලා සුමනට මතක් වුණා. තමන්ගේ පුතාගේ ප්‍රශ්නයක් නිසා දිලූෂි කොච්චර නම් බැනුම් ඇහුවද කියලා මතක් වෙද්දි සුමනගේ ඇස් වලිනුත් කඳුලු ගලන්න පටන් ගත්තා.
සුමනා එහෙම්මම ගියේ දිලූෂි ළඟට.

“” අනේ මට සමා වෙන්න දුවේ. මම දූට ගොඩක් වෙනස්කම් කරා. ප්‍රශ්නේ තියෙන්නේ මගේ පුතාගේ වෙලත් ඔයා කවදාවත් මට වචනයක්වත් කියලා නෑ. මට සමාවෙන්න දුවේ.””

සුමනා අත් දෙකත් එකතු කරලා දිලූෂි ඉස්සරහ වැඳගෙන වගේ සමාව ඉල්ලනවා.
දිලූෂි සුමනාගේ අත් දෙකෙන් අල්ලගෙන කතා කරන්න ගත්තා.

“” අම්මේ.. අම්මා සමාව ඉල්ලන්න ඕනි නෑ මගේ අම්මේ. අම්මා ඒ වෙලාවේ හිටපු තත්වේ මට තේරුම් ගන්න පුලුවන්. ඕනම අම්මා කෙනෙක් පතන්නේ තමන්ගේ දරුවට හොඳක් වෙන්න කියලා. ඉතින් අම්මා වැරැද්දක් කරේ නෑ අම්මේ. සමාව ඉල්ලන්න එපා. මටත් පවු පිරෙයි.””

දිලූෂි එහෙම කිව්වම සුමනා දිලූෂිව ආදරයෙන් වැළඳගත්තා.

කේසර පැත්තකට වෙලා මේ දේවල් දිහා බලන් හිටියේ සතුටින්.

කේසරගේත් සුමනාගේත් ආදරය රැකවරණය මැද්දේ දිලූෂි ගොඩක් සතුටින් කල් ගෙව්වා..

කාලය ගෙවිලා දිලූෂිගේ කුසට මාස නවයකුත් වූණේ හරි ඉක්මනට.

මේ දෙසැම්බර් මාසේ අන්තිම දවස් වල තමයි දිලූෂිට හොස්පිට්ල් ඇඩ්මිට් වෙන්න දින දීලා තිබ්බේ. ඉතින් කොයිකටත් කියලා අවශ්‍ය කරන දේවල් කේසර කලින්ම ලෑස්ති කරලා තියාගත්තේ හදිස්සියක් වුණොත් කියලා.

මේ අතරේ දිලූෂිට ඕන වුණා දෙසැම්බර් විසි හතර වෙනිදා නත්තල් මධ්‍යම රාත්‍රී පූජාවට සහභාගී වෙන්න. දිලූෂි ඉන්න තත්වේ අනුව ඒකට කේසර අකමැති වුණත් දිලූෂිගේ සතුට ගැන හිතලා කේසර එයත් එක්කම එදා පූජාවට සහභාගී වුණා.

පල්ලියට ගිහින් ඔවුන් දෙදෙනාම ප්‍රාර්තනා කලේ කිසි කරදරයකින් තොරව තමන්ගේ පැටියව මේ ලෝකෙට බිහි කරන්න දේව ආශිර්වාදය ලබා දෙන්න කියලයි.

පූජාව ඉවර වෙලා පාන්දර ගෙදර ආපු දිලූෂි නින්දට වැටුණේ ඇඟට යන්තම් අපහසුවක් දැනෙද්දි.

ටික වෙලාවකට පස්සේ කුසත් එක්කම කොන්ද තදබල විදිහට වේදනා දෙන්න ගත්ත නිසා දිලූෂි දාඩියත් දාගෙනම නැගිටලා ඇඳෙන් වාඩි වුණා.

“” කේ..කේසර…. අනේ මහත්තයෝ…””

දෙතුන් පාරක් කතා කරාම කේසර ගැස්සිලා ඇහැරුණා…

“” ඇ.. ඇයි මැණික? ඔයාට අමාරුද? අපි ඉක්මනට හොස්පිට්ල් එකට යමු””

කේසර එයාගේ අම්මවත් නැගිට්ටවලා බඩු ටිකත් අරගෙන දිලූෂිවත් වාහනේට දාගෙන වේගෙන් රෝහල වෙතට ගියා.

දිලූෂි වෙදනාවෙන් කෑ ගහන සද්දේ ඇහෙද්දි කේසරට ඉවසන් ඉන්න බෑ. හැමෝටම වඩා කේසර බය වෙලා. එයාගේ ඇස් දෙකෙන් කඳුලු ගලනවා.

දිලූෂිව ශල්‍යාගාරයට ගන්නකොට කේසරත් ඒ එක්කම ඇතුලට ගියා.

“” බය වෙන්න එපා මැණික. මම ළඟම ඉන්නවා. ඉවසන්න රත්තරන්. අපේ දරුවා වෙනුවෙන්..””

කේසර කියන්නේ වේදනාවෙන් කෑ ගහන දිලූෂිගේ අතක් තදින් අල්ලගෙන.

ඩොක්ටර්ස්ලා ඇවිත් සැත්කම කරන්න පටන් ගත්තා.. ඒ වෙලාවේ කේසරට තේරුණා අම්මා කෙනෙක් දරුවෙක් වදන්න කොච්චර නම් වේදනාවක් විඳිනවද කියලා. කේසරට තමන්ගේ අම්මා ගැන ඇති වුණේ පුදුමාකාර ආදරයක්.

කල්පනා ලෝකේ හිටපු කේසර පියවි සිහියට ආවේ පොඩි දරුවෙකුගේ ඇඬුම් හඬින්. කේසර ගැස්සිලා වගේ ඒ දිහා බැලුවා. ඩොක්ටර් කෙනෙක් දරුවව කේසරගේ අතට දෙද්දි කේසරගේ ඇස් බොඳ වුණේ සතුටට…

“” මැණික.. මේ බලන්න මැණික අපේ පැටියා.. මම දැන් තාත්තෙක් මැණික.. මම තාත්තෙක් “”

කේසර දරුවගේ නළල මත සියුම් හාදුවක් තවරන ගමන් දිලූෂිට කිව්වා… දිලූෂිත් හරි ආසාවෙන් බලන් ඉන්නේ මේ කිරිකැටියා දිහා. දිලූෂිට ටිකකට කලින් දැනුණු වේදනාව මේ පැටියා දැක්ක ගමන් නැති වෙලා ගියා.

ටිකකින් නර්ස් කෙනෙක් ඇවිත් පැටියව දිලූෂිගේ පපුව උඩින් තියලා දරුවට කිරි දෙන විදිහ කියලා දුන්නා.

ඒ වෙලාවේ තමයි සුමනාත් ඒ කාමරේට ආවේ. ඒ ආපු ගමන් කේසර සුමනාව බදා ගෙන අඬන්න පටන් ගත්තා.

“” අයියෝ පුතා… මොකෝ මේ අඬන්නේ… අර පොඩි දරුවටත් හපන් මෙයා..”” සුමනා කඳුලු අතරින්ම හිනා වෙවී කිව්වා.

“” කෝ එහාට වෙන්න මට මගේ මුණුබුරාව බලන්න..”” එහෙම කියලා සුමනා දිලූෂි ගාවට ළං වුණා.

පුරුදුකාරයෙක් වගේ කිරි බොන චූටි පැටියා දිහා සුමනාත්, කේසරත් බලන් ඉන්නේ ආදරය ඉතිරෙන ඇස් වලින්.

“” මැණික… අද තමයි මගේ ජීවිතේ සතුටුම දවස. ගොඩක් ස්තූතියි රත්තරන් මට මේ සතුට දුන්නට. හැමදාමත් ආදරෙයි මං.””

කේසර දිලූෂිගේ නළල සිප ගන්න ගමන් කිව්වා.

“” මගේ දුවේ… ඔයා තමයි අපේ ගෙදරට සතුට ගෙනාවේ. මගේ පුතාගේ ජීවිතේට ආවට ගොඩක් පින් මගේ දුවේ. මගෙන් වුණු හැම දේකටම මට සමා වෙන්න. මගේ දුවට පින් අපිට මේ සතුට දුන්නට “”

සුමනා කියන්නේ දිලූෂිගේ ඔලුව අතගාන ගමන්.

“” අකේෂ් දෙව්තිළිණ දුනුකේබණ්ඩාර “” කේසර චූටි පැටියා දිහා බලාගෙනම කිව්වා.

“” මෙයා නම් දේව තිළිණයක්ම තමයි දරුවෝ… අපිට නත්තල් දවසෙම හම්බුණු”” සුමනා කියන්නේ හිනා වෙවී..

“” ඔව් අම්මේ…. මේ පැටියා තමයි අපේ නත්තල් තෑග්ග..”” දිලූෂි කේසර දිහාත් සුමනා දිහාත් සතුටු කඳුලු පිරුණු ඇස් වලින් බලන් හිනා වෙවී කිව්වේ දෙවියන් වහන්සේට ස්තූති කරන ගමන්…

~නිමි ~

_____________________________________________________________

හලෝ ලමයි ? කොහොමද ඉතින්?

ඔන්න මම ආයේ ආවා කතාවක් අරන්.? හදිසියේ හිතට ආපු සිතුවිල්ලක් නිසා මේක ලිව්වේ.

මේ කතාවේ අඩුපාඩු චෙක් කරේ නෑ.. හැමදාම නංගිට වද දෙන්න බෑනේ? ඒ නිසා මම හිතනවා ඔයාලා මේ කතාවේ දකින අඩුපාඩු හැම එකක්ම මට පෙන්නලා දෙයි කියලා..

අඩූ පාඩු ගොඩක් ඇති. හදිස්සියට ලිව්වේ. ඉතින් සමා වෙන්න… ?

ඉතින් කතාව ගැන ඔයාලට හිතෙන දේ, දකින අඩු පාඩු, මම හදා ගන්න ඕනි තැන් ඒ හැම දෙයක්ම කමෙන්ට් කරලා මට කියන්න.

ඔයාලගේ එක පුංචි කමෙන්ට් එකක් පවා මට ගොඩාක් වටිනවා.. ❤

ඉතින් මම ඔයාලගෙන් ඉල්ලනවා කතාව කියවලා පිට පාරෙන් යන්නේ නැතුව කතාව රේට් කරලා, කමෙන්ට් කරන්න කියලා ?

එහෙනම් මම ආයේ තව කතාවක් අරන් ඉක්මනටම එන්න උත්සහ කරන්නම්….?

දඟ පවුලේ හැමෝටම ආදරෙයි ?

පරිස්සමින් ඉන්න

බුදු සරණයි!!! ජේසු පිහිටයි !!!

 

මම රිතූ ?