…..මේ ඉන්නේ මේ ෂොප් එකේ ඕනර් …මිස්ටර් කෞෂාල් වික්‍රමසිංහ ….ඉතින් අපේ සර් විශේෂයි තමයි …”

එයින් අසල හුන් සියල්ලන්ගේ ම නෙත්වල විශ්මයක් සටහන් වූයේ කිසිවෙකු එවන් දෙයක් අපේක්ෂා නොකළ නිසාවෙනි .

“මෙයාලාට ඕවා කියන්න ඕනි නෑ මිස්ටර් දේශාන් . මේ ගර්ල් ගත්ත දේවල් පැක් කරලා දෙන්න ඉක්මනට …මට නාස්ති කරන්න කාලයක් නෑ…”

“උඹ ලොකු වාසනාවකට බේරුනා කියලා හිතා ගන්නවා ….මට හම්බුනු එකම කෙල්ලවත් , අන්තිම කෙල්ලවත් නෙවෙයි තමුසෙ කොහොමත් …”

කලමනාකරු පිටව ගිය ගොස් මොහොතකින් රෝහිත ආශා වෙත ගිගිරුවේය.

“ඕ.කේ. මිස්ටර්.. ඒක අපිට අදාල දෙයක් නෙවෙයි මං හිතන්නේ … එන්න නංගි….අපි යමු.”

හේ එක් අතකට ඇදුම් බෑග ගෙන අනෙක් අතින් ආශාගේ අත අල්වා ගෙන අලෙවි සැලෙන් පිටතට පැමිණීය.

මෙතෙක් වේලා ඈ හා කිසිවක් නොදෙඩූ හේ රථය මදක් දුර පදවාගෙන යන අතරතුර සිය හඩ අවදි කලේය .

“ඇත්තමයි තමුසෙට නම් හොදටම පිස්සු …නැත්නම් අර වගේ නාකියෙක් ට කැමති වෙයිද …ඇස් පේන්නේ නැද්ද ඕයි..අවුරුදු හතලිහකට කිට්ටු ඇති .ඒ මිනිහාට කැමති වුනේ මේ රටේ කොල්ලෙක් හොයාගන්න නැතුව ද ..”

ආශා කිසිවක් නොකියාම ඉවත බලා සිටියේ තමා පිලිබද උපන් ලැජ්ජාව නිසාවෙනි .

“අනික ඒ මිනිහා තමුසෙ දිහා බලපු කැත ..ඕනෙම මෝඩයෙක් ට තේරෙනවා ඔය වගේ මිනිහෙක් හැරෙද්දි ම.ඇයි තාම මිනිහා නොමිනිහා අදුනන්න බැරි බබෙක් ද කියනවකෝ…ෂිට් …තමුසෙ නම් …අනින්න හිතෙනවා ටොක්කක්…කරන ගොන් වැඩ වලට …”

රථය නැවතූ පසුව ද හේ නොනවත්වා ඇයට බැනවැදුනු අතර නිවස ඉදිරිපිට යමෙකු දර්ශනය වූයෙන් ඔහු එය නවතා ලීය.

“කොහෙද මචන් මෙච්චර වෙලා ගිහින් හිටියේ ..උඹට යන්න පරක්කු වෙන්නේ නැද්ද ….”

“අඩෝ අෂාන් …සොරී බන් …උඹ ගොඩක් වෙලා ද ඇවිත් …යමන් ගේ ඇතුලට…”

“මං කීව වෙලාවට ආවා…ඒත් උ….ඒ අ…ර…ක්…”

ආශා රථයෙන් බසිනු දුටු අෂාන්ගේ වදන් පැටලුනෙන් කෞෂාල් ද ඒ දෙස නෙත් යොමු කලේය .

“අෂාන් …ඒ ඉන්නේ ආශා …නංගි මේ ඉන්නේ අෂාන් ..මගේ හොදම යාළුවා….හරි නේ.ආශා ඔයා උඩට ගිහින් චේන්ජ් කරගෙන එන්න ..අෂාන් මං උඹට හැමදේම තේරුම් කරන්නම් …”

ඇයව කුටිය වෙත පිටත් කල හේ මිතුරා සමඟ විසිත්ත කාමරයේ අසුන් ගෙන පෙරදින සිදුවූ දේ ඔහුට පැහැදිලි කර දුන්නේය .

“එතකොට මචන් අපි ඒ කෙල්ලට මොකද කරන්නේ …මං අහන්නේ උඹ අද ගියාම….”

“මං අද යන්නේ නෑ බන් ..ෆ්ලයිට් එක කැන්සල් කරා මං ..මේ කෙල්ල පරිස්සම් ඇති තැනක තියනකම් මට යන්න බෑ…”

“ඒකනම් හොදයි තමයි ….ඒත් බන් අන්කල් එහෙම මොනවා කියයි ද?”

“එයාලා මොනාද කියන්නේ කියලා මට වැඩක් නෑ අෂාන් ..මට දැන දැනම කෙල්ලෙක්ගේ ජීවිතේ අමාරුවේ වැටෙනවා බලන් ඉන්න බෑ..”

එවිටම ආශා පහතට බට නිසාවෙන් ඔවුන් කතාව නවතාලූහ.

“ආහ් එන්න නංගි …කොහොමද ඉතින් …”

**************************************************
“ආ….කොහෙද මේ යන්නේ අපේ තාරා පැටික්කී..”

එක් දිනෙක සවස් කාලයේ සෝෆාවේ අසුන් ගෙන සිටි කෞෂාල් ඉහළ මාලයේ සිට සෙමෙන් තමා වෙත පියමනිනා ආශා වෙත ඇමතුවේය .

“මේ.. මේ… මහත්තයා….”

“මම මහත්තයා නෙවෙයි …..මං කෞෂාල් ..නම කියන්න බැරි නම් අයියා කියන්න …”

“අනේ හරි මහත්තයා .නෑ නෑ අයියේ … මට ඔයත් එක්ක කතා කරන්න ඕනේ ටිකක් …”

“අනේ හරි නංගියෝ.. කියන්නකො …”

“ඇයි අයියා පවුලේ අයත් එක්ක ඉන්නේ නැත්තේ? ”

” එහෙම දෙයක් නැහැ..අනිත් එක එහෙම දෙයක් තිබුනත් මට මේ වෙලාවේ ඔයත් එක්ක කියන්න බෑ…”

“සොරි අයියේ මම වැරදි දෙයක් ඇහුවා නම් …ඒත් පෙරේදා අර අයියා ආපු වෙලාවේ ඒ අයියා කියනවා මට අහුනා එහෙම දෙයක් ..අයියා ගොඩක් වාසනාවන්තයි .මම කවදාවත් අම්මා තාත්තා සහෝදරයෝ එක්ක ඉදලා නෑ..එයාලගේ ආදරය විඳලා නෑ. ඉතින් ඒකයි මම එහෙම කිව්වේ …මට සමා වෙන්න …”

එසේ පැවසූ ආශා ආපසු හැරුණේ තම කුටිය වෙත යාමට ය .

“ආශා…. ඇවිත් මෙතැනින් වාඩි වෙන්න … සොරී හිත රිදුනා නම් මගේ අතින් ..හරි හරි මං කියන්නම්කෝ .ඔයා කීවා හරි නංගි . ඒත්
අම්මා තාත්තා එක්ක ඉන්න නෑ කියන්නේ මං එයාලට ආදරේ නෑ කියලා නෙවෙයි .අම්මා, තාත්තා, අයියා, නෑනා,අයියගේ චූටි පුතා… එයාලා තමයි මගේ පවුල.. ඒත් එයාලා තමයි මං ආදරේ කරපු කෙනා මගෙන් ඈත් කළේ ..”

“එයාලා එහෙම කරන්න ලොකු හේතුවක් තියෙන්න ඇති ….තමන්ගේ පවුලේ අය කවදාවත් තමන්ට කිසිම වැරැද්දක් කරන්නේ නෑ ”

“ඔයා හරි ආශා.. මං දන්නවා මගේ අතේ තමයි වැරැද්ද තිබුණේ. දිල්කි කියන්න හොඳ චරිතයක් තිබුණු ගෑණු ළමයෙක් නෙමෙයි .එයා කවදාවත් මට ආදරේ කරලා නෑ … එයා ආදරේ කරලා තියෙන්නේ මගේ සල්ලි වලට විතරයි …ඒත් අවුරුදු හතරක් තිස්සේ මං එයාට ගොඩක් ආදරේ කලා .ඒත් එයා මට කරපු බොරුව මං ඇරෙන්න අනික් හැමෝටම තේරුම් ගියනිසායි මගේ පවුලේ අය ,යාළුවෝ එයාව මගෙන් ඈත් කරන්න හැදුවේ ..ඒ වුණාට මට තේරුමක් තිබුණේ නෑ ඒ ගැන .ඒ වෙලාවේ ආපු තරහ ට අම්මලාගෙන් ඈත් වුණාට මං ඒ කරපු දේට තාමත් හිතින් දුක් විඳිනවා…”

“අයියා ඉන්පස්සෙ කවදාවත් එයාලා මුණ ගැහුණේ නැද්ද?.අඩු තරමේ එයාලට කතා කරේවත් නැද්ද ? ”

“නෑ ආශා…… වැරැද්ද මගේ අතේ නිසා මට ඒ අයට කතා කරන්න හිතුනේ නැහැ …මං කොහොමද ඒ අයට මූන දෙන්නෙ …”

“එහෙම නෑ අයියේ . ඒ අය කවදාවත් ඔයා ගැන වැරදි හිතන්නේ නෑ ..පවුලේ අයට කවදාවත් අපිව බරක් නෙවෙයි ..”

“ඔයා හරි… ඒත් මං කොහොමද මගේ වැරැද්ද හදා ගන්නෙ…”

“අයියා ආයෙම එයාලාට කතා කරන්නකෝ…එයාලා බලාගෙන ඉන්නවා ඇත්තේ ඔයාගෙන් කෝල් එකක් එනකම් ..”

“ඒත් නංගි මං එකපාරටම කතා කරද්දී එයාලා මොනවා හිතයි ද? ඒක හරියන්නේ නෑ …වෙන විසඳුමක් දෙන්න .”

“හරි එහෙනම් .. මට අයියගේ අම්මට කතා කරන්න ඉඩක් හදල දෙන්න.මං කතා කරන්නම් කෝ අම්මට..”

“හරි මං එහෙම කරන්නම් …. ඔයාට ගොඩාක් තෑන්ක්ස් ආශා …මං ගොඩක් තනි වෙලා ඉන්නේ නංගි.අවුරුදු විස්සකටත් වඩා මං ළඟින් හිටිය ඒ අය නැතුව මට ගොඩක් පාළුයි .ඒ නිසායි මං රට දාලා යන්න ගියේ .. යාළුවොන්ගේ බලකිරීමට ආයේ ආවත් මට මේ දේවල් දකිද්දී මට මගේ අතීතේ මතක් වෙනවා ..මට ඒක දරාගන්න අමාරුයි …”

“අනේ අයියේ එහෙම හිතන්න එපා.තනිකම ගැන මං ගොඩක් හොඳට අඳුනනවා…අනික් එක අයියා මට කරන උදව් කොච්චරක්ද ..පුංචි දේකින් හරි අයියා සතුටින් ඉන්නවානම් මට ඒ ඇති …”

ඈ ඔහු හා පලමු වතාවට සිනාසුනේ ඔහු තුළ ඈ කෙරෙහි පැහැදීමක් ඇති කරමිනි .
*************************************************

කිහිප දිනකට පසු ආශා මුළුතැන් ගෙහි රාත්‍රී ආහාරය පිලියෙල කරමින් සිටියේ කෞෂාල් වෙත ආහාර පිලිගැන්වීමට ප්‍රමාද වේදැයි සිතා කඩිනමිනි. කෞෂාල් එදින වේලාසන නිවසට පැමිණ තිබූ අතර ඔහු ඒ මොහොතේ සිටියේ නාන කාමරයේ ය.

එක් විටම නිවසේ ස්ථාවර දුරකථනය නාද වූයෙන් ඈ තිගැස්සී ගියාය. මින් පෙර එයට ඇමතුම් නොපැමිණි හෙයින් ඈට එය අරුමයක් ම විය. කෞෂාල් පැමිණේදැයි සිතා මදක් පසුබා සිටියද නැවත නැවතත් දුරකථනය නද දුන්නෙන් ඈ ඊට පිලිතුරු දුන්නාය .

?”හ්…හෙලෝ … ක..වු..ද… මේ….”

“හෙලෝ… මං මේ….”