•කාල සංචාරය-පළමුවන සංචාරය

“කවිනි,නැගිටින්න. අද සඳුදා කියලා අමතක වුණාද? සෙනසුරාදායි,ඉරිදායි දවල් වෙනකන් නිදාගෙන ඉදලා අදත් ඒ පුරුද්දටම නිදා ගන්නවා. අනේ මං දන්නෙ නෑ, මේ ළමයාව කොහොම වේලාසනින් ඉස්කෝලෙ යවන්න ද  කියලා. නැගිටින්න දුවේ ඉක්මනට නැගිටින්න. ”

“හරි.හරි.මේ නැගිටින ගමන් ඉන්නෙ අම්මා. පොඩ්ඩක් කෑ ගහන්නෙ නැතුව ඉන්නකෝ. මම ඉක්මනට නැගිටින්නම්.”

“දැන් හතත් පහු වෙලා ළමයො.මම මේ හයේ ඉදලා කෑ ගහන්නෙ. ඔයා හිතන් ඉන්නෙ ඉස්කෝලෙ තියෙන්නෙ අල්ලපු වැටේ කියලා ද?”

“අනේ නෑ අම්මා. හොඳටම නිදිමතයි. මම තව ටිකක් නිදාගෙන ඉදලම එන්නම්. ”

“නැගිටින්න කවිනි. නැත්නම්, ඉස්කෝලෙ යන්න පරක්කු වෙයි.”

“ටිකක් පරක්කු වුණාට මුකුත් වෙන්නෙ නෑ අම්මා. මම……”

“මගෙන් මුකුත් අහගන්නෙ නැතුව නැගිටින්න ළමයො. දැන් නැගිට්ටෙ නැත්නම් මම මෙතන ඉද්දිම ඔයාව නාවනවා. තේරුණා ද?”

“හරි, හරි, තරහ ගන්න එපා ඉතින්. ”

නිදිමතේ ම ඇවිද ගිය කවිනි කුමක හෝ නොහැප්පීම ම විශාල පුදුමයකි. පාසල් යාමට සූදානම් වුවත් ඇයගේ නිදිමත පහව නොයෑම ගැන ඇය තරහෙන් පසු වූවාය. අවසානයේ ඇයගේ නිදිමත නැති කෙරුවේ ඇගේ පොත් මේසය මත තිබූ උපකරණයකි.එය කුමක් දැයි ඇය දැන සිටියේ නැත. ඇය එවැන්නක් ඊට පෙර දැක තිබුණේ ද නැත. දුරස්ථ පාලකයක් වැනි වූ රවුම් හැඩැති එම කළු පාට උපකරණය ගැන කල්පනා කරමින් ම පොත් බෑගය සූදානම් කළ ඇයට නොදැනීම එම උපකරණයත් බෑගයට දමා ගත්තාය.

පාසල් කාලය සුපුරුදු පරිදි ගලා ගෙන ගියේය. උදෑසන තමාට හමු වුණු උපකරණය පිළිබඳ මතකය හිරු දුටු පිනි බිඳු මෙන් කවිනිට අමතකව ගියේ සිකුරාදායින් පසු නැවත තම මිතුරන් හමු වීම නිසා ඇගේ සිතේ ඇතිවූ සතුටට ඉඩ දෙමින් ය.

පාසල් වේලාව නිම වූ පසු සිරිත් පරිදි මිතුරන් සමග පාසලෙන් පිටතට පැමිණෙන කවිනි නිවස දෙසට ගමන් කරන්නේ තම නිවෙස්වලට ළඟා වුණු මිතුරන්ගෙන් සමු ගනිමින් ය. මිතුරු කණ්ඩායමෙන් පාසලට ඇතින්ම පිහිටා ඇත්තේ කවිනිගේ නිවස වන බැවින් සෑම අවස්ථාවකම ගමනේ අවසාන කොටස තනියම ගමන් කිරීමට ඇයට සිදු වන්නීය.

පාසල් වේලාව තුළ සිදු වූ රසබර සිදුවීම් මතක් කරමින් හෙමින් ගමන් කරන ඈ අසල ඇති කඩයක් දැක නවතින්නේ කුමක් හෝ කෙටි ආහාරයක් මිලදී ගැනීමට සිතායි.

පෙර දිනයක මවගෙන් ලැබී ඉතිරි කර ගන්නා ලද මුදලක් ඇත්දැයි බෑගය අවුස්සා සොයා බැලූ කවිනිට උදෑසන තමාට හමු වූ උපකරණය හමු වූවාය. ඇය එය බෑගයෙන් ඉවතට ගනිද්දී එහි තිබූ සුදු පැහැති බොත්තම ඇයගේ ඇඟිලිවලට තද වූ අතර අවට පරිසරය බොඳ වී යන්නා සේ ඇයට දැනුණා ය.

අත්භූත උපකරණයේ ඉහළ කෙළවරකින් නිල් පැහැති දීප්තිමත් ආලෝකයක් සහිත කුඩා බල්බයක් නිවි නිවී දැල්වෙන්නට විය.මෙතෙක් වේලා උපකරණය දෙසම බලා ගෙන සිටි කවිනි වටපිට බැලුවාය. කිසිදා දැක නුපුරුදු ජන ශූන්‍ය කුඩා සුදු පැහැති කාමරයක් තුළ තමා සිට ගෙන සිටින බව තේරුම් ගත් විට කවිනි බොහෝ සේ බියටත් පුදුමයටත් පත් වූවාය.

ඒ කාමරය තුළ තිබුණු කුඩා රවුම් කළු පැහැති මේසය වටා කළු පැහැති පුටු පහක් තිබුණි.එම පුටුවල ‘TT’ ලෙස සඳහන් කර තිබුණේ සුදු පැහැයෙනි.කුඩා කාමරයේ එක් කොනක බිත්තියේ රිදී පැහැති බෝලයක් වැනි දෙයක් තිබෙනු දුටු කවිනි එය අසලට ගොස් බැලුවේ වහලේ එල්ලා තිබූ බල්බයෙන් නිකුත් වූ සුදු පැහැති දීප්තිමත් ආලෝකයට එය දිලිසුණු බැවිනි.එය දොර අඟුලක් වූ බැවින් පැහැදිලිව දොරක් ලෙස නොපෙනුණත් එතැන දොරටුවක් ඇති බව කවිනි තේරුම් ගත්තා ය.

එක්වරම දොර අඟුල කැරකෙන්නට වූ නිසා භීතියට පත් වූ කවිනි දොරටුවෙන් ඈතට ගොස් කළු පැහැති මේසය ළඟ බිම හිඳ ගත්තාය. එය සාර්ථක සැඟවීමක් නොවීය.මන්දයත්, දොර විවෘත කර ගෙන කුඩා කාමරය තුළට පැමිණෙන ඕනෑම කෙනෙකුට ඇයව කිසිඳු ආයාසයකින් තොරව දැක ගත හැකිය. එම කුඩා කාමරය තුළ ඇයට තබා කුඩා කෘමියෙකුටවත් සැඟවීමට ස්ථානයක් නොමැත.කවිනි ගැහෙන හදින් යුතුව බලාගෙන සිටියේ දොර ඇරගෙන ඇතුලට පැමිණෙන තැනැත්තා කුමන ආකාරයේ අයෙකු වේ දැයි සිත සිතායි.
කුඩා කාමරයේ දොර විවෘත කර ගෙන පැමිණියේ මහලු පුද්ගලයෙකි.ඔහු යමෙක් බලාපොරොත්තුවෙන් මෙන් කාමරය සිසාරා බැල්මක් හෙලුවේය. ඉන් පසු මේසය යට සැඟවී සිටින කවිනිව දුටු ඔහුගේ මුවට මද සිනාවක් නැඟුණි.

“බය වෙන්න එපා දුවේ.මම ඔයා එනකල් අද උදේ ඉඳන් බලාගෙන හිටියා.”

“මම එනකල්…….”සැඟවී සිටි තැනින් නැගිටිමින් ම කවිනි ඇසුවාය.

“ඔව්. TT ආයතනයට දූව සාදරයෙන් පිළිගන්නවා. ”

“TT….ඒ මොකක්ද? මේක මගේ පොත් මේසෙ උඩින් තිබ්බෙ ඔයාද?”

“දුවට ප්‍රශ්ණ ගොඩක් තියෙනවනේ. TT කියන්නෙ ටයිම් ට්‍රැවලර්ස්.ඒකෙ තේරුම කාල සංචාරකයො කියන එකයි…”

“එතකොට….මේ මොකක්ද? පෙනුම නම් රිමෝට් එකක් වගේ. ”

“ඕකත් එක්තරා විදියක රිමෝට් එකක් තමයි. ඕකෙන් ඔයාට යන්න ඕන කරන කාල තලයට ඔයාව අරන් ය යනවා. ”

“ඒ කිව්වේ……මට පුළුවන්ද කාල තරණය කරන්න? ”

“ඔව්. හැබැයි, දූ තාම ආධුනික කාල සංචාරකයෙක් විදිහට TT ආයතනයට බැඳිලා නෑනේ. ඔයා මුලින්ම TT ආයතනයේ සාමාජිකාවක් වෙන්න ඕනා.ඊට පස්සේ මගේ ශිෂ්‍යාවක් විදියට කාල තරණය ගැන ඉගෙන ගන්න දූට පුළුවන්. ”

“වාව්……කොහොමද  TT ආයතනේට බැඳෙන්නෙ? ඒකට තෝර ගන්නෙ මොන වගේ අයවද?”

“දූව දැනටමත් තෝර ගෙන ඉවරයි. ඒකනේ දුවව මෙතනට ගෙන්නුවේ. මාත් එක්ක එන්න.”

කාලය හරහා ගමන් කිරීමේ ආශාවෙන් සිටි කවිනි මහල්ලාගේ පිටුපසින් ඇවිද ගියේ ප්‍රීතියෙන් ප්‍රමුදිතවය.

සෑම තැනම TT යන ලාංඡනය මුද්‍රණය කර ඇති සුදු ඇඳුම්වලින් සැරසුණ පුද්ගලයින් නොයෙක් වැඩ කරමින් සිටින බව පෙනේ. විවිධාකාර යන්ත්‍ර සූත්‍ර රැසක් ඔවුන්ගේ ප්‍රයෝජනය පිණිස ඇත.පිරිසිදු පිලිවෙල ගොඩනැගිල්ල සාමාන්‍ය ආයතනයක ස්වරූපය ඉසිලුවේය. ඒත්,මෙය සාමාන්‍ය ආයතනයක් නොවන බව කවිනි දැන සිටියාය. ඇයගේ නිම් නැති ප්‍රීතියට හේතු වෙමින් එය කාල තරණය කරන්නන්ගේ ආයතනය බවට පත්ව තිබේ. ඇගේ සිතේ තිබූ සිතුවිලි එකින් එක විස්තර කිරීම අපහසුය. නමුත්, ඒ සෑම සිතුවිල්ලක්ම එක් වූ විට සෑදෙන සිතුවිල්ල අප හඳුන්වන්නේ ප්‍රීතිය කියායි.

ආලෝකයෙන් පිරුණු කුඩා කාමර ඔස්සේ ඇවිද ගිය වැඩිහිටියා අවසානයේ නතර වූයේ එක් විශාල දොරක් අබියසයි. තම කලිසම් සාක්කුවෙන් කවිනිට හමු වූ උපකරණය වැනිම උපකරණයක් ගත් ඔහු එහි බොත්තමක් එබුවේය.

“යුරේකා,මම O 697. මම ආධුනික නිලධාරිනියක්ව බඳවා ගන්නයි ආවේ.”

“O 697 හඳුනා ගැනීම සාර්ථකයි. කරුණාකර ඇතුල් වන්න.” යාන්ත්‍රික කාන්තා කටහඬක් පවසනවාත් සමඟි ඔවුන්ට ඉදිරියෙන් තිබූ දොරටුව විවෘත වුණි.

ඉදිරියෙන් දිස්වූ කුටියේ අන්ධකාරය පිරී තිබුණි.නමුත්,ඔවුන් කාමරය තුළට පා තබනවාත් සමඟ එක පෙළට විදුලි පහන් කිහිපයක් දැල්වී ගෙන ගිය හෙයින් කාමරය ආලෝකමත් විය.ඒ විශාල කාමරයේ තිබුණේ එක් විශාල සුවිශාල යන්ත්‍රයක් පමණි.

“යුරේකා, මේ ඉන්නේ අලුතින් තෝරා ගත් කාල තරණය කරන්නි. එයාව ආධුනික නිලධාරිනියක් ලෙස බඳවා ගන්න. ”

“හොඳයි O 697. කරුණාකර ආධුනික නිලධාරිනියව ස්ථානගත කරන්න. ”

“දුවේ,මේ අත් සළකුණ උඩ දකුණු අත තියන්නකෝ.”

” මේ මොකක්ද? ”

“මේ ඉන්නෙ යුරේකා. කෘතිම බුද්ධියට අනුව තමයි හදලා තියෙන්නෙ. TT ආයතනයේ හැම විස්තරයක්ම ඇතුල් කරලා තියෙන්නෙ මේ විශාල පරිගණකයට.”

පසෙක බිත්තියේ තිබූ අතක හැඩයේ සිදුරට කවිනි තම දකුණු අත තැබූ පසු නිල්වන් කුඩා ආලෝක දහරාවක් ඉන් නිකුත් විය. එක්වරම පසෙකින් තිබූ කුඩා වීදුරු කුටීරයක දොරටුව විවෘත විය.

“දූ දැන් මේ කාමරේ ඇතුලට යන්න.” මහල්ලාගේ නියෝගයත් සමග කවිනි එම කාමරය තුළට ඇතුලු වූවාය.

ඇය එම කාමරය තුළට ඇතුලු වනවාත් සමගම සියුම් හඬක් නඟමින් එහි දොර වැසී ගියේ කවිනිව භීතියට පත් කරමිනි. දොරට ගැසූ ඈ දොර විවෘත කර ගැනීමට තම උපරිම ශක්තිය යෙදුවත් ඉන් පලක් නොවීය.
___________________________________
ඔන්න මං කතාවක් අරන් ආවා මගෙ දඟ පවුලෙ සාමාජකයින්ට. ඔයාලා හිතන්නෙ කවිනිට මොනවා වෙයි කියලද? අනුමාන කරන්නකො බලන්න. දෙවෙනි කොටසින් හමුවෙමු.