?තොටියා
සියලු නම් ගම් මනඃකල්පිත වන බව සලකන්න

( වර්ෂ 1990 – 1995 අතර කාලය තුල සිදු වූ සත්‍ය සිදුවීමකි)

? පවතිනවා හෝ නොපවතිනවා යැයි විශ්වාසයක් නොමැත.

සුදත් , අනුර , ජගත් යන තිදෙනා එකම ආයතනයක සේවය කල තවමත් තරුණ වියේ පසු වූ පුද්ගලයන් තිදෙනෙකි. සුදත් සහ අනුර විවාහකයන් වුවද ජගත්ට වයස විසිහයක් සම්පූර්ණ කලද තවමත් තනිකඩව සිටී . තිදෙනා දැන හැඳුනගත්තේ රැකියාවට පැමිණීමත් සමඟය . ඉන් පසු තිදෙනාම තරමක බෝඩිම් කාමරයක නතර වී රැකියාවට ගියේය.
එදින බදාදා දවසක ආයතනයේ තම සේවයේ නියැලෙමින් සිටි සුදත් තම යහළුවන් දෙදෙනා අසලට පැමිණියේ තරමක් නොසන්සුන් ගතියකිනි.

” මචං ,මාර සීන් එක බං ”
සුදත් හුස්මක් පිට කරමින් පැවසුවේය
” ඇයි බං මොකද ?”
” අපේ මාමා නැති වෙලා බං දැන් ටිකකට කලින් ”
” අප්පට සිරි”
සුදත්ගේ වදනත් සමඟ ජගත්ගේ කටින් පිටවිය
” උඹ මොකද දැන් කරන්නෙ?”
” අනුරයා , මම බොසාට කියලා දැන් යන්න හදන්නෙ දෙකයි වෙලාව මට දැන්ම ගියොත් පහ, හය වෙනකොටවත් යන්න පුළුවන් ”
” ඔව් උඹ දැන්ම පලයන් . අපි දෙන්නා අද ඕෆ් වුන ගමන් අනිවා එනවා මළගෙදර . අපි කොහෙටද කියපන් එන්න ඕන”
“උඹලා වරෙන් ඇල්පිටිය බස් එකේ .ටවුන් එකට ඇවිල්ලා ම⁣ට කෝල් එකක් දීපන් . මම යනවා බන් ”

සුදත්ගේ නිවස පිහිටා තිබුනේ ඇල්පිටිය ප්‍රදේශයේ ඇතුල් ගම්මානයකයි. මෙම කාල වකවානුව තුල බස් රථ ගමන් කලේ අල්ප වශයෙනි . සුදත් බෝඩිමට පැමිණ හනික ලැහැස්ති වී කොළඹ සිට ගාල්ල බලා පිටත් වන බස් රථයකට ගොඩ විය.

………………………………..⏳………………………

සවස හයට වැඩ අවසන් වී අනුර සහ ජගත් බෝඩිමට පැමිණ ඇදුම් කිහිපයක් බෑගයකට දමාගෙන ප්‍රමාද නොවී බස් නැවතම්පලට ගමන් කලේය.
” මචං අපේ වෙලාව බං ඇල්පිටිය බස් එකක් තියෙනවා . ඉක්මනට යමන් ”
අනුර තමා සමඟ සිටි ජගත්ව ඇදගෙන ගොස් බස් රථයට ගොඩවිය. ඒ වන විට සවස හය පසුව තිබුනි. දෙදෙනාම ස්වල්ප වේලාවකින් නින්දට වැටුනු අතර ඔවුන් ඇල්පිටිය නගරයට ළගා වන විට රාත්‍රී නවයට ආසන්නව තිබුනි .
බසයෙන් බැසගත් දෙදෙනාම ⁣රාත්‍රී ⁣අවන්හලකට ගොස් පරාට ආහාරයට ගත් අතර ජගත් ඒ අසල වූ තැබෑරුමකින් අරක්කු කාලේ බෝතලයක්ද ගත්තෙ අනුරගේ අකමැත්තද නොතකාය . අනුර සුරාවෙන් තොර වුවද ජගත් එයට කපිත්තෙක් විය.

” බෝතලේ නෙවෙයි සුදත්ට කොල් එකක් ගනින්.මගෙ එකට සිග්නල් නෑ බන් ”
අනුර ජගත්ට පැවසුවද ජගත්ගෙ දුරකථනයද එසේම විය.
” ෂිට් බලපන් දහයටත් කිට්ටුයි. මේ වරෙන් යන්න අර අතන ඉන්න කොල්ලගෙන් අහමු මේ හරියෙ මළ ගෙයක් තියෙනවද කියලා ”
දෙදෙනාම අසල සිටි තරුණයෙකු සමීපයට ගියේය.
” මල්ලි මේ කිට්ටුව මළ ගෙයක් එහෙම තියෙනවද ? ඒ මැරුණු කෙනාගෙ පුතෙක් ඉන්නවා සුදත් කියලා ”
” ආ මේ ජේමිස් මාමගේ මළගෙදරද යන්නෙ . සුදත් අයියව මන් අදුරනවා. අයියලා මේ පාරේ දිගටම යන්න කිලෝමීටර් ⁣තුනක් විතර යද්දි අහුවෙනවා අලුතෙන් හදපු ලොකු පාලමක් ඒ පාලමෙන් එගොඩ වෙලා කිලෝමීටරයක් විතර යද්දි කොඩි දාලා තියෙනවා . ”
තරුණයා විස්තර කලේය.
අනුර හා ජගත් කරන්නට කිසිවක් නොමැති තැන පයින්ම ගමන් කල අතර ජගත් විටින් විට කාලේ බෝතලෙන් උගුරක් දෙකක් හලා ගත්තේය.
” මට නම් දැන් මොනවද වගේ අනුරයා”
” උඹ කුණුහරුප අහගන්න නැතුව වරෙන් . යන්න බැරි නම් මොකටද බිව්වෙ ”
” හරි හරි කවුද යන්න බෑ කිව්වෙ යමන් ”
ජගත් වෙරි මතේම . ගමන් කල අතර අනුර ඔහුගේ බෑගයද අතට ගත්තේය. රාත්‍රී එකොළහත් ආසන්න වන විට දෙදෙනාම තරුණයා පැවසූ පාලම අසලට ලං විය
” අනුර බලපංකො බං මහ මූසල පැත්තක්නෙ . ටවුන් එක පැන්නා විතරයි මං ගෙයක් නිකමටවත් දැක්කෙ නෑ. දෙපැත්තෙන්ම කැලේ”
” මේ පැති වල ගෙවල් හදලා වැඩක් තියෙනවද බං . ගංවතුරක් ආවම ගෙවල් පිටින් ගහගෙන යයි . බලපංකො ගඟ තියෙනවා පාර මට්ටමටම . ”
දෙදෙනාම ගගෙන් එගොඩ වීමට තිබූ පාලමට කිට්ටු වූවා පමණි
” මහත්තයාලා කොහෙද යන්නෙ”
ගං ඉවුර අසල කුඩා ඔරුවක් මත සිටි අවුරුදු හැත්තෑව ඉක්මවූ වයෝවෘද්ධ පුද්ගලයෙකු ඔවුන් දෙදෙනා ඇමතූ අතර දෙදෙනා තිගැස්සී ගොස් ඔහු දෙස බැලුවේය.
” ආ මාමේ අපි මේ කිට්ටුව මළ ගෙදරක යනවා ”
” ආ එන්න යන්න . නගින්න පාරුවට ”
එසේ පවසත්ම තරමක් වෙරිමතින් සිටි ජගත් ඔරුව අසලට යාමට සැරසෙත්ම ජගත් එය වැලක්වූවේය.
” තොට පිස්සුද බූරුවො . මේ පාලම තියෙද්දි මොන මගුලකටද ඔරු වල යන්නෙ ”
අනුර සෙමෙන් ජගත්ට ඇසෙන පරිදි පැවසුවේය
” මේ පයින් ඇවිල්ලා මහන්සි බං මේ ටිකවත් ඔරුවෙන් යමන්කො අනුරයා . අපි කලින් ඔරුවක ගිහිල්ලත් නෑනෙ බන් ”
” අනේ මගෙන් මුකුත් අහගන්නෙ නැතුව මේ ආවා වගේ ඉතුරු ටිකත් යමන් . අනික දැන් කීයද වෙලාව . මේ මනුස්සයා මහ රෑ ඔරුවකට වෙලා ඉන්නෙ . මැන්ටල් කාරයෙක්ද කොහෙද .”
” නගින්න නගින්න , බය වෙන්න එපා ”
වයෝවෘද්ධ මිනිසා බැගෑපත් විය.
” නෑ මාමා අපි යන්නම් පාලමෙන්. මාමා බොරුවට මහන්සි වෙන්නෙපා ”
අනුර එසේ පිළිතුරු දී ජගත්ව ඇදගෙන යන්නට ගියේය.
” බලපන් අපරාදේ ආතල් එකේ යන්න තිබුන චාන්ස් එක ”
ජගත් නෝක්කඩු කියන්නට විය . දෙදෙනා පාලමට මතින් යාර කිහිපයක් ගමන් කලේය.
” ඒ ජගත් අර බලපන්කෝ මේ අර ඔරුවෙ හිටිය මනුස්සයා නේද අර ගඟ දිහා බලන් ඉන්නෙ ”
පාලම මධ්‍යයට වන්නට හිටගෙන ගග දෙස බලා සිටියෙ පෙර ඔවුන් දෙදෙනා සමඟ කතා බහ කල වයෝවෘද්ධ මිනිසාය
” ඒ අනුරයා මෑන් මාර මිනිහෙක්නෙ එච්චර ඉක්මනට එගොඩ වුනාද බන් ”
” ඒකනෙ බන් මෙතනින් ගියෙ නෑනේ එහා පැත්තෙන්ම තමයි එන්න ඕන . අපි ගිහින් අහමු කොහොමද ආවේ කියලා ”
” නෑ නෑ ඕන නෑ . අපි සද්දෙ නැතුව යමු .ගිහින් බලමු ඔරුව එගොඩ තියෙනවද කියලා .යමන් බලන්න ”
අනුර හා ජගත් පාලම මධ්‍යයේ සිටි වයෝවෘද්ධ මිනිසා පසු කරමින් සෙමෙන් ඉදිරියට ඇඳුනි. නමුත් ඔහු ගඟ දෙස බලාන සිටියේය. ඔහුව පසුකර මද දුරක් ගමන් කලේය. ඒත් සමඟම ගඟට යමක් වැටෙන හඬක් අසුනේ පරිසරයේ නිශ්ශබ්දතාවය බිඳ දමමිනි. දෙදෙනාම පසුපස හැරී බැලුවේය.
” ඒ අර යකා පැන්නා නේද බන් ”
පාලම මත සිටි මිනිසා නොදුටු තැන ජගත් පැවසීය.
” ඒ ඔව් බන් වරෙන් යන්න ගිහින් බලන්න ”
දෙදෙනාම ගිහින් බැලුවේය ගඟ දෙස විමසිල්ලෙන් බැලුවේය.
” ඒ මිනිහව යට යන්නැති බන් ඉක්මනට ඇදුම් ටික ගලවලා දාලා පැනලා බලමුද ?”
අනුර ඇඳ සිටි ටී ෂර්ටය ගලවා දැමීමට සැරසුනි.
” උඹට පිස්සුද යකෝ මේක මේ එසේ මෙසේ ගගක්ද බලපන්කො . පැන්නොත් අපි දෙන්නටත් අවසන් ගමන් යන්න පුළුවන්. කොහොමත් එකයි ඉක්මනට ගිහින් සුදත්ලට කියමු . මිනිස්සු ඇවිල්ලා බලයි . දැන් කොහොමත් මෑන් ඉවර ඇති ”
ජගත් ගඟ දෙස බලා අනුරව වැළැක්වීය. දෙදෙනාම පාලම පසුකරමින් ඉදිරියට ගමන් කල අතර අනුර නැවතී යමක් මතකයට ආවා සේ ගං ඉවුර දෙපස බැලීය .
“ඒ බලපන් බං ඔරුව මෙගොඩට ඇවිල්ලත් නෑ මෑන් කොහොමද බන් ආවේ ?”
ඒ මොහොතේම ජගත්ගේ දුරකථනය නාද විය.
” ඒ සුදත් ”
” උඹලා කොහෙද බන් ? ”
අනුර දුරකථනය උදුරා ගෙන පිළිතුරු දෙන්නට විය.
” මචං, මේ මෙච්චර වෙලා සිග්නල් තිබුනෙ නෑ. මාර සීන් එක වුනෙ අපි එනකොට වයසක මනුස්සයෙක් පාරුවක් තියාගෙන හිටියා මෑන් මේ ටික වෙලාවකට කලින් ගගට පැන්නා බන් . උඹට පුළුවන් මිනිස්සු තුන් හතර දෙනෙක් අරන් ඉක්මනට වරෙන්”
” උඹලා දැක්කෙ මොන වගේ කෙනෙක්ද?”
” කෙට්ටු . ටිකක් උස . කොණ්ඩෙ සුදු අවුරුදු හැත්තෑවක විතර මනුස්සයෙක්, දැන් කියන්න වෙලාවක් නෑ ඉක්මනට වරෙන් ”
අනුර වේගයෙන් පිළිතුරු දිය.
” මේ අහපන් උඹලා දෙන්නා ඉක්මනට ඔතනින් වරෙන් . මම පට ගාලා එන්නම් ”
සුදත් දුරකථන ඇමතුම විසන්ධි කල අතර ජගත් හා අනුර ඉදිරියට ගමන් කලේය .මද වේලාවක් සුදත් ⁣යතුරු පැදියකින් පැමිණියේය.
” උඹ තනියමද ආවේ. කවුරුත් අරන් ආවේ නැත්ද?”
අනුර සුදත්ගේ ඇගට ගොඩ විය.සුදත් හුස්මක් ගත්තේය
” උඹලා දැක්කෙ මේ ෆොටෝ එකේ ඉන්න මනුස්සයද ?”
සුදත් ඡායාරූපයක් පෙන්වූවේය.
” අඩේ ඔව් බන් . උඹ අදුරනවද? ⁣යකෝ තවත් බලන් ⁣ඉන්නෙ නැතුව ඉක්මනට යමන් ගග පැත්තට”
” උඹලා දෙන්නම මේ කතාව අහපන් . ඔය කියන මනුස්සයා තමයි මේ පාලම හදන්න කලින් මිනිස්සුන්ව ඔරුවෙන් එගොඩ මෙගොඩ කරේ . හරිම හොඳ මනුස්සයා. ගෙදර නෝනවයි දුවවයි ජීවත් කරේ ඒ රස්සාවෙන් . හැබැයි පාලම හැදුවට පස්සෙ මනුස්සයට ජීවත් වෙන්න විදිහක් තිබුනෙ නෑ . ඒකට එයා හිටියෙ හරිම හිතේ අමාරුවෙන් . කරන්න රස්සාවක් තිබුනෙත් නෑ . ඒ කවුරුත් නෙවෙයි බන් අපේ මාමා. අද උදේ ගඟට පැනලා මැරිලා තියෙන්නෙ ”

සුදත්⁣ගේ කතාව ඇසූ අනුර හා ජගත්ට උන් හිටි තැන් අමතක විය .
“ඒ කියන්නෙ අපි දැන් ටිකකට කලින් දැක්කෙ උඹලගෙ මාමගෙ අවතාරේද ? ”

” ඔවු උඹලා දැක්කෙ මැරිච්ච මනුස්සයෙක්ව ”

…………………….???……………………………..