අමරනීය ආදරයක සෙනෙහස පිලිබිඹු කරන සොදුරු ආදර අන්දරය…

මාස 03 කට පසු…

ශේනුකට සත්‍යව අමතක කරන්න කවදාවත් බැරි වුනා.
ඒත් එයා දැන් අඩන්නෙ නෑ. දුර්වල තැන් හැමදේම තේරුම් ගත්ත ශේනුක ආදරේදි ආය්ත් අන්ද වෙන් නෑ කියල හිතා ගත්තා.

“සත්‍ය මට බොරු කලා තමයි. ඒත් ඒක මගෙ හිත පිලි ගන් නෑ . මන් ආය්ත් සත්‍ය ගැන හිතල දුක් වෙන් නෑ. එයා දැන් ඉන්නෙ සතුටින් නම් මන් එයාගෙ සතුට වෙනුවෙන් මගෙ ආදරේ කැප කරනවා,
තවත් ඔයි කෙල්ලොන්ට නම් අහු වෙන් නෑ”
ශේනුක සත්‍ය ගැන මතක් වෙන හැම තිස්සෙම හිතුවා.

සත්‍යගෙ මතකෙන් මිදිච්චි කොල්ලට දුකකට තිබුනෙ සත්‍යව තමන්ගෙ කරගන්න බැරි වුනු එක ගැන විතරයි.

“සත්‍ය මැරි කරල ඉන්ග්ලන්ඩ් ගිහින් බන්, දැන් කෙල්ලට හොදයිලු.
උන් දෙන්න පට්ට ආදරෙන් ඉන්නව කියන්නෙ, මදය ඒකිට ආදරෙයි බන්.”

පසිදුගෙන් සත්‍ය ගැන දැන ගත්තු විස්තර නිසා ශේනුක සැහැල්ලුවෙන් කාලය ගත කලා.
මොකද සත්‍යට අවන්කවම ආදරේ කරපු කොල්ලට ඕන වුනේ කෙල්ලගෙ සතුට විතරයි.

ශේනුක අම්මලගෙ බලකිරිල්ලට යාලුවො එක්ක කෝස් එකක් කරන්න ගත්තා.
ඒ ලෙවෙල් කාලෙ ඉදපු යාලුවො ගොඩක් එහේදි කොල්ලට හම්බුනා.
ශේනුක ඉස්සර වගේම සැහැල්ලුවෙන් ජීවිතේ ගත කරන්න පටන් ගත්තා.

“ශේනුක”

“ඕ..යි මොකක්ද ? බන් කරන්නෙ”

“අහ්.. පසිදු..”

“ලගට එනකල් දැක්කෙ නෑනේ.
මොනාද බන් ඔච්චර කල්පනා කරන්නෙ”
රෙනුක ඇහුවා.

“අරකි ගැන බන්”??
උත්තර දුන්නෙ පසිඳු.

“පිස්සුද බන්… මන් ආය්ත් කෙල්ලො ගැන හිතන් නෑ.
උබ දන්නවනෙ ඔයි නැට්ටිච්චියො මට් අල්ලන් නෑ කියල”

“හා හා බලමු තව කී දවසද කියල”??

“හා බලහන්කො..”

“ස්.. ස්..”

“ශේනුක නිකම්ම ඒ පැත්තට හැරුනා.
හිමාශා,
මේ කෙල්ලගෙන් නම් පුදුම කරදරයක් තීන්නෙ.
මන් ඉස්සර අහද්දි මට ගනන් ඉස්සුවා.
දැන් මගේ කරේ එල්ලෙන්න එනවා.”
ශෙනුක තනියම හිතුවා.

“මොකද?
ඇයි තාත්ත නයෙක්ද?”

“”ඔවුනෙ වෙලාවකට නයෙක් වගේ සැරයි.” කෙල්ල හෙමින් සැරේ ශේනුක ලගට ඇදිල ඇවිත් කිවුවා.
“හැබැයි ඔයි නයි රාල තරම් නම් සැර නෑ.”

“අපොයි ඔවු ඔවු මට වෙන වැඩ නැහැනෙ
එක එකාට සැර දදා ඉන්න.”

“ඇයි ශේනුක ඔයා මෙච්චර නපුරු,
මන් දවස් ගානක් ඔයා එක්ක කතා කරන්න බලාගෙන ඉන්නව.
ඒත් ඔයා, ඔයාට මාව පේන්න බෑ.”??

“තමුසෙට ඉතින් මාත් එක්ක කතා කරන්න නැති දවසක් තියෙනවයි.”
කොල්ල කිවුවෙ ටිකක් ආඩම්බරෙන්.

“ඔයා නම් හරිම නපුරුයි”??
කෙල්ල කිවුවෙ මූන ඇබුල් කරගෙන.

“එහෙම නැතුව බෑනෙ”

“ඒ මොකද?”

“කොහෙවත් යන නැට්ටිච්චියො එනවනෙ අපේ කරේ එල්ලෙන්න”
ශේනුක වැඩිය හිතන්නෙ නැතුවම කියල දැම්මා.

කෙල්ලගෙ හිත ගොඩක් රිදුනා.
කෙල්ල අඩ අඩම එතනින් යන්න ගියා.

“කැත වැඩ කරන්න එපා ශේනුක”

“මොකක්ද? මන් කලේ”

“බලනව අර කෙල්ලගෙ හිත කොච්චර රිදෙන්න ඇත්ද?
තමුසෙ දන්නවද එයා ඔයාට කොච්චර ආදරේ කරනවද කියලා”

“ඉතින්,
මන් එයාට කැමති නෑ ගිහින් කියනව ඒක එයාට”

“පිස්සෙක්..”

හිමාශ එක්ක හිටපු සුපුනිට ගොඩක් කේන්ති ගියා.
කෙල්ල ශේනුකට බැනල යන්න ගියා.

සුපුනිගෙ පස්සෙ දුවපු පසිඳුත් කෙල්ලගෙන් බැනුම් අහල චාටෙර් වුනා.

“සුපු.. ඕම ඉන්නකො දරුවෝ..
ඉන්නවකෝ”

“යනව මෝඩය,
ඔක්කොම එකයි
තමුසෙ එන්නෙපා ආයි මගෙ පස්සෙන්”
කෙල්ල රවාගෙනම එතැනින් යන්න ගියා.

“මාර කෙල්ලෙක්නෙ බන් ඒකි, උබ කරපු දේට මන් පලි.”

“කෙල්ලො ඔහොම තමයි බන්,
වෙලාවකට උන්ගෙ මොලේ හිද නෑ.”

“අනේ දෙයියනේ!
ඇතුවත් බැරි නැතුවත් බැරි මගේ ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ්,
මගේ ගර්ල් ෆ්‍රෙන්ඩ්”
පසිදු ඩන්ස් එකක් දාගෙනම කිවුවා.

“උබට අප්ශට්ද?”
ශෙනුක ඇහුවා.

“අනේ පලයකෝ.. ඕකිට මාව එපා කිවුවොත් මන් ඕකි පස්සෙ යන් නෑ.

අපේ ක්ලාස් එකේ ඉන්න අර අලුතින් ආපු ගර්ල් ඒකිට ට්‍ර්‍යි එකක් දාල බලන්න ඕනේ..”

“උබ ඉතින් කොහොමත් පැනියනේ”??
රෙනුක හිනා වෙන්න ගත්තා.

“එහෙනම් සුපුනි මට”

“පල පල, ඒකිත් මගේ”
පසිදු රෙනුකගෙ බඩට ඇන්නා.

“පවු කෙල්ල”
බලාගත්තු අත බලාගෙන දිලංක හිමිහිට කිවුවත් ඒක අනික් අයටත් ඇහුනා.

“කවුද?”
රෙනුක ඇහුවා.

දිලන්ක සද්ද නෑ.

“හරකො උබෙන් ඇහුවේ..” රෙනුක දිලන්කගෙ පිටට තට්ටුවක් දැම්ම.

“ම්.. මොකක්.. ද?..”
දිලන්ක එක පාරටම ගැස්සුනා.

“කවුද උබ පවු කිවුවේ”

“අහ්.. ම..මන් කිවුවෙ
සුපුනි පවු බන් ”

“මේ මේ උබල ඒකි ගැන කරදර වෙන්න්ස් ඕනි නෑ. හරී”
පසිදු කිවුවා.

“අනේ හරි වැඩේ තියා ගනොන් උබගෙ කෙල්ලව..
කෙල්ලො නෑනෙ වෙන??”
දිලන්ක හිනා වුනා.

මතු සම්බන්දයි..