පරවි

හීතේ දුකක් වගේම …එතනින් ගැලඋන එක හිතට සතුටක් රැන්ඩි අයියා වත් තිසු අයියාවත් .. මොනාවා කරනවද කියලාවත් බලන්නහිතුනේ නෑ මට … එහෙමම සීට් එකට පිට දීලා ඇස් පියාගත්තේ ..තවමත් කලබල වෙලා ඉන්න හිත යතාතත්වෙට ගන්න මට ඕන නිසා …ඒත් හිතේ තිබ්බ මොකද්දෝ මන්දා සැනසීමකින්……..

න…න්ගී ….

මගේ ඔලුවට දැනුනේ. සියුම් ස්පර්ශයක් … හීනෙන් වගේ ඇහුන ඒ කටහඩ
මන් ඉකමට නැගිට්ටේ ඒ කාගෙද බලන්න …

හ්ම්ම්…

හිතේ තිබ්බ සැනසීම … එක දිග හුස්මකින් මන් පිට කලා … ලගට වෙලා මගේ ඔලුවට අත්ක් තියාගෙන බලාගෙන ඉන්න රැන්ඩි අයියා ගැන දැනුනේ දුකක්මට … ..මන් නිදිමතෙන් වගේ බැලුවේ

මට නින්ද ගිහින්… මෙච්චර වෙලාවක් … …

ඒ ඇස් බලන් ඉන්න විදියෙන් මිදිලා ..මන් හිතුවේ …පාන්දර … 1ත් පහුවෙලා … ස්ක්‍රීන් එකේ තිබ්බ වෙලාව මට මතක් කලා ….ඒත් ඉන්නේ කොහෙද කියලා නම් මට නිච්චියක්. තිබ්බේ නෑ … රැන්ඩි අයියගේ කාර් එක ඇතුලේ … එත් නතර කරලා. තිබ්බ නිසාම බැලුවෙව් කලබලෙන් මම

අ..යි…යේ … අ..පි… මේ … කොහෙද ඉන්නේ ….

මන් වට පිට බලන ගමන් ඇහුවේ … කාර් එකේ හෙඩ් ලයිට් එකට .. පේන පරිසරය හුරු උනත් ආයෙම අදුන ගන්න ඕන නිසා … ..

යමූකෝ ඇතුලට …

රැන්ඩි අයියා හිනාවෙලා කිව්වේ .. එහෙම … … එයා. කාර් එකෙන් බැහැලා … මගේ පැත්තෙ. ඇවිත් දොර ඇරලා … මට බහින්න. ඉඩ දුන්නා …

එලියේ තිබ්බ අඹ ගහ… මට හොදටම මතකයී … ඒ ගහෙත් … කූඩුවක් එල්ලලා … මට එකපාරම මතක් උනේ අම්මායී මායී … නතර උන ගෙදර …
රැන්ඩි අයියා අපිට නවාතැන් දුන්නු ගෙදර… ඒ මිදුලෙත් අබ ගහේ එල්ලපූ පුන්චී කූඩුව

මට … ඒ ලා එලියට හොදටම පෙනුනා … නිසොල්මනේ නිදාගෙන ඉන්න ගිරා පැටියෙක් … ටුටූ වගේ … පව් … මෙයාව හිරකරලා ඇයී

කවදත් සත්තු ඇති කරන්න කැමතී මට .. ඒක දැක්කාම දැනුනේ දරාගන්න බැරි තරම් දුකක් උනත් … මට ආයෙම අතීතේ මතක් වෙලා සතුටක් දැනුනේ …

අ…න්හ්හ්….

.මන් ඉකමනට කූඩූව ලගට ගිහින් බලන් හිටියා … පිස්සුවෙන්. වගේ .. ඒ කූඩුව වටේ කැරකුනේ සතුට වැඩි කමට … ඒත් එක්කම මට රැන්ඩි අයියාගේ සියුම් හිනාව මට ඇහුනේ … ඒ නිසාම මම පිටිපස්ස හැරිලා බැලුවා …
සාක්කු දෙකට අත් දෙක දාගෙන උරහිස් උස්සලා මන් දිහා බලාගෙන ඉන්න .. රැන්ඩි අයියා …

ලොකූ ආදරයක් ඒ හිතේ … මන් ඒක දැක්කා .. ඒත් ඒ ඇස් මගාරින්න මන් එතනින් එහාට ගිහින් බැලුවේ ගෙදර වටපිටාව

ඔව් … මන් අදුනගත්තා .. මේ මායී අම්මායී හිටපු ගෙදර … ලස්සනට තීන්ත ගාලා … වෙනස් වෙලා … අමුතු පෙනුමක් මන් කලුවරේම. දැක්කා …

අයියේ …. මෙ…හේ …

මන් ආයෙම … ඇහුවේ අදහා ගන්න බැරුව …

ඇයී අපි මෙහේ … මන් එයාගේ ලගට දුවන් ඇවිත් ශර්ට් එකෙ එල්ලුනා

ඔයා …. ආ…වෙ… කවද්ද …

කිව්වේ නැත්තේ … ඇයී කෝල් කලේ නැත්තෙ….
අම්මා ….අප්පච්චී කෝ…. අර ගෑනු ලමයාව බැන්දද ….

මන් හෝ ගෑවිල්ලේ ප්‍රශ්න ඇහුවේ …කෝච්චියක් වගේ … මට නොතේරිම ඇස් බොද වෙලා කදුලු පෙරෙද්දී …රැන්ඩි අයියා මොහොමතකට මගේ කටට වැහුවෙව් අතින් … …මන් එහෙමම බලන් හිටියේ ඒ ඇස්

ටිකක් හුස්ම ගන්න …

මට අමතක වෙලා. තිබ්බ දෙයක් වගේ මතක් කලේ

මේ දවස් ටිකට ..රැන්ඩි අයියාගේ පෙනුම … මාරම විදියට වෙනස් වෙලා … ජිම් ගිහින් වගේ … පුම්බලා ආව මස් ගොබ ඇදුමට හිර වෙලා …

පි….ස්….සී….

යමු ගෙට …..

මගේ ඇස් වලින් කදුලු පෙරෙනවා දැකලාද මන්දා ….
රැන්ඩි අයියා ලගට ඇවිත් මාව ඒයාගේ ඇගට තුරුල් කරගත්තා …

මට ඇඩුනා … ඇත්තටම .. මෙච්චර වේදනාවක් ඇයී කියලා හිතාගන්න වත් බෑ මට …

අනේ අයියේ …

මට .. තිසුල අයියා ගැන අනුකම්පා වක් නොදැනුනා නෙමේ… මන් .. ඒ ගැන අහන්න ගිහින් … නතර උනේ … රැන්ඩි අයියාගේ මූන වෙනස් වෙන්න දෙන්න බැරි නිසා …

ඔය ඉතින් සුද්දී …

එයා මාවත් වත්තන් කරගෙන පිටිපස්සේ තිබ්බ බෑග් එකත් අරගෙන … දොර ලගට ඇවිත් දොර ඇරියා …

ගෙදර පුන්චි උනත් .. ලස්ස්නට කර්ටන් දාලා .. හදපූ සාලේ මට අදහාගන්නවත් බැරි තරම් … පරන පෙනුමක් තිබ්බ මේ ගෙදරට ..නවීන පන්නයේ පෙනුමක් .. කොහෙන් ආවද මන්දා …

රැන්ඩි අයියා ඇයී මෙහෙම ලස්ස්නට ගේ වෙනස් කලේ … මන් දොර ලග ගල් ගැහිලා ඉද්දී .. එයා … අතේ ගෙනාපු බෑග් එක .. එහෙමම .. සාලේ ඇයිනෙන් තියලා .. සෝෆා එකේ වාඩි උනා …

මට තවත් හිතාගන්න බෑ කිසිම දෙයක්. එයා මට ඇස් වලින් කිව්වේ වාඩි වෙන්න කියලා … ඒත් මට එන්න හිතුනේ නෑ ලගට ….

මන් එතනතිබ්බ. බිත්තියට පිට දුන්නේ හිතාගන්න බැරි තරමට වෙනස් වෙච්ච … මේ දේවල් නිසා ….

පපුව පිච්චුනත් … පලවෙනි ආදරෙන් … තවත් ඒ ආදරෙන් පිච්චෙන්න මට හිතුනේ නෑ …
මොකද ඒ ආදරෙන් පිච්චෙන තරමට රැන්ඩි අයියා … අලු වෙන බව මන් දන්න නිසා …

මොකද .. මේ …

බිත්තියට හේත්තුවෙලා ගල් ගැහිලා ඉන්න … මන් ලගට රැන්ඩි අයියා ඇවිත් … මගේ එක කනක් සියුම් ව අල්ලලා .. එහෙම කියද්දී මන් දෑස් පියාගත්තේ … තද කරගෙන හිටපූ දුක … පාලනය ..කර ගන්න බැරි තරම් … ඉකියක් වෙද්දී. …

සුද්දී …. අනේ … ඔය ඉතින් … මන් දාලා ගියේ නෑනේ ඔයාව ..

රැන්ඩි අයියා මාව එයාගේ පපුවට තුරුල් කරගෙන එහෙම කිව්වම … මන් එයාගේ පපුවෙම හිරවෙලා .. ඔලුව වැනුවේ ..එයා මේ කිසිම දේකට වැරදී නෑ කියන්න …

ඔහොම විදවන්න එපා … රත්තරන් …
මට සමාවෙන්න .. මෙච්චර දුකක් දෙන්න උනාට …

… ම…ට … ඒක කරන්න උනා …

මන් අඩන නිසාම රැන්ඩි අයිය මොන මොනවදෝ කියවනවා …
එයා ව්කපාරම .. එයාගේ පපුවේ හන්ගගෙන ඉන්න මගේ මූන ඈත් කරලා .. එයාගේ … විසල් ඇස් වලින් කෙලින් බැලුවේ මගේ ඇස් දෙක දිහා … දෙන්නාගෙම සුසුම් එක තැන් නතර වෙලා .. පැට ලෙද්දී … රැන්ඩි අයියාගේ .. රලු තොල් … මගේ නලලේ තැවරෙනවා මට දැනුනා … මන් ඒක විදගත්තේ හරී සීරුවට … ..

ඒත් ඒ එක්කම අකුනක් වගේ … ඇස් ඉස්සරහ පුපුරද්දී මන් කලබලෙන් පිටිපස්සට උනා .. හිතුවෙවත් නැති වෙලාවක .. තිසූ අයියාගේ .. දෑඩි ග්‍රහනයට …අහුවෙච්චී මම .. ඒහැගීමට අවනත උන හැටි මට මතක් වුනා

එකපාරම මට දැනුනේ … තිසූ අයියාගෙන මට ලැබුන .. පලවෙනි හාදුව … මන් බිත්තියට පිටදීලා .. රැන්ඩි අයියා දිහා බැලුවේ … මරන්න ගෙනියන සතෙක් වගේ … රැන්ඩි අයියාගේන් මන් ඒ බැදීමට යන්න කැමති නැති වගක් මගේ හිත කිව්වේ … ඒත් ඒක මන් නොපෙන්නම … බලාගෙන හිටියා

ඇයී … නනගී … මේ … ..

රැන්ඩි අයියා මන් ලගට ඇවිත් .. මගේ බෙල්ල .. දිගේ පෙරෙන දාදිය බිදු පිහලා දැම්මේ. .. ඇත්තටම මන් ගැන තියෙන අනුකම්පාවකින්ද මන්දා කියලා මට හිතුනා … ඒත් … ඒ ගැන වැඩිය රැන්ඩි අයියා …ප්‍රශ්න කලේ නෑ …..

යමූ … මහන්සී න්හ්හ් … .. වොශ් දාගෙන නිදාගන්න … මෙ බෑග් එකේ ඇතී ඔක්කොම ඇදුම් ඔයාගේ …

රැන්ඩි අයියා මගේ ඇස් මගෑරලා එහෙම කියලා .. එලියට ගියා …

ඊලග කොටස
♥️

කොමෙන්ට් කරපු නොකරපු කියවන ඔක්කොටම ආදරෙයී ….
බෝනස් කොටසක් … රෑ 8 ට … ඔයාලගේ ප්‍රතිචාර නිසා තමයී .. කමෙන්‍ට් කියවද්දී ආසයී .. ඉතින් … රන්ඩු වෙන්න එපා ඉතින් .. හැම්දේම .. බලමූ … ඇත්තට මූන. දෙන්න එපැයී ඉතින් නේද … ?? නැත්නම් වැඩිකල් යන්න කලින් කියවන සෙට් එක මරාගනී වගේ මේ පියුමිගේ වැඩ නිසා

පියුමි සේනාදී