32

” යමු සර් මම පෙන්නන්නම්….”
රූපලාවන්‍යා ගාරයේ සේවිකාවක් නුරාග් හට මග පෙන්නනට විය.

නුරාග්ද ඈ පසු පස යන්නට විය.
දුටුව දසුනින් නුරාග්ගේ හුස්ම හිරවෙන්නට විය තමාට පිටුපා උන් යුවතිය එක් මොහොතක් තුල තමා දෙස හැරී බලද්දී නුරාග්ගේ සිතුවිලි සියල්ල විසිර යන්නට විය…ඉන්නේ කොතනද කියා ඔහුට අමතක වන්නට විය..

එක් ශනයක් තුල වේගවත් අඩි තබා ඈ වෙත ලන් වූ නුරාග් තම දෙතොලින් ඇගෙ දෙතොල සොරා ගන්නට විය. ඇය නුරාග්ගෙන් ගැලවීමට උස්සහ කලද එය එතරම් ලෙහෙසි පහසු කාර්‍යක් නොවීය ..
……………………………..

සාදය පැවැත්වෙන ස්තානයට යනතෙක්ම දෙදෙනා නිහඩව කල් ගෙව්වද නුරාග්ගේ දෑස් නිතර දෙවේලේ දේදුනුගෙ රුව ඔහුගෙ නෙතට දඩයම් කර ගනිමින් උන්නේය.

ඈ ඇත්තටම සුන්දරය….ඈ නිතරම තමා වෙනුවෙන් කැප වූ නිසා ඈ ගැන සිතීමට කාලයක් නොතිබිනි…ඉතින් සැබෑවටම අද එය නුරාග් තේරුම් ගන්නට විය… දරුවා ලැබුනයින් පසු ඈ පිරිපුන් තරුනියක් මෙන් දිස්විය එසේම ඇගෙ අග පසග ඉස්සර මෙන් නොව හැදී වැඩී ඇත…නුරාග් හට අතීතය මතක් විය . .සුලන් කෝඩුවටත් ගසාගෙන යන තරමට සිරුරක් හිමිකම් කී ඈට කවදත් නුරාග් ඇලුම් කලේය..

රාත්‍රී හත වන විට සාදයට සහබාගීවූ යුවල සාදයට එක්කාසු වන්නට විය..

“මේ මගෙ හොදම යාලුවා ටාශී…..”

නුරාග් එසේ පවසන විට දේදුනුගෙ මුහුන කලුවී ගියේය…
මේ අර එදා නුරාග්ගේ කැබින් එකේ හිටිය ගර්ල් දේදුනුට සිහිවන්නට විය.

” ohh god ඔයා ප්‍රින්සස්වත් එක්කගෙනමද ආවේ…nice to meet you love…ඔයා ගැන තමා මේ නුරාග් හැම වෙලේම කියන්නේ හපෝ මෙයාගෙ වදෙන් බේරෙන්නම බෑ…මගෙ හස්බනුත් වෙලාවකට මෙයාට විහිලු කරනවා ඔය කෙල්ල ඇරෙන්න උබට වෙන ටොපික් එකක් නැද්ද කියලා..අද එක්කන්ම ඇවිත් අපිට පෙන්නන්න….ඇත්තමයි බබා ඔයාගෙ පෙනුමනම් හරිම චූටී පාටයි හරි කියුට් පින් පාටයි…නුරාග් ඔයාව දරු කමට හදා ගන්න අරන් වගෙ නිකන්….”

ටශී එසේ කියා සිනාසෙන්නට විය.නමුදු දේදුනුට එයට සිනහා වෙන්නට තරම්වත් මානසිකත්වයක් නොවීය
.

” එයාව දරු කමට හදන් නෙමේ එයාට දරු කමට හදා ගන්න පැංචෙක් දීලා තියෙන්නේ මන්…”

නුරාග්ද පැවසුවෙ සිනාසෙමින් දේදුනුව ඔහුගෙ තුරුලට ඇද ගනිමිනි.

දේදුනු උන්නේ කිසිවක් පැහැදිලි කරගත නොහැකි මනසකිනි.
එසේම නුරාග් හැසිරෙන අයුරු දේදුනුට නොරිස්සුමක් එක් කරන්නට විය.

හැමෝ සමගම කතා බහෙන් පසු නුරාග් දේදුනු කැටුව මේසයක් මත වාඩි වන්නට විය.

” දේදූ……..ඔයාට මගෙන් අහන්න කිසි දෙයක් නැද්ද බබා….”
නුරාග් ඇසුවෙ දේදුනුගෙ වත දෙස බලාගෙනය.

එයට කිසිත් නොකී දේදුනු බිම බලාගෙන නිහඩ වන්නට විය.

” කතා කරන්න මගේ එක්ක එක පාරක්..ඇයි එහෙම කලේ අහන්න ..කතා නොකර ඔය හිතේම ඔක්කොම තියාගෙන.. පලි ගහන්නැතුව මගෙ හැම වැඩේම අකුරක් නෑර කරන කොට මට ඔක්කොටම වඩා රිදෙනවා දේදූ…බැනලා ගහලා කෑ ගැහුවනම් මේ තරම් රිදෙන්නේ නෑ මට ….”

නුරාග් සිතන්නට විය….
එය සැබෑයකී වචනෙන් බැනවදින විට දැනෙන හැගීමට වඩා දස දහස් ගුනයක වේදනාවක් නිහඩ බව තුල දැනෙනු ඇත..
දේදුනුගේ නිහඩ බව තුල නුරාග්ද උන්නේ වේදනාවෙන් ගිලෙමිනි.

” පැංචි ……”
නුරග් දේදුනු දෙස බලන්නට විය…

” හම්….”

” පැංචි මම වොශ් රූම් ගිහින් එන්නම් මම එනකන් ඔහොම්ම ඉන්න….”

නුරාග් එසේ පවසා දේදුනු අසලින් ඉවත්ව යන අයුරු දේදුන් බලා උන්නේ හැගීමකින් තොරවයි.

” හායි….”

ඒ සමගම දේදුනු අසලින් වාඩිවූ තරුනිය දේදුනු ඇමතුවේ දේදු ගැස්සී ඈ වෙත හැරී බලද්දී…

” ටාශී………”

” නෝ අයිම් ටානී…. නුරාග්ගේ එක්ස්….”

ටානී පැවසූවට දේදුනු වහා පිරිස අතර උන් තරුනිය වෙතට දෑස් යොමු කලේය…
” දෙවියනේ එතකොට මෙයාලා නිව්න්නුද….”
දේදුනු සිතන්නට විය..

” මොනාද හිතන්නේ ….අපි නිව්න්නු කියලද….ඔයා හරි අපි එහෙම තමා…මට හිතෙන විදිහට නුරාග් මන් ගැන මොනාත් ඔයාට කියලා නෑ වගේ……..ඒකත් ඇත්ත ඔයා වගෙ එනෙකුට මොකට කියන්නද මගෙ විස්තර….එනිවේ මොකක්ද මොකක්ද නම කිව්වේ…ම්ම්ම්ම්ම් අහා දේදුනු….යස් දේදුනු ..
මේකයි දේදුනු….නුරාග් කාලයක් ආදරේ කරපු එයාගේ ගර්ල් මම…අපි දෙන්නා අතර පොඩි මිස් අන්ඩස්ටැන් එකක් වෙලා අපි දෙන්නා අයින් උනා ….ඒත් දැන් ඒ වැරදි වැටහීම් ඔක්කොම ඉවරයි අපි දෙන්නා ආයේ සෙට්ල් වෙන්න කියලා කතා වුනේ…මොකද තවමත් නුරාග්ගේ හිතේ මම ඉන්නවා….ඔයා ඒක දකින්න ඇතිනේ එදා…..”

” ඔව් දැක්කා ඉතින් මට දැන් මොකක්ද කරන්න කියන්නේ…”

ටානියා පැවසු වදන් සාවදානව අසා සිටි දේදුනු හිමින් නමුත් ස්තීර
හඩින් ටානිගෙන් ඇසුවේ ඒ හඩට ටානි පවා එක් මොහොතක ගොලුවී යද්දී …

” මන් මේ …..”
ටානි නොසිතු ලෙස දේදුනුගෙ හඩ හමුවෙ ඇගේ හඩ බිදී යන්නට විය..ටානි සිතා වුන්නේ ඇ අහිංසක ලද බොලද යුවතියක් කියාය…නමුදු ඇගෙ පෙනුමේ රැදි සුකෝමල ලදබොලද ගතිය ඇගෙ හඩේ නොමැති බව ටානි හට වැටහෙන්නට එපමන කාලයක් ගත නොවුනී.

” ඔව් ඔයාගෙන් තමා ටානි මම ඇහුවේ මෙතන වෙන කෙනෙක් නෑ නේ…….”

” මම කියන්නේ ඔයා නුරාග්ගෙන් අයින් වෙන්න….”

” ඇයි මන් අයින් වෙන්නේ …නුරාග්ට කියන්න ඒක කරන්න කියලා එයාට ඕනනම්….”

” ලැජ්ජ නැද්ද බලෙන් එල්ලිලා ඉන්න….”

” ඇයි මන් ලැජ්ජ වෙන්නේ…ඒ මම නිතියෙන් කසාද බැදපු මගෙ මහත්තයා මගෙ දරුවගෙ තාත්තා…හැමදාම එයාගෙ ඕන එපාකම් හැම විදිහෙන්ම ඉටු කරපු මම එයාගෙ බිරිද…බිරිද සැමියගෙ ඇගේ එල්ලිලා ඉන්නේ නැතිව ඔයා කියන්නේ මටත් ඔයා වගෙ බැදපු මිනිස්සු පස්සේ ගිහින් එල්ලෙන්න කියලද….අනික් එක මොකක්ද කිව්වේ ඔයා ගැන මට නොකිව්වේ මට ඒ දේවල් අදාල නැති නිසා කියලද කිව්වේ.

ඒකනම් ඇත්ත් මිස් ටානී..ඔයා වගෙ කෙනෙක් ගැන මට කියන්න එයාට වෙලාවක් වත් ඌමනාවක් වත් නොවෙන්න ඇති …අනික ඔයා එයාගෙ එක්ස් මිසක් දැන් එයාගෙ ගර්ල් නෙමේනේ…අතීතේ වර්තමානට එක්ක පටලව ගන්න එපා….”

දේදුනු පැවසුවේ හිතට දැනුන ආවේගය නිසාවෙනි…

” හව් ඩේයර් යූ ටෝක්ටුමි ලයික් දැට්….අහ්හ්….”

” wait mis taani…මට ඔයා එක්ක රන්ඩු වෙන්නවත් ආගිව් කරන්නවත් ඕන නෑ…ටික වෙලාවකින් නුරාග් එයිනේ …එයාට කියන්න කියන්න මට යන්න කියලා ..එයාගෙ කටින් මට යන්න කිව්වොත් මම යනවා …”

දේදුනු පැවසුවෙ ස්තීර හඩිනි…

ඒත් සමගම ඇසුනු ගීතවත් හඩ නිසා සැවොම හැරී බැලුවේ මයික්‍රෆෝනය අතේ තබාගෙන උපන්දින සුභ පැතුම එක් කරන නුරාග් දෙසයි..ඔහුඉතාමත් ආදරයෙන් උපන්දින සුභ පැතුම එක් කලේ ටාශිට පමනක් බව දේදුනුට දැනෙන්නට විය .. ඉන් පසු ඔහු ඇය වෙනුවෙන් ගීයක්ද ගයන්නට විය.

ඇතිවූ බොලද සිතුවිල්ලක් නිසා දේදුනු රහසින් හැරි බැලුවේ ටානිගෙ වත දෙසයි…ඒත් දේදුනු බලා පොරොත්තු නොවූ ලෙස ඒ දෑස් වල කදුලු වැල් බිමට කඩාගෙන වැටෙමින් තිබුනි.

දේදුනුගෙ හිතද අහේතුවකට ගැස්සෙන්නට විය.

ඒත් සමගම අහම්බෙන් තමාගෙ නම පවසනු ඇසෙන විට දේදුනු නුරාග් දෙස බැලුවෙ ඔහුගෙ හඩට ප්‍රති පිලිතුර වශයෙනි..

දේදුනු වෙතට එක් අතක් දික්කරගෙන ඈ දෙස බල උන්නේ නුරාග් ය …ඉතින් තව දුරටත් ඔහුව ප්‍රතික්ශේප කල යුතුද …නැත ….එසේ කල යුතු නැත…දේදුනු නුරාග්ගේ අත අල්ලා පුටුවෙන් නැගී සිටින්නට විය…
ඉන්පසු නුරාග්ගේ පසු පස වැටි ඔහු අනුව ගමන් කල දේදුනු නතර වූයේ නුරාග් ඈ අත මයික්‍රෆෝනයක් තබන විටයි.

දේදුනු මොහොතක් බලා උන්නේ නුරාග්ගේ දෑස් දෙසයි….තමා ඔහුට කොතරම් රිදවා දමන්නට ඇතිද දේදුනු සිතන්නට විය…

පුටුවක් මත දේදුනුව වාඩි කරවූ නුරාග් ඈ ඉදිරියෙන්ම තව පුටුවක් තබා වාඩි වන්නට විය.

සංගීතය වාදන වෙද්දී නුරාග් ගීය ඇරබීය.

“එක දවසක අපි නූපූරුදූ සුවඳක
හිත හෙමිහිට බැඳුනා
අප හමුවුණු හිනැහුණු මතකය
සසර පුරුදු හැගුනා
ජන්මෙන් ජන්මේ
ඔබට හද පිදුවා
මේ භවයෙදි හමුවන පැතුමන්
සිහිනෙකැයි සිතුනා
හෝ හෝ හෝ හෝ
හෝ හෝ හෝ හෝ

තුන් හිතක සීතලේ ගුලි වුනු
පෙම් කවක් තියෙනවා කියන්න
දිව්රන්න ආදරේ නාමෙන්
මා හැරදා නොයන බව
ඔබේ සූවඳ දැනුණා
හද මගේ නිවුණා
ජන්මෙන් ජන්මේ ඔබට හද පිදුවා
මේ භවයෙදි හමුවන පැතුමන්
සිහිනෙකැයි සිතුනා
හෝ හෝ හෝ හෝ
හෝ හෝ හෝ හෝ

මේ ලොවම සැහැසි වූ අඩ සඳ
මා හදෙන් වෙන්වී නොයන්න
ආදරේ සනාථ පැතුමන්
මතු භවෙත් හදේ රැඳෙන්න
ඔබේ සුවඳ දැනුණා
හද මගේ නිවුනා

ජන්මෙන් ජන්මේ ඔබට හද පිදුවා

මේ භවයෙදි හමුවන පැතුමන්
සිහිනෙකැයි සිතුනා
හෝ හෝ හෝ හෝ
හෝ හෝ හෝ හෝ………..”

ගීය අවසානයේ දේදුනුගෙ නෙතගින් කදුලක් ගලා ගියේ ඔවුන්ගේ ගීතයට වශීවි උන් සියල්ලෝම පාහේ අත්පුඩි ගසද්දී…ඇයට මෙය දරාගත නොහැකි විය.

ඒ නිසාම දේදුනු නුරාග්ගේ පපුව මතට වාරු වෙන්නට විය…නුරාග්ද කිසිදු අපහසු තාවයකින් තොරව දේදුනුට තම පපුවෙ ඉඩ ලබාදී ඇගේ හිස තම පපුවට ලන් කරගත්තේ මහත් සෙනෙහසිනි..

නොකියූ වදන් බොහොමයක් ගීතය ආදාරයෙන් වටහා ගත් දේදුනුට නුරාග්ගේ මේ හැසිරීමෙන් සියල්ල පැහැදීවන්නට විය…

ආදරය එසෙය වදනකින් නොපැවසුවද එක් හැගීම් අන්ශූ මාත්‍රයකින් ලබාදෙන පුංචිම පුංචි ඉගියක් වුවද මහ මෙරක් තරම්ම හදවතින් බැදුනු යුවලට දැනෙනු ඇත ..නුරාග් හා දේදූද එසේමය. බාහිර ලෝකයාගෙන් මිදි ඔවුන් නොවුන් එකි නෙකාට ප්‍රේම කරන්නේය අධිමාත්‍රාවෙන් ප්‍රේම කරන්නේය.ඉතින් එතන වචන හරඹයක් කිසි දිනක සිදු නොවනු ඇත ඔවුන් දොඩමලු වෙන්නේ හැගීම් සමගයි …එයයි ආදරයේ බලවත්ම ආයුදය…

” යන්න එයා දුකින් ඇත්තේ එයාට තෙරුම් කරලා දෙන්න….”

දේදුනු පැවසුවේ සැමගේ සුබපැතුම් මැද්දේ නුරාග්ගේ සවන් පත් මතට ලන් වෙමිනි.

මොහොතක් නුරාග් දේදුනු දෙස බලා ඉන්නට විය..ඈ කුමන අන්දමේ ගැහැයිනක්ද….නුරාග් සිතන්නට විය.

” නුරාග්…..”

” හ්ම්….”

” යන්න….”

” ඇයි මන් එහෙම කරන්නේ….එයයි මාව දාලා ගියේ…ආයෙමත් ඇවිත් .මො….”

” ප්ලීස් මන් වෙනුවෙන්……”
දේදුනුගෙ අයැදුමට නුරාග් නිහඩ වන්නට විය.

” ඔය දැනෙන දුක මටත් කාලයක් දැනුනා නුරාග් …මට අයිති දෙයක් වෙන කෙනෙකුට අයිතී කියලා දැනෙද්දී දරන්න අමාරුයි මේ දවස් කිහිපයට මන් ඒක අත් වින්දා.. තවත් කෙනෙක් දුක් විදීන ඕන නෑ අපි නිසා…යන්න එයා අර පැත්තට ගියේ…..”

දෙදූ එසේ කියමින් ඔහුගෙන් වෙන් වෙන්නට විය…

නුරාග් ටානීයා සොයා ඇදෙන්නට විය ඒ ගෙවුන හැම තප්පරේකම නුරාග්ගේ හිත රැදුනේ දේදුනුගෙ වදන් වෙතයි….ඇයගේ වදන් තුල ඇත්තේ තමා කෙරෙයි පවතින අසීමිත ආදරයහා විශ්වාසය නොවෙද නුරාග්ගේ හදවත වේගෙන් හැගෙන්නට විය…ඇයනම් තමාටම මැවූ කදිමෙට ගැලපෙන් ගැහැනියකි…. හැගීම් ගනු දෙනු වල ඈ තරම් ඉවසිලි මත් ගැහැනියක් තවත් නැත .

හෝරාවකට ආසන්න කාලයක් ගෙවෙන්න ඇත පාලු ඉසව්වක මුහුදට මුහුනලා අඩ අදුර මැද ටානී නුරාග්ගේ පපුව මත මුහුන හොවා ඉකි බිදිමින් හඩන්නට විය…. ජීවිත ගමනේ අපට බොහෝ පුද්ගලයන් හමුවනු ඇත නමුදු ඒ අතරින් අපි අපේ ජීවිතේ ඉතුරු කල් ගෙවා දැමීමට තෝරාගනු ලබන්නේ විශේශ පුද්ගලයෙකි.

නමුදු ඒ විශේශය රැදෙන්නේ බාහිර සාදක මත පමනක් නම්…ආදරය කරන්නේ එක පාර්ශවයක් නම් ඒ ආදරය සාර්තක වීමේ සම්බාවිතාව බොහෝ අඩුය.

සම්බන්ද තාවයක් ඇති වීම සාමාන්‍ය කරුනකි නමුදු
එක වර දෙදෙනෙකුට ආදරය කරන්නේ නම් දෙවනියා තෝර ගැනීම වඩා යහපත්‍ ය.මන්දයත් පලමුවෙන්නා ගැන හදවතේ ඇත්තේ උමතුවන තරම් ආදරයක් නම් ඔබ සිකිදිනක දෙවැන්නා තෝරා ගන්නේ නැත…ඉතින් සැබවින්ම ටානී හටද සිදුවූ අත් වැරැද්දද එයය.ඇය ආදරය සෙව්වේ භෞතික සැප පහසුකම් මත රදා පවතිමිනි…ඇගේ අවාසනාවට ඈ හට මග හැරුනේ ඈ හට කලක් පනමෙන් ආදරය කර රැක ගත් ප්‍රේම නීය හදවතකි…නමුදු ඇයට ඒ සියල්ල වැටහෙන විට ඔහු වෙන හදකට සම්පූර්නව අයිති වී ඇත…

ඉතින් ඒ දුක කදුලු සමග නැති කරගැනීමට ටානී උස්සහා දරයි.ඇයට තේරුන එකම කරුන නම් නුරාග් මෙතනට පැමිනියේ ඔහුගේ ඌමනාවට නොව ඔහුගේ බිරිදගේ උවමනාවට බවය…

ඔහු පැවසු සමහර කරුනු වලින් එය වඩාත් සනාත විය…අහිමිවී ගියදේ යලි ලබා ගත නොහැකි ලෙස දුරක් ගොස් හමාරය හැරීමට වෙන්නේ තමාටම පමනි ටානී සිතන්නට විය.

ඉතින් ඈ අවසන් වරට නුරාග්ගෙ තුරුලේ සැනසී දුක නිමාකරගනිමින් ඔහුගෙන් වෙන් වෙන්නට විය.

” ඔයාටත් දවසක හොද කෙනෙක් ලැබෙයි ටානී ..ඔයාව සතුටෙන් තියන ඔයාගෙ හැගීම් තේරුම් ගන්න කෙනෙක් …අන්න එදාට ඔය හිතේ ආයේ කාටවත් ඉඩක් නැතිවෙයි.හරියට මට උනා වගේ…
ඔයාගේ හිනාව පිටිපස්සෙ තියන් දුක දැනෙන,ඔයාගේ තරහාව පිටිපස්සේ තියන ආදරය වගේම ඔයාගේ නිහඩතවයට හේතුව දැනෙන හිතක් ලග නවතින්න කවදාවත් ඔයාට ආයේ වරදින එකක් නෑ…අතීතය අතීතයම විතරයි…ආයෙමත් අතීතේ එක්ක ගනු දෙනු කරන්න මම කැමති නෑ ……අපි අමතක කරලා දාමු ඒ හැමදේම….ආදරේ කියන්නේ බලෙන් ලබා ගන්න පුලුවන් දෙයක් නෙමේ….ඒක හරි ලස්සන හැගීමක්…මගේ වටේ හරි ලස්සන පිච්ච මලක සුවදක් දැවටිලා තියනවා ටානී..ඒ සුවද මම මැරෙන තුරාවට මගෙන් අයින් වෙලා යන්නේ නෑ කියලා මන් දන්නවා.ඉතින් ඒ පුන්චි පිච්ච මලට වචනෙකින්වත් වරදක් කරන්න මන් කැමති නෑ..අපි යන්න ඕන පාර හොයා ගන්න ඕන අපිමයි… මම දැනටමත් ඒ ගමන යන ගමන් ඉන්නේ ඒකත් මගේ පිච්ච මල එක්කම..”

අතීත කතාවක් එසේ නිමා කර දමා යලිත් නුරාග් තම හදවත නැලවූ හදවත සැනසු ඒ ගැහැනිය වෙතට ඇදී එන්නට විය…සිතුවා නිවැරදිය ඈ ඔහු එන තෙක්ම පෙර මග බල ඉන්නට විය.. නුරාග් හට ඉහිලුම් නැති විය.. ඔහු දිවගොස් ඇගෙ උනුහුම හද පුරා විදගන්නට විය.

ඇයට ගැලවී යා නොහැකි ලෙස ඇයව තම තුරුලට ඇදගෙන ඈ හට රිදෙන තරම් පපුවට තුරුලු කරගන්නට විය. දේදුනුද ඔහුට ඉඩ දී නිහඩ වන්නට විය.

” මගේ පිච්ච මල අද වෙනදටත් වඩා සුවදයි…”
නුරාග් මුමුනනට විය.

“ඇත්තටම ආදරේ යනු කුමක්ද?
ආදරේ යනු දෙදෙනෙකු එකි නෙකාගේ ආත්මයන් ස්පර්ශ කිරීමයි.
ආදරය යනු එකි නෙකා කෙරෙයි පවතින විශ්වාසය හා අවංක බාවයයි.
ආදරය යනු එකිනෙකාට වැටීමට නොදී නිතරම ඔවුන් පිටු පස හයියක්ව ඉදීමයි..
ආදරය යනු වෙනස් කම් විද දරාගෙන විසදා ගැනීමයි.
ආදර යනු හදවත් දෙකක බැදීමයි..
ආදරය යනු ඔබයි මායි…”
නුරාග් සිතන්නට විය.

මාස කිහිපයකට පසු….

” පැංචි…කොහෙද ඉන්නේ…..”

” අහ්හ් මන් ඔයාව දැක්කා ඉන්න මන් එන්නම්…..”
දේදුනු එසේ කියා දුරකතනය විසන්දී කරන්නට විය..

නුරාග්ද ඈ දුටුවේය ..කහ පාට හා නිල් පාට මිශ්‍ර වූ සාරියක් ඇද ඈ හිමි හිමින් සුලග සමග මුහුවී ගමන් තාලෙට පා ඔසවමින් ඔහු වෙතට එන්නට විය…
නුරාග් ඈ දෙසම බලා උන්නේ ඇසි පිය නොහෙලාය …

දේදුනු නුරාග්ගේ රතයට ගොඩ වන්නට විය.

” පරක්කු උනාද මන්…….”

” ලස්සනයි….”

” අහ්හ්….”

” ලස්සනයි පැංචී….”

නුරාග් යලි පවසන්නට විය…
දේදුනු විලියෙන් රතුවී ගියේ ශනයෙනි…

ඒ ආදරේ සැමදා එලෙසය වෙනසක් නැති තරම් ය.

නිවසට පැමින ලක ලෑස්ති වී නුරාග් සේම දේදුනු පහලට බැස්සේ එකටමය…

ඒ වන විටත් නිවසට මාද්‍යාවේදින් කිහිප දෙනෙකු පැමින උන්නේ දේදුනුගේ හා නුරාග්ගේ ඉන්ටවිව් එකක් කිරීම සදහාය…

” ඉතින් හැම විස්තරයක්ම අපි දැන ගත්තා අපි කැමතී ඔබ තුමාගේ බිරිද එහෙමත් නැත්නම් දැනට යූ ටියුම් චැනල් වල අන්ක එකට වීව්ස් ඇගේ ගායන හැකියාවෙන් එකතු කරගත්ත හැමෝගෙම ඉස්සරහට සීක්‍රට් සිග කෙනෙක් විදිහට ආපු මිසිස් දේදුනු ගැනත් විස්තර දැන ගන්න..”

මාද්‍ය වේදිනියක් නුරාග් දෙසට රෙකෝඩය දික්කර ප්‍රශ්න ඇසුවේ බොහෝ සතුටිනි.

” මුලින්ම කියන්නම් මේ ඉන්නේ මගේ දේදූ ගෙදර අයට නම් පැංචි…මගෙ දරුවගෙ අම්මා…වෘත්තීය මට්ටමෙන් වෛද්‍යවරියක්….හොබී එක විදිහට මියුසික් ඉගෙන ගන්න හුගක් සරල කෙල්ලෙක්….”

නුරාග් පැවසුවෙ සුසීලද දරුවා වඩාගෙන දේදුනු අසලට පැමිනෙන අතර තුරයි…සුසීලා පමනක් නොව නුරාග්ගේ පියාද නුරාග්ගේ පසෙකින් වාඩි වී ඔවුන්ගේ පවුල ගැන විස්තර එකි නෙක කියන්නට වුනී…විස්තර කතා බහා දීර්ගව සිදු කෙරුනි.

” ඇත්තටම හුගක් සතුටුයි…මේ වගෙ පවුලක් මුන ගැහුන එක ගැන …ඇත්තටම හුගක් ස්තූතී හුගක් කාර්‍යබහුල ඔයාලා අපි වෙනුවෙන් වෙලාවක් වෙන් කරන් පලවෙනි ඉන්ටවිවු එක අපට දෙන්න තරම් නිහතමානී උනාට…අවසාන වතාවට ඔයලගෙන් ගීතයක් රස විදින්න අපි කැමති …

ඉතින් ඔවුන් ගායනය යලි වරක් ඇරබීය..
දේදුනුද තවදුරටත් සැගවුනු ගායිකාවක් නොවීය..නුරාග්ගේ බල කිරීම හා ඔහුගේ කැපවීම නිසාම දේදු අද වන විට ලොවක් හදුනන ගායිකාවකි…ඉතින් ඒ පවුල සතුටින් ඉතිරී පිරී ගිය පවුලක් විය .

සැවොම එකි නෙකාගෙ අභිවෘද්ධිය සඳහා එකි නෙකාට උදව් උපකාර කලේය…පවුල ජීවත් විය යුත්තේද එසෙය…බැදීම් වල වටිනාකම වටහාගෙන ආදරයෙන් හැම තප්පරයක්ම ගෙවා දැමිය යුතුය.

මාද්‍යා වේදින් පිටව ගිය පසු නුරාග් දේදුනු වෙනුවෙන් ඇගේ නැගීම වෙනුවෙන් පුන්චී සාදයක් සන්විදානය කලේය… එයට දේදුනුගෙ පවුලේ උදවියද සහබාගී වෙන්නට විය.. රාත්‍රී නවයකුත් ගානට සාදය නිමා වෙද්දී දේදුනුගෙ නිවැසියන්ද පිටව යන්නට වූයේ මහත් සතුටිනි…දේදුනු කිසිදු චකිතයකින් තොරව ඔවුන් ගැන සොයා බැලුවේ හිතේ කහටකින් තොරවයි…ඉතින් අද ඈගේ හිතට සැනසීමක් දැනෙන්නට විය… සියල්ලෝම රතයය නැගී යන අයුරු බලන් උන් දේදුනුගෙ ඇස් අවසාන වරට රැදුනේ තෙනුවර ඈ දෙස බල ඉදිනා ඉසව්ව දෙසටය.ඔහු වාහනයට ගොඩ නොවී දේදුනු දෙස බලා ඉන්නට විය..ඒ දෑස් වල පසු තැවීමකි…නමුදූ ඒ පසු තැවීම දේදුනුගෙ ඇස් වල නොවීය…ඒත් සමගම නුරාග් පැමින දේදුනුගෙ උර හිස වටා අත දමා ඇයව තම ගතට ලන් කරගන්නට විය…

(මම නුඹට පෙම් කලෙමි,
නුඹ පෙම්කල ඇයට වඩා
දසදහස් වාරයක්
නමුදු නුඹ සිත දැවටුනේ ඈ මතයි…
ඔහු මෙමට පෙම් කර තිබේ
මා නුඹට දුන් ප්‍රේමයට වඩා
දසදහස් වාරයක්
නමුදු මා සිත ලතැවුනේ නුඹ මතයි…
නුඹට මා නොවුමනා තරමටත් වඩා
ඔහුට මා අවැසි වූ බව
දැනෙන්නට වූ නිසා
නුඹේ සතුටට ඉඩදී
මම නික්මුනෙමි..
නමුදු නුඹ දෙස බලා සිටියෙමි…
මා නුඹ දෙස බලා සිටියා සේම
ඔහු මා දෙස බලා සිටිය බව
දැනෙන්නට වූ නිසා
මම ඔහු ලඟම නතරවීමි..
ආපසු හැරී බලන කල
මා පුදුමයට පත් නොවනු ඇත..
නුඹද එසේ නොවන්න…
මන්ද හිතුක්කාර ප්‍රේමය
නවතින්නේම අයිති නැති
හිත් මත්තේම පමණි…
ප්‍රේමය නැවතිය යුත්තේ
නුඹ ආදරේ කරන තැන නොව
නුඹට ආදරේ තැනක බව
ඔහු මට පසක් කලේය..
මන්ද පිච්ච මලක සුවඳින්
බඹරෙකුට මිස නිලමැස්සෙකුට කම් නැති හෙයිනි..
දේදුනුගෙ හිත….)

” දුකද….”
නුරග් අසන්නට විය..

” හ්ම්ම්ම්….”

” ඇයි එ….”

” තෙනුවරගෙයි පහන්‍යා අක්කගෙයි බබා දැකලා…දැන් ලොකුයි මාව මතකත් නෑ…”

දේදුනු පවසන්නට විය…

එයට නුරාග් කිසිවක් පවසන්නට නොවීය…

“මැනික…”

” හ්ම්….”

” අපි යමු ඇතුලට එලිය සීතලයි…අද දවසම මහන්සී උනානේ…හොද නින්දක් දාමු අපි….”

එසේ කියූ නුරාග් දේදුනු සමග නිවස තුලට ඇතුලුව දොර වසා දමන්නට විය..

” අම්මා දරුවා….”
සුසීලා දුටු තැන දේදුනු ඇසුවේ සිසීලාද අද හුගක් තමා නිසා මහන්සී වූ නිසා තවත් ඇයව මහන්සී කිරීමට හිත් නොවෙද්දී.

” දරුවා මගෙ ලග හිටපුදෙන් පුතේ…ඔයාලා වොශ් දාලා නිදා ගන්න…”

සුසීලා එසේ පවසා ඉවත්ව යන්නට විය…නුරාග්ද දේදුනු සමග උඩු මහලට නගින්නට විය.

දෙදෙනාම් ඇග පත සෝදා යහනට ගොඩ වන්නට විය…

” පැංචී….”

” හ්ම්ම්….”

” නිදිද….”

” ම්හ්ම්ම්ම්….”

දේදුනු පිලිතුරු දුන් සැනින් නුරාග් දේදුනුව තමා වෙත හරවා ගෙන දෙතොලින් දෙතොල සොරා ගන්නට විය…

යටපත්ව ගිය තුරුනු හැගීම් එකි නෙකට ගැටෙමින් මතුවෙද්දී… නුරග් ආයාසයෙන් හැගීම් යටපත් කර ගන්නට විය…නමුදු දේදුනුගෙ ආරදනීය බැල්ම හමුවේ…මොහොතකින් බැදි වැට කඩුලු බිදිමින් අනුරාගය පිරි රෝමන්තික පහසේ ගිලී දෙදෙනාම ඔව්න්ගේ ම ඔව්න්ටම වෙන් වුන ලෝකයක තනි වෙන්නට විය…

ඉතින් තව දුරටත් ඔවුන්ගේ ආදරයට අකුල් හෙලීමට මට සිත් නොවිනි…ඉතින් මා මෙලෙස මේ ආදර කතාවට නිමාවක් ගෙන එමි… දේදුනු හා නුරාග් මැරෙන තුරාවට ආදරයෙන් මෙලෙස රැදෙනු ඇත මන්දයත් ඔව්න් එකි නෙකාට හමුවූයේ පතාගෙන ආ ලෙසයි…

“Perhaps the biggest mistake made in the past was that believed love was about finding the right person. In reality, love is about becoming the right person. Don’t look for the person you want to spend your life with. Become the person you want to spend your life with………

Remember this. The right person will never get tired of you……”

……නිමි…………..

අදින් පිච්චමල් මනාලී කතාව අවසානයි…මට හැමදේම විස්තර කරන්න ඕන උනේ නෑ…නොකියන් හුගක් දේවල් ඔයාලා තේරුම් ගනීවී කියලා මට හිතුනා ඔයාලට එහෙම දෙයක් මේ කතාවෙන් තේරුනානම් ඇත්තටම මම සාර්තකයි කියලා හදවතින් සතුටු වෙන්න පුලුවන්…ඉතින් අවසන් වතාවට ඔයාලගෙ හිතට දැනුන හැගීම් දැන ගන්න මම කැමතී…මගේ එක්ක ඉදන් මගේ වැරදි අඩු පාඩු හදපු හැමෝටම හුගක් ස්තූතී…ඒ වගේම වචනෙකින් හරි උදව් කරපු ඔයාල හැමෝටම හුගක් ස්තූතී…good bless you…