“සද්ද නැතුව ඉන්න එපා මැණික..ඔයාට මාව එපා නං ඒක හරි මට කියන්න..”

“එහෙම නෑ අයියේ..මට ඔයාව ඕනේ..මං ආදරෙයි..ඒත්..”

“ඇයි..ඒත්..මොකද්ද..”

ඈත බලාගෙන ඉන්න මගෙන් අහස් එහෙම ඇහුවත් මේ දේවල් එයා එක්ක කියනවද නැද්ද කියලා එක පාරක් නෙවෙයි දහපාරක් විතර මං හිතුවා..කොහොමත් හංගන එකේ තේරුමක් නෑ..කවද හරි එයත් දැන ගනියිනේ..

“අපේ ගෙදර ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා අයියේ..මං..මං දන්නේ නෑ ඔයා කොහොම මේ ගැන හිතයිද කියලා..ඒත්..ඔයත් මේක දැන ගන්න ඕනේ..”

“හ්ම්ම්..කියන්නකෝ..”

ලොකු හුස්මක් අරන් මං කතාව පටන් ගත්තා..මගේ ගෙදර ගැන..අක්කා ගැන..ඊට පස්සේ තාත්තගේ වෙනස් වීම ගැන හැමදේම මං අකුරක් නෑර මං අහස් ඉස්සරහ දිග හැරියා..

“ඔයාගේ බය සාධාරණයි සුද්දී..ඒත් මං එහෙම කෙනෙක් කියලා හීනෙන්වත් හිතන්න එපා..මං ඉල්ලන්නේ හැමදාටම ඔය හිතේ ඉඩක් විතරයි..එතනින් එහා කිසිම දෙයක් මට එපා..මං කොහේ ගියත්..කොච්චර දුරින් හිටියත් ඔය හිතේ මං විතරක්ම හිටිය නං ඇති..”

අහස් මුහුද දිහා බලාගෙන කියවනවා..මටත් ඔයාව ඕනේ අහස්..ඒත් ඒ දේවල් ඔයා ඉස්සරහ කියන්න මගේ හිත ලාමක වැඩි..ඔයාට මගේ ආදරේ ඒත්තු ගන්වන්න මට තේරෙන්නේ නෑ..

“මට පොරොන්දු වෙනවද සුදු නෝනා..”

“මොකද්ද..”

ඒ ඇස් දිහා බලාගෙනම මං ඇහුවේ ඕනෙම දෙයක් පොරොන්දු වෙන්නම් වගේ බැල්මකින්..

“මං ඇරෙන්න වෙන කිසිම කොල්ලෙක් ලගට යන්නේ නැහැ කියල..”

“හ්ම්ම්..”

“මොකද්ද..හ්ම්ම්ම්..ආහ්හ්…මං දන්නව..මගේ මැණික මට ආදරෙයි කියලා..දැන්වත් හංගන්නේ නැතුව කියනවද..”

“ඔව්..මං..ආ..දරෙ..යි..”

ලැජ්ජාවෙන් බිම බලන් වචන ගැටගහන මං දිහා අහස් බලාගෙනම ඉන්නවා..ඒ ඇස් දිලිසෙනවා..ඒ අත් වලට මගේ මූණ මැදිකර ගත්තේ හිතන්නවත් වෙලාවක් නොදී..

“දන්නවද සුද්දි …මට මගේ කෙල්ලව ඉඹගෙන ඉඹගෙන යන්න හිතෙනව..ඒත් බෑ..මොකද..දැනටමත් වොට් දාහක් විතර වැදිලා වගේ වෙව්ලනවා..ඒ නිසා තවත් බය කරන්නේ නෑ..කලන්තේ දාලා වැටෙයි මෙතන..”

අහස් හිනා වෙවී කියෙව්වට මටත් දැනුයි තේරුනේ මං එච්චර වෙව්ලනවා කියලා..අම්මෝ ඔව්..කිස් එකක් එහෙම දුන්න මං මෙතනම බිම වැටිලා..

“හ්ම්හ්..හ්ම්හ්..”

කවුරු හරි උගුර පාදන හඩක් ඇහිලා අපි දෙන්නම ගැස්සිලා වගේ එකම පැත්තක් බැලුවා..අයියෝ මේ ගෝතයටත් මේ වෙලාවෙම එන්න ඕනේ වුනානේ..ශික්..ආදරෙයි කියලා කිව්වා විතරයි බාල්දියක්..

“මචං..සොරි වෙන්න ඕනේ ඩිස්ටප් කලා නං..මගේ ආදරණීය නැගනියට ගෙදර යන්න අදහසක් එහෙම නැද්ද..

“අපෝ..කවිදුවෝ..ආවා විතරයිනේ බං..”

“ඈහ්හ්..යකො..තොපි දෙන්නගේ ඔරලෝසු වල වෙලාව යන්නේ අඩුවෙන්ද කියහන්කෝ..දැන් පැය තුනක් මෙතන..මට කියලත් මෙතන වේලෙන්න බෑ යකුනේ..”

කවිදු අයියා කටත් ඇද කර කර කියන විදියට මට නං දත් ටික බඩට යන්න දෙන්න හිතෙනව..පැය තුනක් කියන්නෙත් වෙලාවක්ද මං අහන්නේ..අර රොමෑන්ටික් මූඩ් එක කෑවා මේකා ඇවිල්ලා..

නාහෙන් අඩන කවිදු අයියා දිහා බලන්න ඉන්න බැරිම තැන අපි ගෙදර යන්න තීරණය කලා..

“පරිස්සමෙන් මගේ මැණික ..”

“ඔයත් පරිස්සමින්..බුදු සරණයි..”

නළලට ලැබුනු උණුසුම් හාදුවක් එක්කම අපි ගෙදර එන්න පිටත් වුණා..

—————————————————————————–

“අඩෝ..මාමව එක්කන් ඇවිල්ලා වගේ..”

ගෙදර ඉස්සරහ නතර කරලා තියෙන ත්‍රීවිල් එක නිසා තමයි අයියා එහෙම කියන්න ඇත්තේ..ඔව්…අම්මා කිව්වනේ තාත්තව එක්කං එනවා කියලා..

“මේ තමුසෙට කරපු උදව් වලට අපිටත් සලකනවා හරිද..”

“අපෝ..හා..හා..හලෝ..දැන් ඉතින් ඕක කියවයි අවුරුදු දහයක් විතර..මල වදේ..”

“උඹලට උදව් ඕනේ උනහම කියපන්කෝ බලන්න එහෙනං..මං යනවා..”

අයියා බයික් එක හරව ගෙන යන්න හැදුවේ පොද වැස්සක් වැටෙන අතරේ..

“මේ ඉන්නවා හලෝ..නාන්න වෙයි දැන් ගියොත්..තේ එකක් එහෙම බීලා යන්..”

තේ එකක් කියන පමාවට ඒකා ගෙට එනවා කියලා මං අත්දැකීමෙන්ම දන්නව..

තාත්තව එක්කං ඇවිල්ලා තමයි…සාලේ පුටුවකට වෙලා තාත්තා පත්තරයක් බලනවා…මහන්සි නිසාම පස්සේ කතා කරනවා කියල හිතන් මං කාමරේට යන්න ගියේ..

“පොඩි දූ..මෙහේ එනවා..”

ඒ එක්කම තමයි අයියත් ගෙට ආවේ..

“දෙන්නත් එක්ක කොහොද ගියේ..”

“අම්මට කියල ගියේ තාත්තේ..”

අයියා මොනවා කියයිද කියලා සැක හිතුන නිසාම මං එහෙම කිව්ව..

“අම්මට කියල ගිය තැනටමද ගියේ..ආහ්හ්..”

තාත්තා සැකෙන් එහෙම අහද්දී මං හිත ගැස්සුනා..

“පුතා..මාමලගේ ගෙදර ඇවිල්ලා ඇති වෙලා වගේද දැන්..ආහ්හ්..”

“න්..නෑ..නෑ…මාමේ..ඇයි එහෙම අහන්නේ..”

“උඹලා මාව ගොනාට අන්දන්න හිතනව නං ඒව බොරු පුතේ..උඹලට වැඩිය මං දේවල් දන්නව..”

අනේ දෙයියනේ..ගෙදරට ආරංචි වෙලාවත්ද..ලෝක පාලක තිස්තුන් කෝටියක් දෙයියන්ට වැද වැද ඉල්ලුවේ එහෙම දෙයක් නං වෙන්න එපා කියලා..