ගමේ මිනිස්සුන්ගේ විවිධ වූ කතා මැද්දේ කාලය ගෙවිලා ගියේ හරිම ඉක්මනට..මොනවා උනත් නැන්දලගේ ගෙදර ඉදලම අක්කට උසස් පෙල විබාගයට ලියන්න පුලුවන් උනා..හැබැයි මට අම්මට නංගිට අක්කව මුණගැහෙන එක තාත්තා විසින්ම තහනම් කරලා තිබුනේ..එක්සෑම් වලින් පස්සේ අක්කව තව දුරටත් ගෙදර තිය ගන්න නැන්දා අකමැති උන නිසා අක්කව කොළඹ ලොකු අම්මලාගේ ගෙදර නතර කරන්න අම්මා තීරණය කරලා තිබ්බේ හැමෝටම හොර රහසේ..

මගේ සාමාන්‍ය පෙල විභාගයත් ඉවර වෙලා ගෙදරම හිටියේ තාත්තා කොහෙවත් යන්න නොදුන්න නිසා..නංගිවත් කොළඹ ඉස්කෝලෙක හොස්ටල් නතර කලේ තාත්තගේ තීරණයකටමයි…මහ ලොකුවට නැති උනත් මම A-3 B-3 C- 3 අරන් පාස් වෙලා තිබ්බා..අක්ක නං උසස් පෙල ඒ සමාර්ත තුනක් එක්ක ඉහලින්ම සමත් වෙලා තිබුනා..ලොකු අම්මා අක්කගේ වගකීම බාර ගත්ත නිසා අම්මා ටිකක් විතර හිතේ සැහැල්ලුවෙන් හිටියත් වැඩිය කතා බහක් තිබුනේ නෑ..

ඒ අතරේ තමයි මට උසස් පෙල කරන්න පන්ති තෝර ගන්න උවමනා උනේ..තරිනි එක්ක එකතු වෙලා කලා විශය තෝර ගත්තේ නොදන්න දේවල් කරන්න ගිහින් නිකං බාල්දි පෙරල ගන්න ඕනේ නැති නිසා…පන්ති පටන් ගන්න දවසක් කියලා තරිනි පණිවිඩයක් එවලා තිබ්බත් තාත්තගෙන් පර්මිශන් ගන්න එක නං ටිකක් අමාරු වෙයි වගේ..

“තාත්තා..හෙට අලුත් ක්ලාස් පටන් ගන්නවා..මං යන්නද..”

“හ්ම්ම්ම්…කා එක්කද දැන් යන්න හදන්නේ..”

“මේ…තරිනිත් යනවා තාත්තා…අයියත් නිතරම වගේ ටවුන් එක පැත්තේ යනවනේ..ඒ නිසා බය වෙන්න දෙයක් නෑනේ..”

“ම්ම්ම්..යනවකෝ එහෙනං..හැබැයි පුතේ හැමදේම හොදට හිතලා බලලා කරොත් තමා හොද..නැත්තං ඉතින් මේ තාත්තා නරක මිනිහා කියන්න එපා..”

හිතුවේ නැති විදියට තාත්තගෙන් ලැබුනු අවසරේ එක්කම තරිනිටත් කෝල් එකක් දාලා නිදා ගත්තේ හෙට පන්ති යන බලාපොරොත්තුවෙන්..

උදේම බස් එකට නැගලා දෙන්නා එක්කම ටවුන් එකට ආවට තවත් බස් එකක යන්න ඕනේ..මොකද ක්ලාස් එක තියෙන්නේ ගාල්ලේ..පැයක එකහමාරක ගමනක් තමයි යන්න තියෙන්නේ..

“සුදු මැනිකේ..”

“මොකද මේ උඹ කවදාවත් නැතුව බටර් ගාන්නේ මට..ආහ්හ්”

“මගේ පෙම් කුරුල්ලා මේ පැත්තට සම්ප්‍රාප්ත වෙනවා..මං පොඩ්ඩක් කතා කරලා එන්නං..තාම බස් එකත් නෑනේ..ඔතනම ඉදපන් හරිද..”

තරිනිට කොල්ලෙක් ඉන්නවා කියල දන්නව උනාට අද තමයි ඒකාව මං මුලින්ම දැක්කේ..කියන්න තරං වරදකුත් නෑ ඉතින්..ඒකී එනකං මං එපැයි මෙතන කට්ට කන්න..අයියෝ සංසාරේ…

“මේ නංගී…මේ හලෝ ඔයාට තමයි කතා කලේ” ඒ පාර මේ මොකෙක්ද…හරියට මං මූව කාලෙක ඉදන් දන්නවා වගේනේ කතාව..

“ඇයි මොකද..”

“මේ මගේ යාලුවා ඔයාට මේ නම්බර් එක දෙන්න කිව්වා” ඒ කොල්ලා මට දික් කලේ පොඩි කොල කෑල්ලක් …අම්මපා කෙල්ලෙක්ට නම්බර් එකක් දී ගන්න තරම්වත් මුන්ගේ කොන්ද පණ නෑනේ..

“ඕක දීපු ඔයාගේ යාලුවටම කියන්න ඇවිල්ලා මට ඕක දෙන්න කියලා..අන්න එතකොට මං ගන්නං ඕක..” එහෙම කියල මං අහක බලා ගන්නකොටම ඒ කොල්ලා වාශ්ප උනා..

විනාඩියක් ගියේ නෑ මූ ආයෙත් මං ලග..
“මොකද හලෝ හොල්මන වගේ මෙතනම කැරකෙන්නේ..”

“මේක මගේ යාලුවෙක්ගේ නෙවෙයි..මේකේ තියෙන්නේ මගේ නම්බර් එක..ප්ලීස් මේක ගන්නකෝ නංගී”

මේකෙන් නං ගැලවුමක් නෑ වගේ..වටපිට බලන කොට දැක්කේ දෙයියෝ වඩිනවා වගේ තරිනි එනවා..ඒකිවත් ඇදන් බස් එකට නැග්ගේ අර කොල්ලගෙන් බේරෙන්න හිතන්..

“තරිනි නංගී..මේක දෙනවකෝ හලෝ තමුසෙගේ යාලුවට..එයා හරි ගණන්ගේ කොච්චර වෙලා ඉදන්ද මං මේ ට්‍රයි කරන්නේ..”

ඒ කියන්නේ මූ තරිනිව දන්නවා..දැන් මෙතන මොන මගුලක් නටයිද දන්නේ නෑ මේකී..

“මේ…මේ…ඒකී ඔය සීන් එකේ නෑනේ…හැබැයි මචෝ උඹට ඕනේ නං ට්‍රයි කරලා බලපම්..මොකද මේකිට කොල්ලෙක් නෑ”

ඊයා..යකෝ…මෙහෙමත් අසමජ්ජාති යාලුවෝ..ඒක කිව්ව කැත..මං උගෙන් ගැවෙන්න හදද්දී මේකී ඌට කියනවා මට ට්‍රයි කරන්නලු..මෙහෙම එවුන්වනේ මං ආශ්‍රය කරන්නේ..

“මේ..එහෙනං මේක එයාට දෙනවා..හරිද..” තරිනිට නම්බර් එක ලියපු කොල කෑල්ල දීල ඒ කොල්ලා බස් එකෙන් බැහැලා ගියා..

“මොනවා උනත් ඌ හොද කොල්ලෙක් බං..කියන්න තරං වරදකුත් නෑ..උඹට ඕනේ නං ඉතින්…”

“මේ මං උඹට කිව්වා කියලා හිතා ගනින්..මගුලක් කියවනවා”

“හරි කමක් නෑ..මේක ගනින්කෝ..විසි කරන්නේ නැතුව තිය ගනින්..උඹේ හිත වෙනස් උනොත් කතා කරපන්”

තරිනි දුන්න කොල කෑල්ල බෑග් එකට දා ගත්තේ මොන හේතුවකටද මන්දා..හ්ම්ම්..වෙච්ච දේවල් මදිවටද මං කොල්ලෝ ගැන හිතන්නේ..අක්කත් විදවන්නේ කොල්ලෙක් නිසානේ..බස් එකේ වීදුරුවට ඔලුව තියා ගත්තේ හිතින් එහෙම හිතන ගමන්මයි..