බඹර ඉසව්ව – 53 කොටස

” කමක් නෑ මිස්ට තේජ් ප්‍රශ්නයක් නෑ …”

අනේ විභූ ගැන මට දැනුනේ ලොකු ආදරයක් … එච්චරට මන් ගැන හිතනවද
කවදාවත් දැකලා නැතී මේ වෙනස ඇත්තටම මට පුදුමයක් … මට නිරායාසයෙන්මයී මගේ කුසට අති තියවුනේ … ඇත්ත්ටම මේ අපේ දරුවා ..විභූගෙයී මගෙයී දරුවා ….
අපි දෙන්නම වෙනුවෙනුන් විභූ ඕන දෙයක් කරයී කියන විශ්වාසය මගේ හිතට ඇතුල් වෙලා ….

”යමූ දේදුනු ”

විභූ එතන තිබ්බ ඩිස්පෙන්සරි එකෙන් අවශ්‍ය විටමින් ටික අරගෙන ගානක් වත් නැතුව මගෙ අතින් අල්ලගෙන එලියට ආවා …ඇත්තටම මට ඒ හැමදේම ඕනවටත් වඩා දැනුනවා …. විභූගේ අත මගේ අතට හිරවෙලා තියන හැටි මන් බැලුවේේ හින්දා …

ඒත් එකපාරම දැක්ක දේට මගේ හිත පිච්චිලා අලුවෙලා ගියේ මෙච්චර වෙලා හිත ඇතුලේ තිබ්බ සතුට ඔක්කොම අලු කරලා දාලා …
විභූ …
මැරි කරපු ක්න්ක් නේද …..
දෙයියනේ …ඇයි මන් ඒක මෙච්ච්‍ර දවසක් අමතක කලේ ….
මගේ කලුල් අඩපන වෙලා ගියේ ඉබේටමයී …එහෙමම මගෙ අත මට විභූගේ අතින් අතෑරුනේ තවත් ඒ අතේ හිර වෙන්න මට අයිතිවාසිකම් නැති නිසා …

”දේදුනු ….මොකද මේ …”

එකපාරම මගේ වෙනස දැනිලා විභූ මගේ උර හිස් දෙකෙන් අල්ලගත්තේ මට මොකක් හරී අසනීපයක් කියලා හිතලා වෙන්නැතී ….
මට දැනුනේ කේන්තියක් ….

එකපාරම මගේ උරහිස් වලින් එයාගේ අත් දෙක අයින් කරලා මන් ගසලා දැම්මා …
විභූගේ මූන වෙනස් වෙනවා මන් බලාගෙන …ඒත් මන් ඒක ගානකටවත් ගත්තේ නෑ … තවත් එක ඩශමයක් වත් මන් ඉවසන්නේ නෑ … මේ හොදටම ඇතී … මොන ගෑනී උනත් කිසිස්ම මිනිහෙක් ගේ හොර ගෑනී වෙන්න කැමතී නෑ … මාත් ඒ වගේ තමයී … මේ දරුවා මට වැඩියක් නෑ …. මන් තනියෙන් හදාගන්නවා ….

”දේ….දු….නූ….. ”

”මේ මොකද එකපාරම ”

”මුකුත් නෑ ..”

මන් ගසලා දාලා වගේ උත්තර දුන්නෙ කිසිම ගරු සරුවක් නැතුව ….

මන් එහෙමම විභූගේ වාහනේට නගින්නේ නැතුව වාහනේ පහු කරගෙන යන්න හැදුවේ …. ඒ වාහනේවත් යන්න මට ඕනේ නැති නිසා …..

”දේ…දු…නු….. කොහෙද යන්නේ …. නතර වෙනවා …..’

එක පාරම විභූ මාව ඇදලා ගත්තේ

”මොකද උනේ කියනවා මෙතන විකාර නොකර …”

”ඇති විභූ මේ ඇතී …ප්ලීස් මගේ ජීවිතෙන් යන්න …. මට දැන්වත් පාඩුවේ ඉන්න දෙන්න …. ”

මන් විභූට එහෙම කියද්දී මට ඒක අවසන් කරගන්නවත් ආවේ නෑ ….

” දේ දුනූ විකාර නොකර නගිනවා ….”

විභූ ඒකපාරම කාර් එකේ දොර ඇරලා මාව බලෙන් වාඩි කරවලා හයියෙන් දොර වැහුවේ කේන්තියට … මාව ගැස්සුනා ..
විභූ එහෙමම වේගෙන් ඇවිත් කාර් එකේ එයාගේ සීට් එකේ වාඩි වෙලා ..රේස් කරලාම කාර් එක පාරට දැම්මේ … මාත් එක්ක කේන්තියෙන් කියලා මට අමුතුවෙන් හිතන්න ඕන උනේ නෑ …

‘ඉන්න තැ…න …ම….තක නෑ … විකාර …කරනවා ….”

විභූ දත්මිටි කාගෙන එහෙම කිව්වේ පාර ඉස්සරහා බලාගෙන ඩ්‍රයිව් කරන ගමන් ….

මට මන් ගැනම දැනුනේ දුකක් …

විභූට දැනෙනව නම් මේ වේදනව ..මට ඔහොම වච්නයක් වත් කියන එකක් නෑ ….

කාර් එක වේගෙන් ආවේ නුවර පාර දිගේ … යන්නතමට වැස්ස උනත් විභූට ඒ වගක් නෑ …. මාත් එක්ක තරහෙන් තාම එක වේගෙන්ම ඩර්‍යිව් කරනවා …

යනකන්ම මාත් එක්ක කිසි කතාවක් නෑ … මන් වීදුරුවෙන් එපිට බලගෙන හිටියේ වැටෙන වැහිබිදු දිහා …ඒත් එක්කම වගේ කාර් එක ස්ලොව් කරනවත් එකම … කාර් එක ගේට් එකකින් ඇතුලට දාලා දැම්මේ සාමන්‍ය තරමේ ගෙදරක ඉදිරිපස කොටසකට … ඒ ගමන් ම වගේ …. ඉස්සරහාට දුවගෙන ආපු වයසක මනුස්සයෙක් කොන්දත් දෙකට නමාගෙන කැහැපොට ගහපු සරම පහල දාගත්තා …..

විභූ මාත් එක්ක කතාවක් වත් නැතුව .. කාර් එකෙන් බැස්සේ …

”ම….හ…ත්…ත…යා …”

”සෝමේ … නෝනව ගෙට එක්කන් එන්න ….”

විභූ ඒ මනුස්සයාට එහෙම කියලා දොරත් ඇරගෙන ගේ ඇතුලට ගියා ….

මන් කාර් එක ඇතුලේ තනි උනා වගේ ..ඇස් වලට කදුලු පිරුනේ … එක පොදියට ..විභූ ඇයී මෙච්ච්‍ර නපුරුකම් කරන්නේ … මන් ගැන දුකක් නැද්ද … මන් වද වුනාට කමක් නැද්ද …

මන් මගේ හිතින්ම ප්‍රශ්න කලා ….

”නොනා …. බ…හි…න්….න …..”

සෝමේ … මගේ පැත්තෙන් කාර් එකේ දොර ඇරලා මට බහින්න ඉඩ දුන්න …
මන් ලා හිනාවකින් සංග්‍රහ කරලා එහෙමම ගේ ඇතුලට ආවේ විභූ ඉන්නවාද බලන්න … පේන තෙක් මානෙක විභූ හිටියේ නෑ … තනි තට්ටුවේ ගෙය‍ක් උනත් මුලු ඉඩම පුරාම ලොකු වපසැරියක හදපු ගෙයක් කියලා හිතුනා … ඇතුලේ උනත් තිබ්බේ අමුතු පිලිවෙලක් ….

මන් විභූව හෙව්වේ හැමතැනම් …. මන් මීට කලින් ඇවිත් නැති උනත් කවුද ඉන්නේ කියලවත් දන්නේ නැති උනත් .. මන් ලගම තිබ්බ කාමරේට එබුනේ විභූ ඉදීද බලන්න ….

මන් එතකොටයී දැක්කේ ඇදේ වාඩි වෙලා ඇදටත් දෙක බර කරෙග්න බිම බලාගෙන ඉන්න විභූ ….

මට දුකක් දැනුනා … මන් ඉක්මන් උනා වැඩිද කියලත් හිතුනා …. ඒත් මේ හැමදේක්ම ඇත්ත නැත්ත මට දැන ගන්නම ඔනේ … එහෙම නැති උනොත් මේ හැමදේම දාලා කෝච්චියට පනිනවා සැපයී ….

මන් දොරට හේත්තු වෙලා කල්පන්නා කරේ විභූ දිහා බලාගෙන … විභූ එහෙමම පහල ඉදන් මන් දිහා බලද්දී මන් බිම බලාගත්තේ ඒ මූන දිහා කෙලින් බලන්න තරම් හයියක් නැති නිසා ….

එහෙමම විභූ එතනින් නැගිටල එලියට ගියේ මගේ ලගින් මගේ මූනවත් බලන්නේ නැතුව ….

මන් එහෙමම කාමරේට ආවේ බිදුනු හිතත් එක්ක …
කොහොම කියන්නද විභූට මගේ පපුවේ ඇවිලෙන ගින්දර ..පොඩ්ඩ ඇත්නම් තරහා ගන්න ඒ මූන බලාගෙන කොහොමද මේ දේවල් අහන්නේ …

මන් අතරමන් වෙලා …. මන් ඇදේ වාඩිවෙලා …. අත් දෙක මූනේ හිර කරගෙන හොදටම ඇඩුව ….

”අනේ තවත් මේ දුක දරන්න බෑ විභූ … මට ඇත්ත කියන්න ”

මන් මූන අතින් වහගෙනම අඩ අඩ කිව්වේ බිත්ති වලට ඇහෙන්න ….

නෑ මන් අඩන්නේ නෑ …

එකපාරම මගේ හිත මට කියනවා ඇහුනා … මන් එහෙමම මූනේ කදුලු පිහෙන්න අත් දෙක මූනට තද කරගෙන පහල අරන් ආවා එහෙමම ඇස් ඇරලා ාඅපහු යන්නයී හැදුවේ මම ….

ඒත් …එතනින් නැගිටිනවත් එක්කම …. විභූ දොර ලග හිටගෙන හිටියේ වෙනස්ම විදියකට ….
උඩකය නිරුවත් ව හිටපු විභූ ඇදන් හිටියේ සරමක් …ඒ වගේම අතේ තිබ්බේ පුන්චී බෝල් එකක් …. මන් ගල් ගැහිලා වගේ බලන් හිටියා ඒ කඩවසම් රූපේ දිහා ….

මන් බලාගෙන ඉද්දී විභූ කාමරේට ඇවිත් මගෙ කකුල් දෙක ලග බෝල් එක තියලා …. එයා එහෙමම නැගිටලා ගියේ ජානේලෙට එහාපැත්තෙන් තිබුන අල්මාරි එක ලගට …. ඒකත් ඇරගෙන මොනවදෝ හොයපු විභූ ආයේම මන් ලගට ආවා ….

”බැන්නාට සොරි …. මේක ඇදගන්න ….”

විභූ එහම කියලා මගේ අතේ සරමක් තියලා කාමරෙන් එලියට ගියා ….

මන් විභූ යනකන් ඉදලා ඒ සරම මූනට ලන් කරගෙන විභූගෙන් දැනෙන සුවද විදගත්තේ හරි පරිස්සමට ,….
මට ලෝබ හිතුනා …. මන් එහෙමම ඇදෙන් නැගිටලා ඇදගෙන ඉන්න ගවුම උනා දාන්න පිටිපස්සට තිබ්බ ශිප් එක ගලවන්න ලොකු උත්සහයක හිටියේ …

…”අනේ…හ්… සෙව් …”

වෙනදාට මේ රාජකාරි බාර අරගෙන කලේ සෙව්වා …. අද කෙල්ල නැති නිසා කොහොමද මේක ගලවන්නේ … මන් අසරන වෙලා පුලුවන් විදියට අත පිටිපස්සට කරලා ශිප් එක අරින්න හැදුවත් මට ඒක කරන්න බැරි උනා …. ‍

ආයෙම අතින් ඒකට උත්සහ කරද්දී මට අහු උනෙ රලු අතක් ….. මෙච්ච්‍ර වෙලා බිම බලාගෙන කන්නාඩිය ඉස්සරහා දගලපු මම ..එකපාටම බැලුවේ කන්නාඩිය දිහා ….

මන් පිටිපස්සෙන් ඉන්න විභූ … ශිප් එක මට ඇදුම ගලවන්න පහසු වෙන්න පාත් කරනවා මට දැනුනා ….
මට විභූ දිහා නොබලා ඉන්න බැරි තරම් …
ඒ මූන භාවනා කරනවා වගේ ….

විභූ එහෙමම හැරුනේ ආපහු යන්න ….
මන් එහෙමම දෙපාරක් නොහිතා ඒ පපුවේ මූන හැනුගුවේ ..මෙච්ච්‍ර කල් පපුවේ ඇතුලේ වේදනා වින්ද දුක් අදෝනා ඒ පපුව උඩ දියාරු කරලා

ඊලග කොටසට

මොකද වෙන්නේ ලමායී … මොකද හිතෙන්නේ ….විභූ ගැන දේදුනු ගැන …ඇත්තටම මේ ඇතුලේ හැංගුන කතාව මොකක් වෙන්න ඇත්ද …කියන්න බලන්න කමෙන්ට් කරලා

පියුමි සේනාදී