හයවෙනි පෙම…

————————————————————————————————————————

එදා රෑම කොල්ලා කෙල්ලට ස්කයිප් කෝල් එකක් ගන්නවා.. කෙල්ලත් ඇඳේ ඉදන් ශේන් එක්ක කතා කරනවා…

ෆොටෝ වලින් දැකලා තියෙනවාටත් වඩා කොල්ලට කෙල්ලව පෙනුනේ ලස්සනට..

ඒත් කෙල්ලට නම් පෙනුනේ ශේන්ගේ මූණ තවමත් අසනීපෙන් කියලා..

එදා ඉඳලා දෙන්නා අතර තිබ්බ හිතවත්කම දළු ලා වැඩෙන්න ගත්තා.. හැබැයි කෙල්ල තේරුම් අරගෙනයි තිබ්බේ කොල්ලගේ දෙමාපියන්ගේ මොනවාම හරි ගැටළුවක් තිබෙන බව..

මේ ගත වෙච්ච සුළු කාලයට කෙල්ලගේ පුරුදු දින චර්යාවේ වෙනසක් නොවුණත් කෙල්ලගේ හිතේ පිරිලා තිබ්බ තනිකම නම් නැති වෙලා තිබ්බා..

එදා කෙල්ලගේ බර්ත් ඩේ එක.. ඒත් කෙල්ලට සුභ පතන්න කවුරුත්ම හිටියේ නෑ..

ඒත් කෙල්ලට ඕන වුණා තාත්තා ගාවට ගිහින් එක වචනයක් හරි කතා කරන්න. ඒ නිසාමයි කෙල්ල උදේම නැඟිටිලා නාලා යසෝමා අම්මා එක්ක පහළට ආවේ.. තාත්තා වැඩට යන්න කලින් වචනයක් හරි කතා කරන්න..

“තාත්තේ…”

කෙල්ල තාත්තට කතා කරද්දි තාත්තා හිටියේ උදේ කෑම ගනිමින්..

කෙල්ලගේ කටහඬ ඇහුන සැනින් මුණසිංහ මහත්තයා කෑම මේසෙන් නැඟිටිලා යනවා…

කෙල්ල පර වෙච්ච මූණත් අරන් ආපස්සට හැරෙනවා.. ඒත් එතනට ආපු කෙල්ලගේ කුඩ අම්මා කෙල්ලට නොසෑහෙන්න දොස් කියනවා..

කෙල්ල කාමරේට ඇවිල්ලත් දුක් වෙන්නේ තමන්ගේ කාලකණ්ණි දෛවය ගැන..

අද වගේ දවසක මං නොඉපදුනා නම්…??

මේ වචන ටික කෙල්ල සිය පාරකට වඩා හිතන්න ඇති..

කෙල්ලට එෆ්බී මිතුරන් නම් සුභ පතලා තිබුණා..

නමුත් ශේන් තවම දන්නේ නෑ කෙල්ලගේ අද බර්ත් ඩේ එක කියලා..

කෙල්ල මුළු දවසම ගොඩක් වේදනාවෙන් උන්නේ..

ශේන් රෑ දකිනවා එෆ් බී එකේ තිබ්බ විශ් ටික..

කොල්ලා එවලෙම කෙල්ලට කෝල් කරලා කෙල්ලට විශ් කරනවා..

“ඔයා හරි පරක්කුයි ශේන්.. මගේ බර්ත් ඩේ එක කාටවත් මතක නෑ..”

කෙල්ලගේ මුවින් පිට වෙච්ච ඒ වචන ටික කොල්ලට රත්තරන්..

ඒ කියන්නේ මේ ආඩම්බරකාරි ඉන්නේ තනි වෙලා.. මගේ ඔට්ටුවත් දිනන්න ඕන.. කල් ගත්තා හොඳටම වැඩී..

මේ වෙලාවේ කෙල්ලට ළං වුණා නම් මං ගොඩ…

ශේන් හිතුවේ එහෙම…

කෙල්ලගේ හිතේ පෙනුන හිස්තැනින් කොල්ලට පනින්නයි ඕන වුණේ..

කොල්ලා ආයේ මහ රෑ ස්කයිප් කෝල් එකක් ගන්නවා..

විඩියෝ ආන්ස්වර් කරපු කෙල්ලට ගොඩාක් පුදුම හිතුණා..

මොකද කොල්ලා උන්නේ රතු පාට ඉටිපන්දම් දල්වලා තිබ්බ පසුබිමක ලස්සන කේක් එකක් ළඟ…

හැපි බර්ත් ඩේ… ආඩම්බරකාරී.. කොල්ලා හයියෙන් කෑ ගහලා විශ් කරා..

කෙල්ලගේ ඇස් වලින් කඳුලු පේළි දෙකක් ගලා ගියා..

කෙල්ල කවදාවත් කේක් එකක් කපලා උපන් දිනයක් සමරලා තිබ්බේ නැති නිසා..

“මිහින්දි… අයි ලව් යූ…….. මටත් ආදරෙයි නේද…??”

ශේන් හුඟාක් ආදරණීය විදියට ඇහුවා…

කෙල්ලගේ හිත මොහොතක් නතර වුණා.. දෙන්න උත්තරයක් හිතා ගන්න බැරි වුණා..

අබ්බගාත කෙල්ලෙක් කොහොමත් මෙහෙම දෙයක් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ නැති නිසා..

කෙල්ල ගැහෙන ඇඟිලි තුඩු වලින් කෝල් එක කට් කරලා ෆෝන් එකත් ඕෆ් කරලා දාලා කොට්ටේ බදන් ඇඳේ ගුලි වුණා..

කෙල්ල සිය දහස් පාරක් දුක් වුණා මීට කලින් ශේන්ට තමන්ගේ දෙපා පණ නැති බව නොකියපු එක ගැන..

කෙල්ල හරි ලෝභයි ආදරේට..

ශේන්ගෙන් ලැබුන මේ මිතුරුකමට, හිතවත්කමට කෙල්ල ගොඩක් ආස කරා.. ඒත් කෙල්ල හිතුවේ නෑ ආදරයක් දැනෙයි කියලා…

කෙල්ල දුකින් කල්පනා කර කර දවස් ගාණක් හිතත් එක්ක තර්ක කරා…

ශේන් හිතුවේ කෙල්ල තමන්ව විහිලුවකට අරන් තමන්ට ගෑස් පෙන්නනවා කියලා..

ශික්.. වැඩේ චොර වුණානේ… කොල්ලා හිතින් දුක් වුණා තමන් ඉස්සර වුණා කියලා හිතලා..

ඒත් දවස් පහකට පස්සේ කෙල්ල ශේන්ට කෝල් කරා..

“හෙලෝ…..”

“මිහින්දි… තරහද මාත් එක්ක…??”

“මං එහෙම කිව්වේ මට ඇත්තටම ඔයා ගැන එහෙම දැනුන නිසා.. තරහා ගියා නම් සොරි මිහින්දී…”

“ශේන්.. ඔයා දන්නේ නෑ මං මොන වගේ කෙනෙක්ද කියලා.. ”

කෙල්ලට ඕන වුණේ තමන් ඉන්න තත්වේ කොල්ලට පහදලා දෙන්න..

“ඔයා කොහොම කෙනෙක් වුණත් මගේ හිතේ ඔයා ගැන තියෙන ආදරේ නැති වෙන්නේ නෑ..”

“කියන්න මිහින්දි.. ඔයා මට ආදරෙයි නේද…??”

කොල්ලා මිහින්දිට කතා කරන්න නොදීම රොමෑන්ටික් දෙබස් කියන්න ගත්තා..

කෙල්ලගේ හිතේ හිර වෙලා තිබ්බ ආදරේ දෝර ගලන්න වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ..

“ශේන්… මාත් ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි.. ප්ලීස්ස්ස් මාව තනි කරන්න එපා….”

මාළිඟාවක කාමරයක් අස්සේ හිර වෙලා ජීවීතේ ගෙවපු කෙල්ලට ශේන්ගෙන් ලැබුණ ආශ්වාදය මහා ලොකු දෙයක් වුණා..

ඒ නිසා කෙල්ලත් ශේන්ට ආදරේ කරන්න පටන් අරන්…

ඔව් දැං මිහින්දි පෙම්වතියක්… තවමත් කෙල්ලට පුළුවන් වුණේ නෑ තමන් රෝද පුටුවකින් ජීවත් වෙන කෙල්ලෙක් කියලා ශේන්ට කියන්න..

දැනටමත් ශේන් ඔට්ටුව දිනලා තිබ්බත් කෙල්ලගේ ආඩම්බරකම බස්සවන්න කොල්ලට හිතුනේ නෑ.. තව පොඩ්ඩක් සෙල්ලම් කරන්නමයි කොල්ලට හිතුනේ..

මේ අතරෙදි කොල්ලගේ ඩැඩී ලංකාවට යනවා.. ඊළඟ සතියේ කොල්ලගේ මමීත් ලංකාවට යනවා..

කොල්ලටත් තව සතියකින් ලංකාවට යන්න වෙනවා මමී එක්ක…

කොල්ලට හිතුනේ මේක තමයි හොඳම චාන්ස් එක කියලා..

ඉතින්…

——————————————————————————————————————-

ආදරෙයි පැලෙන්න…

තවත් කොටස් හතරකින් සයුරින් එහා බැඳුන පෙම අපෙන් සමු ගනීවී…

මාත් එක්කම ඉන්න වස්තුලා..

ඊළඟ පෙමින් හමුවෙමු…
බුදු සරණයි….!!!