#කතෘ අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම්..

අවසානයට පෙර හමුවීම…

—————————————————————————————————————————————–

“සාහි.. මොකක්ද ඕක..?? අර පෙන් එක නේද..??”

ඒ කියන්නේ රන්වීරුත් පෙන් එක ගැන දන්නවා. කොහොමත් එහෙම වෙන්න ඕනිනේ..

අක්කා කිව්ව කතාව සම්පූර්නයෙන්ම ඇත්ත.. එයා සාහි ගැන මට බොරු කියලා නෑ වගේ..

මං සතුටින් ඔළුව වනලා හිනා වුණා..

“එහෙනම් ඔයා තාමත් පරණ අරමුණ අමතක කරලා නෑ..”

ඔව් රන්වීර්.. මට අමතක වෙන්න දෙන්නත් එපා…

“සාහී.. ඔයාගේ අම්මයි, තාත්තයි මරපු එකා පැරිස් වලදි ඇක්සිඩන්ට් වෙලා.. අපි ඒකව අල්ල ගන්න කොච්චර වෙට්ටු දැම්මත් ඒකා රටින් පැන්නා.. අන්තිමේ කල පව් පල දෙන්න අරන්..”

මගේ ඇස් අක්කව හෙව්වා.. එයාගේ ආත්මෙට සැනසීමක් ලැබෙන්න ඇති.. හැම කතාවම මෙහෙම සතුටින් ඉවර වෙනවා නම්…!!

අනිත් කතා ගැන කෙසේ වෙතත් මේ කතාවෙ නම් සර්ට ගොඩක් විඳවන්න වෙයි… සාහිට මං සාධාරණය ඉශ්ඨ කරනවා..

මට තිබ්බ ලොකුම ප්‍රශ්නේ විසඳුන එකේ සතුට සමරන්නත් එක්ක මං බඩ පැලෙනකම් කෑවා.. අක්කත් කම්බුලකට අත තියන් බලන් ඉන්නවා..

රන්වීර් පෙන් එකෙන් පොඩි වීඩියෝ ක්ලිප් එකක් අරන් එයාගේ ඔෆිස් එකට ගියා. මොකද සර්ට ගේම දෙන එක ලේසි නෑ.. සර් තමයි ලංකාවේ ඉස්සරහින්ම ඉන්න තරුණ ව්‍යාපාරිකයා..

ඊටත් වඩා අර කුඩු කේස් එකෙනුත් සර් ලස්සනට බේරුණා. අනේ කඩවලේ…!! ඔයත් මට දුෂ්ඨයෙක්ටම ආදරේ කරන්න සැලැස්සුවනේ..

රන්වීර් ගියේ මාව එයාගේ කාමරේට දාලා වහලා ලංකාවේ තියෙන ඔක්කොම නීති රීති ටික දාලා. පොඩි ෆෝන් එකකුත් අතට දීලා..

එයා යන්න දොර ගාවට ගිහිල්ලත් ආයේ හැරිලා ඇවිත් මාව ඇදලා අරන් එයාගේ පපුවට තද කර ගත්තා..

අනේ මන්දා . ඒ උණුසුම මගේ හොල්මන් හිත හිරිවට්ටනවා..

රන්වීර් ගියාම මට දැනුනේ ලොකූ පාළුවක්.. අක්කත් මුකුත් නොකිය ඇඳේ කොණකින් වාඩි වෙලා ඉන්නවා..

“සතුටු නැද්ද අක්කේ..??”

“මට ඕන සතුටු වෙන්න නෙවෙයි.. සැනසෙන්න.. තමුසෙගේ සර්ගේත් අවසන් කටයුතු දකිනකම් මට සැනසිල්ලක් නෑ..”

හ්ම්ම්ම්.. බලන බලන තැන වෛරය.. මිනිසුන්ගේ විතරක් නෙවෙයි හොල්මන් හිතන්නෙත් වෛරය..

සමහරවිට සර් කරපු පව් වලට දඬුවම විඳින්න සලස්වන්න වෙන්න ඇති මට ආයේ මනුස්සයෙක් වෙන්න පුළුවන් වුණේ..

මං නිකමට පෙන් එක රන්වීර්ගේ ලැප් එකට දාලා ඒකේ තිබ්බ ෆොටෝ ටිකක් මං බැලුවා..

දෙයියනේ… මීට මාස දෙකකට කලින් සර් අවුරුදු දහ අටට අඩු ළමයි විසිපහක් රට යවලා තියෙනවා අවයව විකුණන ජාවාරමට..

සාහි හැමදෙයක් ගැනම හරියට හොයලා. ඒත් අන්තිම මොහොතේ සාහිත් කොටු වෙලා..

සමහරවිට එදා මං සාහිගේ ඇඟට රිංගුවේ නැත්නම් සර් මිනියවත් හොයා ගන්න නැති කරන්න තිබ්බා..

“තාමත් හිතන්නේ සර් ගැනද..”

“ඔව්.. එයාගෙන් අහන්න ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා මට..”

“ඇයි මට බොරුවට ආදරේ කරේ කියලද..?? තමුසෙත් බොළඳ කෙල්ලෙක්නේ බලන් ගියාම.. ආදරේ පෙන්නුවම හතර පහට නැවිලා ඉවරයි..”

අපෝ අක්කගේ සැර..

“අක්කේ.. ඔයා නපුරු වුණේ මැරෙන්න කලින්ද.. නැත්නම් මළ හොල්මන වුණාට පස්සේද..??”

අන්න එතකොට නම් එයා රැව්වා රැවිල්ලක්.. මට මෝහිණි මතක් වෙන්නම..

රන්වීර්ගේ මේසේ උඩ ඇල්බම් එකක් තිබ්බා. මේසෙන්ම වාඩි වෙලා මං හෙමීට ඇල්බම් එක පෙරළුවා..

ඒකේ තිබ්බේ රන්වීර්ගේ පොඩි කාලේ ඉඳන් ෆොටෝස්. චූටි කාලේ මාර හුරතල්.. ඒත් ඒකේ මැද ඉඳන් තිබ්බේ මමයි, එයයි ඉන්න ෆොටෝස්..

නෑ.. මං නෙවෙයි.. සාහි.. ඇත්තම සාහි..!!

ඒත් දැං මං සාහි අයින් කරලා සාහි විදියට රන්වීර්ට ළං වෙලා.. මං වැරදි ඇති..

මට තේරෙන්නේ නෑ.. රන්වීර් ගැන ලොකූ ලෝභකමක් මගේ හිතේ ඇති වෙලා වගේ..

“රන්වීර් සාහිට ගොඩක් ආදරෙයි කරා..”

ඔව් ඉතින් ඒක ඔයා මට නොකිව්වත් මං දන්නවා.. රන්වීර්ගේ හිතේ තියෙන ආදරේ අඳුන ගන්න බැරි තරම් පොඩි වයසකින් මං මැරුණේ නෑ..

ඕඕඕඕ කඩවලේ..!! ඔයා මට පිස්සු හදනවා..

රන්වීර් මට බඩගිනි වුණොත් කන්න කියලා ගෙනත් දීපු බිස්කට් පැකට් දෙකම ඉවර වෙලා.. ඒත් තාම රන්වීර් නෑ..

ඔව්.. මේ පිස්සු හොල්මන දැන් කෙනෙක් වෙනුවෙන් බලන් ඉන්නවා..

එකපාරටම මගේ අතේ තිබ්බ ෆෝන් එක රින්ග්ස් ගියා.. රන්වීර් කිව්ව විදියට මේකේ නම්බර් එක දන්නේ එයා විතරයි..

එහෙනම් ඉතින් මේ රන්වීර්…

මං පොඩ්ඩක් උගුර එහෙම ටියුන් කරන් ෆෝන් එකට ආන්ස්වර් කරා..

“හෙලෝ…”

“තමුසෙලා ගොඩක් නැටුවනේ.. හැංගිලා.. දැං ඇවිත් එළිපිට නටනවා..”

දෙයියනේ… සර්ගේ වොයිස් එක.. මට නිකම් කරන්ට් එක වැදුණා වගේ..

“තමුසෙයි, මේ රන්වීර් බල්ලයි එකතු වෙලා මට ගේම දෙන්නනේ ප්ලෑන් කරේ.. දැං පුලුවන් නම් මගෙන් බේරෙනවා..”

“සර්..”

මං උගුරෙන් වගේ වචනයක් පිට කර ගත්තා. මොකද මං හිටියේ සෑහෙන්න බය වෙලා.. රන්වීර්ට කරදරයක්ද..??

මගේ හිත මුමුණන්නෙම ඒක..

“මං දන්නවා තමුසේ ගාව අර පෙන් එක තියෙනවා කියලා.. ඒක මට ඕන.. තමුසෙගේ ප්‍රේමවන්තයා ඕන නම්..:

“මොකක්..??”

“බබෙක් වෙන්න එපා සාහි. තමුසෙගේ සෙල්ලම් ඔක්කොම මං දන්නවා.. ඇහෙනවද අරූ කර ගහනවා සද්ඩ්ගේ..”

සර්ගේ නක්කල් හිනාව අස්සේ රන්වීර්ගේ සද්දෙත් ඇහෙනවා..

“සර්. රන්වීර්..”

” ඌ මැරෙනවා.. අද රෑ එකොළහට තමුසේ කළු පාලම උඩට නාවොත් පෙන් එක අරගෙන..”

“තීරණය තමුසෙගේ..”

තවත් තප්පර ගාණක් මට ඇහෙන්න හිනා වෙලා සර් ෆෝන් එක කට් කරා..

මේ මොනාද වුණේ දෙයියනේ…??

මං කොහොමද පෙන් එක දෙන්නේ..?? කොහොමද නොදී ඉන්නේ.. ?? මනුස්ස ලෝකේ නම් මට පෙන්නම බෑ..

ඒත් රන්වීර්ට මැරෙන්න දෙන්න පුලුවන්ද.. එහෙමෙයි කියලා මං කොහොමද පෙන් එක සර්ට දෙන්නේ..??

අනේ දෙයියනේ.. මං මොකක්ද කරන්නේ..??

———————————————————————-

තව එක හමුවීමයි…

සාහි කෙල්ල යන්න යාවි.. ඔයාලගේ ආදරෙත් අරගෙනම.. අලුත් කතවක් ඕනි කට්ටිය කෝ අත් උස්සන්නකෝ..

ආදරෙයි පැලෙන්න.. හැමදාමත් මාත් එක්කම ඉන්නකෝ..

අවසන් ආත්මයෙත් හමුවෙමු..
බුදු සරණයි..!!

29