#කතෘ අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම්..

දහ අටවෙනි හමුවීම…

—————————————————————————————————————————————————

මටත් හිතුණා ඒ කවුද කියලා බලන්න.. ඒත් ඊට කලින් ශාකි පහලට ගිහිල්ලත් ඉවරයි..

හ්ම්ම්ම්. කමක් නෑ ඉතින්.. මං කොහොමත් ශාකිගේ කවුරුත් අඳුරන්නේ නෑනේ..

හැබැයි ඉතින් සාහි නම් අඳුරනවා ඇති.. මොනවා වුණත් සාහි පව්..

එක අතකට මං මේ සාහිගේ ඇඟට රිංගලා සාහිට කරේ ලොකු අසාධාරණයක්නේ.. සමහරවිට සාහිගේ මිනීමැරුවා හොයා ගන්න තිබ්බ චාන්ස් එකද මං නැති කරේ..

දැං ඉතින් කරන්න දෙයක් නෑ..

ටිකකින් සර් ෆයිල් එකක් ඉල්ලලා කෝල් කරා. ෆයිල් එක තිබ්බේ නම් ශාකි ගාව.. එයා ඉතින් පහළනේ..

ඔන්න පුතේ මේක සර්ව බලන්න ලැබිච්ච කණා පාරක්.. මං ශාකිගේ ටේබල් එකෙන් සර් කිව්ව ෆයිල් එකත් අරන් සර්ගේ රූම් එක පැත්තට ගියා..

අනේ මන්දා.. දැං මාත් සර්ට ලව් වගේ.. ඒක ආදරයක්ද නැද්ද කියන්න තාම ඉක්මන් වැඩීයි.. හැබැයි ඉතින් මං සර්ට ආකර්ෂණය වෙනවා..

ඒ දුඹුරු ඇස් හොඳට හිටිය හොල්මනක් මනුස්සයෙක් කරන්න වගේ හදන්නේ..

දොරට තට්ටු කරලා මං ඇතුළට ගියා.. අපරාදේ කියන්න බෑ ඉස්සර හිනා පොදක් නොතිබ්බ මූණේ දැං මනමාල හිනාවක්ම පායලා..

“මොනාද හොයන්නේ මගේ මූණේ..??”

ඕඕඕ.. ඒ මූණ දිහා බලන් හිටියා වැඩි වුණා වගේ..

“නෑ මේ අර ඉස්සර සැර දාපු සර්ව බැලුවේ..”

“ඇයි මොකෝ.. ආයේ කබඩ් අස් කරන්න ආස හිතිලාද..??”

ඔව් ඉතින් මෙයා ඕනකමින් මට වද දෙනවනේ..

“හෙට ෆ්‍රී නේද..?”

“ඔව් සර්..”

“යමු ගමනක්..”

ම්ම්ම්ම්ම්ම්.. ඒක කියපු තාලේ නම් මට ඇල්ලුවේ නෑ.. මං ඇස් දෙක පුංචි කරලා සර් දිහා බලන් හිටියා..

“උදේම එනවා.. ලෑස්ති වෙලා ඉන්නවා..”

මෙයා බලන්නකෝ අප්පා..!!! ලෑස්ති වෙලා ඉන්නලු.. පුලුවන්ද බැරිද කියලා ඇහුවෙත් නෑ..

මාර සෙල්ෆිශ්…!!!

මං සර්ට රවාගෙනම රූම් එකෙන් එළියට ආවා..

යනවද නැද්ද..?? සර් දාන්නෙත් මට සුපිරි බාල්දි තමා.. දැං ඔක්කොම පැත්තකින් තියලා හිතපන්කෝ ශාකිට කියන බොරුව..

ඕඕඕ කඩවලේ…!!! දැං නම් මට පිස්සු පයිතියන් හැදෙනවා..

මං සීට් එකට ඇවිත් ටික වෙලාවක් ගත වුණත් ශාකී ඇවිත් නෑ..

එයාව හම්බෙන්න ආපු කෙනාට කරදරයක්ද..??

මාත් කෙලින්ම ගියේ පහලට.. ඒත් අමුත්තෝ ඉන්න තැන ශාකි හිටියේ නෑ.. එතන සෙකියුරිටි කිව්වේ එයාලා පාකින් එක පැත්තට ගියා කියලා..

ශාකිට කරදරයක්ද දන්නේ නෑ…

ආයේ පාරක් හිතන්නේ මොකටද මාත් ඒ පැත්තට ගියා..

ඕඕඕඕ ශිට්ට්ට්.. මේ අරූ නේද..??

නවත්තලා තිබ්බ වෑන් එකක් ගාවින් මං දැක්කේ අර මිනිහව.. එදා පාරේ මට තර්ජනය කරලා පෙන් එකක් අහපු චණ්ඩියා..

මං ටක් ගාලා හැංගුණා.. ඌ මොකක්ද මෙහේ කරන්නේ. ?

මං කාර් වලට ඉස්සරහින් වෑන් එක පේන මානෙට ආවා..

ඕඕඕ කඩවලේ…!! මේ මොකක්ද මේ වුණේ.. ???

ඒ මිනිහා ළඟ හිටියේ ශාකි..

ඒත් එයා හිටියේ මට පිටු පාලා හින්දා ශාකිගේ මූණ මං දැක්කේ නෑ.. එතකොට ශාකි මුන්ට එකතුද..??

නෑ නෑ.. සමහරවිට ඌ මට වගේ ශාකිටත් තර්ජනය කරනවා ඇති..

මොකද කරන්නේ..?? මැද්දට පැනලා ශාකිට උදව් කරනවද..? එහෙම කරන්න මං සුපර් ගර්ල්ද..?

ඊළඟ තප්පරේ ශාකි කලබලෙන් වගේ දුවලා ඇතුළට ගියා..

අර මිනිහා එතනම ඉදන් කාටද කෝල් එකක් අරන් තමයි පාර්කින් එකෙන් යන්න ගියේ..

ඒ වෙච්ච සිද්දිය නම් මට ඇල්ලුවේ නෑ..

එදා හවස ගෙදර ගියත් ශාකි ඒ ගැන මුකුත් කිව්වේ නෑ.. හැබැයි මං ඇහුවෙත් නෑ..

සමහරවිට අරූ තර්ජනය කරන්න ඇති කාටවත්ම කියන්න එපා කියලා.. මාව උගෙන් බේර ගන්න හීරෝ වගේ රන්වීර් ආවට ශාකිව බේර ගන්න මටවත් යන්න බැරි වුණානේ..

උදේ පාන්දරම ෆෝන් එකට මැසේජ් එකක් ඇවිත් තිබ්බා ටුවිස්ට් ටවර් එක ළඟට අට වෙද්දි ඉන්න කියලා. ,වෙන කවුද ඉතින් හිතුවක්කාර සර් තමයි..

කඩවලේ.. ප්ලීස් හෙල්ප් මී.. මං මොනද ශාකිට කියන්නේ..

මං ඕක හිත හිත ඇඳේ පෙරළි පෙරළි හිටියා..

මටත් කලින් ශාකි නැඟිටිලා කොහේ හරි යන්න ලෑස්ති වුණා..

“සාහි මං මේ අන්කල් කෙනෙක් හම්බෙන්න යනවා. එද්දි හවස් වෙයි. ඔයා ඕඩර් කරලා මොනවා හරි ගෙන්න ගන්න..”

අම්මෝ…! ලොකු දෙයක්.. දෙන දෙයියෝ ගෙදරටම ගේනවා කියන්නේ ඕක තමයි.

මං සතුටින් ඔළුව වැනුවා..

ශාකි ගියපු ගමන් ඇඳෙන් පැනලා මං ලෑස්ති වුණා..

දෙපාරක් තුන් පාරක් ඇදුම් මාරු කරලා තමයි හිතට මැච් වෙන ඇඳුමක් හම්බුනේ.. ශාකිගේ පර්ෆියුම් ටිකකුත් ගාගෙන කිරිල්ලි වගේ මං අපර්ට්මෙන්ට් එකෙන් එළියට ආවා..

හරියටම අටට විනාඩියක් තියෙද්දි මං හිටියේ ටුවිස්ට් ටවර් එක ගාව.. වීල් එකේ අයියාට පිං සිද්ද වෙන්න මං වෙලාවට ආවා..

ඔරලෝසුවේ වෙලාව නම් අටයි දහයයි.. ඒත් සර් නෑ.. මොකද කරන්නේ…?? කෝල් එකක් ගන්නවද..??

අපෝ.. කෝල් කරොත් එයා හිතයි මාත් දැං සර්ට ලව් කියලා..

අහසම කළු කරලා.. වහින්නත් වගේ.. කමක් නෑ.. සර් එන්නේ කාර් එකේනේ..

අටයි විස්සයි වෙලාව.. වැහි බිංදු එක එක වැටෙනවා.. හොල්මන් මාන්නේ පැත්තකින් තියලා සර්ට කෝල් එකක් ගත්තා..

ෆෝන් එක ඕෆ්.. සමහරවිට මඟ එනවා ඇති..

විනාඩි දෙකක් තුනක් ගත වෙන්න ඇති.. ටික ටික වැස්ස පටන් ගත්තා.. මං ගාව කුඩයක් තිබ්බෙත් නෑ.. වැස්සට ඉන්න තැනකුත් නෑ..

ලව් කරන්න ගිහින් මං කන කටු.. ටිකක් එහා ගහක් යට දෙන්නා තුන් දෙනෙක් ඉන්නවා..

ලැජ්ජාව පැත්තකින් තියලා මං එතනට දුවගෙන ගියා.. බාගෙට තෙමි තෙමී මං සර්ට දිගටම කෝල් කරා..

ඒත් ෆෝන් වැඩ නෑ.. එයා එන්නේ නැද්ද..??

අකීකරු වැහි බිංදු දැං නම් මගේ ඇදුමත් තෙමලා.. මාව විනිවිද පේන්න තව වැඩි වෙලාවක් යන එකක් නෑ..

සර්.. ඔයා මාව ගොඩක් අපහසුතාවයට පත් කරනවා..

මං වටපිට බල බල තව මොහොතක් හිටියා.. පාරේ වීල් එකක්වත් නෑ.. එන්න එන්නම වැස්ස සැර කරනවා වගේ..

හුළඟත් එක්ක වැස්ස වැටෙන්නේ හරහට.. එකපාරටම..

—————————————————————————

ආත්මයක් වෙලා හරි පේන මානෙක ඉන්න පුලුවන් නම්..??

ආදරෙයි පැලෙන්න.. හැමදාමත් මාත් එක්කම ඉන්න..

ඊළඟ ආත්මයෙත් හමුවෙමු..
බුදු සරණයි..!!
18