#කතෘ අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම තහනම්.

දාහතර වෙනි හමුවීම..

—————————————————————————————————————————————————-

ඒත් එකපාරටම අපි දෙන්නම බැලන්ස් නැතුව පූල් එකට වැටුණා..

ඕඕඕ ශිට්… සර් අතපය ගසලා මොනවද කිය කිය බනිද්දි මට මතක් වුණේ මං මේ ලෝකේ මතක් කරන්න අකමැතිම දේ…

කඩවලේ… වතුර….!!!!!!!

මං මැරුනෙත් වතුර හින්දා… දෙයියනේ මට පීනන්න බෑ..

ටිකෙන් ටික වතුර පෙවෙද්ද්දි මං පිස්සුවෙන් වගේ දැඟලුවා.

හුස්ම හිර වෙන්න ඔන්න මෙන්න. මේ සර් කාරයා මාව බේර ගන්නේ නැද්ද..?? තවත් තප්පර ගාණකින් මගේ හුස්ම හිර වෙන්න ගත්තා..

ඊළඟ තප්පරෙන් තප්පරේ මාව සිහියෙන් අවසිහියට අරන් ගිහින් මගේ ඇස් පිය වුණා…

“ඕඕඕඕඕඕඕඕඕක්ක්ක්…”

අම්මෝ… එකපාරටම ආපු සිහියත් එක්ක මං පෙවිච්ච වතුර වමනේ කරා..

අන්තිම හුස්ම උඩට ගන්නවා වගේ මං ලොකූ හුස්මක් ගත්තා..

“සාහී.. සාහී.. කෝ ඇස් අරින්න..”

සර්ගේ ස්වීට් වොයිස් එක දිව්‍ය ලෝකෙන් වගේ ඇහෙද්දි මං ඇස් ඇරියා..

සර් ඉන්නවා මගේ මූණට එබිලා.. මේ තරම් ළඟින් මං සර්ව දැක්කමයි..

තප්පරේට දෙකට මාව ගැස්සිලා යද්දි සර් මගේ අතකින් අල්ලා ගත්තා..

අනේ දෙයියනේ.. මට ආයේ සිහි නැති වෙන්න වගේ..

“සර්.. මැඩම්ට හොඳයි නේද..??”

ඕඕඕ ශිට්.. අපි දෙන්නගේ දැහෙන බින්ඳේ හොටෙල් එකේ සර්වන්ට් කෙනෙක්..

“ඉට්ස් ඕකේ..”

සර් එහෙමම කෙලින් වුණා..

මං තවත් විනාඩියක් විතර ඔහේ උඩ බලන් හිටියා..

ඊටත් පස්සේ මං හෙමින් වාඩි වුණා..

“තමුසෙට පීනන්න බැරි නම් මොන මඟුලකට මාවත් තල්ලු කරන් පූල් එකට පැන්නේ..?”

ඔව්.. ඇත්තෙන්ම හොඳ ප්‍රශ්නයක්.. මරණය පෙනි පෙනී නැඟිටිලා ආපු කෙනෙක්ගෙන් අහන්නම ඕන ජාතියේ ප්‍රශ්නයක්..

“දැං මොකද හොල්මනක් වගේ බලන් ඉන්නේ..??”

සර් එහෙම කිව්වමයි මට හොල්මන මතක් වුණේ..

මං වට පිට බැලුවේ හොල්මන් සුද්දා හොයන්න.. අනේ ඇත්තමයි මේ මනුස්ස ඇඟකට රිංගලා මටත් අමතක වෙලා මං හොල්මනක් කියලා..

“සාහී.. ඔයා ඔයා හොඳින් නේද..??”

සර් මගේ කම්බුල් වලට අතක් තියලා ඇහුවා..

“ඔව් සර්..”

වතුර පෙවුන හින්දා වෙන්න ඇති මට කතා කර ගන්නත් අමාරුයි..

සර් ටිකකින් මාව උරහිස් වලින් අල්ලලා මාව ළඟ තිබ්බ බෙන්ච් එකකින් වාඩි කරා..

මුහුදු හුළං ඇවිත් අනවසරයෙන්ම ඇඟේ වදිනවා.. මට සීතලයි.. සර්ටත් එහෙම වෙන්න ඇති..

එයත් හොඳටම තෙමිලා.. තාමත් වතුර බිංදුව, දෙක සර්ගෙ කොණ්ඩෙන් මූණට වැටෙනවා.

මං අත් දෙක ගුලි කරගෙන ඔහේ බලන් හිටියා.. සර්ගේ ඇස් වල තිබ්බ බැල්ම මාව ගොළු කරලද මන්දා..

සර්වන්ට් කෙනෙක් අපි දෙන්නට ටවල් දෙකක් ගෙනත් දුන්නා.. මං නම් පිහිද පිහිද හිටියේ නෑ.. කෙලින්ම ටවල් එක ඇඟ වටේ ඔතන ගත්තා..

සර් ගිහින් අර සර්වන්ට මොනවද කිව්වා..

මං කල්පනා කරේ මෙහෙම කොහොමද ගෙදර යන්නේ කියලා..

ඊටත් වඩා නෝන්ඩියි.. සර් දැං දන්නවා මට පීනන්න බෑ කියලා.. සර් කොයි වෙලේ හරි ඕක කියනවා..

ඔක්කොටම හපන් සර්ගේ ඇස් දෙක.. අද හරි මනමාල පාටයි.. ඒත් ඉතින් දුඹුරු ඇස් වලට ඒ බැල්ම නම් ගැලපෙන්නේ නෑ..

“සාහි එන්න..”

සර් අවිත් මට කතා කරා..

ටවල් එක අල්ලන් හිටපු මගේ ඇඟිලි පවා ගැහෙනවා.. වටේම කළුවර වෙලා.. මං සර්ගේ පස්සෙන් කළුවර මැද්දෙන් ඇවිදන් ගියා..

සර් රූම් එකක් බුක් කරලා..

සර් ඇතුළට ගියපු ගමන් මං ඉන්නවද කියලා බැලුවේ නෑ.. ශර්ට් එක ගලවන් බාත් රූම් එකට පැන්නා..

මං සීතලේ ගැහි ගැහි සෝෆා එකෙන් ඉඳ ගත්තා..

අද මං මැරුණා නම් දෙයියනේ කියලා මගේ මේ ආත්මේ නැති වෙයිද..?? අනේ එහෙම හිතෙද්දි නම් මට මේ සාහිට ෆුල් ආදරේ හිතෙනවා..

ටිකකින් සර් ආවා..

“ගිහින් වොශ් එකක් දාගන්න. මං ඇදුම් ඕඩර් කරා.. ආවම එවන්නම්..”

සර්ගේ වොයිස් එක වෙනදා තරම් සැර නෑ වගේ..

මාත් කියන පරක්කුවෙන් බාත් රූම් එකට පැන්නා..

හැබැයි පුතේ මේ වෙව්ලන සීතලේ ශවර් එක යටට යන්න තරම් නිර්භීත හොල්මනක් නෙවෙයි මම..

චුට්ටක් විතර කම්මැලි හොල්මනක්..

මං ශේප් එකේ ඔක්කොම ඇඳුම් ගලවලා කණ්ණාඩියෙන් හැඩ බැලුවා.. ඔක ඉතින් කෙල්ලෝ කරන පිස්සු වැඩක්නේ..

ඒත් ඉතින් මේ මං නෙවෙයිනේ.. සාහි කෙල්ලනේ..

ටිකකින් සර් දොරට තට්ටු කරා..

මං සාලුව පටලන් ගිහින් යන්තම් දොරෙන් එබිලා බැලුවා..,සර් මුකුත්ම නොකියා මට බෑග් එකක් දික් කරා..

ඒ අස්සේ සර්ගේ ඇස් මගේ මූණ පුරා දිව්වා..

මං ඉතින් ටක් ගාලා දොර වැහුවා..

හනිමූන් එක නම් ඕනි.. හැබැයි ඉතින් දැංම නෙවෙයි..

කොණ්ඩෙත් බාගෙට පිහිදගෙන ඇදුම් ඇදන් මං රූම් එකට ආවා..

මොනවා නැතත් සර් මගේ ගාණටම ඇඳුම් ඕඩර් කරලා තියෙනවා..

අපි දෙන්නම මූණට මූණ බල සෝෆා එකේ වාඩි වෙලා.. හැබැයි කවුරුත් මුකුත්ම කිව්වේ නෑ..

ටිකකින් උණු උණු කෝපි ගෙනවා.. ඔව්වා නම් හොඳ වැඩ..

මං හෙමීට ඩීසන්ට් පිට කෝප්පෙම හිස් කරා..

සර් නම් මං දිහා බලන් ගෙන උගුර උගුර බිව්වා..

“සාහී..”

සර් හරි අමුතුවට මගේ නම කිව්වේ.. නිකම් රහසින් වගේ..

මං සර් දිහා බැලුවේ ඇගැබැමි උස්සලා..

“මට හිතෙනවා ඔයා සාහි නෙවෙයි කියලා..”

සර් මගේ ඇස් දිහාම බලන් අහද්දි…

———————————————————————————————————–

කාලයක් යද්දි මිනිස්සුත් සමහර තැන් වල හොල්මන් වෙනවා..

ආදරෙයි පැලෙන්න.. හැමදාමත් මාත් එක්කම ඉන්නකෝ..

ඊළඟ ආත්මයෙත් හමුවෙමු..
බුදු සරණයි..!!

14