#කතෘ අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම්..

දාහත්වෙනි හමුවීම..

—————————————————————————————————————————————————

දෙයියනේ…!!! ඒ රන්වීර්..

ඒත් එයා… ඒත් එයා ඇයි ශාකි එක්ක රණ්ඩු වෙන්නේ..??

රන්වීර් හරියට ශාකිට තර්ජනය කරනවා වගේ..

මට දැනුන හැඟුන දේවල් වලින් රන්වීර් කියන්නේ මැරයෙක්.. චන්ඩියෙක්..

ඒත් ශාකි මගේ යාළුවා..

අයිස් ක්‍රීම් කන එක පැත්තකට තියලා මං බෑග් අරන් එළියට ආවා..

මං එද්දිත් රන්වීර් නොනවත්වා ශාකිගෙන් ප්‍රශ්න කරනවා.. හැබැයි රන්වීර් මාව දැක්ක ගමන් ශාකිට වචන දෙක තුනක් කියලා එතනින් මාරු වුණා..

මං දිහාවත් නොබලා..

මට ඒක හරියට දැනුණා.. එයා හරියට මාව මඟ ඇරියා වගේ…

“ශාකි මොකද වුණේ..??”

මං ශාකිව මගේ පැත්තට හරවා ගත්තා.. එයා හිටියේ හුඟක් බය වෙලා වගේ..

එයා මට මුකුත් කිව්වේ නෑ..

“සාහි අපි යමු.. වෙන දවසක අයිස් ක්‍රීම් කමු..”

පව් මගේ බඩේ පනුවෝ ටික..

ඒත් එහෙමෙයි කියලා ශාකි අවුලෙන් ඉද්දි ඉමු කියන්න බෑනේ..

අපි ගෙදර ආව ගමන් ශාකි ගියේ බාත් රූම් එකට..

මං ෆෝම් එක අරන් බැලුවා.. මිස් කෝල් දාහතක්..!!!

පව් කියලත් හිතුණා.. ඒත් සර් ශාකි එක්ක හිටපු විදිය මට අමතක කරන්න බෑ..

ශාකි බැලකනියේ ලොකූ කෝල් එකක්.. මට තමයි ඩිනර් හදන්න වුණේ..

ශාකි කෑවෙත් මැසේජ් ටයිප් කර කර..

සමහරවිට ශාකි ඇත්තේ බයෙන්.. එක අතකට කවුද අනේ බය නොවෙන්නේ හයේ හතරේ මැරයෙක් ඇවිත් තර්ජනය කරාම..

ඔක්කෝටම හපන් රන්වීර් මාව බැල්මකටවත් ගණන් ගත්තු නැති හැටියක්.

හැබැයි ඒක නම් රිදුණා..

මං හිටියේ සැප නින්දක.. මාව ගැස්සිලා ඇහැරුණේ ෆෝන් එකේ සද්දෙට..

සර් කෝල් කරනවා..!!! මොකද කරන්නේ…?? වෙලාව රෑ එකයි..

මං කෝකටත් කියලා ආන්ස්වර් කරා..

“තමුසේ පහළට එනවද..?? මං රූම් එකට එන්නද..?”

මොකක්..??? ඒ කියන්නේ සර් ඉන්නේ පහළ කාර් පාර්ක් එකේද..?

මේ සීතලේ මාව රත් වුණා වගේ.. මේ වෙලාවේ…!!

මං මුකුත් කියන්නත් කලින් සර් ෆෝන් එක කට් කරා..

මොකද කරන්නේ මං…?? කිව්ව වගේම සර් ඉන්නේ පහළ නම් තව ටිකකින් සර් රූම් එකටම එන්නත් බැරි නෑ..

ඕඕඕඕ සාහී… මොකද කරන්නේ..??

මං ශාකිට නොදැනෙන්න ඇඳෙන් බැස්සා..

ෆෝන් එක අතට ගුලි කර ගෙන කොරිඩෝවට ආවා..

මං පහළට එද්දි කාර් පාර්ක් එකේ කොණේම සර්ගේ කර් එක තිබ්බා..

එහෙනම් එයා කිව්වා හරි.. එයා ඇවිත්..

ඩෝං ඩෝං ගාලා ගැහෙන හිතත් අරන් මං කාර් එක ගාවට ඇවිද ගෙන ගියා..

ආව්ව්ව්ව්ව්ව්ව්ව්..!!

එකපාරටම මගේ පිටි පස්සෙන් ආපු සර් මාව කාර් එකේ වැදෙන්න තල්ලු කරලා හිර කර ගත්තා..

“සර්..”

මගේ කටින් පිට වුණේ මං හිතන්නත් කලින්..

“උඹට සිංහල තේරෙන්නේ නැද්ද..?? නැත්නම් මං කියන දේ අහන්න බැරිද..”

සර්ගේ එක අතකට මගේ අතක් මිරිකිලා..

වටේම කළුවර වෙලා තියෙද්දි මට පෙනුනේ කේන්තියෙන් දිලිසෙන දුඹුරු ඇස් දෙක විතරයි..

“සර්..”

“මං තමුසෙට කිව්වා.. මට තමුසේ පස්සේ එන්න තියන්න එපා.. මොක්ද මං හොඳ මිනිහෙක් නෙවෙයි. ඔය මුරණ්ඩුකම තමුසේ ගාවම තියා ගන්නවා. ”

සර්ගේ හුස්ම මගේ කම්බුල් වල වදෙන තරමටම සර් මට ළං වෙලා..

“මං අනන්තවත් ගෑණු ආශ්‍රය කරලා ඇති.. ඒත් ඒ කවුරු ගාවවත් මං මෙහෙම පදිරි වෙලා නෑ.. ඒ නිසා මං කියන දේ අහනවා..”

ඇත්තමයි සර්ගේ කේන්තියට මට දඟලන එකත් අමතක වෙලා..

සර් ලොකූ හුස්මක් අරන් මාව අත ඇරියා.. ඊට පස්සේ පිටිපස්ස හැරිලා මොහොතක් හිටියා..

දැං තමයි මට හුස්මක් වැටුණේ…

පපුව අසිමිතව ගැහෙද්දි මං හිටියේ කරකවලා අත ඇරපු ගාණට..

“සාහී..”

සර්ගේ කේන්තිය නිවිලා වගේ..

“සාහි ඔයා උදේ දැකපුවා ඇත්ත නෙවෙයි.. හරී.. ශාකි ඉස්සර ඉඳන් මගේ යාලුවෙක්.. ප්ලීස් ඔහොම හිතන්න එපා..”

මං ඉක්මනටම බිම බලා ගත්තා..

සර් මගේ කම්බුලකට අත තියලා මගේ මූණ ඉස්සුවා..

“මං තමුසෙට ආදරේ කරන්න පටන් අරන්.. ඒක එහෙම නෑ කියලා හිතන්න හැදුවත් තමුසෙගේ වැඩ වලට තවත් ආදරේ හිතෙනවා..”

මේවා නම් පුදුම දෙබස්.. මගේ හොල්මන් හිත ආයේම හොල්මන් වෙලා යනවා..

“මාව මඟ අරින්න එපා… මගේ ඇස් ඉස්සරහම ඉන්න.. ”

මට පිස්සු හැදෙන්න ඔන්න මෙන්න..

සර් මගේ මූණට පහත් වෙලා මගේ තොල් සිප ගත්තා.. ඒ හැඟීම මාව පුදුම හීනයකට ගෙනාවා..

සර් ගාවම ඉන්න හිතෙන තරම් සොඳුරු හැඟීමක් ඒක..

ටිකකින් සර් මාව අත ඇරියා.. ඒ සෙනිකවම මං සර්ට තුරුල් වුණා..

මට දැනෙන දේ දරා ගන්න මං දන්නේ නෑ. මේ මනුස්ස ජීවීතේ මට හුරු නෑ.. ඒත් සර් මාව තුරුල් කර ගත්තා..

හුඟ වෙලාවක් සර් මගේ ඔළුව අත ගෑවා..

මං හිටියේ කල්පනා ලෝකෙක.. මං දන්නවා මං සර්ට ආදරෙයි.. ඒත් මං හොල්මනක්.. සමහරවිට මට යන්න වෙයි.. නැත්නම් ඉන්න වෙයි..

කඩවලේ… මොනා වෙයිද… මං දන්නේ නෑ..

“සාහී… පාන්දර වෙලා.. ශාකි ඇහැරුනොත්…”

සර් කතා කරනකම්ම මං හිටියේ හීන ලෝකෙක..

“දැං යන්න සාහී.. ඒත් හැමවෙලේම මට ආදරේ කරන්න..”

හිතන්නවත් පුළුවන්ද බෙහෙතකටවත් මූණේ හිනාවක් නැති මනුස්සයෙක් ආදරෙයි කිව්වම..

මැදැයි හනිමූන් එක ගත කරලා ට්‍රැවලින් ලෝකෙට යන්න හිතපු මං ආදරයක පැටලිලා..

මං සර්ගෙන් සමු ගත්තේ තවත් හාදු වැස්සකට පස්සේ..

මං ආපහු රූම් එකට ආවත් මගේ හිත තිබ්බේ සර් ළඟ.. ආදරේ හරි පුදුමයි.. හොල්මනකට මනුස්සයෙක් වෙන්න පුලුවන් ආදරේ ලැබෙද්දී..

මං කුස්සියට ගියේ වතුර ටිකක් බොන්න.. සර් කිස් කරලම මගේ තොලත් ඉදිමිලාද කොහෙද..?

මෙන්න ඉන්නවා මළ හොල්මන..

“තමුසෙට පිස්සු.. සාහිට වඩා මෝඩයි තමුසේ.. ශාකි කොයි වෙලේක හරි තමුසෙව මරලා දානවා..”

ලොකූ කේන්තියකින් මට කියපු මළ හොල්මන එතනින් අතුරුදහන් වෙලා යන්න ගියා..

ශාකිට පුලුවන්ද මාව මරන්න. අද රන්වීර්ටත් බයේ වෙව්ලුව හැටි මමනේ දැක්කේ.

ඈ බොලේ මං ශාකිට වඩා මෝඩද..??

ඕඕඕ ශිට්.. මේ මළ හොල්මන මගේ රොමෑන්ටික් ෆීලිං එක කෑවා..

පහුවදා පුරුදු පරිදි මට ශාකි ඇහැරුවා.. අපි එකයමයි ඔෆිස් ගියේ..

අද සර් තාම නෑ.. මං හිටියේ සර් එනකම්. ඒ දුඹුරු ඇස් දෙක ටිකක් බලා ගන්න..

ඒ අස්සේ ශාකි මට වැඩ පවරනවා පවරනවා ඉවරයක් නෑ..

එකපාරටම කෙනෙක් ඇවිත් කිව්වා ශාකිව හම්බෙන්න කවුද ඇවිත් කියලා..

කියපු හැටියට නම් ශාකිගේ පවුලේ කෙනෙක්ලූ..

මටත් හිතුණා ඒ කවුද කියලා බලන්න..,ඒත්…

——————————————————————————————————————————————

සොඳුරු ආත්මයක් සොඳුරු ආදරයක් ළඟ නැවතිලා..

ආදරෙයි පැලෙන්න.. හැමදාමත් මාත් එක්කම ඉන්න..

ඊළඟ ආත්මයෙත් හමුවෙමු..
බුදු සරණයි..!!

17