“මං මේ කෞෂාල්ගෙ අම්මා … එතකොට මේ කවුද කියලා කියන්න පුළුවන්ද ? ”

“අම්මේ… ම්..මං මේ..මේ අර…”

“ආහ්.. දූ නේද අපේ පුතා උදව් කලා කියපු ගෑනු දරුවා ..”

“ඔව් අම්මේ … ඒත් අම්මා කොහොමද ඒ ගැන ..”

“බයවෙන්න එපා දුවේ… මට සීතා දූ ගැන කීවා.. කිව්වා වගේම අහිංසක දරුවෙක් කියලා කතාබහෙන් ම තේරුනා මට නම් .කොහොමද ඉතින් දූට ?.”

“මං ගොඩක් හොදින් අම්මේ ..අම්මට පින් මාව විශ්වාස කරනවාට .. ඒ වගේම අම්මා කතා කරපු එක ගොඩක් හොඳයි ..මං අම්මට කතා කරන්න තමයි හිටියේ …”

“ඒ ඇයි දුව..අපේ පුතා මොකක් හරි වැරැද්දක්වත් කලාද? මගේ දරුවා නම් එහෙම දෙයක් කරයි කියලා විශ්වාස කරන්න බෑ දූ මට නම් …”

“අනේ එහෙම දෙයක් නෙවෙයි අම්මේ … දෙවියෙක් වගේ මනුස්සයෙක් ගැන එහෙම හිතුවත් මට පව් පිරෙයි .. මං කතා කලේ අයියා ගැන කියන්න තමයි අම්මේ …”

ආශා මව් වෙත කෞෂාල්ගෙ තත්ත්වය පිලිබද පැහැදිලි කරදුන්නේ ඇගේ සිත සනසාලමිනි . ආශා කෙරෙහි සෙනෙහසක් උපදවා ගත් ඈ ඉක්මනින් ඔවුන් බැලීමට එන බව පොරොන්දු වෙමින් දුරකථනය විසන්ධි කලාය .

‘අයියා අම්මා වගේමයි.හරි ලස්සනට ජීවත් වෙන්න ඇති එයාලා ..කොහොම හරි ඉක්මනට එයාලාව එකතු කරන්න ඕනි ..’
ආශා තනිවම සිතුවාය.

*******************************************

“ගුඩ් මෝනින් අයියේ …. ”

“ආහ්…ගුඩ් මෝනින් ගුඩ් මෝනින් …කෙල්ල උදෙන් ම ඇහැරලා නේද …”

ආශා ඊට සිනහවකින් පිලිතුරු දුන්නාය . සියළු දිනයක් පාහේ උදෑසන අවදි වී නිවසේ වැඩ කටයුතුවලට සීතාට උපකාර කිරීම ඇගේ සිරිත විය .බොහෝ දුරට උදෑසන ආහාරය පිලියෙල වන්නේ ඇගේ අතිනි .

“අයියා මේ යන්නද යන්නේ …මං මේසෙට කෑම ඇරලා තියෙන්නේ ..කාලා යන්නෝනී හොදද ….”

“අනේ හරි ආශා අම්මේ …අම්මා කියන දෙයක් තමයි ඉතින් …”

“අනේ අයියේ මං මේ පැහිච්චකම් කියවනව නෙවෙයි ..සීතා අම්මා කීවා ඔයා උදේට කන්න හොරයි කියලා …”

“මං ඒක දන්නවා බන්…එනවා මාත් එක්ක කන්න ….”

“මං පස්සේ කන්නම්…අයියා කාලා ඉන්නකෝ ..”

“මේ….. පැහෙන්නෙ නැතුව එනවද ? මට ටිකක් කතා කරන්න ඕනි ….”

ඊට එකග වූ ඈ මේසය වෙත පැමිණ ඔහු වෙත කෑම බෙදා දුන්නාය .

“ම්ම්ම්ම්…. .ඇත්තටම ආශා ඔයා හදන කෑම ගොඩක් රසයී…පුදුම හැකියාවක් ආ කෙල්ලට තියෙන්නේ …”

“අනේ මන්දා අයියේ ..අත්තා නම් කියන්නේ මට තියෙන්නේ අම්මගේ අත්ගුණේ ලු…”

“එහෙමද..මං අහන්නමයි හිටියේ ..ඔයා ඔයාගෙ අම්මා තාත්තා ගැන මුකුත් ම දන්නේ නැද්ද? ”

“එහෙම නෙවෙයි අයියේ .. අම්මා මං ඉපදෙන කොට තමයි නැතිවෙලා තියෙන්නේ . තාත්තා එයින් මාසයක් යන්නත් කලින් වෙන ගෑනු කෙනෙක් ගෙදරට අරන් ඇවිත් .එයා කැමති වෙලා නෑ මාව තියාගන්න ..ඉතින් මගෙ නැන්දා ඒ කියන්නේ තාත්තාගේ නංගි තමයි මාව බලාගෙන තියෙන්නේ පොඩි කාලේ . ඒත් එයා කසාද බැන්දට පස්සේ මං දිගටම හිටියේ අත්තා ළඟ ..”

ඈ පැවසුවේ කඳුළු පිරි දෙනෙතිනි.

“අනේ ඒත් ….සොරී නංගා…මං ඒ දේවල් අහන්නේ නැතුව ඉන්න තිබුණේ ..ඔයාගෙ හිත රිදුනා නේද …”

“එහෙම නෙවෙයි අයියේ ..මට අත්තාව මතක් වුනා ..අනේ එයා කොහොම ඉන්නවද දන්නේ නෑ …”

“ඉතින් ළමයෝ….අපි යමු අත්තා බලන්න …”

“මං කොහොමද යන්නේ අයියේ ඒ ගමට..ගමේ හැමෝම දන්නේ මං අර මනුස්සයා කසාද බැන්දා කියලා ..ඒත් මං අයියා එක්ක යනකොට මොනවා කියයිද එයාලා…”

“අපිට කාගෙවත් කට වහන්න බෑ…..ම්ම්ම්…අපි එහෙනම් මෙහෙම කරමු.මං මගේ යාළුවන්ට කතා කරන්නම් .එයාලගේ ගර්ල්ස්ලාත් එක්ක එන්න කියලා ..එතකොට හරිනේ…”

“ඒත් ඒ අය කැමති වෙයිද …”

“ඔයා හා කියන්නකෝ අනේ මං එයාලා ගැන බලාගන්නම් …ඔයා කැමති නම් අපි හෙට අනිද්දාම යමු”

“ඒත් අයියේ …”

“ඒත් මේත් නෙවෙයි … මට පරක්කු වෙනවා … පරිස්සමෙන් ඉන්නවා හොදද…”

“හරි එහෙනම් …තෙරුවන් සරණයි ..පරිස්සමෙන් ගිහින් එන්න …”

*************************************************
කෞෂාල් පොරොන්දු වූ ලෙසම දෙදිනකට පසු ආශාගේ උපන් ගම වෙත යාමට කටයුතු සූදානම් කලේය.

එදින අලුයම අවදි වූ ආශා සූදානම් වී මුළුතැන් ගෙයට පිවිසියේ ගමන යාමට අවශ්‍ය ආහාර පිලියෙල කිරිමට ය.කෞෂාල් ඒ වනවිට සිටියේ සූදානම් වෙමිනි .

“කෞෂාල්….කෞෂාල් …..තාම නිදිද බන්.දොර ඇරපන්කෝ .ආශා නංගි …..”

“ඔහොම හිටු දොර කඩන්නේ නැතුව ..මෙයාලා උදෙන් ම ඇවිල්ලානේ…ශානු එන්න ඇතුලට …”

“අපි වෙලාවට වැඩ නේද අෂාන් . ..ඒක නෙවෙයි ..කෝ එයා . මං දැක්කෙත් නෑනේ …”

“එයා කිචන් එකේ… කැමති නම් ගිහින් එන්න …”
ඈ පිටව ගොස් මොහොතකට පසු කෞෂාල් සිය මිතුරා ඇමතුවේය.

“ඇත්තටම මචන් අරුන් මොනවද කීවේ ..මං ඊයේ ගන්නකොට ෆෝන් ආන්ස්වර් කරේ නෑ ..”

“දෙනුවන්ටයි මලීෂ්ටයි නම් නිවාඩු දාන්න බැරි වෙයි කීවා .ඒත් අනිත් එකා දවල් හා කීවා ..මහ රෑ කෝල් අරන් කියනවා අරකී කිව්වා කියලා ඔය වගේ පැතිවලට යන්න ඕනි නෑ කියලා …”

“හ්ම්ම්ම්….එහෙමත් එකක්ද…කමක් නෑ බන් එහෙනම් ..”

“අවුල් ගන්න එපා ඌරෝ…මේ මං ඉන්නේ…බලපන්කෝ ඒ රට උඩැක්කි වගේ ද කියලා මගේ එකී…මං කතා කලොත් අපායකට යන්න හරි ඒවී…”

“ඒකනම් ඇත්ත බන්…ඒ අතින් උඹ මාර ලකී….”

ඔවුන් කතා කරමින් සිටියදී ආශා සහ ශනීෂා ඇසිරූ ආහාර බඳුන් ද රැගෙන එතැනට පැමිණියහ.

“ම්ම්ම්ම්…..කොල්ලෝ දෙන්නා මං ගැන නේද කතා වුනේ …මට ඇහුනා හොදද …”
ශනීෂා විමසීය .

“අනේ නෑ නේද කෞෂාල් …අපි කතා වුනේ අර සලිතගේ කෙල්ල එහෙම ගැන ..”

“අනේ කොච්චර හොද කෙල්ලෙක්ද නේද ..අපිත් ඒ වගේ බාගෙට ඇඳගෙන අඩි දෙක තුනක් උඩින් ගියානම් තේරෙයි අපේ අගේ …..”
ඈ නෝක්කාඩු කීවේ මුහුණ අඳුරු කරගනිමිනි .

“අනේ තරහ ගන්න එපා සුදු මැණික …මං දන්නවා මගේ කෙල්ල මොනවගේ කෙනෙක්ද කියලා …ඒකනේ මං මෙච්චර ආදරේ ඔයාට …”
අෂාන් සිය පෙම්වතියගේ උරහිස වටා අතක් යොමමින් ඈ සැනසීය.

“මේ මේ….දෙන්නා වාහනේට ගිහින් ඕනි දෙයක් කරගන්නවද ..දැන්වත් යමන්කෝ ….”

කෞෂාල් එසේ පවසමින් බෑගයද ගෙන පෙරමුණ ගත්තේය .අනෙක් තිදෙනා ද ඔහු පසුපසම පැමිණ රථයට නැගුණාහ.

**************************************************
නගරයේම දිවිගෙවා ගම්මානය වෙත ඇතුලුවන විට සියල්ලන්ම වින්දේ මහත් නිදහසකි.හෝරා පහකට ආසන්න කාලයක් ඊට ගතවූවද ඔවුනට විඩා නොදැනී ගියේ එබැවිනි .

“ආශා තව ගොඩක් යන්න තියෙනවාද ?”

කෞෂාල් විමසීය.

“නෑ නෑ අයියේ ..තව ටිකයි.හැබැයි ඉස්සරහින් වාහනේ දාලා තමයි යන්න වෙන්නේ …මොකද දොලෙන් එහාට වාහනේ අරන් යන්න බෑ .”

ඈ පැවසූ පරිද්දෙන් හේ මදක් ඉදිරියෙන් රථය නවතා සිව් දෙනා ඉන් බටහ.

“අපි යමු අයියේ …මං අක්කා එක්ක ඉස්සර වෙන්නම්..කමක් නෑ නේද අයියේ …දැනටමත් මේ අය මං දිහා අමුතුවට බලන්නේ ..”

“ඔයා වාහනේකින් ආව එක එයාලට අමුතු නිසා වෙන්න ඇති . අපි යමුකෝ ළමයෝ ….”

ආශා පැවසුවේ සැබෑවකි . ඇතැම් ගම්වැසියන් ඇයව මඟහැරිය අතර සමහරුන් ඈ දකින විට කුමක් හෝ රහසක් ඔවුනොවුන් හා කෙඳිරූ සෙයක් ඔවුනට හැඟී ගියේය.

කැලෑබද පෙදෙසක් ඔස්සේ ගමන් කල ඔවුන් දිය පහරක් හරහා වැටි තිබුණු පාළමක් දිගේ ගමන් කලේ ඈව අනුගමනය කරමිනි .එය අවසානයේ දී එකවරම ආශාගේ අතද අතහැර ශනීෂා නැවතුනේ අනෙක් අය කලබලයට පත්කරමිනි.

“ශානූ …මොකද නැවතුනේ …මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් ද ….”

අෂාන් විමසද්දී ඈ මුව මත සිය දබරඟිල්ල තබා නිශ්ශබ්ද වන ලෙස දන්වමින් නුදුරේ ඇති චලනය වන යමක් වෙත දෙනෙත් මගින් ඔවුන්ගේ අවධානය යොමු කලාය. එහි වූයේ කුඩා හිවලුන් දෙදෙනෙකි.

‘අනේ දෙවියනේ…අසුබ දෙයක් නම් වෙන්න එපා…’

ආශා මොහොතක් තැතිගැන්මෙන් ඒ දෙස බලා හුන් අතර
එවිටම ශනීෂාගේ ජංගම දුරකථනය නද දුන්නෙන් බිය වූ සතුන් දෙදෙනා පැනදිවූහ.

“අයියෝ ෂිට් ….මේ මෝඩ අයියටත් දැන්ම මාව මතක් වුනානේ ..ලස්සන පැටව් දෙන්නා .”

“ඒකට කමක් නෑ අක්කේ…වෙන සත්තු මුණගැහෙයි ඉස්සරහට ..අපි යමුකෝ බලන්න …”

සෙමෙන් ඉදිරියට ඇවිද ආ ඔවුන්ගේ ගමනාන්තය වූයේ එක් කුඩා නිවසකි.එහි ඉදිරිපිට කාන්තාවක් සිටිනු ඔවුනට දර්ශනය විය .

“ලොකු අම්මේ …..”

“ආ….නෝනා මහත්තයා ආවද? උඹ එනකල් තමයි මං බලාගෙන හිටියේ .මූසල කෙල්ල .නාකි මිනිහා විහින් අවාසනාව ගෙන්න ගත්තේ ..”

“ඒත් ලොකු අම්මේ …. ඇයි එහෙම කියන්නේ ?…කෝ මගේ අත්තා ….”