“හුඌ….ඕක නවත්තපන්.. අපිව දැවිල්ලයි..අපි යන්නෙ නෑ. අපිව බන්ධනය කරලා තියෙන්නෙ බොල.නිකන් යන්න අවසර නෑ.!”

” කව්ද උබලව බන්ධනය කලේ.මොකටද.?”

“ඒකනම් කියන්න බෑ ආයිබොවන්ඩ ”

“රාජා කැමති මේ බන්ධනය කපන්නද ආපිට හරවන්නද?” සේදිරිස් ඇසුවේ රාජා දෙස බලමිනි.

“ගුරුන්නාන්සේ මාමා ඔය බන්ධනය කපන්න..ආපිට හරවන්න ඕනි නම් නෑ. හැබෙයි කරපු එකාව අපිට දැනගන්න පුලුවන් විදියට දඬුවමක් දෙන්න.”

“හා ඒක හොඳයි”

” හ්ම් . ඒ බන්ධන කපන හැටි මං දන්නවා යකුනේ. උබලව ඔය ඉන්න ස්වාමියාගෙනුත් නිදහස් කරලා දෙන්න පුලුවන් මෙතනිනුත් නිදහස් වෙලා යන්න කැමති නම්.?”

“හුඌ… ඔව් අපි කැමතියි. ඒත් අපිට නිකන් යන්න බෑ …!

“ඔව්.බෑ!”

“ඒ මොකද?”

“අපිට බිල්ලක් ඕනි.!”

” මොනවද උඹලට ඕනි.?”

“අපිට නර බිල්ලක් ඕනි.”

“මොන බිල්ලක් ද?”

“අපිට අණ ලැබිලා තියෙන්නෙ මේ නර බිල්ල අරන් යන්න.”

“එහෙම තොපිට දෙන්න නර බිලි අපි ළඟ නෑ. ඕනි නම් කුකුල් නාම්බෙක් දෙන්නම්.”

“හා අපිට බත් මුට්ටි පහක්, මස් කිලෝ දහයක්, රා කල හතරක් ඕනි.”

“එහෙම දෙන්න බෑ ඉල්ලන තරමට. ඕනි නම් බත් මුට්ටි තුනයි මස් කිලෝ පහයි රා කල දෙකයි දෙන්නම්. යන්න පොරොන්දු වෙයන්.!”

“හොඳයි.පොරොන්දු වෙනවා”

ගුරුන්නාන්සේ ඔහුට කුකුල්මස් සමඟ කහ බත් සුදුබත් ආදිය දුන්නේය. විනාඩි දෙක තුනක් හෝ යන්නට පෙරම හාල් කිලෝ හයක බත් සහ කුකුල්මස් ආතුරයා ගිල දමන දෙස ගම්මු ඇස් කටේ තියන් බලන් සිටියහ.

“බොල කාලා ඉවරනෙ දැන්.. පල මේ දැරිවිගෙන්.. ”

“හහ් හහ් හහ් හහ් හහ් හහ්..මං එහෙම ලේසියෙන් යන් නෑ..”

” උඹ පොරොන්දු උනා යනවා කියලා. මං මේ අන්තිම පාර කියන්නෙ හොඳින්.”

යලිත් කීවද යකු යන්නට සූදානමක්වත් නැති විට සේදිරිස් විලක්කුව හා පොල් මල අතින් ගෙන ආතුරයා වෙත ගිනි දැල් පිඹිමින් පොල් මලෙන්ද පහර දෙන්නට විය.

දුන්‍යාගේ කම්මුල් ඉදිමී ලේ පුරන අයුරක් දිස් වීය..ඒ අතරින් ඇගෙන් යටිගිරියෙන් එකවර ඇහෙන හූ හඬද දෙක ද නිසා මිනිස්සු භීතියෙන් දෙකන් වසා ගත්හ.අන්තිමේ යකුගේ ඔද බිදිනි.

“ඌහ්.. ගහන්න එපා රිදෙනවා ආයිබොවන්ඩ !”

” උඹලා යනකන් මං ගහනවා!”

“හරි හරි යන්නම්.”

“තොපේ නම් ?”

“වේලුයි සේනයි”

“උඹලා ගියයි කියලා අපි දන්නෙ කොහොමද ?”

” යනගමන් කුකුලත් අරගෙන කිරි කොරහත් සාක්ශි කරන් අඹ ගහේ අත්ත බිඳගෙන යන්නම්..”

“ඒ මදි. බොල මායිමෙන් ගියාද දන්නෙ කොහොමද. සොහොනට යනකන් හූ තුනක් තියපිය. දෙන්නම!. .”

සේදිරිස් යකුන්ගේ නමින් වූ බන්ධනය කපා දැමූ පසු ගැස්සී ගිය දුන්‍යාගේ මුවින් එලියට එන්නට දැඟලූ යකුන් දෙදෙනෙකුගේ මුහුණු දෙස සෙස්සන් බලා බයෙන් එකට ගුලි ගැසීගෙනය.යකුන් ඇගේ ඇඟෙන් පිටවන විටම සිහිසුන් වූ දුන්‍යා ගම්මු අතට පත් විය.ඒත් සමඟම කකුල් ගැටගසා දාමා සිටි කුකුලාගෙ බොටුවෙන් විදි ලේත් සමඟම ඌ හිස් අවකාශය තුල අතුරුදහන් වන හැටිත් ඉන් මොහොතකින් මිදුලේ වූ අඹ ගසේ අත්තක් මහ හඬින් බිඳ වැටෙන හැටිත් සියල්ලම දැක ගත් හ.ඉන් සුළු මොහොතකින් වැට මායිමට එහායින්ද ඊටත් පසුව සොහොනට යන තුන්මංසලෙන්ද අනතුරුව සොහොනෙන්ද ගම දෙවනත් කරමින් හූ හඬ තුනක් බැගින් යකුන් දෙදෙනාගෙන් නැඟිණ.

සේදිරිස් මැතිරූ තෙල් ටිකක් දුන්‍යාගේ හිස්මුදුනේ ගසා වතුර ඉස්සාම ඇය නින්දෙන් පිබිදියකුසේ ඇස් හැර වටපිට බැලුවේ කුමක් වූවාදැයි ඇයට තේරුම් ගත නොහැකිව ය.ඉතා පිරිපුන්ව සිටි ඇය තමාගෙ සිරුර පරඬැලක් සේ වී ඇති බව දැක විමතියට පත් වීය.

“මගේ රත්තරන් දූට දැන් සනීපයි .. ගුරුන්නාන්සේ මාමාට නිවන් දකින්න පින් ලැබෙන්න ඕනි මාමෙ අපිට පිහිට උනාට!”

දුන්‍යා සමඟ එක්ව රාජාත් මැනිකාත් නිත්‍යාත් ඔහුට දණගසා වැන්දේ හදපිරි සතුටිනි.

“හ්ම් හ්ම්. හොඳා. උඹලා අපිට වතුර දීලා ඉක්මනට මේ කෙල්ලට කන්න දීපල්ලා. ඒකි හාමතේ ඉන්නෙ!”

සේදිරිස් කී පසු සියල්ලන්ම මුහුනෙන් මුහුණ බලා ගත්තේ අච්චර කන්දක් කෑම ගිල දැමූ පසුත් තවත් යමක් ඔබන්නට ඇගේ කුසේ ඉඩ ඇතිද යනුවෙන් සිතමිනි. ඔවුන්ගේ සිතැඟි හොඳින් හදුනන සේදිරිස් සිනහ මුවෙන් ඔවුන් දෙස බැලුවේය.

” දරුවනේ මේ කෙල්ල කාපු දෙයක් නැහැ. අර කාපු සේරම කෑවෙ වෙන උන් නෙ. මේ කෙලීගෙ බඩට දවස් ගානකින් කෑම වැටිලා නෑ හරියට.”

එය තේරුම් ගත් රාජාත් මැණිකාත් දුන්‍යා වෙත කිරි වීදුරුවකුත් පලතුරු කැබලි කීපයකුත් තැබුවේ කුසගින්නේ සිට බර ආහාර එකවර ආහාරයට ගැනීම අහිතකර හෙයිනි. තොවිලය අවසන් වූ පසු ගම්වැසියන් එකිනෙකා පිටව ගිය අතර ලඟම හිතවතුන් කීප දෙනෙක් ඔවුන්ගේ තනියට නැවතිනි.

තොවිල් පල වරු තුනක් යනකන් අස් නොකරන ලෙසත් දුන්‍යාව තනි නොකරන ලෙසත් ගෙයින් පිට නොයන ලෙසත් උපදෙස් දී මැතිරූ කහනූල් නිවැසියන්ගේ බෙල්ලේ බැන්දේය.

මේවා මෙසේ සිදුවෙද්දී නෙතුන්ගේ නිවසේ නම් තත්වය වෙනදාට වඩා වෙනස් විය. වලව්වෙන් නැගෙන විලාප හඬ අසා ඒ වෙත දිවගිය ගම්මුන් දුටුවේ නිලමේ හිස කඳින් වෙන්ව කඩුල්ල අසල වැටී සිටින අයුරු ය!.

හ්ම්..ගුරුන්නාන්සේ මාමා කීවා හරි. යකුන් නර බිල්ල අරගෙන! රාජා හෙමින් තමාටම මුමුණ ගත්තේ පෙරදා රැයෙහි යකු නරබිලි අවශ්‍යයි කී වෙලේ ගුරුන්නාන්සේ තමාගේ කනට කර කියූ දේ මතක් වූ නිසා ය.

කාලයත් සමඟ දුන්‍යා සනීප වූ අතර නෙතුන්ගේ සිත වෙනස් කිරීමට ගුරුකමක් නිලමේ කර ඇති බව හෙලි වී ඔහුගේ මව විසින් එය කපා දමා දුන්‍යාගෙත් නෙතුන්ගේත් සම්බන්ධයට ආශිර්වාද කලේ නිලමේගේ සැඟවුන අදහස් හා සැලසුම් ඔහුගේම සගයින්ගෙන් නිලමේ ගේ මරණින් පසුව ඇය දැනගත් නිසා ය.
…………..නිමි……………

—————————————

ඔන්න දඟයිනේ ඔයාලට මං මගේ දහවෙනි කතාවත් ගෙනාවා.. මේක මං
ත්‍රාසජනක කතාවක් ලියන්න උත්සහ කරපු පලවෙනි වතාව..ඉතින් අඩුපාඩු ගොඩක් ඇති … ඇත්තටම කතාව පුරාම ත්‍රාසය තියෙන්න නැතුවත් ඇති.. ඒත් මං ඊලඟ පාර මීට වඩා හොද ට ලියන්න උත්සහ කරන්නම්.. ගොඩක් ස්තූතියි කතාව කියවනවාට. ගිහින් එන්නම් …