පරවි
අසූ නමවන කොටස

මගේ පපුවේ ගැස්ම වැඩි වෙද්දී ..මන් බයෙන් බයෙන් රැන්ඩි අයියා දිහා බලල කිව්වාම … රැන්ඩි අයියා .. එකපාරම ….හයියෙන් කෑගහලා හිනාවෙන්න ගත්තේ මුලු කාමරෙම දෙවනත් වෙන්න …

මෙච්චර සතුටක් කොහෙන්ද කියලා මගේ හිත නෑසුවා නෙමෙ… මන් බය වෙලා වගේ බලන් හිටියේ ..රැන්ඩි අයියාගේ හිනාව දිහා …

ඒ…. මෝ…ඩි….
මටත් ඕන කලේ ඇස් වලින්ම බලාගන්න

රැන්ඩි අයියා එහෙම කියලා හිනාවෙලාම ඇවිත් මගේ පුටුව ඉස්සරහම වාඩි වෙලා … ඇහැක් ඉගිමැරුවේ මූනේ ඇදිච්ච මනමාල කමත් එක්ක …

මට ආවේ තරහක් ..මෙහෙම හිනාවෙන්න පිස්සු හැදිලද …
මන් ගස්සලා බලාගත්තේ එපිට ..

අම්මෝ …මගේ සුද්දී ..කොච්චි කරලක්. වගේනේ …

ඕනේ නැති විහිලු කරලා දැන් එනවා කියවන්න … මන් කේන්තියකින් හිටියේ … රැන්ඩි අයියා තවමත් හොරැහින් හිනා උනේ හරියට හොරයක් අල්ල ගත්තා වගේ … එකපාරම එයා ලගට ඇවිත් මගේ ඔලුව අතගාද්දිත් මන් ගනන් නොගෙනම හිටියා ……

මන් අහගෙන … හිටියේ …

රැන්ඩි අයියා එකපාරම වගේ මගේ දිහා බලලා ඇහුවම මන් ඇස් විසල් කරලා… බැලුවේ ඇත්තටම අහන් ඉන්න තරම් මොනාද මන් කිව්වේ කියලා දැනගන්න …

දැන් මොකද මේ … බයවෙලා බලන් ඉන්නේ …

මගේ වෙනස තේරුම් අරන් රැන්ඩි අයියා අහපුවාම මන් සාමාන්‍ය තත්වෙට ආවෙ ගැස්සිලා …

නෑ..හ්…. මේ …
ක…ව…ද්…ද…. මොනාද…

මට වචන ආවේත් නැති තරම් … මන් රැන්ඩි අයියා ගැන වැරදී දෙයක් කිව්වදෝ කියලත් හිතට ආපු සැකේ එක්කම … මගේ පපුව ගැහුනා … මොකද්දෝ මන්දා .. හේතුවකට

කිව්ව ඒවා මතක ඇති නේ …

රැන්ඩි අයියා එකපාරම කේන්ති අරන් එහෙම කිව්වේ මෙච්චර වෙලා .. මූනේ තිබ්බ මුලු හිනාවම අතුරුදන් වෙලා …යද්දී ..

දෙයියනේ ..මොනා ගැනද කියන්නේ . මගේ අතින් කියවෙච්ච දෙයක් .. ගැන .ද කියන දේ හිත ඇතුලේ සැක කරද්දී මන් මනසින් ආපස්සට ගියේ .. එක මොහොතකට මතක් කරන්න …මට … රැන්ඩි අයියාගේ සුසුම් එක්ක ඉබේටම ඇස් වලින් කදුලු පැන්නා …
මගෙ අතින් මොකද්ද වෙච්ච වරද කියලා මට තවමත් හිතගන්න බෑ … එහෙම හිතද්දී මූන දිගේ පෙරුන කදුලක් මන් ඉකමනට පිහදාගත්තා

මගේ සුද්දී අඩනවා …

රැන්ඩි අයියා ..මගේ මූන දිහා විමසිල්ලෙන් බලල කිව්වේ.. මන් මූන හන්ගගත්තේ ලැජ්ජාවට

සු…ද්…දී ඇ..යි මේ …

රැන්ඩි අයියාගේ වචන නපුරු වෙලා …
මගේ මූන එයා බලෙන් වගේ බලන්න හදලත් මගේ විරුද්දත්වය නිසාම එයා පසු බැස්සේ .. වචන වලින් මට එයාගේ තරහා පෙන්නලා …

පි…ස්…සී….. බලනවා මන් දිහා

රැන්ඩි අයියා. මට දුන්නේ විදානයක්…

රැන්ඩි අයියා කිව්ව දේ අගක් මුලක් මන් දන්නේ නැති උනත් මට මූන දෙන්න බැරිඋනා .. එයාට … තවත් හන්ගන වචන ඉස්සරහා මන් කේන්තියෙන්ම එතනින් නැගිටලා යන්න හැදුවේ තවත්. එතන ඉන්න ඕනේ නැති නිසා

කොහෙද යන්නේ …
අ….හ්…ඉන්නවා ….

එකපාරම රැන්ඩි අයියා තරහින් වගේ කියලා එයා නැගිටලා. මාව හරස් කරලා හිටගත්තා

සින්හල තේරෙන්නේ නැද්ද …

කටහඩ වෙනස් වෙලා .. ඉබේටම ..රැන්ඩි අයියා ගේ මූනේ තිබ්බ හිනාව කොහෙද ගිහින් …

විහිලුවක් කලේ සුද්දී … ඔච්චර කේන්ති ගන්න ඕනේද ..අහ්…

රැන්ඩි අයියා කේන්තියෙනම් කියලා ඔලුවේ අත ගහගත්තේ තරහෙන් …
එහෙමම ..බිත්තියට හේත්තු උනේ මට පිටුපාලා

මගේ දුක හැමෝටම විහිලු. …

මන් එකපාරම කියලා දැම්මේ ඇත්තටම ඒක විහිලු කරන්න වෙලාවක් නොවන නිසා… මන් දැක්කා රැන්ඩි අයියාගේ මූන එකපාරම වෙනස් උන හැටී ..

ඔයාගේ කදුලු මට විහිලුවක් උනානම් මන් මෙහෙම ඉන්නවාද සුද්දී …අහ්හ්
කතාකරන්න …..
මන් මෙහෙම ඉන්නවද…

ක්ශනයකින් ම රැන්ඩි අයියා මන් ලගට ඇවිත්
මගේ උරහිසින් ඇදලා වේදනාවෙන්. කිව්වේ…
ඒ ඇස් මාරුවෙන් මාරුවට මන් දිහා බලනවා .එකපාරම මන් අහක බලාගත්තා … ඒත් ඒ හැඩදැඩි අත්වලට මගේ කම්මුල අහුවුනේ සිංහයෙක්ට අහුවුන ගොදුරක් වගේ

මම හිනාවුනේ ..සුද්දී උබේ කදුලු වලට නෙමේ..
මෙච්චර කට්ටක් කලා .. උබෙන් ගත්ත අදරේ ස……තු….ට…ට …

රැන්ඩි අයියා මාව උරහිසින් අල්ලගෙන …මගේ මූන දිහා බලාගෙන කිව්වම ..මන් පසු බැස්සා… ඒ කේන්තිය අස්සේ තිබිච්ච මට හැන්ගුන ලෙන්ගතු කම ඉස්සරහ …
රැන්ඩි අයියා කේන්තියෙන් කිව්වත් .. මගේ හිතේ නතර උනේ .. රැන්ඩි අයියාට දෙන්න තරම් මගේ හිත ඇතුලේ ආදරයක් තියෙනවද කියලා හරියටම දැනගන්න

ඔයා අතීතෙට … යන්න දෙනවා කියලා මන් දන්නවා සුද්දී ඔයා වත් හරියට දන්නේ නැති උනාට … මමත් .. .විදවපූ ජීවිතේ හදන්න උත්සහ කලා අපි දෙන්නම … ඔයා ලොකු උත්සහයක් ගත්තා
මන් විතරක් නෙමෙ සුද්දී ආදරේ කරන්න ඕනේ .. අපි දෙන්නම …
මේ ගෙදරම ආදරේන් පුරවන්න ඕනේ …

ඒක තියෙන්නේ අපි දෙන්නම …ලග …

රැන්ඩි අයියා ආයෙම … කතාකලේ වේදනාවකින් … බැරෑරුම් හඩකින්

මන් දන්නවා සුද්දී හොදටම … උබ මට ආදරේ හන්ගනවා …
එහෙම නේද…

රෑන්ඩි අයියා මගේ ඔලුව උස්සලා අහපුවාම මගේ ඇස් එයාගේ ඇස් එක්ක හිරවෙලා වෙවුලන්න ගත්තා … ඇයි කියන්න තේරුනේ නෑ .. ඇත්තටම ඊටත් වඩා දෙන්න උත්තරයක් නෑ

ඒ ඇස් වල ආදරේ අඩුවක් දැක්කේ නෑ මන් … ඒ තරම් ම ගැහෙන පපුවත් වෙනසක් නෑ …

මාව වෙන කෙනෙක්ට දෙන්න අකැමැති උබ නම් නන්ගී … …. හරී ඉරිසියා කෙල්ලෙක් …

එකපාරම රැන්ඩි අයියා එහෙම කියලා මාව අතෑරලා ගියේ ජනේලේ ලගට …
මට මන් ගැන දෙපාරක් හිතන තැනට .රැන්ඩි අයියා මාව ගෙනාවා
මන් බලාගෙන හිටියා එයා දිහා …
රැන්ඩි අයියා කියනවා වගේම … ආදරේද කියලා …කියන්න දන්නේ නැති උනත් .. තමන් හිමි කරගත්ත දෙයක් වෙන කෙනෙක්ට දෙන්න කැමැත්තක් නෑනේ .. මා..ත් එහෙමද …
ස…ම..හ..ර..විට …

මන් ඉස්සරහ මගේ ආදරේට ලෝබ බව පෙන්නුවේ නෑ ඔයා …
හැබැයී මන් උබට වඩා හොදට දන්නවා සුදු නනගී …

රැන්ඩි අයියා ..එපිට ඉදන් ආයෙම මන් ලගට ආවේ. මගේ හැම හොරයක්ම වගේ කොනක ඉදන් අල්ලගෙන එද්දී …

ඇවිත් මන් ලගම හිටගත්තේ .. මාව බලන් ඉන්න රූස්ස ගහක් වගේ … ඒ ඇස් නම් ආදරෙන් දිලිසෙනවා … මගෙ ඇස් බොදවෙන්න ඔන්න මෙන්න ලගයී … මන් ඉවසන් හිටියේ .. ඒ ඉවසීමට ඉනිමගක් වෙලා කදුලු එන්න නොදී ..වලක්වන්න රැන්ඩි අයියා ඇහැකොනකින් ඇගිල්ල තියාගත්තේ .. රත් වෙලා ඇදුම් කන මගේ ඇස් වලට පොඩි පවනක් වෙලා .. මන් දැක්කා ඒ දෙතෝල් වෙවුලනවා .. පිරිමි පෞර්ෂයට යට කරගන්න හදන ඒ හැගීම් .. මන් ඉස්සරහා අදත් වෙනදා වගේම හිරකරගන්නවා මන් දැක්කා …

ඊටත් වඩා .. තද කරගන්න හැගීම් වලට සමානවම .. ඒ අත් වල නහර ඉලිප්පිලා පිම්බෙනවා මන් දැක්කා …

සු…ද්..දී … මෙහෙම ..මා…ව … ටෙස්ට් ක…රන්න…එපා…

කදුලු එක්ක පොර බදින එයාගේ හැගීම් …මන් තවත් සෙල්ලම් කරනවාදෝ කියලා වරදකාරි හැගීමක් දැනුනේ …

එකපාරම එයා මගේ මූනට බර උනේ ..තවත් ඉවසන් ඉන්න බැරි තැන කියලා මට නොතේරුනා නෙමේ …

ඊලග කොටසට ….

මොකක් වෙයීද … ???? ඔන්න බනින්න එපා මගේ සුදූලා .. දවස් 4ක් කතාව නෑ .. කලින් කියන්නත් බැරිඋනා … කියන්න වත් කාලයක් තිබ්බේ නෑ ලමයී ..ඔන්න මන් පාරෝ බලන්න. පදවී ආවා …
එතින් මේ සතියම මෙහෙ…මන් දැක්ක ලස්සනම ගම තමයී පදවිය ..ඒකයී මේ කතාවත් මන් මෙහෙටම පාදක කරගත්තේ … මේ සතීයේ මට කතාව ලියන්න ලොකු වෙලාවක් ගන්න බැරිවෙයී සුදූලා .. සෙමීනා කරන්න හැම අවුරුද්දටම තුන් පාරක් මෙහෙ එනවා ඉතින් .. නිදාගන්න වත් වෙන්නේ නෑ .. පාන්දර. වෙනකන් ඇහැරිලා ඉන්නේ ලමයී එක්ක .. ආව වැඩේ හොදින් කරගෙන .ආයේම ජපුර ඉස්සරහා ඉදන් මන් කතාව ලියන්නම්.. ඇත්තටම ඒක මතක් වෙද්දීත් මට ඇත්තටම සතුටුයී .. උදේ හවස ජපුර දිහා බලාගෙන ලියන මේ කතාව ඇත්තටම තාත්විකයි වගේ … අහ් හොදම එක .. කොටු කොටු. දාන්නේ නෑ හොදේ ඊලග කොටසට …මේ කතාව කියවන පොඩි ලමයී පව් න්හ්හ් ????

එහෙනම් ගියා හොදද

පියුමි සේනාදී