හිතත් හරියට සුලග වාගේ යන දිහාවක් දන්නේ නෑ…
කොහේ හරි ගොස් නැවතුනාමත් හිතට නිවනක් ඇත්තේ නෑ…
සොයන්නේ හැමතැනම කාවද සිතත් හරියට දන්නේ නෑ…
හමුවනා කිසි කෙනෙක් ලගවත් නතර වන්නට දෙන්නේ නෑ..

මුලු ඇගම හීතල වෙලා ගියේ එහා පැත්තේ වාඩි වුනු කෙනා දැකලා..දෙයියනේ..අක්කා යාලු වෙලා හිටියා කිව්ව කොල්ලා..මගේ අක්කගේ මුලු ජීවිතේම විනාශ කරපු තිරිසනා..මං මොකද්ද කරන්නේ කියලා හිතා ගන්න බැරි තරමට අසරණ වුනා..තරිනිට කතා කරන්නත් බෑ මොකද එයාලා හිටියේ මට ගොඩක්ම එහායින්..

“නංගී….කොහොමද ඉතින්..අක්කා කොහෙද කියලා හොයාගන්නවත් නෑනේ..බය වෙන්න එපා මං තමුසෙට මෙතන මුකුත් කරන්නේ නෑ..හැබැයි තමුසේ පරිස්සමින් ඉන්නවා..උඹලා ඔක්කොම එකතු වෙලා මාව හිරෙත් දැම්මනේ නේද…ඒවට මගේ පලිය මං ගන්නවා..දැන් ගෙවෙන හැම තප්පරයක් ගානේ පරිස්සම් වෙයන්..”

එහෙම කියලා නැගිටලා යන මනුස්සයා දිහා මං බලන් හිටියේ මොනවා කරන්නද කියලා හිතා ගන්න බැරුව..අක්කා ඌ එක්ක යාලු උනා තමයි ඌව විශ්වාස කරලා යන්න ඕනේ හැමතැනමත් ගියා තමයි ඒත් එහෙම වෙච්ච මගේ අක්කට ආදරේට දුන්න දඩුවම වැඩියි..මගේ අක්කා හැම පැත්තෙන්ම හරි කියනවා නෙවෙයි..ඒත් කෙල්ලෙක්ට එහෙම කරන එක වැරදි..

අම්මට නිතරම ඕනේ උනේ අක්කට සාධාරණයක් කරන්න..ඒ නිසාම තාත්තට හොරෙන් අම්මා අක්කා එක්ක ගිහින් කාන්තා හා ලමා කාර්‍යංශයේ පැමිනිල්ලක් දැම්මා..ඒකේ ප්‍රතිඵලයක් විදියට තමයි ඒ මිනිහව හිරේට දැම්මේ..මොකද හැම පැත්තෙන්ම අපිට වාසි වෙන විදියේ සාක්ෂි තිබුනා..හිරේ වැඩි දවසක් ඉන්න නොලැබුනේ ඇප හම්බවුන නිසා..කොහොමත් ආයේ මොනවම හරි දෙයක් කරන්න ඉඩ තියෙනවා..අපරාදේ මේ ගමන ආවේ..අහස්ට මේ හැමදේම කියලා තිබ්බනම් හොදයි කියලත් ඒ මොහොතේ හිතුනා..

ගෙදර ආවේ මොනවා කරනවද කියලා කල්පනා කර කර..අම්මලට කියලා ආයෙත් එයාලව බය කරන්න ඕනේ නෑ..හිමිහිට අහස්ටම කියනවා..නිතරම කෝල් කරලා කතා කරන්නත් බෑ..මොකද එයා දුන්නු ෆෝන් එක බොහොම බයෙන් තමයි පාවිච්චි කරන්න උනේ..හංගගෙන ෆෝන් පාවිච්චි කරන එකත් ලේසි නෑ..

“අයියේ…අහන්නකෝ.. ඔයාව හෙට ක්ලාස් යන්න කලින් හම්බවෙන්න ඕනේ..”

මැසේජ් එකක් දාලා රිප්ලයි එකක් එනකං බලන් හිටියත් ගොඩක් වෙලා යනකම්ම කිසිම රිප්ලයි එකක් නෑ..

“හ්ම්ම්..මටත් තියෙනවා විසද ගන්න දෙයක් එනවකෝ එහෙනං..”

ෆිල්ම් එක බලන්න ගිය එකවත් ආරංචි වෙලාවත්ද..ඉදලා ඉවරයි එහෙම උනොත්..කමක් නෑ හෙට ගිහිල්ලම බලනවා..වෙන දෙයක් වෙයිනේ..

අහස් ගැන මගේ හිතේ තියෙන්නේ ආදරයක්ද..නැත්නම් මගේ වයසේ හැම කෙල්ලටම කොල්ලෙක් ඉන්න නිසා මටත් කොල්ලෙක් ඉන්න ඕනේ කියන හැගීමෙන් කැමති උන දෙයක්ද කියන එක මට තාම තේරෙන්නේ නෑ..මොකද අහස් මං ගැන හිතන තරම් මං එයා ගැන හිතන්නේ නෑ කියලා වෙලාවකට මට හිතෙනවා..සමහර විට මං එහෙම නොහිතන්නේ ගෙදර වාතාවරණය එක්ක වෙන්නත් පුලුවන්..මං දැන් මගේ හිතෙන්ම ප්‍රශ්න කරන්න පටන් අරන්..

පහුවදා කතා කර ගත්ත විදියටම අපි දෙන්නා හම්බවුනත් නිදහසේ කතා කරන්න පුලුවන් තැනකට අහස් මාව අරන් ගියේ නෑ..එයාගේ උවමනාව නිසාම බස් එකේ යන ගමන් වෙනදා විදියටම කතා කර කර ගියා..

“අයියේ..මට ඔයාට කියන්න දෙයක් තියෙනවා..ප්ලීස් බනින්න කෑ ගහන්න එපා..මං ඊයේ ෆිල්ම් එකක් බලන්න ගියා..”
මං එහෙම කියලා බයෙන් වගේ බලන් හිටියේ එයාගේ ප්‍රතිචාරය එනකං..

“මං දන්නවා..ඔයා ටවුන් එකට ආව වෙලාවෙම මට නිව්ස් එක ආවා..මං ෆිල්ම් හෝල් එකට යනකම්ම ඔයා පස්සෙන් ආවා..”

“ඒ කියන්නේ ඔයා දන්නව..එහෙනං ඇයි ඒ වෙලාවෙ මට බැන්නේ නැත්තේ”

“මොකටද සුදු නෝනා මං බනින්නේ..මට බොරු කරලා ඔයාට එහෙම යන්න පුලුවන් කියන්නේ තව ඉස්සරහට උනත් ඔයා එහෙම දෙයක් නොකරයි කියලා මං කොහොමද විශ්වාස කරන්නේ..මං නිසා ඔයාගේ නිදහස සීමා උනා කියලා හිතනව නං සමාවෙන්න..මං ආයෙත් ඔයාට එහෙම වදයක් වෙන එකක් නෑ..”

“අ..නේ..නෑ…අයියේ..මං ඔයාට බොරුවක් කරන්න හිතුවේ නෑ..”

“නෑ..නෑ..නිදහසට හේතු ඕනේ නෑ මට..මං ඇහුවෙත් නෑනේ..අද ඉදන් ඔයාට කැමති දෙයක් කරන්න නිදහස තියෙනවා..ඔයා මගෙන් නිදහස්..”

එහෙම කියලා මං මුකුත් කියන්න කලින්ම අහස් නැගිටලා යන්න ගියා..මොනවද උනේ කියන්න හිතන්න වෙලාවක්වත් නොදී ආයෙත් ආවා..

“ඕනේ දෙයක් කරනවා මින් පස්සේ..හැබැයි වෙන කොල්ලෙක් එක්ක එෆෙයාර් එකක් පටන් ගන්න බෑ..මොකද තමුසේ මගේ ඒ අයිතිය මං දෙන්නේ නෑ කාටවත්..එහෙම දෙයක් තමුසේ හිතන මොහොතේම මං තමුසෙවත් මරාගෙන මැරෙනවා…හොදට මතක තියා ගන්නව..”

අහස් මාව බස් එකේ දාලා යන්න ගියාම දැනුනේ දුකක්ද මොකද්ද කියන්න හිතා ගන්න බෑ..හැබැයි ලොකු බැදීමකින් නිදහස් උනා වගේ හැගීමක් හිතට ආවා..වෙන කෙල්ලෝ නම් කොල්ලා දාලා ගියාම හොටු පෙරාගෙන අඩනවා..ඒත් මට එහෙම අඩන්න තරම් දෙයක් දැනුනේ නෑ..ඒ අහස් මට ආදරේ කල තරමට මං ආදරේ නොකර නිසාද මන්දා..