සීගිරි ගීයක් ඔබේ හදවතේ
ලියන්න දෙනවාද…
සඳකඩ පහනක් ඔබේ හදවතේ
හදන්න දෙනවාද …
රන් මසු උයනක් ඔබේ හදවතේ තනන්න දෙනවාද …
මියෙන තුරාවට මට ඔබේ හදවතේ
රැදෙන්න දෙනවාද…

ගුවන් විදුලි යන්ත්‍රයේ වාදනය වෙමින් පැවති ගිතය එක වරම නතර වුණා.

මෙන්න දැන් ලැබුණු ⁣විශේෂ පුවතක්

අ.පො.ස උසස් පෙළ විභාග ප්‍රතිඵල අද දින මධ්‍යම රාත්‍රී 12ට නිකුත් කරන බව අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශය ප්‍රකාශ කර ඇත.

අම්මේ … අම්මේ …

අම්මේ … ඔයා කොහෙද…

මොකද ළමයෝ… කෑගහන්නේ… මොන යකෙක් වැහිලද උඹට…

අම්මේ.. අද විභාගේ ප්‍රතිඵල එනවලු… දැන් මේ රේඩියෝ එකේ ප්‍රවෘත්තිවලට කිවේ…

ආ… ඇත්තද දුවේ… මං නම් හොදටම දන්නවා මගේ කෙල්ල ඉහලින්ම පාස් ඇති…

හෙට උදේම ඉස්කොලේ යන්න ඕනි අම්මේ… අපිට ගෙදරින් බලන්න විදිහක් නැනේ… ආශා නම් අද රෑම බලයි…

අපිට ඉතින් ඕවා බලන්න 4n ගන්න සල්ලි තියෙන එකක් යැ දුවේ…

අනේ ඕන් නැ අම්මේ මං ඉස්කොලේ ගිහින්ම බලාගෙන එන්නම්කෝ මගේ සුදු අම්මට කියන්න

අම්මාගේ කම්මුලක් මිරිකලා මං දිව්වේ මිදුලට. මිදුලේ අඹ ගහ යට ලී බංකුවේ ඉදගෙන මං කල්පනා කලේ අම්මා මාව හදා ගන්න විදපු දුක ගැන

මං සදුනි විමංසා වික්‍රමසිංහ. මං ඉන්නේ මලන්දෙනිය කියන ගමේ. මට ඉන්නේ අම්මා විතරයි. තාත්තා ගමේ ගෙදරක වහලයක් ගහන්න ගිහින් වහලේ පල්ලේ වැටිලා ඔළුව ගලක වැදිලා මැරෙනකොටත් මං අම්මගේ බඩේ. එතකොට අම්මගේ බඩට මාස 5යි කියලා අම්මා කියනවා මං අහගෙන ඉදලා තියෙනවා. කවදාවත් ඇස් දෙකට දැකලා නැති මගේ තාත්තගේ අඩුව මට දැනෙන්න කවදාවත් අම්මා ඉඩ දුන් නැ. අම්මා මට මහ ගොඩක් ආදරේ කරා.. මං ගැන පුළුවන් හැම වෙලේම හොයලා බැලුවා.. අම්මා රස්සාව විදියට කරේ පොල් කොහු තලලා ලණු අඹරලා කඩවල්වලට විකුණපු එක.. ම⁣හ ලොකු මුදලක් අතට නොලැබුනාට අපි දෙන්නට කාලා ඇදලා ඉන්න එ් හොදටම ඇති වුණා.

අම්මා විදින දුක මං ඇස් දෙකෙන්ම හැමදාම දකින හින්දා මං හිතුවා මං⁣ හොදට ඉගෙන ගෙන හොද තැනකට ඇව්ල්ලා මගේ අම්මාව ඇහක් වගේ බලා ගන්නවා කියලා
ඒ හේතුව නිසාම මං මට පුළුවන් උපරිමයෙන්ම පාඩම් කරලා උ. පෙළ ලිව්වා. අද රැට මගේ මහන්සියේ ප්‍රතිඵල එනවා. හිතේ පොඩි බයක් නොතිබුණාම නෙවේ… එත් මං හොද ප්‍රතිඵලයක් එන්න කියලා ප්‍රාර්ථනා කරා…

දුව… මොකද බංකුව උඩට වෙලා කරන්නේ..

මොකුත් නැ අම්මා මේ එනවා…

එදා රැට බතුයි සම්බෝලයි කාලා අම්මයි මායි ගෙදරටම තිබ්බ එකම ඇදේ ගුලි වෙලා නිදා ගත්තා..

රැ දෙගොඩ හරියේ ඇහැරුණු මම පිටිපස්ස දොරෙන් එළියට ගියේ වැසිකිළි යාම සදහායි. නිවසින් මදක් දුරට වෙන්න සාදා තිබු වැසිකිළියට යාමට ම⁣ම මද දුරක් ගියා. නමුත් සිදු වුයේ මං කිසිසෙත් බලාපොරොත්තු නොවු දෙයක්. එක වරම කොහෙදෝ සිට පැමිණි ලොකුම ලොකු කළු ,ඇස් දෙකත් ගොරකා මද දෙකක් වගේ තියෙන බල්ලෙක් මගේ ඇග උඩට පැන මාව සපා කැමට තැත් කරා… මං මට පුළුවන් හයියෙන්

අනේ ! අම්මේ… මාව බේර ගන්නෝ…. අම්මේ… අම්මේ … අනේ… එපා එපා… ආව්… අම්මේ…….

එකවරම මුහුණට සිතල යමක් වැටෙනවා මට දැනුණා…

දුව… දුව… ඔයා නරක හිනයක් දැක්කද…

මං වට පිට බැලුවේ මොනවා වුනාදැයි සිතා ගැනිමට නොහැකිව ය.

අනේ ඔව් මං හීනයක් දැක්කා.. දැන් හරි අම්මේ.. අම්මා නිදා ගන්න…

පන්සිල් අරන් නිදා ගනින් දුවේ.. එතකොට ඕක හරි යයි..

එසේ කියූ අම්මා මගේ ඔළුව අත ගා නිදා ගත්තා. ඉන් පසු නිදිමතක් මට නොදැණුනි. මං කල්පනා කලේ එ් දැකපු හීනෙන් මට මොකද්ද කියන්නේ කියලා… මං විභාගය අසමත් වී තිබේද යන සැකයද මට එවිට නම් ඇති වුණා. කුමක් නමුත් අසුභ දෙයක් සිදු විමට ඉඩ ඇති බව මට ඉවෙන් මෙන් දැනුනි.. කොයි වෙලේ නින්ද ගියේ දැයි මා නොදනිමි. අම්මා උදේ මට කතා කරන තුරුත් මම හොද නින්දක…

දුව… දැන් නැගිටින්න දරුවෝ… අද ඉස්කොලේ යන්න ඕනි නේද…

අම්මා කියූ දේ නිසා මම ඉක්මනට ඇදෙන් බැස මුහුණ සෝදාගෙන සුදු දිග සායක් හා අත් වැලමිටට පමන දිග සුදු බ්ලව්ස් එකක් ද ඇදගෙන ඉක්මන් ගමනින් සාලෙට ගියේ ඉස්කොලේ යාම සදහායි. ගෙයින් එළියට යාමට පෙර දණ ගහලා අම්මා වැන්ද මම තාත්තාගේ පින්තූරය ළගට ගොස් දණ ගසා එයටද වැන්දා….

පරෙස්සමින් ගිහින් වරෙන් දුවේ.. මං දන්නවා උඹ කොහොමත් විභාගේ පාස් කියලා.. පරෙස්සමින් ගිහින් වරෙන්.. බුදුසරණයි උඹට

ඇසට ඉනු කදුලක් පිටි අල්ලෙන් පිසදා ගන්නා ගමන් අම්මා කිවා.

මං යනවා අම්මේ… බුදුසරණයි !

———————————

ගුඩ් මොර්නිනග් සදූ…

ඒ මගේ හොදම යෙහෙලිය නිමාලි.
ඇය මගේ යෙහෙලිය පමණක් නොවේ ඇය මගේ සහෝදරිය යි. මගේ දුකේ දි සැපේ දි දෙකේදිම මගේ ළගින්ම හිටියේ ඇය පමණයි.

ගුඩ් මොර්නිනග් නිමා… ඔයත් ඉස්කොලේ ද යන්නේ..

ඔව් සදූ… අපිට ඉතින් ගෙදර ඉදන් බලන්න විදිහක් නැනේ..

එහෙනම් අපි දෙන්නම යමු. දැන් බස් එක එයි.. මේ 7.30 එන වෙලාවනේ…

දැනටමත් ගිහින්ද දන් නැ අපේ ඔටෝ ඒ. සි බස් එක…

නිමා කිවේ සිනාසෙමිනි. ඇය එසේ සිනා සිමට හේතුව අපේ බස් එකේ දුබල තත්ත්වය යි. බස් එකේ ඉද ගත්ත විට අපිට පහල බැලු විට තාර පාරද බලා ගත හැකිය. එතරම් විශාල හිල් එම බසයේ යට අපට දැක ගත හැකිය. පැය බාගයක විතර ගමනින් පසු අප පාසල ඉදිරිපිට බසයෙන් බැස්සා.

ආ… ගුඩ් මොර්නිනග් අන්කල්

නිමාලි කිවේ ඉස්කොලේ මුර අංකල්ට ය. අවුරුදු 50ක් තරම් වයසක් ඇති ඔහු ඉතාමත් ප්‍රිය මනාප පුද්ගලයෙකි. ඉස්කොලේ බොහෝ ළමුන්ට කරුණාව දැක් වු ඔහු මට නම් මගේ පියා බඳු විය.

ගුඩ් මොර්නිනග් දරුවනේ… ප්‍රතිඵල බලන්නද ආවේ ?

ඔව් මාමා අපි මේ ප්‍රතිඵල බලන්න ආවේ… අපි ගිහින් බලලා එන්නම්කෝ මමේ…

හොදයි දරුවනේ…

මුර අංකල්ට සමු දුන් අපි දෙදෙනා ඉක්මනින් ගියේ ඉස්කොලේ දැන්වීම් පුවරුව වෙතටයි. අපි යන විටත් අපේ වයසේ ළමුන් කිහිප දෙනෙක්ම එතනට පැමිණ තිබුණා.

ආ.. සදූ , නිමා ගුඩ් මොර්නිනග් අපි රිසාල්ට් බැලුවා…

චමිලා කිවේ සිනාමුසු මුහුණෙනි. ඇ කතා කල විලාසයෙන්ම ඇගේ ප්‍රතිඵලය හොද එකක් බව මට සිතුනි.

ගුඩ් මොර්නිනග් චමිලා.. කොහොම ද රිසාල්ට් ඔයාගේ?

මං B3 යි සදූ…

මගෙන් සුභ පැතුම් චමිලා… මගේ කොහොම ද දන්නේ නැ ඉක්මනට බලන්න ඕනි…

හරි හරි ඉක්මනට බලලා කියන්නකෝ…

චමිලා කිවේ සිනාසෙමිනි. මමයි නිමායි ඉක්මනටම අපේ නම සෙවීමට පටන් ගත්තෙමු. මට කලින් නිමා ඇග් නම සොයාගෙන රිසාල්ට් බැලුවා. ඇයට A2 B1 යි. මට ගොඩක් සතුටු සිතුනා. එතකොටම මට මගේ නමත් සොයා ගැනිමට පුළුවන් වුණා. මගේ අම්මගෙත් මගෙත් බලාබලාපොරොත්තු සඵල කරමින් මං විභාගය ඉහලින්ම ජයගෙන තිබුණා. මගේ ඇස් වලින් කඳුළු එක දිගට වැටෙන්නට වුණා.

සදූ මොකද බං අඬන්නේ… අනේ බය කරන්න නම් එපා.. උඹ විභාගේ පාස් නේද…

මං අැඩිල්ල අතරින් සිනා සී නිමාව වැලද ගත්තා…

ඔ…ව් නිමා ඔව් මං පා..ස් කෙ..ල්ලේ මං… පාස්… මට A3යි කෙ..ල්ලේ

මං ඉකි ගගහා අඬ අඬ කියන විට නිමා මාව තවත් තදින් වැලද ගත්තා.. කෙල්ලටත් ගොඩක් සතුටුයි.. ඉස්කොලේ ගුරුවරුන්ට කතා කරලා ගොඩක් සතුටින් මං ගෙදර එන්න පිටත් වුණා…

මගේ අම්මාගේ එකම බලාපොරොත්තුව මං.. එයා ගොඩක් විස්වාස කලා මාව. අම්මා දැනගෙන හිටියා මං විභාගේ හොදට පාස් වෙයි කියලා. දවසක් එයා මට කිවා…

කෙල්ලේ උඹ හොදට ඉගෙන ගන්න ඕන දුවේ… අපි මේ ඉන්න නරා වලෙන් ගොඩ ගන්න පුළුවන් වෙන්නේ උඹ හොදට ඉගෙන ගත්තොත් තමා… උඹ විශ්ව විද්‍යාලයේ යන්න ඕන දුවේ… මං කොහොම හරි උඹට විශ්ව විද්‍යාලයේ යන්න සල්ලි දෙනවා.. එ හින්දා මයේ මැණික හොදට ඉගෙන ගන්න ඕන.

දවසක් අම්මා කිවා මට හොදට මතකයි… අද නම් අම්මා ගොඩක් සතුටු වෙයි.ඉක්මනට ගෙදර ගිහින් අම්මාට කියන්න ඕන. බස් එකෙන් බැස්ස මං ඉක්මන් ගමනින් ගෙදර ගියේ අම්මාට කතා කර ගෙනමයි.

අම්මා…. අම්මේ …ඔයා කොහෙදෝ…. මං ආවෝ…

අම්මා …. අම්මා …

මේ එනෝ….

අම්මා ඇදගෙන හිටපු චීත්තෙන්ම අත පිහ පිහ මං ළගට ආවා. අම්මා දැක්ක ගමන්ම මං අම්මාට දණ ගහලා වැන්දා.

තුණුරුවන්ගේ සරණයි පුතේ… කියහංකෝ දැන්වත් මට කොහොම ද ප්‍රතිඵල කියලා.

මං ඉහලින්ම පාස් අම්මේ… මට A3 ක් අම්මේ… මට අම්මාගේ බලාපොරොත්තු ඉෂ්ට කරන්න පුළුවන් අම්මේ …

අනේ ඇත්තද දුවේ උඹට වරදින්…

අම්මේ… අම්මේ… අනේ අම්මේ කතා කරන්නකෝ… අම්මේ ….

අනේ… සුමනා නැන්දේ…. අනේ එන්නකෝ….

අම්මා එකපාරටම හිනා වීගෙනම සාලේ මැද වැටුණා.. මට කර ගන්න දෙටක් හිතා ගන්න බැරුව ඉන්නකොට මතක් වුනේ සුමනා නැන්දව එත් එකකමයි මං එයාට කතා කරේ.. විනාඩියකින් විතර නැන්දා අපේ ගෙදර ආවා… අම්මා වැටිලා ඉන්නවා දැක්ක නැන්දටත් හිතා ගන්න බැරි වුනා…

මොකද සදූ අම්මට උනේ…

අනේ… දන් නැ නැන්දේ… අනේ මගේ අම්මා….

හිටින් බලන්න… ආහ්.. කෙල්ලේ අක්කග් ඔළුවත් පැලිලා.. ඉක්මනට ඉස්පිරිතාලෙට ගෙනියන්න වෙයි.

අනේ නැන්දේ…. ඉහි… ඉහි ….ඉහි…

උඹ නාඩා ඉදින්කෝ… මං වීල් එකක් අරන් එන්නම්…

සුමනා නැන්දා ඉක්මනට වීල් එකක් අ⁣රගෙන ඇවිත් අම්මාවත් දාගෙන ඉස්පිරිතාලෙට ගියා.. ඉස්පිරිතාලෙට ගියා විතරයි අම්මව ඉක්මනටම දැඩිසත්කාර ඒකකයට ගත්තා… පැයක් විතර ගියත් තාම කිසිම දෙයක් මමවත් සුමනා නැන්දාවත් දන්නැ…

අනේ අඬන්න එපා සදූ…. අම්ට මොකුත් වෙන් නැ කෙල්ලේ… මොකද වුනේ කියන්නකෝ දැන්වත් මට…

අනේ මං දන්නැ නැන්දා… මං ඉස්කොලේට ගිහින් විභාගේ ප්‍රතිඵල බලාගෙන ආවේ… ඉහි.. ඉහි.. ඉහි…. මං ..මං.. ගෙදර ආපු ගමන්ම අම්මාට වැදලා මගේ ප්‍රතිඵල කිවා…. එතකොටම තමා නැන්දේ…. අනේ…. අම්මා…. ⁣ඉහි…. ඉහි… ඉහි… එතකොට තමා අම්මා හිනාවෙගෙනම බිමට වැටුනේ…. අම්මා….

ආහ්… එහෙමද ම්ම්… කොහොම ද සදූ ඔයාගේ ප්‍රතිඵල?

A3යි නැන්දේ…. අම්මාට මොකුත් වෙයිද නැන්දේ… මට ඉන්නේ අම්මා විතරයිනේ නැන්දේ….

මං අඬ අඬම නැන්දගෙන් අහද්දි නැන්දා කලේ මගේ ඔළුව අතගාන එක.

නැ දුවේ එහෙම මොකුත් වෙන් නැ උඹ නාඩා ඉදින්… උඹගේ අම්මා ගොඩක් සතුටු වෙන්න ඇති දුවේ උඹ හොදට විභාගේ පාස් හින්දා…

මෙහෙම දෙයක් වෙනවනම් මොකටද නැන්දේ මං විභාගේ පාස් වෙලා… අනේ… මගේ අම්මා…

එහෙම කියන්න එපා දුවේ..

එතකොටම ICU එකේ දොර ඇරගෙන එලියට ආවේ ඩොක්ටර් කෙනෙක්..

මේ ඇතුලට ගෙනියපු patient ගේ කවුරු හරිද?

ඔව් ඩොක්ටර්… කොහොමද ඩොක්ටර් අම්මට

අපිට සමාවෙන්න.. අපිට ඔයාගේ අම්මව බේර ගන්න බැරි වුණා…

අනේ… මගේ අම්මා… ඇයි මාව දාලා ගියේ… මට ඔයා විතරයි හිට්යේ අම්මා …

මං හොදටම ඇඬුවා… එකපාරටම හැම දේම කළුවර වෙනවා දැනුනා.. මං කාගේ හරි ඇගකට බර වෙනවා විතරයි මට මතක.. ඊට පස්සෙ මං ඇස් අරිද්දි හිටියේ ඇදක.. ටික වෙලාවක් යද්දී තමා මතක් වුනේ අම්මාව…එතකොටම මං ආපහු හයියෙන්ම අඩාගෙන දුවන්න ගියේ එතකොටම කවුරු හරි මාව අල්ල ගත්තා.. මං බැලුවේ කවුද කියලා.. හිටියේ කලින් දැකපු ඩොක්ටර්…

අනේ ඩොක්ටර් මට යන්න දෙන්න… මගේ අම්මව බලන්න ඕන… එයා මං එනකල් බලාගෙන ඇති ඩොක්ටර්…

මං ඩොක්ටර්ව අතැරලා දුවන්න හැදුවේ ආපහු මාව අල්ල ගත්ත ඩොක්ටර්..

ඉන්න ළමයෝ… මං ඔයාව එක්ක යන්නම්… මළගෙදර වැඩ ඔක්කොම මං ලැස්ති කරලා තියෙන්නේ.. ඔයාට මං එක්කම යන්න පුළුවන්…

අනේ පින් සිද්ද වෙනවා මහත්තයෝ.. මට ඉක්මනටම අම්මාව බලන්න ඕන.. අනේ අපි යමුකෝ…

මං ඩොක්ටර්වත් ඇදගෙන කාමරයෙන් එලියට ආවා.. ඩොක්ටර් මාවත් එක්කගෙන කාර් එකට නැගලා අපේ ගෙදර යන්න පිටත් වුනා.. ටික වෙලාවකින් අපි අපේ ගෙදරට ආවා.. ගේ ඉස්සරහම සුදු කොඩි දාලා තිබුණා.. මංහෙමින් හෙමින් ගෙට ගොඩ වුනා.. සුදු සාරියක් අන්දපු අම්මා ගෙයි සාලේ මැද පෙට්ටියක ඉන්නවා මට බලන්න බැරි වුනා මං අම්මාව බදාගෙන හයියෙන් ඇඬුවා..

අනේ අම්මා… ඔයා කොහොම ද අම්මා මාව දාලා ගියේ… මට දැන් කවුරුත් නැ අම්මා.. අම්මාට දුක නැද්ද මාව තනි කරන්න… අනේ අම්මා… ආපහු එන්නකෝ අම්මා… ඔයාට එන්න බැරි නම් මාත් ඔයා ළගට එනවා අම්මා… අනේ මාවත් එක්ක යන්න අම්මා… මාවත් එක්ක යන්න…

මට නැවතත් වටේම කළුවර වෙනවා දැනුනා.. එතකොටම ඩොක්ටර් මාව අල්ල ගන්නවා මට මතකයි. මම ඇස් අරිනකොට ඩොක්ටර් මගේ ළග

දැන් ඔයාට කොහොම ද ? ඊයේ දවල් ඉදන් ඔයා මොකුත් කාලා නැ කියලා සුමනා නැන්දා මට කිවා. අපි මොනවා හරි කාලා ඉමු නේද?

අනේ මට මොකුත් කන්න බැ.. මහත්තයා.. මට බඩගිනි නැ..

එහෙම කියලා බැනේ… මොනවා හරි පොඩි දෙයක් කමු ඉන්නකො මං ගේන්නම්..

එහෙම කියලා ඩොක්ටර් කාමරෙන් එළියට ගියා… මගේ ඇස් ආපහු තෙත් වුනේ අම්මව මතක් වෙලා..

ආ… මෙ පාන් කැල්ල කාලා මේ කිරි එක බොන්නකෝ…

මං අකමැත්තෙන්ම පාන් කැල්ල අතට ගත්තේ මෙච්චර උදව් කරන මහත්තයාගේ හිත රිදවන්න බැරි හින්දා…

නංගි මේ අහන්නකෝ… අපේ අම්මාලා තාත්තලා හැමදාම අපි ළග ඉන් නැනේ ළමයෝ… එයාලා කවදම හරි අපිව දාලා යනවා… ඔයා දන්නවාද ඔයාගේ අම්මා ICU එකට ගේද්දිත් හොදට හිනා වෙලා හිටියේ… මොනවා වුනත් ඔයාගේ අම්මා මැරුණේ හිතේ සතුටින් නංගි… එහෙම හිතේ සතුටින් මැරුණු අම්මාට ඔයා මෙහෙම නොකා නොබී අඬලා දුක් දෙන්න එපා නංගි…

අනේ… මහත්තයෝ … එත්… මගේ අම්මා ඒ වෙලාවේ සතුටු වුනේ මං A3ක් ගත්ත හින්දා… මට A3ක් නොතිබුණානම් අදටත් මගේ අම්මා මාත් එක්කනේ…. අනේ ..අම්මේ… ඉහි.. ඉහි…

අඬන්න එපා නංගී … ඔයා තමා ඔයාගේ අම්මාගේ හීන… බලාපොරොත්තු… ඔයා අම්මාට ආදරේනම් ඔයා ඒ හීන හැබැ කරන්න ඕන නංගි… ඔයා මේ වෙලාවේ වැටුනොත් ඔයාට අම්මාගේ හීන හැබැ කරන්න බැරි වෙනවා… තේරුනා ද… දැන් හොද නංගි වගේ ඕක කාලා ඔය තේ එක බොන්නකෝ… ඊට පස්සෙ ඇදුමක් මාරු කරගෙන ඉස්සරහට එන්න… ඔය ඊයේ ඇදපු ඇදුම්නේ තාම… හොද ද…

මං ඔළුව වනලා හා කිවා… මොනවා උනත් එයා කිවේ ඇත්ත කියලා මට තේරුනා.. ඒ හින්දා මං හිත හදාගෙන මුන කට හොදගෙන සුදු දිග සායයි සුදු බ්ලව්ස් එකයි ඇදගෙන ඉස්සරහට ගියා… අම්මා පෙට්ටියේ ඉන්නවා දකින වාරයක් වාරයක් පාසා මගේ ඇස් වලට කඳුළු ඉනුවත් මං ඒවා ආයාසයෙන් නතර කර ගත්තා… සුමනා නැන්දා මළගෙදර හැම වැඩක්ම හොදට හොයලා බලලා කරා.. ඒ වගේම ඩොක්ටත් මළගෙදර වැඩ එයාගේ පවුලේ කෙනෙක්ගේ වගේ හොයලා බලලා කරා.. ඒ වගේම මං කැවද නැද්ද කියලත් බැලුවා…

මළගෙදර වැඩ ඉවර වෙලා.. හත් ද⁣වසේ දානෙත් දුන්නන් පස්සෙ මළගෙදර වැඩ කටයුතු ඉවර වුනා.. මං මිදුලේ අඹ ගහ ළග බංකුවේ ඉදගෙන අම්මා ගැන කල්පනා කර කර ඉද්දි මං ළගින්ම අවිත් වාඩි වුනේ ඩොක්ටර්…

නංගි මට ඔයත් එක්ක කතා කරන්න ඕන..

කියන්න මහත්තයා…

ඔක්කෝටම කලින් ඔය මහත්තයා කියන එක නතර කරන්නකෝ.. මං ඔයාගෙම අයියා කියලා හිතා ගන්නකෝ…

ඒත්…..

ඒත් මේත් නෙවේ… දැන් මං අහන එකට උත්තර දෙන්නකෝ… දැන්ඔයා මොකද්ද කරන්න හිතන් ඉන්නේ ඉස්සරහට… ආ…

අනේ මන්දා මහත්ත… ආ මේ අ..යි..යා… මං මොකක් හරි ජොබ් එකක් හොයා ගන්නවා… එතකොට මට ජීවත් වෙන්න පුළුවන් නේ..

ම්…. එහෙම නෙවෙ නංගා…ඔයා වැරදියට තේරුන් ගන්න එපා ඔයා යමු අපේ ගෙදර… එහේ ගිහින් ඔයා කැම්පස් යමු… ඔයාට හොදට කැම්පස් යන්න පුළුවන්නේ නංගා… අනික ඔයාගේ අම්මාගේ හීනේ ඔයා කැම්පස් යන එකනේ නේද…

ඔව් අයියා එත්… එහෙම කරන්නේ කොහොම ද මෙච්චර උදව් කරපු ඔයාට කොහොම ද මං තවත් කරදර කරන්නේ.. අනික ඔයාලගේ ගෙදර අය…

මට කරදරයක් නොවේ නංගා.. මං කැමැත්තෙන්මයි මේ දේවල් කරන්නේ… අනිත් එක තමා මායි ගෙදර වැඩට ඉන්න නැනදයි විතරයි ගෙදර ඉන්නේ.. මට හිටියේ මගේ අම්මා විතරයි.. මං
කැම්පස් ඉන්න කාලෙමයි එයා නැති වුනේ…

ඒත් අයි..යා මං එහෙම එන එක හරි නැනේ.. මං ගෙදර ඉන්නම් අයියා.. මං මොකක් හරි ජොබ් එකක් හොයා ගන්නම්..

මේ අහන්නකෝ නංගා.. මං මේ ගැන සුමනා නැන්දාටත් කිවා.. එයා නම් කැමති ඔයාට හොදක් වෙනවානම්… මං ඔයාට බල කරන්නැ ඔයා හොදට හිතලා බලලා තීරණයක් ගන්න…

මට එහෙම කියලා ඩොක්ටර් අයියා බංකුවවෙන් නැගිටලා ගේ පැත්තට යන්න ගියා.. කොහොම හරි මං හිතලා හිතලා අයියලාගේ ගෙදර යන්න කැමති වුණා…

——————————-

දැන් මං කැම්පස් යනවා කොළඹ කැම්පස් එකේ වෛද්‍යවරයෙක් වෙන්න ඉගෙන ගන්නවා.. අයියා මගෙම අයියා වගේ මං ගැන හොයලා බලනවා.. කැම්පස් යන්න මට උදව් කරන්නෙත් අයියම තමා..අම්මා නැති වුන දවසෙම මට හොද සහෝදරයෙක් ලබා දුන්නට මං දෙව්යන්ට හැමදාම ස්තුති කරනවා.. මගේ අයියා හින්දා මං සතුටින් ඉන්නවා.. හැම මාසෙම අපි දෙන්නා මගේ අම්මාගෙත් අයියගේ අම්මාගෙත් සොහොන් දෙක ලඟට ගිහින් පහනක් පත්තු කරලා බලලා එනවා..

නිමි…

———————————

මේක තමා මගේ පළවෙනි කතාව ගොඩක් අඩුපාඩු ඇති මං මීට ඉස්සර මෙහෙම කතාවක් ලියලම නැ.. කතා අහුර ඇප් එකේ ගොඩක් ලස්සන කතා තියෙනවා.. ඒවත් එක්ක බලද්දිනම් මේක එච්චර හොද නැතුව ඇති.. එත් ඉතින් මං පුළුවන් විදියට ලිවා..

බලාපොරොත්තු කඩවෙලා ඉන්න වෙලාවක කවුරු හරි හිත හදනවානම් බිදුණු හිත නැවත හදා ගැනිමට පුළුවන් මෙන්ම කෙනෙක් අසරණ වු මෙහොතක එයාට උදව් කරන පුද්ගලයා මෙලොව සිටින හිත යහපත්ම පුද්ගලයෙකු බවත් මෙම කතාවෙන් කියවෙනවා.. කෙතරම් අමාරු අවස්ථාවක වුනත් අපේ හිත ශක්තිමත් කරගෙන අපේ හීන කරා අපි යා යුතු බව මෙම කතාවෙන් කියවෙනවා.. දෙමාපියන් වෙනුවෙන් අපට කරන්න පුළුවන් හොදම දේ තමා අපි හොදට ඉගෙන ගන්න එක.. දුක් විදලා මහන්සි වෙලා අපිට උගනවන එයාලාගේ බලාපොරොත්තු ඉෂ්ට කරන එක අපේ යුතුකමක්..
එ හින්දා ළමයි හොදට ඉගෙනගෙන දෙමාපියන්ගේ හීන හැබැ කරන්න ඕන..

මං කලින්ම කිවා වගේ මේක මගේ පලවෙන් කතාව.. ඒ හින්දා මගේ මොකක්ම හරි අඩුපාඩුවක් තියෙනවානම් මට කමෙන්ට් කරන්න..
කතා අහුරට ගොඩක් ආදරෙයි..
ආ තව දෙයක් මං 2000… කමෙන්ට් කරන හැමෝම අක්කලා ද නංගිලා ද අයියලා ද මල්ලිලා ද කියලා දැන ගන්න මං කැමති පුළුවන් නම් ඒකත් කමෙන්ට් කරගෙනම යන්න…

දුලාංජලි පියුමිකා

කතා අහුර රචක තරගය 2020 සතියේ හොදම කතාව කරමුද?

මෙන්න විස්තරය