“මචන්…දොර නම් ඇරලා..යමන් යමන්..”

හිරුන් එහෙම කියලා දොරකඩට ගිහින් දොරට තට්ටු කලේ ගෙදර කවුද කියලා අහන ගමන්.

————————-

දොර ලඟට ආවේ තරුණ ගෑනු ළමයෙක්..

“ආ…මේ..නංගි..අඅඅ.. අපි අර විකුණන්න දාපු ඉඩම ගැන බලන්න ආවේ..මන් සුරංජිත්..මේ හිරුන්..” ටික වෙලාවක් වචන ගලපාගන්න බැරුව කෙල්ල දිහා බලන් හිටපු කොල්ලා කිව්වේ පැටලි පැටලී.

“ආ..එන්න අයියලා ඇවිත් ඉඳගන්න මන් අම්මට කතා කරන්නම්.”

කෙල්ල හිනා වෙලා කියලා ගේ ඇතුලට ගියා.හිරුන් වගේම සුරංජිතුත් කෙල්ල දිහායින් ඇස් අහකට ගන්න බැරිව බලන් හිටියේ වශී වෙලා වගේ..නාලා කොන්ඩෙ කඩලා දාලා හිටපු ඒ තරම් ලස්සන කෙල්ලෙක් මනීශා. හංසියෙකුගෙ වගේ දිගටි හිනා වෙන ඇස් දෙකකුත් එක්ක ලා රෝස පාට සිහින් තොල් දෙකක් කෙල්ලට තිබුනා. ඒ තරම් සුදු නැති උනත් පැහැපත් සමක් පිට මැදට වැටුන කලු පාට මැගී නුල්ස් වගේ ක්‍රේල් කොන්ඩයක් එයාට තිබුනා. ලඟින් ආව පිච්ච මල් දුවඳ තනි තනිව විඳ විඳ යාලුවෝ දෙන්නා හිටි තැනම පැලවුනා.

“ආ.. පුතාලා එන්න ඇතුලට..”
ටීචගේ කටහඬට පියවී ලෝකෙට ආව කොල්ලො දෙන්නා ලැජ්ජාවෙන් ගේ ඇතුලට ගියා.

“මේ ලමයි ඉඩම බලන්න ආවා කිව්වා නේද..?”

“ඔ ඔව් ටීච..අපි උදේ ආවා.. මන් කැමතියි ඉඩම ගන්න..”

“ම්.. මේ ළමයි කොහෙ අයද..”

“අපි බගතුළුවෙ ටීච…හිල්ටන් තේ ෆැක්ටරි එක අපේ තාත්තගෙ.”

“ඔහ්.. මේ මිස්ට ග්‍රෙගරිගෙ පුතා දේව් ද..”

“ඔව් ටීච..මේ මගේ යාලුවා හිරුන් රිද්ම..”

“හරි හරි පුතාගෙ අම්මා ස්කෝලෙ කාලෙ මගේ පන්තියේ යාලුවෙක්ගෙ නංගි කෙනෙක් .. ”

ඔය වගෙ දැනහැඳුනුම් කම් එක්ක කතාබහ කරලා ඉඩමෙ ගනන් හිලව් එහෙම කතා කරන් තරුණයෝ ගෙදර ගියා.ගමනින් ගමන ගේ ඇතුලට ඇස් යවලා මනීශාව හොයන්නත් ඒ ඇස් වලට අමතක උනේ නෑ.යනගමන් කතා කරෙත් කෙල්ල ගැන..

————————————————————-

සති දෙකක් ඇතුලත ඉඩම ගන්න පුලුවන් උනා වගේම සුරංජිත්ගෙ හීන මාලිගාවෙ වැඩත් ඉක්මන් උනේ සල්ලි අතින් එයාලට අඩුවක් නොතිබුන නිසා. ගේ වැඩයි මනීශව බලන්න ඕනි කියන හේතු උඩයි සුරංජිත් එයාගෙ යාලුවො උන හිරුනුයි ඉසුරුයි පියුමන්තයි එක්ක නිතර නිතර සෝලංකන්දට ආවා.. ගොඩක්ම මනීශාව බලන්න තමා සුරන්ජිත් ආවේ කියලා දන්නේ එයාගෙ යාලුවො විතරයි..

හිරුන්ගෙ හිතෙත් මනීශා ගැන හැඟීමක් නොතිබුනා නෙවෙයි..ඒත් මනීශා උනත් ගොඩක් ලං උනේත් කැමැත්තක් පෙන්නුවෙත් සුරංජිත්ට නිසා හිරුන් එයාගෙ සිතුවිලි හංගාගත්තා.ඒත් ඒ සිතුවිලි වතුර යට හංගපු බෝල වගේ.මනීශායි සුරංජිතුයි ඉස්සරහා විහිලුවට වගේ වචන ඉළියට දාපු සමහර අවස්තා තිබුණා. ලඟම යාලුවෙක් උන හිරුන් ගැන සැකයක් නැති අකමැත්තක් සුරංජිත්ගෙ හිතේ ගොඩ නැගුනේ මේ හින්ට් නිසා.

කොහොම හරි මාස දෙකක් යද්දී මනීශායි සුරංජිතුයි අතර තදින්ම ආදරයක් දළුදාලා වැඩුනා.දෙන්නට දෙන්නා නැතිවම බැරි තරම්.. ඒත් ඒ ආදරේ දිහා කෑදරයෙන් වගේම ලොකු තන්හාවකින් කෙනෙක් බලන් ඉන්න බව එයාලා කවුරුවත්ම දන්නේ නෑ.

මනීශාගෙ තාත්තගෙ ඔපරේශන් එක හරි ගිහින් තිබුන නිසා ප්‍රින්සිපල් කෙනෙක් උන අනුර සර් සනිප උනා.

මනීශා ගෙ සම්බන්දේ ගෙදරට කිව්වේ ඊටත් පස්සේ..ඒ වෙනකොට මනීශා කැම්පස් එකක් ලැබෙනකන් ගෙදර හිටියේ.. ගෙවල් දෙකෙන්ම ආශිර්වාදෙ ලැබුන නිසා ජෝඩුව හිටියෙ සතුටින්..

මනීශාගෙ තාත්තගෙ නංගිගෙ පුතෙක් උන තීක්ෂණත් හිටියේ සෝලංකන්දෙම නිසා සුරන්ජිත් මුල් කාලේ ලව් එකට උදව් ඉල්ලාගත්තේ එයාගෙන්..යාලුවොත් එක්ක බියර් එකක් බොන්න එහෙමත් තීක්ෂණ සුරන්ජිත් එක්ක සෙට් උනා.

තාම ඕලෙවල් ලියන මනීශාගේ නංගී නිශේදි හිරුන්ට කැමැත්තෙන් හිටියාට සම්බන්ධයක් ඇති කරගත්තේ නැත්තේ ගුරුවරුන් උන දෙමාපියන්ට අවනම්බුවක් වෙයි කියලා. ඒත් එයා හිරුන්ට ඒකපාර්ශවිකව ආදරේ කරන බව අක්කා නම් දැනගත්තා..

ඒ ගැන මනීශා තීක්ෂණට කිව්වේ හිරුන්ගේ ගැන ටිකක් හොයලා බලන්න කියලා ඉල්ලලා. ටික දවසකින් ඒ ගැන හොයලා බලලා තීක්ෂණ එයා හොඳ තරුණයෙක් කියලා මනීශට කිව්වා. ඒ නිසා හිරුන්ගෙ හිතේ නිශේදි ගැන අදහසක් ඇති කරේ හිරුන් හින්ට් ගහනවාට දේව් අක්මැති නිසා.

ඒත් එයාලට සම්බන්ධයක් පවත්වන්න නම් මනීශාගෙන් ඉඩ ලැබුනෙ නෑ. නංගි තාම පොඩි කෙල්ලෙක් නිසා ඉගෙනීමට, ගවුරවයට ඒක බාදාවක් නෙ.

කාලය ඉක්මනට ගෙව්නේ සුරංජිත්ගේ සිහින මාලිගාවෙ වැඩත් ගොඩක් දුරට ඉවර කරලා..

—————————————————————-

“මනීශා නංගී.. අන්න දේව් මල්ලි උඩහට එන්න කිව්වා දැන්..”
තනියෙම ගෙදරට වෙලා පොතක් බල බල හිටපු මනීශට ජනේලෙන් එබිලා කියපු තීක්ෂණ යන්න ගියා.

මනීශා ඉක්මනට ලෑස්ති වෙලා දොරවල් වහන් සෝලංකන්දට නගින්න ගත්තේ සුරංජිත් එහේ බලන් ඉන්න නිසා.

“දේව්… දේව්.. දේව්….”

ඇය වසා තිබුන සුරන්ජිත්ගේ දොරට තට්ටු කලේ පුදුමයෙන්..වෙනදට නම් සුරංජිත් එහෙම දොර වහන් ඉන් නෑ.. අනික වැඩ කරන බාස්ලත් ඉන්න නිසා එහෙම කරන් නෑ කොහොමත්.අද බාස්ලා වැඩට ඇවිත් නැතුව ඇති කියලා කෙල්ලට හිතුනා.

“දේව්…” කෙල්ල කතා කරන් ගේ ඇතුලට ගියා. ඒත් කිසි සද්දයක් ඇහෙන් නෑ.

“හොරා වගේ හැංගිලා ඉන්නෝ නේද…ඉන්නකො මන් හොයාගන්නම්..”

මනීශා කාමර හැම එකටම එබිලා දේව්ව හෙව්වා..ඒත් නැති නිසා උඩ තට්ටුවටත් නැන්ගා.ඒකෙත් නෑ.. ඊලඟ තට්ටුවටත් නැන්ගා..ඒකෙත් නෑ..

මනීශාගෙ හිත ගැස්සුනේ බලාපොරොත්තු කඩ උන නිසා..එය දුකෙන් හෙමින් හෙමින් එන්න හැරුනා.ඒත් එක්කම පිටිපස්සෙ ඉඳන් බලන් හිටපු කලු වෙස් මූනක් දාපු මිනිහෙක් දැකලා කෙල්ල යටිගිරියෙක් කෑ ගැහුවා..ඒත් ඒ මිනිහා ඉක්මනින් මනීශගෙ කට වැහුවා..ඒත් එක්කම බෙල්ලත් අත් දෙකින්ම මිරිකුවා.. හුස්ම ගන්න බැරුව අඩපන වුන කෙල්ලව උස්සන් ඒ මිනිහා කාමරේකට අරන් ගියා. කෙල්ල මැරිලා නෑ ඒ වෙලේ.. කාමරේදිත් කෙල්ල දැගලුවේ බේරෙන්න.. ඒ පොරේදී මිනිහා බැදන් ඉඳපු මූන ගැලවුනා.

“අ අ අයි..යෙ ඔ ඕ ඕ යා..?” මනීශා අමාරුවෙන් ඇහුවේ දැකපු මූන අදහාගන්න බැරුව..

“ඔව්..මන් තමයි.උබ මෙහාට ගෙන්නුවෙ මගේ උවමනාවට.. උබ,උබ මගේ හීන ඔක්කොම නැති කරා.උබ කෑ ගැහුවොත් මෙතනම වෙඩි තියලා දානවා” ඉනේ හංගන් හිටපු පිස්තෝලය මනීශා දිහාට එල්ල කරන් එයා කිව්වා..

“මො මොන වා ද අයියෙ මේ මෙ කියන්නෙ..? අ අනේ මට කරද ර කරන්න එපා..”

“හෙහ් මොනවද කියන්නේ..! උබට මන් මගේ ආදරේ කිව්වා..උබ ගනන් ගත්තේ නෑ.මන් කොයි තරම් පස්සෙන් ආවද. අනික උබලගෙ තාත්තා අපිට අයිති වෙන්න තිබ්බ ඉඩම් ලියාගත්තා.. ඒවගෙ වාඩුව උබෙන් ගන්න තමා මන් බලන් හිටියේ.අද උබ මගේ වෙන්න ඕනී.

” ආහ්.. අනෙ අයියේ එ පා.. ඔයා මගේ ම සහෝදරයෙක් කියලා මන් ම මන් හිතුවෙ අයියේ..ප්ලීස්.. ම මට යන්න දෙ න්න..” කෙල්ල අඬ අඬ බැගෑපත් උනත් කොල්ලා ඒක ගනන් ගත්තේ නෑ..

“උබට යන්න දෙන්න..? ඇයි ගිහින් මහ උන්ගෙ කනේ තියන්නද..?” හිටපන් මන් යන්න දෙන්න..