පෙරවදන

ඇය – රනුදි නිම්නාදි

තම ආදරණීය රණවිරු පියාගේ වියෝවෙන් පසු සුළු පියාගේ වධ හිංසා හමුවේ ජීවිතයෙන් පලා යාමට උත්සාහ කරන වෛද්‍ය සිසුවියක්. රණවිරුවෙකුට පෙම් බැඳි විසිදෙවන වියෙහි පසු වන කටකාරියක්.

ඔහු – තරූෂ නදීමාල්

තම මවුබිම වෙනුවෙන් යුතුකම් ඉටු කරන ශ්‍රී ලංකා යුධ හමුදාවෙහි සේවය කරන අභීත සෙන්පතියෙක්.ප්‍රථම ප්‍රේමයෙන් පැරදී කාන්තාවන් කෙරෙහි තරහින් පසු වන එහෙත් ඉක්මනින් සිත උණුවන පුංචි සුරංගනාවියකට පිය සෙනෙහස දෙන විසිහත් වෙනි වියෙහි පසුවන්නෙක්.මවගේ වියෝවෙන් පසු තම පියා හා සොයුරා සමඟ ජීවිතය බෙදා ගන්නෙක්.

කතාවේ ප්‍රධාන චරිත දෙක තමයි මේ.ඒත් මේ කතාවේ ඉන්න ඔක්කොම චරිත එකිනෙකට වෙනස් වෙයි.මීට වඩා චරිත හඳුන්වා දීමක් කරන්නේ නැහැ මම,කතාව කියවන අතරේ ඒ හැම චරිතයක් ගැනම ඔයාලට තේරුම් යාවි.

පුංචි වෙනසකටත් එක්ක මම මේ කතාව ලියන්නේ තරූෂ කියන විදියට.අනිත් කතා තරමටම මේ කතාව නම් ආදර කතාවක්ම වෙන එකක් නැහැ .ඒත් මගේ මේ පුංචි උත්සාහය ශ්‍රී ලංකාවේ සිටින සියළුම රණවිරුවන් හට උපහාරයක් කිරීමට.රණවිරුවෙක් තම මවුබිම වෙනුවෙන් යුතුකම් ඉටු කරන අන්දම හා ඒ අත්දැකීම් නිසා ජීවිතය විඳින විඳවන ආකාරය කතාව ඇසුරින් ඔයාලගේ හිත් වලට දැනෙන්න සලස්වන්නයි මගේ මේ උත්සාහය .

මම කොයිතරම් දුරට සාර්ථක වෙයිද කියලා නම් දන්නේ නැහැ .ඒ නිසා කතාව කියවන ඔයාලගේ අදහස්, යෝජනා ,චෝදනා සියල්ලම සතුටින් බාර ගන්නව හොඳේ .

මගේ අනිත් කතා වගේම මේ කතාවත් මම කැමතියි අවසානය සතුටක් වෙනවා බලන්න .මොකද ගොඩක් යාළුවෝ මේ කතා කියවලා බලාපොරොත්තු වෙන්නේ සතුටක්.ගොඩක් අය කතා කියවන්න පුරුදු වෙන්නේ එයාලගේ තනිකම,වේදනාව,එහෙමත් නැත්නම් හිතේ තියෙන ප්‍රශ්න මොහොතකට අමතක කරලා දාන්න .ඉතින් එයාලගේ හිත් වලට සතුටක් දෙනවා ඇරෙන්න දුකක් දීලා කතාව අවසන් කරන්න මට හිතෙන්නේ නෑ .

මහ ගොඩක් දක්ෂ නොවුණත් මගේ කතා ඔයාලා හැමෝටම රස විඳින්න පුළුවන් මට්ටමක ඇති කියලා මම හිතනවා.හරබර වචන දාලා වාක්‍ය ගලපන්න තරම් හැකියාවක් මට නැහැ .ඒ නිසා මගේම වචන වලින් එහෙමත් නැත්නම් අපි කතා කරන භාෂාවෙන් තමයි මම කතාව ලියන්නේ .
මගෙ නංගි සිත්මි විහාරා
මම ඩී.සුමිත්
හෙට සිට දිනපතාම හවස 3ට කතා අහුරෙන් කියවන්න එන්න