සේයා
03කොටස

” උඹ මොකද මෙතන කරන්නෙ …. ”

මදුකයා ඇහුවෙ මගෙ දිහා අමුතු විදිහට බලලා. ඌ අහපු ප්‍රශ්නෙට මාවත් අන්දුන් කුන්දුන් උනා.

මම පිටි පස්ස හැරිලා බැලුවෙ සේයා කෝ කියලා .
ඒ වෙද්දි සේයා තියා සේයගෙ හෙවනැල්ලක්වත් මා ළග හිටියෙ නෑ. ඒක දැක්කම මාවත් පොඩ්ඩක් ගැස්සිලා ගියා. ඒත් ඒ නම් අමනුස්ස පරනයක් කියලා මටනම් හිතුනෙ නෑ.

” මොකද සිතිජ උඹ බයවෙලා වගේ … ”

මදුක ආයෙමත් මගෙන් ඇහුවා. දැන් ඉතිං මූට මොකක් හරි කියලා ශේප් වෙන්න එපැයි .

” නෑ බං මං නිකමට මේ පැත්තට ආවෙ ”

” උඹත් පිස්සුවෙන් මෙහේ ඇවිදිනවද මන්දා .. යමන් හොදටම හවස් වෙලා ”

මදුකයා ඉස්සර වෙන ගමන් කිව්වා. මාත් උගෙ පස්සෙන් යන්න හැරිලා ආයෙමත් බැලුවෙ පල්ලෙහා ගල් තලාව දිහා. ඒ ආයෙමත් සැරයක් සේයව දකින්න හිතාගෙන. ඒත් එයා පේන මානෙක හිටියෙ නෑ. මායි මදුකයයි කලුවර තවත් වැඩි වෙන්න කලින් ගේ දිහාවට ඇවිදගෙන ගියා.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

” අම්මෝ සියාතු සීයෙ කෑම ටිකනම් පංකාදු පහයි …….. ”

මදුකයා ඉස්මුරුත්තා වෙනකන් කාලා පුටුවෙ දිගෑදෙන ගමන් කිව්වා.

සියාතු සීයා අපි දිහා බලලා බොහොම ලෙංගතු විදිහට හිනා උනා .

” අම්මෝ ආච්චිට රහට කෑම හදන්න පුලුවන් නේ ”

සියාතු සීයගෙ එහා පැත්තට වෙන්න හිටගෙන හිටිය ආච්චිට මම කිව්වෙ හිනාවෙලා.

” අනේ පොඩි මහත්තයෝ .. තව මොනා හරි රහට හදන්න තිබ්බා මෙහේ ඉව්වානම්…. මෙහෙට අරන් එන්නත් උනානෙ අපේ ගෙදර ඉදන් ….. ”

ආච්චි කිව්වෙ හිනාවෙලා.

” ඒකනෙ මහත්තයෝ … බඩු සේරම මේ ගෙදර තිබුනත් ගෙට ගෙවදිලා නැති නිසා උයන්න හොද නෑ කියලා මට හිතුනා ”

සියාතු කිව්වා.

” ඒකට මොකද සීයේ … මේ කෑම ටික හොදට තිබ්බා …..”

මම කිව්වා.

” හේමලතා …. මහත්තයලා කාලා ඉවරනම් මේ කලහලමනා අස් කලා නම් හරි ”

සියාතු කියද්දි හේමලතා ආච්චි මේසෙ අස් කරන්න ලෑස්ති උනා. අපි දෙන්නා එයාට උදව් වෙන්න හැදුවත් එයා කැමති උනේ නෑ අපිට කියලා වැඩ කරවගන්න.ගැමි කමත් එක්ක බද්ද වෙලා තිබ්බ මේ මිනිස්සුන්ගෙ යටහත් පහත් බව මගේ හිතට ඇති කලේ අමුතුම හැගීමක්.

” මචං මට නම් මාර නිදිමතයි බං … බස් වල ඇවිල්ලා පට්ටම මහන්සියි ”

මදුකයා කිව්වෙ ලී පඩිපෙල දිගේ උඩ තට්ටුවට යන ගමන්. මගේ ඇගටත් තෙහෙට්ටු ගතියක් දැනුනත් මගෙ මතකෙට නම් ආවෙ සේයව.

උඩ තට්ටුවෙ මටයි මදුකටයි කාමර දෙකක් වෙන් කරලා තිබ්බා.මදුකයා නිදි මරගාතෙ වගේ උගේ කාමරේට යද්දි මමත් මගේ කාමරේට ගියා.

ෂර්ට් එක ගලවලා දාලා මම ඇදේ හාන්සි උනා. බාගෙට ඇරිලා තිබ්බ ජනෙල් රෙද්දෙන් හද එලිය කාමරේ ඇතුලට යාන්තමට වගේ ආවා.කන ළගින්ම වගේ ඇහුන රැහැයි සද්දෙන් නිහඩ බව ටිකක් බිදුනත් මගෙ කාමරේ පුරාවටම තිබ්බෙ පාලු ගුප්ත බවක්.

ඇදේ ඒ අතට මේ අතට පෙරලුනත් මට පොඩ්ඩක්වත් ඇහැ පියවුනේ නම් නෑ. ඒත් ඇගට දැනුන මහන්සිය නිසාම මට ඕනි උනේ ටිකක් නිදි ගන්න. මදුකයා නම් හොදට නිදි ඇති. පාලු නිහඩ බව මැද්දෙන් මට මදුකයගෙ ගැඹුරු හුස්ම ගන්න සද්දෙ හොදට ඇහුනා.

සෑහෙන වෙලාවක් ඒ අතට මේ අතට පෙරලි පෙරලි ඉදලා යාන්තන් මට ඇහැපියවුනේ රෑ දොළහටත් කිට්ටු කරලා.ඒත් ඒ නිදි ගෙන ඩිංග වෙලාවකින් මාව ගැස්සිලා ගිහින් ඇහැරුනේ මගෙ මූණට තෙත වතුර බිංදු කීපයක් වැටුන නිසා.

මං යාන්තමට ඇස් ඇරලා බැලුවා. චික් .. මේ රෑ හූනෙක් හරි මීයෙක් හරි උගේ ශරීර කෘත්‍ය කරගන්න මාවම තෝරගෙනද දන්නෑ …..

මං එහෙම හිත හිත ඇදෙන් ඉදගෙන වටපිටාව බැලුවා.උඩ ලී සිවිලිමේ මොකෙක්වත්ම හිටියෙ නෑ. සිවිලිමේ ලී අස්සෙන් මගෙ මූණට මොනවාහරි වැටුනද දන්නෙත් නෑ. මට එහෙමත් හිතුනා.

මූනට වැටිලා තිබ්බ සීතල වතුර බිංදු ටික පිහදාගෙන මම ආයෙමත් ඇදේ ඇලවුනා.
ඒත් එක්කම වගේ මට ඇහුනෙ අඩි සද්දයක්.
කවුරු හරි පඩිපෙල දිගේ වේගෙන් උඩට පල්ලෙහාට යන සද්දයක් මට ඇහුනා.

මදුකයාවත් නින්දෙන් ඇවිදිනවද දන්නෑ.

මම හෙමීට ඇදෙන් බැහැලා දොරත් ඇරගෙන එලියට ගියා. වටේම කලුවරයි. මට හරියට මුකුත් පෙනුනෙත් නෑ .කාමරෙන් එලියට බහිද්දිම වගේ මට ඇහුනා මදුකයා හෙමීට ගොරවන සද්දෙ.යකෝ මදුකයත් නිදි නම් මේ මහ රෑ මොකාද මේ ගෙයි දුවන්නෙ.

පුරුෂ ශක්තිය ඇගට අරන් මම පඩිපෙල දිහාවට ඇවිදගෙන ගියා.

පාලුවට ගිය විසාල ගෙවල්වල හොල්මන් ඉන්නවයි කියලා මං අනන්තවත් අහලා තියෙනවා . ඒත් ඉතිං මේ ගෙදරත් එහෙම වෙයි කියලා මං හිතුවෙ නෑ.

පඩිපෙල ළගට ගියාම කවුදෝ පඩිපෙල නැගගෙන එන සද්දෙ මට ඇහුනා.

අනේ දෙයියනේ මං නම් කාටවත්ම දැන දැන වැරැද්දක් නම් කරලා නෑ. මාව බේරගන්න .. මං හෙමීට කොදුරද්දි අඩි සද්දෙ ළග ළගම ඇහුනා.

හදවත ගැහෙන වේගෙ එන්න එන්නම වැඩි උනත් කවුරුවත් මගෙ ඇස් ඉස්සරහට නම් ආවෙ නෑ. ඒත් එක පාරම සීතල හුළගක් ඇවිත් මගේ ඉලඇට පවා ගල් කරලා මුලු ඇගම වෙලාගෙන එක පාරම අතුරුදහන් වෙලා ගියා.

තවත් නම් බලන් ඉදලා හරියන්නෙ නෑ කාමරේට යන්න ඕනා කියලා හිතලා හැරෙද්දිම මට ඇහුනෙ පාසලඹ සද්දයක්. ඒත් එක්කම මට මතක් උනේ සේයාව.

එයාව හිතට ආවත් හරි මං මනසින් ගියේ වෙනම ලෝකෙකට. ඇත්තටම මට ඒ වෙලාවෙ සේයව දකින්න ලොකු ආසාවක් ආවා.

මම පඩිපෙල බැහැගෙන ගියේ සාලෙට. ඒත් මේ වෙද්ද මට පාසලඹ සද්දෙ ඇහුනෙ නෑ. මං ඔලුව ඒ අත මේ අත හරව හරව ඇහුන්කන් දුන්නා. ලාවට වගේ මිදුල පැත්තෙන් මට පාසලඹ හඩ ආයෙමත් ඇහුනා.

මේ වෙලාවෙ මට කලින් දැනුන බය ඇත්තටම දැනුනෙ නෑ .ඔලුවෙ වැඩ කලේ සේයා විතරයි.

ඉතිං ඉස්සරහා දොරත් ඇරගෙන එලියට යන්න මං දෙපාරක් හිතුවෙ නෑ.

මහ රෑ කලුවර මැද්දෙන් මං මිදුලට බැස්සා. ගේ ඉස්සරහා කොරිඩෝ එකේ කෙලවරට වෙන්න දාලා තිබ්බ වෝල් ලයිට් එකෙන් තමයි ටිකක් හරි එලියක් ආවේ.

වත්තෙ මැදට වෙන්න තිබ්බ විසාල පිහිඹිය ගහ යට හදලා තිබ්බ බෙන්ච් එකේ කවුද වාඩිවෙලා ඉන්නවා මං යාන්තමට වගේ දැක්කා.

එක පාරම හිතට බයක් ආවත් ටිකකින් ඇස් අදුරට හුරු වෙද්දි ඒ ඉන්නෙ සේයා කියලා අදුරගන්න මට අමාරු උනේ නෑ.

මේ මහ රෑ මේ වත්තෙ එයා තනියම මොනවා කරනවද කියලා මටනම් තේරුනේ නෑ. හැබැයි මාව දැක්ක ගමන් කෙල්ලගෙ ඇස් වල ඇදුන හිනාව නිසාම මට හිතුන සේයා ඉන්න ඇත්තෙ මාව බලාපොරොත්තුවෙන් කියලා.

” සේයා … මේ රෑ මොකද කරන්නෙ … ”

මං කෙල්ල ළගට යන ගමන් ඇහුවා.

” ඔයාව බලන්න නෙ ආවෙ …… ”

ගල් බංකුවටම බර දීලා හිටිය කෙල්ල කිව්වෙ මගෙ ඇස් දිහාම බලනගමන්.

ඇත්තමයි ඒ ඇස් දැක්කම මාව නිකන්ම පිස්සු වැටෙනවා.හරියට මං කරන්නෙ මොනවද කියලා මටවත් පාලනයක් නෑ වගේ.

මම සේයා ඉදගෙන හිටිය ගල් බංකුවෙ මෙහා කොනෙන් වාඩි උනා. කෙල්ල පුරුදු විදිහටම මගෙ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා . ජීවිතේ කවදාවත් නැතුව මාත් ඒ ඇස් දිහාම බලන් හිටියෙ මෝහනය වෙලා වගේ.

සේයා හෙමීට මගෙ අතක් උඩින් එයාගෙ අතක් තිබ්බා. මං කවුද කියලවත් හරිහැටි නොදැම මෙහෙම හැසිරෙන සේයාගැන මට පුදුමයක් වගේම සැකේකුත් හිතුනා .ඒත් .. මට හිතුනෙම එයා මාව වශී කරගන්නවා කියලා.

මගෙ අත හෙමීට අල්ලගෙන සේයා මගෙ ළගට ආවා.

” සේයා ……. ”

” ම්ම්ම් ……… ”

කෙදිරිල්ලක් එක්කම කෙල්ල මගෙ දිහා ඇස් අඩවන් කරන් බැලුවා.

” ඔයාට මගෙ නමවත් දැනගන්න ඕනෙ නැද්ද ”

මං එහෙම කියද්දි සේයා කෙදිරිල්ල මැද්දෙන්ම මගෙ බෙල්ල වටේට අත් දෙක දාගෙන ඉවරයි.

” ඔයා කවුරු උනත් නම මොකක් උනත් ඔයා මගේ ……මට ඕනි ඔයාව ”

සේයා එහෙම කියලා කෙලින්ම බැලුවෙ මගෙ ඇස් දිහා.ඒ ඇස් වල තිබුන සරාගී බැල්මට මාව වශී වෙලා ගිහින් ඉවරයි ඒ වෙද්දි.
සේයා උපරිමේටම මගෙ හැගීම් ඇවිස්සුවා. මාව එයාගෙ යටතට ගත්තා.

මහ රෑ කට්ට කලුවරක ලස්සන කෙල්ලෙක් තමන්ගෙ ඇගේ දැවටි දැවටි ඉද්දි මොන කොල්ලද සිල් අරන් ඉන්නෙ.

මම සේයගෙ ඉගටියෙන් අල්ලලා මගේ ඇගට තද කරගත්තා.

සේයා කෙදිරිලි හඩක් එක්කම මගෙ තොල් වලට බරවුනේ ඇස් පියාගෙන.

——————————–

ඇගට දැනුන සීතල හුළගයි මූණට වැටුන ඉර එලියයි එක්ක මම ඇහැරුනේ ඇගමැලි කඩලා.

කලින්දා රෑ මතක් වෙලා මගෙ මූණට නිකන්ම හිනාවක් ආවා.
හැබැයි ඒ හිනාව වැඩි වෙලා නම් තිබ්බෙ නෑ
ඒ මං හිටිය තැන දැකලා.

මං හිටියෙ ගේ පල්ලෙහා දොල පාරෙ ගල් පොත්තක් උඩ. ඒකත් බිලි ගන්නවැයි කිව්ව මහ ගල ළග ඉදන් අඩි කීපයක් මෙහායින්.

” සේයා …. ”

මගෙ කටින් සේයගෙ නම පිටවුනත් කෙල්ලගෙ සේයාවක් වත් නෑ.

මං දඩි බිඩි ගාලා නැගිටලා දොළ උඩහට ගියා. පුලුවන් තරන් ඉක්මනට බංගලාවට යාගන්නයි මට ඕනෙ උනේ. මොකද මදුකයා එහෙම ඇහැරිලා මාව හොයන්න ගත්තොත් මාර වැඩක් තමා වෙන්නෙ.

මං එහෙම හිතලා තව ටිකක් අඩිය ඉක්මන් කලා.

ඒත් මං බංගලාවට යද්දිත් මදුකයා නැගිටලා මාව හොයනවා. සියාතු සී‍යත් මදුකයා එක්ක හිටියා.

” කොහෙද බං උඹ ගියේ .. මගෙ බොක්ක රත් වෙලා හිටියෙ … ”

මාව දැක්ක ගමන් මදුක කෑගහලා කිව්වා. සියාතු සීයා නම් මගෙ දිහා බලාගෙන හිටියෙ සැකෙන් වගේ.

” ඇගට ටිකක් අමාරු ගතියක් දැනුනා මදුක. දොළ දිහාවට ගියා හොද හුළං රැල්ලක් වදින්නත් එක්ක … ”

මං වචන පටලවගන්නෙ නැතුව තඩි බොරුවක් ඇදලා ඇරියා.

” පොඩි මහත්තයා මහ රෑ නින්දෙන් එහෙම ඇවිදින්නෙ නෑ නේද …. ”

සියාතු ඇහුවෙ මගෙ ඇස් දිහා එහෙම හොදට බලලා.

” නෑ සියාතු සීයෙ .. ඇයි එහෙම ඇහුවෙ ”

” මේකයි මහත්තයෝ ..ඔය නින්දෙන් ඇවිදින ලෙඩේ බොහොම බයානක ලෙඩක් නෙව … කොහෙට ගිහින් නවතීද දන්නෑ ”

සියාතු එතනින් එහාට මොනවත් ම කියන්න ගියෙ නෑ. මොනවදෝ හිතේ හිරකරගෙන අපිට නොකියා ගිලගෙන වගේ අතේ තිබ්බ පාර්සලෙත් අරන් සි‍යාතු බංගලාව ඇතුලට ගියා.

මදුකයත් මගෙන් අතුරු ප්‍රශ්න ඇහුවෙ නෑ.

එදා දවසම බංගලාවෙ එකම කලබලයක් වගේ.බාසුන්නැහේලා බරටම වැඩ. ඒ සද්ද බද්ද මැද්දෙ ඉදලම එපා වෙලා තිබ්බෙ අපිට. මං නම් බලාගෙන හිටියෙ රෑ වෙන්නෙ කොයි වෙලාවෙද කියලා . මොකද මට සේයව බලන්න පුදුම හදිස්සියක් තිබ්බෙ.

” මචං උඹලගෙ මාමා මේ ගේ අරන් මොකද බං කරන්න ඉන්නෙ … ”

මං මදුකයගෙන් ඇහුවෙ ඌව කතාවට අල්ලගන්න හිතාගෙන. ඌ ඉදේ ඉදන්ම පුටුවකට වෙලා කිරනවා.

” ඒක නම් හරියටම දන්නෑ බං … කොහොමත් එහේ ගෙවල් තියාගෙන මෙහේ එන එකක් නම් නෑ .. මේක හොටෙල් එකක් කරයිද දන්නෑ.. එහෙම නැත්තන් රෙස්ට් හවුස් එකක් …”

මදුකයා එහෙම කියලා ඉවර වෙනවත් එක්කම උඩ තට්ටුවෙන් ඇහුනෙ පිරිමියෙක්ගෙ කෑගැහිල්ලක් .. ඒත් එක්කම උඩක ඉදන් වැටෙනවා වගේ සද්දෙකුත් අපිට ඇහුනා.

මමයි මදුකයි කලබලවෙලා උඩට දුවගෙන ගියා.

ඒ වෙද්දිත් අනිත් බාස්ලා හතර දෙනා වැටුන එක්කෙනාව උස්සනවා. සිවිලිමට තියලා තිබ්බ ඉනිමග ඒ ළගම පෙරලිලා තියෙන හැටි අපි දැක්කා.

” අනේ මොකද්ද බාසුන්නැහේ මේ උනේ ”

මදුකයා ඇහුවෙ කකුලක් අමාරුවෙන් අල්ලගෙන ඉන්න වැටුන බාසුන්නැහේගෙන්.

” අනේමන්දා මහත්තයෝ .. අඩමානෙටත් නෙවෙයි ඉනිමග තිබුනෙ…මටත් හිතාගන්න බෑ .. හරියට නිකන් කවුදො තල්ලු කලා වගේ ….. ”

බාසුන්නැහේ කිව්වෙ අසරණ හඩකින්. වෙච්ච දේ අපිටත් අනුමාම කරගන්න බැරි උනා.

” බාසුන්නැහේවෙ උඩ කාමරේ ඇදකින් තියන්න…. අපී සියාතු සීයව අඩගහන් එන්නම් …… ”

එහෙම කියලා මමයි මදුකයි පඩිපෙල බහින්න හැදුවා විතරයි ගේ හරහා හමාගෙන ගියේ ලොකු හුළගක්. ඒ හුළග ගේ අතුලෙ කැරකි කැරකි එකම තැන තිබ්බා.

ඇරලා තිබ්බ ජනෙල් දඩ දඩ ගාලා වැදෙන්න ගත්තෙ හරියට සුළි සුළගකට අහුවෙලා වගේ.

මදුකයයි මමයි තුෂ්නිම්බූත වෙලාවගේ වෙන දේවල් දිහා බලාගෙන හිටියෙ. ඒත් විනාඩි ගානකින් හැමදේම යතා තත්ත්වෙට පත් උනා.

මමයි මදුකයි කෙලින්ම දුවගෙන ගියේ සියාතු සීයව හම්බවෙන්න.

——————————-

සියාතු සීයා ඇවිත් බාසුන්නැහේගෙ ගාපු බෙහෙත් තෙල් වලින් එයාගෙ වේදනාව නම් අඩු වෙලා ගියා. හැබැයි අපේ හිතේ බය නම් ඒ විදිහටම තිබ්බා.

පුදුමෙකට තිබ්බෙ සියාතු සීයා කිසිම හැලහොල්මනක් නැතුව නිහඩවම ඉන්න එක.

එදා රෑත් පුරුදු විදිහට මමයි මදුකයයි රෑ කෑමෙන් පස්සෙ කාමර දෙකට ගියේ නොකිව්වට හිතේ දෙගිඩියාවෙන්.එකම කාමරේක නිදි ගන්න කියලා හිත කිව්වත් මට ඕනෙ උනේම මහ රෑ කාටත් හොරෙන් සේයව හම්බ වෙන්න යන්න.

මදුක එක්ක ජීවිතේ හුගක් දේ බෙදාගත්තත් සේයා ගැන එක වචනයක්වත් මම කිව්වෙ නෑ. කියන්න හිත දුන්නෙත් නෑ. මදුකට සේයා ගැන කියද්දි හරියට මගෙ හිත ඇතුලෙන් කෙනෙක් මාව නවත්තනවා වගේ මට දැනුනෙ.

ෂර්ට් එක ගලවලා ශෝට පිටින්ම ඇදට වැටුන මම ටික වෙලාවක් යනකන් කල්පනා කර කර හිටියා. ඇත්තටම කවුද මේ සේයා ….. දවල් අර ආපු හුළග මොකද්ද .
එක එක ප්‍රශ්න මගෙ ඔලුව හොල්මන් කරද්දි පුරුදු විදිහටම මට පාසලඹ සද්දෙ ඇහුනා.

” සේයා … ”

මම ඉද්ද ගැහුවා වගේ නැගිටලා ඇද විට්ටමට හේත්තු උනා. පාසලඹ සද්දෙ අද හුගක් ළගින් ඇහුනේ… ඒ කියන්නෙ සේයා ඉන්නෙ මේ ළගමයි. තවත් ටික වෙලාවකින් ලොක් කරලා නොතිබ්බ මගෙ දොර හෙමීට ඇරුනා. ඒ වෙලාවෙ මගෙ ඇග හිරි වැටිලා ගියේ කාමරේට එක පාරම ආපු සීතල හුළගටද එහෙම නැත්තන් බයටද කියලා මට හිතාගන්න බැරි උනා.

හුස්ම ඉහලට අල්ලගෙන මම බලාගෙන හිටියෙ දොර ඇරගෙන එන්නෙ කවුද කියලා.

පාසලඹ සද්දෙ එක්කම කාමරේට අඩිය තිබ්බෙ සේයා. සුදු පාට කොට ගවුමක් ඇදන් සේයා කාමරේට ඇවිත් දොර හෙමීට වැහුවා.

ඇතුලෙන් ලොක් කරලා වහලා තිබ්බ බංගලාවෙ දොරවල් එලියෙන් ඇරගෙන සේයා බංගලාව ඇතුලට කොහොම ආවද කියලා ඒ වෙලාවෙ මට හිතුනෙ නෑ.

අඩවන් වෙච්ච සේයගෙ සරාගී ඇස් දෙක දැක්කම මට හැමදේම අමතක වෙලා ගියා.

සේයා හෙමිහිට ඇවිත් මගෙ ඇද උඩින් ඉදගත්තෙ මගෙ කකුලට අතක් තියලා ඇගට බර වෙන ගමන්.හෙමිහිට අනිත් අත මගෙ උරහිසෙන් තියලා එයාගෙ මූණ මගෙ මූණට ළං කලා.

” සේයා …… ”

මං හෙමීට කිව්වා.

” ම්ම්ම් ……. ”

සේයගෙන් ඇහුනෙ කෙදිරිල්ලක් විතරයි. එයා හෙමින් හෙමින් මාව එයාගෙ යටතට ගත්තා. එයාගෙ සිනිදු සීතල කොණ්ඩෙ මගෙ පිට පුරාවට වැටෙද්දි එයාගෙ සීතල තොල් තාත්තා තිබුණෙ මගෙ නලලෙ. තප්පර ගානකින් මාව එයාගෙ යටතට ගත්ත සේයා එතනින් එහාට මාව අරන් ගියේ වෙනමම ලෝකෙකට.

———- මේ අතර ———

වෙලාව රෑ දොළහට විතරඇති. මදුක එකපාරම නින්දෙන් ඇහැරුනේ එච්චර හොද හීනයක් දැකලා නම් නෙවෙයි. ඇග පුරාවටම දාඩිය දාගෙන බයවෙලා ඇදෙන් නැගිට්ට මදුක ඊළගට හෙව්වෙ වතුර ටික්ක.
ඒත් කාමරේ වතුර බෝතලයක් තිබුණෙ නෑ. මදුක හෙමීට ඇදෙන් බැහැලා දොරත් ඇරගෙන කාමරෙන් එළියට ගියා.

තනියම පල්ලෙහාට යන්න හිතේ බයක් තිබ්බත් ඕනෙ දෙයක් වෙච්චදෙන් කියලා හිතලා මදුක හෙමීට පල්ලෙහාට ගියා.

එයා කුස්සියට යද්දි ඒ වෙද්දිත් කුස්සියෙ ලා කහපාට එලියක් දැල්වෙවී තිබ්බා.මදුකගෙ හිතට අමුතු බයක් දැනුනත් කොල්ලා හිත දැඩි කරගෙන හෙමීට කුස්සියට ගියා.

කුස්සියට හෙමීට ඔලුව දාපු මදුක දක්කෙ ලා කහ පාට මලානික එලියකින් දැල්වෙන ඉටිපන්දමක්.

ඒත් මේ මහ රෑ ඉටි පන්දමක් පත්තු කලේ කවුද .. මදුක හොද හුස්මක් අරන් හෙමීට කුස්සිය ඇතුලට ගියා.

කුස්සිය වටේ රවුමක් ඇස් කරකවපු මදුකගෙ තොල කට වේලිලා ගියේ පැන්ට්‍රිය ළග මදුකට පිටුපාලා හිටගෙන හිටිය ගෑණු රුව දැකලා.

කොණ්ඩෙ පිට මැදට කඩාගෙන සුදු පාට කොටගවුමක් ඇදන් හිටියෙ ටිකක් උස කෙට්ටු තරුණ කෙල්ලෙක්.

” ක.. ක.. කවුද උඹ ……. ”

මදුක ඇහුවෙ වෙව්ලන කටහඩින්. ඒත් ඒ කෙල්ලගෙන් මීක් සද්දයක් නෑ.

මදුක ටිකක් කෙල්ලට කිට්ටු කලා.

” උඹ කවුද .. කොහොමද ගේ ඇතුලට ආවෙ ”

මදුක ආයෙමත් ඇහුවා. ඒ පාර නම් කෙල්ල හෙමීට හෙමීට මදුකගෙ පැත්තට හැරුනා. හැබැයි මූණට කොණ්ඩෙ වැටිලා තියෙන නිසා මූණ පැහැදිලිව පෙනුනෙ නෑ.

” කවුද තමුසෙ ”

මදුක ආයෙමත් ඇහුවා.

” මං තමයි උඹලගෙ අවසානය ”

තප්පර ගානකට පස්සෙ කෙල්ල එහෙම කියලා ඔලුව උස්සලා මදුක දිහා බැලුවා. ඒ මූණ දැක්කම මදුකගෙ කකුල් පණ නැති වෙලා ගියා.

ඒ කෙල්ලගෙ ඇස් වල කලු ඉංගිරියාවල් තිබ්බෙ නෑ. තොල් කලුම කලු පාටයි. ඒ මදිවට කට දෙපැත්තෙන් උල් දත් දෙකක් එලියට ඇවිල්ලා .

මදුක කෑගහගෙන සාලෙ දිහාවට දිව්වෙ බය උන පාර. කෙලින්ම පඩිපෙල දිගේ උඩහට දුවගෙන ගිය මදුක නැවතුනේ සිතිජගෙ කාමරේ ළග.

” සිතිජයා … අඩෝ දොර ඇරපන් .. ”

මදුක සිතිජගෙ දොරට ගැහුවෙ පිස්සුවෙන් වගේ. ඒත් සිතිජ දොර අරින පාටක්නම් පෙනුනෙ නෑ .

බැරිම තැන මදුක සිතිජගෙ දොර ඇරගෙන ඇතුලට එබුනා.

ඒත් ඒ වෙලාවෙ මදුක දැක්ක දෙයින් මදුකගෙ ඇහම පණනැති වෙලා ගියා.

” මගෙ දෙයියනේ …. ”

මදුක දැක්කෙ සිතිජගෙ ඇග උඩ නැගගෙන ඉන්න කෙල්ලෙක්ව. හැබැයි ඒ කෙල්ලගෙ ඇගේ නූල් පොටල්වත් තිබ්බෙ නෑ.

මදුක කාමරේට ආවා කියලා සිතිජටවත් අර කෙල්ලටවත් කිසිම ගානක් තිබ්බෙත් නෑ.

” සි … සි .. සිතිජයා … ”

මදුක බයටම තොල් මතුරද්දි සිතිජගෙ ඇග උඩ නැගගෙන හිටිය කෙල්ල ඔලුව හරවලා මදුක දිහා බැලුවා. ඒ වෙන කවුරුවත් නෙවෙයි කුස්සියෙදි මදුක දැක්ක කෙල්ලමයි.

මදුක බයවෙච්ච පාර පිටි පස්සෙන් පිටි පස්සට ගියේ සිහිකල්පනාවක් නැතුව වගේ.

උඩතට්ටුවේ අත් වැටට හේත්තු උන මදුකව අත් වැටත් එක්කම පල්ලෙහාට වැටෙන්න ගියේ මේ වෙලාවෙ.

…… ………………මතු සම්බන්දයි ?

????????????????
මදුක පල්ලෙහාට වැටෙයිද ??????  කාගෙ හරි ජීවිතේකට  අනතුරක් වෙයිද ??? ඒක දැනගන්න කතාවෙ අවසන් කොටසත් අනිවාර්යයෙන්ම කියවන්න ??? හිතන්වට වඩා නම් ටිකක් වෙනස් කතාවක් ????? කියවලම බලන්න්කෝ ????

මම ඔයාලගෙ සුමී අයියා ?