” සේයා ”

පළමු දිගහැරුම

” විල් තෙර ඉන්න ඔයා
සඳ ගාව තියා ….
පෙම් රස ඕනෙ නිසා
දැන් මන්ද පමා ….. ”

මං හිටියෙ සිංදුවක් මුමුණන ගමන් සීතල වතුරෙන් නනා. දවස් පහක් පුරාවට එක දිගට ඔෆිස් එකේ වැඩ කරලා මම හෙම්බත් වෙලා හිටියෙ . ඔක්කොමත් හරි ඉතිං ලොක්කගෙ අලි ටෝක් අහන් ඉන්න එකනෙ මට කරන්න අමාරුම වැඩේ.

ට්‍රීං …….. ට්‍රීං ………

නාන ගමන්ම ලාවට වගේ මගෙ කනට ඇහුනෙ ගෙදර ලෑන් ලයින් එක රිංග් වෙන සද්දෙ. අක්කා හරි අම්මා හරි ගන්නැතෑ කියලා හිතාගෙන මම මූණ ෂවර් එකටම අල්ලන් හිටියා.

” ඕයි ……. දියවෙන්නැතුව එළියට එනවා .. අන්න තමුසෙගෙ යාලුවා කෝල් ගන්නවා ”

බාත් රූම් එකේ දොරට තඩිබාලා කිව්වෙ අපෙ අක්කා . ඒකිගෙ ටකරං කටට ගැස්සුන පාරට මගෙ නහයටත් වතුර ගියා.

යාලුවා කියන්න ඇත්තෙ ඉතින් මදුකයටම තමා. ඌනෙ මගේ අපායසහයක අතිජාත පරම මිත්‍රයා. හැබැයි ඕකා මේ අවේලාවෙ කෝල් ගන්නැත්තෙ නම් මොකක් නමුත් අවලම් බාල්දි වැඩකට තමයි.

මම ෂවර් එක වහලා එහෙන් මෙහෙන් ඇග පිහදන් තුවායත් පටලන් එළියට ආවා.

ඇද උඩ තියලා තිබ්බ ෆෝන් එක අරන් බැලින්නම් මිස්කෝල් විස්සයි. ඔක්කොම මදුකයගෙන්. මුට මොකක් හරි අලයක් වත් වෙලාද .. නෑ නෑ .. එහෙම උනානම් ඕකා ලොවෙත් ගෙදරට නම් ගන්නෙ නෑ.

බලමුකො කෝල් එකක් අරගෙනම.

මං එහෙම හිතලා තුවාය පිටින්ම බැල්කනි එකට ගොඩ උනා.

මම සිතිජ අනුහස් දුනුසිංහ. අවුරුදු විසි තුනක නාබර කොලු පැටික්කෙක්.පදිංචිය පානදුරේ.දැනට නම් ෆිනෑන්ස් කම්පැණි එකක ජූනියර් ඇසිස්ටන් අකවුන්ටන් කෙනෙක් විදිහට වැඩ කරනවා. පවුලෙ එකම කොල්ලා. කවදා හරි ඉතිං දුනුසිංහ පරම්පරාවෙ සියලු දේපල වල හිමිකාරයා මං තමා.එහෙම කිව්වට අක්කටත් දෙනවා ඉතිං . නැත්තන් ඕකි මගෙ බෙල්ල කයි.

එතකොට මදුක කියන්නෙ උපන්ගෙයි ඉදන් මගෙ හොදම යාලුවා. කොටින්ම අපි නැපියෙ චූ දාන කාලෙ ඉදන් යාලුවො. අපේ පවුල් දෙක අතරත් මිත්‍ර සබදතා තිබ්බ නිසා අපේ කුප්ප සබදතා වලට හොද උදව්වක් උනා ඒක.

කුප්ප සබදතා කිව්වම කොලු කාරයො කියලා හිතන්නෙපා . ගෙදරට හොරෙන් අඩියක් ගැහුවට අපි බෝ පැල වගේ පුත්තු.

හරි දැන් මං ගැන කිව්වා ඇති. ආයෙමත් කතාවට එමු.

දෙතුන් වතාවක් රින්ග්ස් ගියාට පස්සෙ තමා මගෙ අපායසහයකයා කෝල් එකට ආන්ස්වර් කලේ.

” අඩෝ සිතිජයා … තෝ කොහේ මකබෑවිලද හිටියේ ………. ”

මදුකයගෙ කුප්ප වොයිස් එක ඇහෙද්දි ඌ නම් ඉහෙන් බහින ලෙඩකින් නෙවෙයි ඉන්නෙ කියලා මට තේරුනා.

” නානගමන් යකෝ හිටියේ .. දැන් තෝ මොන කෙහෙල් ඇවරියකටද මාව හෙව්වෙ මෙච්චර ”

” මේකයි මචෝ …. අපේ මාමා ගෙයක් අරන් බං රක්වාන පැත්තෙන්. සිරාවට මරු ප්ලේස් එක …… ”

මදුකයා කිව්වෙ ඌ හරියට දැන් ඉන්නෙ එතන වගේ.

” ඉතිං බං දැන් උඹ මට කෝල් ගත්තෙ අහවල් දේකටද …… ”

” මේකයි සුදා …… ඉරිදට පොඩි රෙපෙයාර් වගයක් කරන්න බාස් කෙනෙක් එනවලු එහේ. ඉතිං මට මාමා කිව්වා බං පොඩ්ඩක් ගිහින් බලන්න කියලා .. සදුදත් පෝයනෙ බං … ඒකයි මං උඹටත් කතා කලේ ”

මදුකයා කියද්දි මටත් පොඩි ආසාවක් ආවා ඌත් එක්ක රක්වානෙ ගිහින් උගෙ මාමගෙ ගෙදර දවසක් දෙකක් ඉදලා එන්න.

මොකද කිව්වොත් සෑහෙන දවසකින් මමත් කොහෙවත් රවුමක් දාන්න ගියෙ නැති නිසා.

” මචෝ මං ගෙදරින් අහලා උඹට ටාර් ගාලා කෝල් එකක් දාලා කියන්නම් …”

මං එහෙම කියද්දි මදුකයා හා හා කියලා ෆෝන් එක තිබ්බා. දැන් ඉතිං ඔයාලා හිතයි අපෝ මූ පොර ටෝක් දුන්නට තාම පොඩි එකා කියලා .

ඔව් ඉතිං අපි තාම ගෙදරට බය යක්කු තමයි බොලව්.

පරම්පරාව ගෙනියන්න ඉන්න එකම කොල්ලා නිසා අම්මා නම් මාව මේ වගේ ගමන් යවන්න හරිම බයයි. හැබැයි තාත්තා නම් කියන්නෙ කෙල්ලෙක් ඉන්න එකේ ඉන්න එකම කොල්ලත් ගෑණියෙක් වගේ හදන්නැතුව පොඩි රස්තියාදුවක් ගහන්න දෙන්න කියලා.

ඉතිං එදා තාත්තට පිංසිද්ද වෙන්න මට මදුකයා එක්ක රක්වානෙ යන්න චාන්ස් එක හම්බ උනා.

ඇමරිකාවට ගියත් ඉතිං මම යන්නෙ ශෝටයි බාටා දෙකයි දාගෙන ආටා එකේනේ.සොරි සොරි . ආටා එකේ මුහුදෙන් යන්න බෑනෙ. පුලුවන් උනා නම් යන්නෙ ඉතිං ඒකෙ තමා.

මම මගෙ කැමා සයිඩ් බෑග් එකට ඇඳුන් කෑලි දෙක තුනක් දාගත්තෙ උදේම මදුකයා එක්ක ගමන පිටත් වෙනවා කියලා හිතාගෙන.

කාලෙකින් සෙට් වෙලා අඩියක් එක හමාරක් ගහලා ඇළකින් දොලකින් නාලා දෙයියනේ කියලා සුප්පා ආතල් එකක් ගන්න හැටි හිතින් මවාගෙන තමයි මම එදා යහන්ගත උනේ.

……………………………………………….

” ඕයි නැගිටිනවා ………… ”

උදේ පාන්දර කෑරල වොයිස් එකක් කන ළගම ඇහුන නිසා මම උඩ ගිහින් ඇහැරුනා. බැලින්නම් අපේ ගෙදර ශ්‍රීදේවි නැගිටලා.

” මොකද ඕයි බෙරිහන් දෙන්නෙ ”

” තමුසෙගෙ මල ඉලව් එලාම් එක දොළොස්වෙනි වතාවටත් වැදුනා … අර කොහෙද යනවා කිව්වෙ යන්නෙ නැද්ද තමුසෙ ”

අක්කා කියාගෙන යද්දියි මං පියවි සිහියට ආවෙ.අර මොහොකටද වඩා මොකද්ද එකක් ලොකුයි කියනවනේ.අන්න ඒක තමා මටත් උනේ.

අක්කවත් තල්ලු කරන් ඇදෙන් පැනලා මං කෙලින්ම රිංගුවෙ බාත් රූම් එකට.

වෙනදට නම් පැයක් එක හමාරක් මේක අස්සෙ පැල පදියම් වෙලා හිටියට අද නම් මං විනාඩි දහයෙන් එළියට ආවා.

” ඈ හලෝ …. තමුසෙ වෙනදට පැයක් එක හමාරක් ඕක අස්සෙ මොකක් කරනවද ”

මගෙ ෂර්ට් එකක් අයන් කරන ගමන් හිටිය අක්කා මගෙන් ඇහුවෙ ඇස් දෙකත් ලොකු කරන්.

” කොල්ලන්ටත් කියලා තියෙනවනෙ ”

මං කියන්න ගිය එක ගිල ගත්තෙ අක්කා ඉස්සරහා මගෙ නසරානි කට ඇරගන්න නරක නිසා.

” ඇයි කොල්ලන්ට මොකද්ද තියෙන්නෙ ”

” තමුසෙට ඒවා වැඩක් නෑනෙ අක්කේ .. හා හා දැන් ඇති අයන් කලා… දෙනවා මට ඕක ඇදගන්න ”

අක්කා මැද මැද හිටිය ෂර්ට් එක මං ඇදලා ගත්තම අක්කා කාමරෙන් එළියට ගියේ මටත් රවාගෙන.

දඩ බඩ ගාලා ලෑස්ති වෙලා මං සාලෙට ආවෙ අම්මව හොයාගෙන.

වෙනදා දෙන උපදෙස් ටික නම් අම්මා ඒ විදිහට ම දුන්නා. තාත්තා නම් මුකුත් කිව්වෙ නෑ .

අක්කා නම් හිටියෙ චිත්තප්‍රීතියෙන් පිනා ගිහින් . ඇයි ඉතිං දවස් දෙකක් එයාට මේ ගෙදර රජ කරන්න පුලුවන් නෙ.

තාත්තට කියලා පානදුර ස්ටෑන්ඩ් එකට ඇරලවගෙන මම බලාගෙන හිටියෙ මදුකයා එනකන්. හැබැයි මට වැඩි වෙලාවක් බලන් ඉන්න ඕනෙ උනේ නෑ . කොල්ලා මං ගිහින් විනාඩි දහයක් යන්න කලින් ආවා.

දෙන්නත් එක්ක රත්නපුර බස් එකට ගොඩ උනේ හවස් වෙන්න කලින් මාමගෙ ගෙදරට යන්න හිතාගෙන.

ඒ යන අතරතුට ඉතිං ආගිය තොරතුරු වල් පල් ඕපදූප ඇරෙන්න වෙන වැඩකට ඇති දෙයක් නම් අපි දෙන්නා කතා කලේ නෑ .

දෙන්නගෙම වාසනාවට අපි දෙන්නම තාම තනිකඩයි. එකෙක්ට හරි කෙල්ලෙක් හිටියනම් මෙහෙම පචයක් ගගහා යන්න වෙන්නෙ නෑනෙ.

පානදුරේ ඉදන් රත්නපුරේට පැය එක හමාරක දෙකක දුරක් තමයි තිබ්බෙ. ඒ කොහොම උනත් අපිට රත්නපුරෙන් බැහැලා තවත් බස් එකක ආව වගේම දුරක් යන්න තිබ්බා.

ඉතිං කහවත්ත පහු කරලා කොලොන්නාවට ටිකක් මෙහායින් තියෙන සුන්දර මනස්කාන්ත රක්වානට අපි එද්දි ටිකක් හවස් වෙලා.

හරියටම කිව්වොත් දෙනියාය පැත්තෙන් ආවත් රක්වානට එන්න පුලුවන් . රබර් වතු තේ වතු වලින් නම් මෙහේ අඩුවක් නෑ කියලා බැලූ බැල්මටම පෙනුනා.

මදුකයගෙ මාමගෙ ගේ තිබුණෙ ‍රක්වානෙ ටවුන් එකේ ඉදනුත් තවත් ඇතුලට වෙන්න. හරියට කදු ගැටයක් උඩ වගේ. ගෙදරට යන පාර දිගටම තිබ්බෙ තේ වතු.

ඒ වෙද්දි හවස හතරවත් පහුවෙලා නොතිබ්බට ඒ පැත්තෙ තිබ්බ වැහිබර කාලගුණයත් එක්ක වටපිටාවම අඩ අදුරක ගිලිලා තමයි තිබුණේ.

අපි ත්‍රී වීලර් එකකින් ඇවිත් මාමගෙ ගේ ළගින්ම බැහැගත්තා.

ඉබ්බෙක්වත් දාලා නොතිබ්බ ගේට්ටුව දැක්කම මට හිතුනා ගේ බලාගන්න කවුරුම හරි ඇතියි කියලා . ඇත්තම කිව්වොත් ඒ ගෙදර පාරට පෙනුනෙ නෑ. ගේට්ටුව ළග ඉදලත් මීටර් සීයකට වඩා වත්ත ඇතුලට ඇවිදගෙන යන්න තිබ්බා.

අපි දෙන්නා ගේට් එකත් ඇරගෙන වත්තට එන්ටර් උනා. රූස්සෙට වැවුන ගස් ඇරෙන්න හතර වටේටම වෙන මොනවත් පේන්න තිබ්බෙ නෑ. වත්ත සීමා වෙන තාප්පයක්වත් පේන්න තිබ්බෙ නෑ.

” මචං මට පේන විදිහට අක්කර ගානක ඉඩමක්ද කොහෙද බං ….. ”

මදුකයා කිව්වෙ ඉස්සරහට ඇවිදන් යන ගමන්.

ඒක නම් සිරා කතාව කියලා මටත් තේරුනා. ඒ කොහොම උනත් පාලු මුස්පේන්තු අදුරු පාටක් නම් වත්ත පුරාවටම පැතිරිලා තිබ්බා. ස්වභාව සෞන්දර්යය හංගගෙන මේ වත්තෙන් නම් ඉස්මතු වෙලා පෙනුනෙ අදුරු මූසල පෙනුමක්.

මීටර් එකසිය පනහක් විතර ඉස්සරහට යද්දි තමයි අපි ගේ දැක්කේ.

වත්තටම හරියන පෙරිය සයිස් ගෙයක් අපේ ඇස් ඉස්සරහා විරාජමාන වෙලා තියෙද්දි මට නම් හිතුනෙ මදුකයලගෙ මුලු පරම්පරාවටම මේ ගෙදර ඉන්න පුලුවන් වෙයි කියලා.

වලව් පැලැන්තියට හදලා තිබ්බ ගෙදර තට්ටු දෙකේ ගෙයක් කියලා බැලූ බැල්මටම පෙනුනා.

ඉස්සරහම තිබ්බෙ පෝටිපෝවක්. ලොකු වාහනයක් නවත්තන්න තරම් ඒකෙ යට ඉඩතිබ්බා.
සුදු හුණු පිරියම් කරලා තිබ්බ ගෙදර තැනින් තැන දියසෙවෙල් බැදිලා තිබ්බෙ මේ ගෙදර පරණ බව තවත් හොදට පෙන්නන්න.

වත්ත තරම්ම ගෙදර නම් පාලු මූසල පාටක් තිබ්බෙ නෑ. ඒක හින්දා මගෙ හිතට නම් දනුනෙ ලොකු සහනයක් .

මමයි මදුකයයි මිනිස් පුලුටක්වත් පේන්න තිබ්බෙ නැති ගේ දිහා බලාගෙන හිටියෙ හිස් බැල්මෙන්.

” මහත්තයලා කාවද හොයන්නෙ … ”

අපේ පිටිපස්සෙන් ඇහුන වයසක පිරිමි කටහඩකින් අපි දෙන්නම ගැස්සිලා ගියා. ආපිට හැරුන අපි දැක්කෙ බුලත් කහට බැදිච්ච දත් සේරම පෙන්නලා හිනාවේගෙන අපි දිහා බලාගෙන ඉන්න වයසක සීයා කෙනෙක්ව.

” සීයෙ අපි මේ ……… ”

” අබේවර්ධන මහත්තයා කිව්වෙ එහෙනම් මේ මහත්තයලා දෙන්නා ගැන වෙන්නැති ”

අපි උත්තර දෙන්නත් කලින්ම සීයා කිව්වෙ හිනාවෙලා.

” ඔව් සීයෙ …. මාමා තමයි අපිට එන්න කිව්වෙ ”

මදුක කිව්වා.

” මහත්තයලට මහන්සිත් ඇති … නාලම කෑම ටිකක් කමු …. අබේවර්ධන මහත්තයා කියලා තිබ්බ නිසා මම කෑමත් ලෑස්ති කලා”

සීයා කියද්දි මට නම් ඕනෙ උනේ නෑම කෙසේවෙතත් බඩකටපුරා කන්න. ඒතරම්ම බඩගින්නක මම හිටියෙ.

ඒත් ඉතිං පැය ගානක් බස් වල ආව නිසා නාලම කන එක හොදයි කියලා මට හිතුනා.

ගේ බලාගත්ත ඒ සීයගෙ නම සියාතු. අපිට උඩ තට්ටුවෙ කාමර දෙකක් එයා ලෑස්ති කරලා තිබ්බා. අපි හිතුවටත් වඩා ඒ ගේ හුගක් ලොකුයි කියලා තේරුනේ ඒක ඇතුලට ගියාම. පිටින් පේන තරම් පාලු පාටක් නම් ගේ ඇතුලෙ තිබ්බෙ නෑ. අව පැහැ ගැන්විලා තිබ්බ බිත්ති වලින් නම් ගෙයි පරණ ගතිය හොදටම පෙනුනා. ඒ ඇරෙන්න ඇග කිලි පොලා යන හොල්මන් පෙනුමක් ගෙට ගෑවිලාවත් තිබ්බෙ නෑ.

” මහත්තයලා ටැප් වතුරෙන්ම නාන නිසා කැමති නම් පල්ලෙහා දොළට ගිහින් නාගන්න …. ”

සියාතු කිව්වෙ අපේ කාමර පෙන්නලා ආපහු යන්න හැරෙද්දි.

මමයි මදුකයයි මූණට මූණ බැලුවා. සියාතු සීයා කිව්වෙ නම් පංකාදු පහේ කතාවක්. ටවුන් එකේ ග්‍රීශ්මෙට අහු වෙලා මේ වගේ සීතල පැත්තකින් නාගන්න ලැබෙනවා කියන්නෙ පිනා චාන්ස් එකක්ම තමා.

” කොහෙද සීයෙ දොළ පාර තියෙන්නෙ ”

මදුකයා ඇහුවා.

” වත්ත පල්ලෙහාටම ගියාම පේනවා මහත්තයෝ ……

……. හැබැයි තව දෙයක් ”

සියාතු යන්න හැරිලා අපි දිහා විමසිල්ලෙන් බලලා මොනවදෝ කියන්න උත්සාහා කලා.

………………… මතු සම්බන්දයි ?

????????????????
කොහොමද දගසෙට් එක අයියගෙ අලුත් කතාව.???? කාලෙකට පස්සෙ ආයෙමය්හ් හොල්මන් කතාවක් ලියන්න පොඩි ආසාවක් ආවා??? ඉතිං ලිව්වා ??? හැමෝම එකතු වෙන්නකෝ කියවන්න …. කියවලා ලස්සනම ලස්සන කමෙන්ට් එකකුත් දාන්න ඕනා හොදේ ???
සතුටින් පරිස්සමින් ඉන්නකෝ හැමෝම .මම ඔයාලගෙ සුමී අයියා ?