? ඔහුත් නපුරෙක්?

…. පහලොස් වෙනි කොටස……..

මුහුද දිහා බලාගෙන කලින් දවසෙ  රෑ වෙච්ච හැම සිදූවීමක්ම මතක් කර කර හිටිය මං ගැස්සිලා ගියෙ කවුරු හරි මගෙ උරහිසින් අතක් තියද්දි..එහෙමම මම හැරිලා බැලුවෙ ඒ කවුද කියලා බලන්න…

“හායි ඒන්ජල්….”

ලස්සන හිනාවක් දාගෙන මගෙ උරහිසට අතකුත් තියන් ඉන්න ආකාශ්ව දැකපු මං නැගිට්ටුනේ ඉබේටම වගේ..

“ආකාශ්….”

“ඔව් ඔව් ආකාශ් තමයි ඒන්ජල්…මොකද මේ පුදුම වෙලා…”

එහෙම කියන ගමන් ආකාශ් ඇවිත් වාඩි වුනෙ මම හිටිය බෙන්ච් එකෙන්…

” ආහ්…මේ….මම ඔයාව මෙතනදි හම්බවෙයි කියලා හිතුවෙ නෑනෙ ආකාශ්….ඒකයි…”

මම යන්තමට හිනා වෙලා එහෙම කිව්වත් මගෙ හිතනම් දැන් එකසිය ගානට ගැහෙනවා…මොකද දැන් හැමෝම දන්නවා අහසුයි මායි එන්ගේජ් වෙලා ඉන්නෙ කියලා.සෝශල් මීඩියා හැම එහෙකම කතාව දැන් මායි අහසුයි ගැන…ඒ අස්සෙ මේ විදිහට ආකාශ් එක්ක ඉන්නවා මොකෙක් හරි දැක්කොත් හෙට නිව්ස් එක ඒක වෙයි..ඕකෙන් මේකෙන් මට ගෙදරින් යන්න වෙන සීන් එකක් තමයි වෙන්නෙ..

“එහෙනම් ආකාශ්..මම යන්නම්…වැස්සක් එන්න වගේනෙ.. අනික ගොඩක් හවස් වෙලානෙ…”

මම එහෙම කියලා එතනින් එන්න හැදුවත් ආකාශ් මොන මොනවද කියද්දි මම බලන් හිටියෙ මට ඉස්සරහින් අත් දෙකත් බැඳගෙන අපි දිහා බලන් ඉන්න අහස්ව…

හරිනේ…දැන් හරි…ඔක්කොම ඉවරයි…ඉඳලා ඉඳලා මේ ආකාශයත් කොහෙන් පාත් උනාද මන්දා…උඹේ වෙලාවනම් හරි නෑ තමීරෝ.. හිතින් මුමුනන අතරෙ මම හිතේ තිබ්බ කලබල ගතිය නොපෙන්වන්න අහස්ට හිනා වෙලා  ” අහස්….ඔයා  ”  කියන ගමන් අහස්ගෙ දිහාවට දුවගෙන ගිහින් ඒ අතේ එල්ලුනෙ ආකාෂ්ගෙ කියවිල්ලත් නතර  වෙද්දි…

“ආහ්…කවුද ඒන්ජල් මේ…”

නොදන්න ගානට අහසුයි මායි ඉන්න තැනට ආව ආකාශ් එහෙම ඇහුවෙ අහස්ගෙ අතක හිර වෙලා තියන මගෙ අත දිහාත් බලාගෙන…

“ආහ්….මේ ඉන්නෙ මගෙ ෆියුචර් හස්බන්ඩ්..ඊයෙ තමයි අපි දෙන්නා එන්ගේජ් උනේ..ඇයි ඔයා මීඩියා වල දැක්කෙ නැද්ද ආකාශ්…”

මම අහස් දිහා බලලා හිනා වෙන අතරෙ ආකාශ්ට එහෙම කිව්වෙ..ඇයි යකෝ රටේ හැම එකාම දන්න දේ මූ දන්නෙ  නැද්ද…

“ආහ්…එහෙමද…මම අද දවසටම ෆෝන් එක යූස් කරේ නැ ඒන්ජල්…එනිවේ…මයි කන්ග්‍රැජුලේශන්ස්..”

එහෙම කියලා අහස් දිහත් බලලා ආකාශ් යන්න ගියෙ මාත් තැන්කිව් කියලා කියද්දි….මූ යකෝ…ෆෝන් එක යූස් නොකරත් මූ අඩුම ටීවි හරි බලන්න ඇතිනෙ… බොරුකාරයා… මං ආකාශ් යන දිහාව බලලා ආයෙම හැරුනෙ අහස් දිහාවට…කිසිම හැඟීමක් නැතිව ඔහේ මන් දිහා බලාගෙන හිටිය අහස් ඊලඟට මම මොකුත් කියන්නත් කලින් මාව ඇදගෙන ආවෙ එයාගෙ වාහනේ ලඟට..

“පියදාස….මම මැඩම් එක්ක එයාගෙ වාහනෙ එන්නම්..ඔයා ගෙදර යන්න…අම්මට කියන්න මම ඩිනර් එක එලියෙන් ගන්නම් කියලා..ඕකේ..”

එහෙම කියපු අහස් එයාගෙ වාහනේ ඩ්‍රයිවර් අතේ යවලා ඊළඟට ආවෙ  මගෙ වාහනේ ලඟට…සැස්…මෙයා මගෙ වාහනෙත් දන්නවනෙ…එහෙම හිත හිතම මම බැලුවෙ අහස් දිහාව…

“කී එක දෙනවා…” අහස් එහෙම කියද්දි මං සාක්කුවෙ තිබුන කී එක අරන් එයාගෙ අතට දුන්නා…

” නගිනවා ඉතින්…”

 ගල් ගිල්ලා වගේ ඔහේ බලන් හිටිය මං ඉක්මනට ගිහින් පැසෙන්ජර් සීට් එකෙන් වාඩි උනේ අහස් කෑ ගහද්දි..එහෙමම ඩ්‍රයිවින් සීට් එකෙන් වාඩි වෙච්ච අහස් කා එකේ තිබුන මගෙ ෆෝන් එක අරන් මගෙ අත ඇදලා අරන් ෆින්ග(ර්) ප්‍රින්ට් තියලා ෆෝන් එක අන්ලොක් කරගත්තෙ මං කන්ෆියුස් උන්ගා බුන්ගා වෙලා බලන් ඉද්දී..

” තමුසෙ මොකටද මගෙ ෆෝන් එක ගත්තෙ..”

කට ඇරගන්න පුලුවන් වෙච්ච මොහොතෙම මාත් සද්දෙට එහෙම ඇහුවෙ…ඇයි යකො මගෙ දේවල් අරගන්න කොහෙන් ආව හයියක්ද මෙයාට..දෙන්න හිතයි ලස්සන මූන හපයක් වෙන්න…

“කටහගෙන පාඩුවෙ ඉන්නවා තමීරා…මට කියලා කට තලා ගන්නෙ නැතුව..”

සැරෙන් වගේ එහෙම කියපු අහස්  ඊලඟට නම්බර් එකක් ඩයල් කරලා ෆෝන් එක කනේ ගහගත්තා…

“හෙලෝ අකීරා….මේ මම අහස්…”

“…………………………………..”

“ආහ්…අක්කි මා එක්ක ඉන්නෙ..ඔයා අම්මලාට කියන්න එයා මාත් එක්ක ඩිනර් අරන් එයි කියලා …ඕකෙ..බායි..”

එහෙම කියපු අහස් කෝල් එකත් කට් කරලා තව මොනවද ෆෝන් එකෙන් කරන්න ගත්තෙ හරි ඉක්මනින්.. විනාඩි දෙක තුනකට පස්සේ ආයෙම ෆෝන් එක මගෙ අතට දීපු අහස් වාහනෙත් ස්ටාර්ට් කරගෙන යන්න පටන් ගත්තෙ කිසිම කතාවක් නැතුව…ඒත් එක්කම මහ වැස්සක් වහින්න ගත්තෙන් මාත් ශටර් එකට ඔලුව තියාගෙන ඇස් වහගෙන හිටියෙ යන්නෙ කොහෙද කියලවත් බලන්න ගානක් නොවෙද්දි..

ටිකකින් වාහනේ නතර උනා කියලා දැනෙද්දි මම  ඇස් ඇරලා බැලුවෙ වටපිටාව..වැස්ස නිසාම වටපිටාවත් සෑහෙන්න අඳුරු වෙලා..ඒ මදිවට මීදුම…අතරින් පතර වාහනයක් යන සද්දෙත් එක්කම මට හිතුනෙ අපි ඉන්නෙ අතුරු පාරක කියලයි…එහෙමම වටපිටාව තව ටිකක් සර්ච් කරත් ඉන්න තැනක් නම් මට හරියට හිතා ගන්න බැරුවයි හිටියෙ..

“මොකද….බය වෙලාද ඉන්නෙ….”

මෙච්චර වෙලා තිබුන නිහඬ බව බිඳිමින් අහස් එහෙම අහද්දි තමා මං එයා දිහා බැලුවෙ…අඳුර නිසා ඒ මූන හරියට මට නොපෙනුනත් එයා ඉන්නෙ මගෙ දිහා බලාගෙන කියලනම් මට පෙනුනා..

“ලෑම්ප් එක දානවකෝ හලෝ…..මෙලොව දෙයක් පේන්නෙ නෑ…”

අහස් අහපු දේට උත්තර නොදීම මම එහෙම කිව්වෙ මේ අඳුරු වෙලාවෙ වහින වෙලාවෙ මෙහෙම තනියම ඉද්දි මූ මගෙන් අයුතු ප්‍රයෝජන ගයි කියලා සාධාරණ බයක් හිතට එද්දි…අඩුම මෙයාගෙ මූන වෙනස්වෙන විදිහවත් හරියට බලාගත්තොත්  පස්සෙ මෙතනින් බැහැලා දුවන්න හරි බැරියැයි කියලා හිතන ගමන්...

“ලෑම්ප් එක ඔන් කරන්න ඕනෙ නෑ… බය වෙන්නෙ නැතුව ඉන්නවා…මම තමුසෙව රේප් කරන්නේ නෑ…”

හිනාවෙන ගමන් අහස් එහෙම කියද්දිනම් මටත් ලැජ්ජා හිතුනා..ඇයි යකෝ මං මූ ගැන හිතපු දෙයක්..වෙලාවට තමා ලෑම්ප් එක ඔන් නොකරෙ…නැත්තන් මගෙ මූනෙන්ම පොරට තේරෙයි මං හිතුවෙත් එහෙම දෙයක් කියලා..

“තමීරා…. තමුසෙ මම ඊයෙ කියපු දේ කල්පනා කරලා බැලුවද?”

ටිකකින් ආයෙම අහස් එහෙම ඇහුවෙ මගෙන් සද්දයකුත් නැති තැනමද කොහෙද..

“ඔව්..මම කල්පනා කරා අහස්…මම තීරණයක් ගත්තා..”

ඇද ඇද ඉන්නෙ නැතුව කෙලින්ම මගෙ තීරණය කියන්න ඕනෙ කියලා මම හිතුවෙ අද දවසම බීච් එකට වෙලා මම කල්පනා කරෙත් ඒ දේවල් ගැන නිසා..

” හ්ම්….කියන්නකෝ.. ” එහෙම කියපු අහස් බර හුස්මක් පිට කරලා හරි බරි ගැහිලා වාඩි උනේ මගෙ තීරණේ මොකක් උනත් බාර ගන්න සූදානමෙන් වගේ.

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ මොකක් වෙන්න ඇතිද තමීරගෙ තීරණේ…