? තනි වේවිද මා ♥️
( ආදරය ජීවිතයෙන් දිනාගත් නිහඩ හදවත )

05 කොටස

සදුදා මම ඔෆිස් එකට ආවෙ වෙනස්ම මනසකින්.ඒත් ඔෆිස් එකේ මොන තත්තවයක් තියේවිද කියලා මට නම් හිතාගන්න බැරි උනා.නවංජනා සිකුරාද සිද්දිය එයාගෙ යාලුවන්ටත් කියලා නම් අනිවාර්යයෙන්ම මුලු ස්ටාෆ් එකම දැනගන්නවා.අනික එතන තේමියත් හිටියා.ඒ දෙන්නා අනිත් අයටත් ඒ සිද්දිය කියලා නම් ඉතිං ස්ටාෆ් එකම ඒ ගැන රස කර කර කතා කරයි.මාව තවත් විහිලුවට ගන්න හොදම අවස්තාවක් කරගනී.

ඒත් මොන දේ උනත් කවුරු මට මොන විදිහට කතා කලත් ඒ හැමදේකටම මුහුණ දීලා මගේ පාඩුවෙ මගේ ගමන යන්න මං තීරණයක් අරගෙන ඉවරයි.කොයිම හේතුවකටවත් මං ආයෙමත් හැරෙන්නෙ නම් නෑ.

මං ඔෆිස් එකට එද්දි කවුරුවත් ඇවිල්ලා හිටියේ නෑ.ඒ නිසා මං කෙලින්ම මගේ ඔෆිස් රූම් එකට ගියා.මට ඔෆිස් රූම් එකෙන් එලියට යන්න උවමනාවක් උනේ නැති නිසා මං අලුත් මාකටින් ප්‍රොජෙක්ට් එකක් හද හද හිටියේ.

රූම් එකේ දොරට තට්ටු කරන සද්දෙට මම ඔලුව උස්සලා බැලුවේ කවුද ඇවිල්ලා ඉන්නෙ කියලා.මං දැක්කේ දොර ළග හිටගෙන ඉන්න අනූව.මං හිනා වෙලා ඇතුලට එන්න කියලා ඔලුවෙන් කිව්වම අනූ දොරත් ඇරගෙන ඇතුලට ආවා.

” ඉදගන්න ට්වින්කල් බෙල් ……… ”

මං කියද්දී අනූගෙ මූනෙ හීන් හිනාවක් ඇදුනා.ඒත් එයා හිටියේ මොකක් හරි ලොකු ප්‍රශ්නෙක වගේ.ඒක මට එයාගෙ මූණෙන් හොදටම තේරුනා.

” අනූ ……. මොනවා ගැනද කල්පනා කරන්නේ ….. ”

” ම්ම් … මුකුත් නෑ සර් …… මං ආවෙ අලුත් මාකටින් ප්‍රොජෙක්ට් එක ගැන කතා කරන්න ……… ”
අනූ කියද්දී මං එයා දිහා හිනා වේගෙන බලාගෙන හිටියා.

” සර් … මටද සර් කියන්නේ … අයියෝ අනූ …අපි දෙන්නා යාලුවෝ නේද … මොකද මේ සර් සර් කියන්නේ …… ”
මං කියද්දී අනූ මගේ දිහා බලාගෙන හිනා උනා.

ප්‍රමෝශන් එකෙන් පස්සේ අනූටයි මටයි වැඩ කරන්න උනේ එකට.අලුත් ප්‍රොජෙක්ට්ස් හදද්දී අපි දෙන්නම එකට එකතු වෙලා තමයි ඒවා හැදුවේ.අනූ ඇත්තටම හුගක් දක්ශයි.එයා ඔෆිස් එකේ වැඩ වලට හුගාක් උදව් උනා මට.අනික එයා ඔෆිස් එකේ අනිත් අය වගේ මාව මග ඇරලා මගෙ හිත රිදෙන විදිහට හැසිරුනේ නෑ.මගෙ හිත රිදෙන විදිහෙ කිසිම දෙයක් කිව්වෙත් නෑ.
ඒ නිසා ටික දවසක් යද්දි අනූයි මමයි හොද යාලුවෝ උනා.ඇත්තටම අනූ මට සලකන විදිහට මම ගොඩක් ආස කලා.මොකද මේ ඔෆිස් එකේ මට කිසිම වෙනස් කමක් නොකර මං එක්ක වැඩ කල එකම කෙනා අනූ විතරක් උන නිසා.ඒ හින්දා ඔෆිස් එකේ අනිත් අය වගේම මමත් සමහර වෙලාවට අනූට කතා කලේ ට්වින්කල් බෙල් කියලා.

ඒත් අද නම් අනූ ඉන්නෙ මොකක්ම හරි ප්‍රශ්නෙක කියලා මට හොදටම තේරුනා.කෙල්ල බලාගත්ත අත බලාගෙන සෑහෙන්න කල්පනා කලා.මං ප්‍රොජෙක්ට් එක ගැන කියද්දි උනත් අනූගෙ සිහිය තිබ්බෙ මං කියන දේ ගැන නෙවෙයි.වෙනමම තැනක.

” අනූෂි ………..මොකද්ද ළමයෝ වෙලා තියෙන්නේ … ඔයා මොකක් හරි ප්‍රශ්නෙකද ඉන්නේ …. ”
මං ප්‍රොජෙක්ට් එක ගැන කියාගෙන ගිය කතාව අතර මග නතර කරලා අනූගෙන් ඇහුවා.එයාගෙ සම්පූර්ණ නම අනූෂි උනත් හැමෝම කතා කලේ අනූ කියලා.එක පාරම මම සම්පූර්ණ නමම කියලා කතා කරද්දී කෙල්ල තවත් ගැස්සිලා ගියා.

ඒ නිසයි අනූ ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන ටික වෙලාවක් මගේ දිහා බලාගෙන හිටියේ.

” දිලාරු …….. මං මෙහෙම කියන එක කේලමක් කියනවා කියලා හිතන්න එපා …….. මට ඇහුන දේවල් මං කියන්නේ …… ”
අනූ බිම බලාගෙන කියද්දි මං කල්පනා කලේ අනූ මොකද්ද මේ කියන්න යන්නෙ කියලා.

” නෑ අනූ… කවදාවත් නෑ ………. ඔයා මගේ යාලුවා ….. ”

” ගිය සිකුරාදා ඔයයි නවංජනායි අතරේ මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් උනාද ……. ”

අනූ මගෙ ඇස් දෙක දිහාම බලාගෙන අහද්දී මට මොනවා කියන්නද කියලා හිතාගන්න බැරුව බිම බලාගත්තා.අනූ කොහොමද ඒක දැනගත්තේ.ඒ කියන්නෙ නවංජනා හරි තේමිය හරි ඒ සිද්දිය ස්ටාෆ් එකේ අයත් එක්ක කියලද…. මං අනූ දිහා ආයෙමත් බලද්දී එයා කෙලින්ම මගේ ඇස් දෙක දිහායි බලන් හිටියේ.

” ඔව් අනූ ………. ම්ම්ම්… අපි දෙන්නා අතරේ ……. ”

” දිලාරු……. ඒක ඔයා අයෙමත් කියලා ඔයාගෙ හිත රිද්දගන්න එපා … මං හැමදේම දන්නවා … ස්ටාෆ් එකේ හැමෝම ඒ ගැන තමයි කතාවෙන්නේ …….. ”

” කවුද ඒක ස්ටාෆ් එකේ අයට කියලා තියෙන්නේ ……. ”

” ඒක නම් දන්නෙ නෑ මං …. ඒත් ….. එයාලා ඔයා ගැන හරි නරක විදිහට දිලාරු කතා උනේ …… ඔයාට මේ ගැන නොකියා ඉන්නවා කියලා මං හිතුවා…ඒත් ඔයාට එහෙම කතා කරනවා මට අහගෙන ඉන්න බෑ ……. ”

අනූ එහෙම කියලා මගේ දිහා බලද්දී මට බැලුනේ එයාගෙ ඇස් දෙක දිහා.ඒ ඇස් දිලිසෙනවා.ඒ ඇස් දිලිසෙන්න හේතුව එයාගෙ ඇස් වලට කදුලු ඇවිත් තිබ්බ නිසා.ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට මගේ නොවෙන කෙනෙක් මං වෙනුවෙන් අඩනවා මම දැක්කමයි.

” අනූ …… මං ගැන එයාලා නරක විදිහට කතා කලේ මේ අද ඊයෙ ඉදන් නෙවෙයි නේ ….. අනික .. මං කාටවත් වැරැද්දක් කරලා නෑ … මගේ හිතේ තිබ්බ හැගීම මං කිව්වා විතරයි…. ”

” ඒක තමයි ……. ඒත් එයාලා ඔයා ගැන එහෙම කතා කරන එක හුගක් වැරදියි …….. ”

” මොනවද අනූ මං ගැන කතා උනේ…. වෙනසක් නෑ නේ…මගේ පෙනුම ගැන වෙන්න ඇතිනෙ කතාවෙන්න ඇත්තේ …….. ”
මං කියද්දි අනූ මගේ දිහා බලාගෙන හිටියේ හරි දුකෙන්.

” අනේ දිලාරු …. මං මේක කිව්වෙ ඔයාව රිද්දන්න හිතාගෙන නෙවෙයි … දැන් ඒක අමතක කරලා දාමු …. ඕනෙ කෙනෙක් ඕනෙ විදිහට කතා කරපු දෙන්.. ඔයා කවුද කියන්න ඔයා දන්නවා නේ ….. ”

අනූ මගේ දිහා බලලා හිනා වෙලා කියද්දී මමත් අනූ දිහා බලාගෙන හිටියා.ඇත්තටම අනූ හිතන පතන විදිහ කොච්චර වෙනස්ද ඔෆිස් එකේ අනිත් අයට වඩා.
නවංජනා තරම්ම ලස්සන නැති උනත් අනූත් සුදු ලස්සන චාම් හුරුබුහුටි කෙල්ලෙක්.ඒත් එයා හිතන පතන විදිහ කොච්චර වෙනස්ද … එයාගෙ ඒ ගතිගුණ වලට මම හුගාක් ආස කලා.

” මම හිත හදන් ඉන්නෙ අනූ … මට යන්න දුර ගමනක් තියෙනවා…. ඒ නිසා මට අනිත් අය කියන ඒවා අහන්න වෙලාවක් නෑ ……….. ”

“අන්න හරි දිලාරු …. අනිත් එක ඔයා කවුද එයාලා කවුද ..ඔයා හිතන විදිහ හරියටම හරි …. හරි දැන් ඒවා අමතක කරලා ප්‍රොජෙක්ට් එක ගැන කතා කරමූ….. ”
අනූ මගේ ළග තිබ්බ ෆයිල්ස් ටික එයාගෙ ළගට ගන්න ගමන් හිනා වෙලා කිව්වා.
මං ටික වෙලාවක් යනකන් අනූ දිහා බලාගෙන හිටියා.ඇත්තටම හරිම වෙනස් කෙල්ලෙක්.

අපි දෙන්නා ප්‍රොජෙක්ට් එකේ වැඩ ටික ඉවර කරද්දී දවල් කෑම වෙලාවත් ළං වෙලා.ඉස්සර නම් මං කෑවෙ කැන්ටීන් එකෙන්.ඒත් ප්‍රමෝශන් එකෙන් පස්සේ මං ඔෆිස් එකට එද්දි කෑම එකක් එලියෙන් අරගෙන ආවා.ඒ ඇවිත් මගේ රූම් එකේ ඉදන්ම තමයි ලන්ච් එක ගත්තේ.ඒත් අද මට කෑම එක අරන් එන්න බැරි උනේ වෙනදට මම කෑම ගන්න තැන වහලා තිබ්බ නිසා.

” දිලාරු …. කෑම කන්නෙ නැද්ද … දැන් ලන්ච් ටයිම් එකටත් ළගයි ……….. ”
අනූ මගෙන් ඇහුවේ එයාගෙ අතේ තිබ්බ ෆයිල් එක මගෙ ළගින් තියන ගමන්.

” අද මට කෑම ගේන්න බැරි උනා නෙ අනූ .. කැන්ටින් එකෙන් තමයි කෑම කන්න වෙන්නෙ …….. ”
මං හිනා වෙවී කියද්දී අනූ මගේ දිහා බලාගෙන හිටියා.ඒත් එයා හිටියෙ වෙනම කල්පනාවක.

” ඇයි ට්වින්කල් බෙල් ඔහොම බලන් ඉන්නෙ … ”

” දිලාරු ……. ඔයා කැන්ටින් එකෙන් කෑම ගන්න එපා…. ”

අනූ කිව්වම මං පුදුමෙන් වගේ එයා දිහා බැලුවේ.මොකද මං අවුරුදු ගානක් කෑම කෑවෙ කැන්ටින් එකෙන්.මාකටින් මැනේජර් උනාට පස්සෙ තමයි මම එලියෙන් කෑම අරන් එන්න පුරුදු උනේ.

” ඒ මොකද අනූ … මට මෙතන පුරුදු නැති තැනක් නෙවෙයි නේ ……. ”

” ඒත් ඔයා කැන්ටින් එකට යන්න එපා …. ආ….අනික ඔයා දැන් මැනේජර් කෙනෙක් නේ….. එහෙම කැන්ටින් එකෙන් කෑම කන එක හරි නෑ……… ”

අනූ වචන පටලව පටලව කියද්දී මං එයා දිහා බලාගෙන හිටියේ පුදුමෙන්.කවදාවත් එයා මට එහෙම කතාවක් කියලා නෑ.බඩගින්නට කොහෙන් කෑවම මොකද.. මැනේජර් කෙනෙක්ට දැනෙන්නෙත් සාමාන්‍ය මනුස්සයෙක්ට දැනෙන බඩගින්නමයි.

” අනූ … ළමයෝ ඉතිං බඩගින්නට නේ කන්නේ …. මොනාද මේ කියන්නේ ………. ”

” දිලාරු …….. මං ගැන වැරදියට හිතන්නෙ නැත්තන් අපි මෙහෙම කරමු …… මං ඉතිං ඔයාගෙ යාලුවනේ… අද ඔයා මගේ කෑම එක ගන්න. මං කැන්ටින් එකෙන් කන්නම්…. ”

අනූ කියද්දී මට හිතාගන්නවත් බැරි උනා එයාගෙ මේ හැසිරීම ගැන.මං අනූ දිහා බලාගෙන ටික වෙලාවක් කල්පනා කලා.

” පිස්සුද ළමයෝ ……. මං කැන්ටින් එකෙන් ගිහින් කන්නම්…. ඔයා ගෙදරින් ගෙනාව කෑම එක කන්නකෝ ……”

” නෑ නෑ …… මට ඒක ප්‍රශ්නයක් නෑ …. ඔයා කැන්ටින් යන්න එපා අද … ඔහොම ඉන්නකෝ ……. ”
අනූ එහෙම කියලා පුටුවෙන් නැගිටලා ඔෆිස් රූම් එකෙන් එලියට ගියා.

එයා ගියාට පස්සෙ මං ටිකක් කල්පනා කරලා බැලුවා.ඇයි අනූ මට මේ තරම් අද කැන්ටින් එකට යන්න නොදෙන්නේ ..අනිත් අය සිකුරාද සිද්දිය ඇදලා අරන් මට විහිලු කරයි කියලා හිතලා වෙන්න ඕනෙ අනූ මේ විදිහට කරන්නේ.එක අතකට මේ කෙල්ල මොන තරම් මං ගැන හිතනවද … මගෙ හිත රිදේවි කියලා මේ තරම් බයක්.

අනූ ආයෙමත් රූම් එකේ දොරත් ඇරගෙන ඇතුලට ආවෙ අතේ පාර්සලයකුත් තියාගෙන.එයා හිනා වේගෙන මගෙ ළගට ඇවිත් ඒක මගේ ටේබල් එක උඩින් තිබ්බා.

” රස නම් නැතුව ඇති … මංනේ ඉවුවේ ……. අද අම්මා නෙවෙයි කෑම හැදුවේ ………. ”

” අනූ ………. ඔයා මෙහෙම කරන්නේ මං කැන්ටින් එකට ගියොත් ස්ටාෆ් එකේ අනිත් අය මට විහිලු කරයි කියලා හිතලද ……. ”
මං අනූගෙන් අහද්දී එයා පුදුමෙන් වගේ මගෙ දිහා බැලුවේ.මං කෙලින්ම එහෙම ඇහුවේ අනූ මෙහෙම හැසිරෙන්න හේතුව මගෙ හිතට දැනිලත් ඒක නොතේරුනා වගේ ඉන්න එක මගෙ හිතට හරි මදි නිසා.

” දිලාරු … ඒවා ගැන කතා කරලා වැඩක් නෑ … ඔයා ලන්ච් ගන්න … මං යනවා ……. ”
කවදාවත් ප්‍රශ්න වලින් ලිස්සලා යන්නෙ නැති කෙල්ල අද ප්‍රශ්නෙන් පැනලා ගියා.එයා කැන්ටින් එකට යන දිහා මම බලාගෙන හිටියේ වීදුරුවෙන්.

පුදුමත් හිතෙනවා මට.මං පණ තරම් ආදරේ කරන කෙනා මං ගැන එක දශමයක්වත් නොහිතනකොට මං කවදාවත් නොහිතපු කෙනෙක් මගේ හිත පොඩ්ඩක් හරි රිදෙනවට සෑහෙන්න බය වෙනවා.මිනිස්සු නම් ඇත්තටම පුදුමාකාරයි.ඒත් මට කවදාවත් අනූගැන යාලුකමකට එහා දෙයක් නම් හිතිලා නෑ.මං දන්නවා කවදාවත් ඒ සීමාව ඉක්මවලා මට එයා ගැන හිතෙන්නෙත් නෑ කියලා.කොච්චර අමතක කරලා හිටියත් මගේ හිත හොයන්නේ නවංජනාවම විතරයි.

හවස ඔෆිස් ඉවර වෙනකන්ම අනූ මගේ රූම් එකට නිකමටවත් ආවෙ නෑ.ඒ මං එයාගෙන් ආයෙමත් ප්‍රශ්න අහයි කියලා බයට වෙන්න ඇති.මං ඔෆිස් රූම් එකෙන් එලියට ආවෙ අනූගෙ රූම් එක දිහාත් බලාගෙන.ඒත් අනූ රූම් එකේ හිටියේ නෑ.

මං ඔෆිස් එක ඉස්සරහට යද්දි නවෝද් අසංජය චතුර ඉස්සරහට වෙලා කතා කර කර හිටියා.අහම්බෙන් වගේ මං දැක්කේ සර්ගෙ ඔෆිස් රූම් එක පැත්තෙ ඉදන් මගේ දිහාවට ඇවිදගෙන එන අනූව.
එයා ඉක්මනට ඇවිදගෙන ඇවිත් මගේ ඉස්සරහින් හිට ගත්තා.

” දන්නවද …. අර ඔයා මට සර්ට දෙන්න කිව්ව ප්‍රොජෙක්ට් එකට පර්මිශන් ලැබුනා.අපිට ඒ ප්‍රොමෝශන් එක කරන්න පුලුවන් ……… ”
අනූ කිව්වෙ හිනා වෙවී.

” ම්ම්ම්…. එහෙමද … එහෙනම් ඉස්සරහට අපිට තව වැඩ තියෙයි ……. ”
මං එහෙම කියලා හිනා වෙලා අනූ දිහා බැලුවා.

” මේ එන්නෙ අපේ රන්වීර් සිං …………..”
මමයි අනූයි දෙන්නම අපෙ කතාව නවත්තලා බැලුවෙ ඔෆිස් එක ඉස්සරහා ඉදන් නවෝද් එහෙම කිව්වෙ කාටද කියලා.එතකොටයි මං දැක්කේ නවෝද් දිහාවට ඇවිදගෙන එන තේමියව.

” රන්වීර් නම් ආවා ……… ඒත් කෝ බං දීපිකා ………. ”
අසංජය කිව්වෙ තේමියගෙ කරට අතක් දාගන්න ගමන්.

රන්වීර් … දීපිකා …. උන් කියන මෙලෝ මගුලක් මට නම් තේරුනේ නෑ.අනූත් කිසි දෙයක් තේරුන්ගන්න බැරුව වගේ බලාගෙන හිටියේ.

” එහෙනම් කොල්ලෝ උඹටත් මල්සරා විද්දා නේද …….. ”
නවෝද් කිව්වෙ හිනා වෙවී.

” මල්සරා උනත් ගැලපෙන ඒවට තමා යකෝ විදින්නේ …. මොකෝ ඌට ඇස් පේනවා නේ …………”

අසංජය එහෙම කියලා බැලුවේ මගෙ දිහා.මම කිසි වෙනසක් නොපෙන්නා කලින් වගේම එයාලා දිහා බලාගෙන හිටියා.සිද්ද වෙන කිසිම දෙයක් මට තේරුනේ නෑ.

” තේමිය …….කවදද ඉතිං අපිට පාර්ටි එකක් දෙන්නේ උඹලා ……… ඔෆිස් එකේ හැමෝටම කියපන් හොදද … සෙවල හලපු අයත් හිටියා නෙ බං උඹේ ඔය මල් කැකුලට …. ”
නවෝද් ටිකක් සද්දෙට එහෙම කිව්වා.

” මොනා උනත් මූ තමා බං ඔෆිස් එකේ ලකීම කොල්ලා …… ඇවිල්ලත් ටික දවසයි …. කෙල්ලව දාගත්තානේ කොහොම හරි …… ”
චතුර කියද්දී තේමිය බලන් හිටියේ හිනා වෙවී.ඒත් තේමිය මුකුත් ම කිව්වෙ නෑ.

” ආව්ස් …… අර එන්නෙ උඹේ දීපිකා ……. ”
නවෝද් කියද්දී මමත් බැලුවේ කවුද එන්නේ කියලා.,මං දැක්කේ නවෝද්ලා දිහාවට ඇවිදගෙන එන නවංජනාව.

එතකොට මෙච්චර වෙලා නවෝද්ලා කතාවෙලා තියෙන්නේ නවංජනා ගැනද….
ඒකද එයාලා මට දන්වන්න වගේ එක එක හින්ට් යැව්වේ.එතකොට තේමිය ඇත්තටම නවංජනා ගැන හිතේ අදහසක් තියාගෙනද ඉන්නේ.මට මේ වෙන්න යන කිසිම දෙයක් හිතාගන්න බැරි උනා.නවෝද්ලා කිව්ව කතා වලින් නම් තේරුනේ නවංජනාත් තේමියට කැමතියි වගේ දෙයක් ඒත් එහෙම දෙයක් මේ තරම් ඉක්මනට සිද්ද වෙන්න පුලුවන්ද…..මගේ පපුව ගැහෙන වේගේ තවත් වැඩි උනා.
එදා සිකුරාදා සිද්දියෙන් පස්සෙ මං කිසිම දෙයක් ගැන ඕනෙවට වඩා හිතන්නෙ නෑ කියලා හිතාගෙන හිටියත් දැන් මේ සිද්ද වෙන්න යන්නෙ මං කවදාවත් හිතපු දෙයක්නම් නෙවෙයි.

නවංජනා හිනාවේගෙන ඇවිත් තේමිය ළගින් නතර උනා.

” ඔන්න එහෙනම් මස්සිනා අපි කැපුනා … උඹලා දෙන්නා ඕනෙ දිහාවක යන්න ……. ”
නවෝද් එහෙම කියලා අසංජයවයි චතුරවයි ඇදගෙන ඉස්සරහා දොර දිහාවට ඇවිදගෙන ගියා.

” එහෙනම් ඒකත් ජයසිරි මංගලම් කිව්වා ….. සහෝදරයා …”
ඔෆිස් එකෙන් එලියට යන්න ගිහිල්ලා ආයෙමත් හැරිලා අසංජය කිව්වෙ හිනා වෙවී.

මං බැලුවේ නවංජනා දිහා.එයා හිටියේ තේමිය ළගට වෙලා හිනා වෙවී.ඇත්තටම නවංජනාගෙ හිතේ තේමිය ගැන කිසිම හැගීමක් නැත්තන් අරුන් අරම විහිලු කරනවට එයා කවදාවත් කැමති වෙන්නෙ නෑ.ඒ කියන්නෙ නවංජනාත් තේමියට ……………

ඒත් එහෙම දෙයක් මේ තරම් ඉක්මනට … කොහොමද එහෙම වෙන්නේ ….

” දිලාරු ………. දිලාරු …….. ”
අනූ මගෙ එහා පැත්තේ ඉදන් මට කතා කරනවා ලාවට වගේ ඇහුනා.ඒත් මං බලාගෙන හිටියේ නවංජනා දිහා.

මෙච්චර කාලයක් මං ආදරේ කරපු නවංජනා තේමියට ඇත්තටම ආදරේ කරනවද …ඒක මගෙ හිත නම් කවදාවත් පිලිගන්න එකක් නෑ.කොහොමද මේ හැමදේම මම දරාගෙන මේ ඔෆිස් එකට වෙලා ඉන්නේ.

මං නවංජනා දිහා බලන් ඉද්දී අහම්බෙන් වගේ නවංජනාත් මගෙ දිහා බැලුවා.එයා පුරුදු විදිහටම හරි අමුතු විදිහට ඇස් කොනින් මගේ දිහා බලලා බයාදු විදිහට හිනා උනා.ඒ හිනාව ඇතුලෙ හුගක් දේවල් තිබ්බා.මං ගැන එයාගෙ හිතේ තිබ්බ අකමැත්ත තරහව … ඒ හැමදේම ඒ හිනාව ඇතුලෙ තිබ්බා.

” අපි යන් තේමිය ……….. ”
නවංජනා මටත් ඇහෙන විදිහට තේමියට කියද්දි තේමිය බැලුවේ මගේ දිහා.මට තේමියගෙ මූන දිහා බලන්න තරම් හයියක් තිබ්බෙ නෑ.
තේමියත් කට කොනකින් මං එක්ක හිනා වෙලා නවංජනාත් එක්ක ඔෆිස් එකෙන් එලියට ගියා.

මගේ හමේ පාටත් කලු නොවී තේමිය වගේම ලස්සන උනා නම් අද නවංජනා සමහර විට මගේ ළග ඉන්න තිබ්බා.සමහරවිට නෙවෙයි එහෙනම් අනිවාර්යයෙන්ම එයා අද මං ළග.මට අඩු උනේ ලස්සන….මගෙ තිබ්බ එකම වැරැද්ද මගේ පෙනුම.කොච්චර උසස්වීම් ලැබුනත් කොච්චර සර් මාව වර්ණනා කලත් මොන දේවල් මට තිබ්බත් නවංජනා හෙව්වෙ මගේ හමේ පාට.
මං කොහොමද මගේ කලු හම සුදු කරගන්නේ.මේ මං ඉපදුනු විදිහ.ඒත් අද මට මගේ ආදරේ නැති උනේ මං කලු කොල්ලෙක් උන නිසා.දවස් දෙකකට කලින් අමාරුවෙන් හදාගත්ත හිත අද ආයෙමත් කැඩිලා බිදිලා විනාස වෙලා ගියා.කොච්චර මේ දේවල් හිතන්නෙ නෑ කියලා හිතාගෙන හිටියත් මොකක්ම හරි දෙයක් වෙනවා මගේ හිත පෑරෙන්න.

අද කවදාවත් නැති තරමට මං හදවතින් කඩාගෙන වැටුනා.මේ දේවල් මෙච්චර ඉක්මනට සිද්දවේවි කියලා මං කවදාවත් හිතුවෙ නෑ.නවංජනා මෙහෙම කරන්න ඇත්තේ තවත් මගේ හිත රිද්දන්නම හිතාගෙන වෙන්න ඇති.ඒත් මං කොහොමද වාවගන්නෙ මේ වේදනාව.ඒත් ඇත්තටම නවංජනා හොයන ආදරේ තේමිය ළග තියෙනවා එයා ඉන්නෙ සතුටින් නම් මටත් ඕනෙ ඒ සතුට විතරයි.මට පුලුවන් එයාගෙ ඒ සතුට දිහා බලාගෙන මගෙ හිත හදාගන්න.

” දිලාරු ……… ඔයාගෙ හිතේ තියෙන දේවල් මට තේරුන්ගන්න පුලුවන් …….. ”
මං අනූ දිහා බැලුවේ එයා මගෙ උරහිසෙන් අල්ලලා කතා කල නිසා.

” හ්ම්ම්ම් …….. මං දන්නෙ නෑ අනූ …… මට .. මට .. ”

” ශ්ශ්ශ්………. මුකුත් කියන්න එපා ……එකම දේ ආයෙ ආයෙ කියලා ඔය හිත රිද්දගන්න එපා ……. අපි දැන් යන් …”
අනූ කිව්වෙ ඉස්සරහා දොර ළගට ඇවිදගෙන යනගමන්.ඒත් මං හිටිය තැනම නතර වෙලා බිම බලාගෙන හිටියා.

” දිලාරු ………. එන්න ඉතිං …… ”
අනූ දොරත් ඇරගෙන මගෙ දිහා බලාගෙන කිව්වා.

මමත් ඉස්සරහට ඇවිදගෙන ගියේ බිම බලාගෙනමයි.මට දැනුනේ මගෙ හදවත මාව දාලා හුගාක් දුරකට ගිහින් වගේ.හැමෝටම ඇහෙන්න කෑගහලා අඩන්න තරම් දුකක් හිතේ තිබ්බත් මං ඒ හැමදේම හිතේ හංගගෙන ඔෆිස් එකෙන් එලියට බැස්සා.හිත එක අරමුණකට අරගෙන වැඩ කරනවා කියලා හිතාගෙන උදේ මම ඔෆිස් එකට ආවෙ.ඒත් මම ඔෆිස් එකෙන් ආයෙ පිට වෙලා යන්නෙ මගෙ හිතේ සැනසීම සතුට නැත්තටම නැති කරගෙන.මං කල්පනා කලේ තවත් මං කොහොමද මේ ඔෆිස් එකේ ඉන්නෙ කියලා.

” දිලාරු ……. ඔයා ඉන්නෙ කොච්චර දුකෙන්ද කියලා මං දන්නවා ….. ඒත් දිලාරු ……ඔයාගෙ හිතේ තිබ්බ අරමුණ ගැන ආයෙ හිතලා බලන්න ……. ආයෙමත් කඩාගෙන වැටෙන්න එපා …… ”
කාර් එක ළගට යන ගමන් අනූ කිව්වෙ මගේ මූන දිහා බලලා.

” රිදෙන්න පසුතැවෙන්න කියලා මට හිතක් නෑ අනූ ……. මේ හැමදේම අත ඇරලා දාලා යන්න හිතෙනවා මට වෙලාවකට ..”
මං එහෙම කියද්දි අනූ මගෙ උරහිසෙන් අල්ලලා නතර කලා.

” ඔයාට පිස්සුද …….. ඒකටද මේ තරම් කැප වෙලා මහන්සි වෙලා වැඩ කරන්නේ ……. ඔයාම කල්පනා කරලා බලන්න.. මොකද ඔයා මෝඩයෙක් නෙවෙයි ….. ”

අනූ කියද්දි මං එයා දිහා බලාගෙන හිටියා.ඇත්තටම මේ වෙලාවෙ මෙහෙම හරි කතා කරන්න අනූ හිටිය එක කොයිතරම් දෙයක්ද…..

” දිලාරු … එක එක මිනිස්සුන්ගෙ ආසාවල් එයාලා කැමති දේවල් වෙනස් …. ඔයා ආස දේට මං ආස නෑ .. මං ආස දේට ඔයා ආස නෑ …. හුගාක් කලාතුරකින් තමයි එකම අදහස් තියෙන අය මුනගැහෙන්නෙ …….. ”

” නෑ අනූ …….. ඒ කතාව වැරදී ….. හැමෝගෙම අදහස් ගැලපෙන්නෙ නෑ… අපි ගලපගන්න ඕනේ ….. ”

” ඉතිං දිලාරු ….. අපි අදහස් ගලපගන්න ඕනෙයි කියන හැගීමත් දෙන්නටම එන්න ඕනනේ … එක්කෙනෙක් අදහස් ගලපගන්න දැගලුවට මදිනෙ නේ ….. නේද …… ”

අනූ කිව්ව දේ ගැනත් මම ටිකක් හිතලා බැලුවා.ඔව් ඒකත් හරි ….. ඒ කියන්නෙ ඉතිං දෙන්නගෙම අදහස් ගැලපෙන්න ඕනි …. ඒත් මගෙ ඔලුවට මේ වෙලාවෙ වෙන කිසිම දෙයක් ආවෙ නෑ.මට මතක් උනේම නවංජනාව.එයාව මගෙ හිතෙන් අයින් කරන්න මට කවදාවත් බැරි වේවි.

” යන් … මං ඔයාව යන ගමන් මගින් දාන්නම් ……. ”
කාර් එක ළගට ඇවිත් මම අනූට කිව්වා.

” නෑ නෑ …… මං බස් එකේ යන්නම් දිලාරු ……. ඔයා පරිස්සමින් යන්න ….. ”

” අනේ මේ අනූ …. මෙන්න මෙහෙ නගින්න …. මං ඔලුව අවුල් වෙලා ඉන්න නිසා ගිහින් මොකක හරි හප්පයි කියලා බයද ……….. ”

” මොනවද දිලාරු මේ කියවන්නේ ……… ”

” එහෙනම් නගින්න ඉතිං …… ”

මම අනූට නගින්න කාර් එකේ දොර ඇරලා තියලා එහා පැත්තට ගියා. අනූත් මුකුත් නොකියම කාර් එකට නැග්ගා.
මං ටිකක් සැරට කතා කල නිසා කෙල්ල බය වෙලාද කොහෙද…..
මං කාර් එකට නැගලා ස්ටාට් කරන්න කලින් බැලුවෙ අනූගෙ මූන දිහා.එයා විදුරුවෙන් එලිය බලාගෙන ලොකූ කල්පනාවක.මමත් මුකුත් නොකියම වාහනේ ස්ටාට් කරලා පාරට දැම්මා.
එක අතකට අනූ නම් මහ පුදුම කෙල්ලෙක්…ඔෆිස් එකේ හැමෝම මට වෙනස් විදිහකට සලකද්දී අනූ විතරක් මට මේ විදිහට ළං වෙයි කියලා කවදාවත් මම හිතුවෙ නෑ.ඒත් එයා මං එක්ක මෙහෙම ඉන්න එක මට ලොකු හයියක් කියලා මට දැනුනා.මොකද මං දැන් ඔෆිස් එකේ තනි වෙලා නෑ කියන හැගීම දැන් මට තියෙනවා.

————————————

අනූ හිටියේ රෙස්ට් රූම් එකේ මේසෙට බර වෙලා ලොකූ කල්පනාවක.එයාගෙ ෆෝන් එක රින්ග් වෙනවා කියලාවත් එයාට කල්පනාවක් තිබ්බෙ නෑ.

” ඒයි …. එන්න එන්න… ඉක්මනට එන්න නෙලූ … අපිට තව වෙලා නෑ ……… ”

අනූගෙ කල්පනාව බිදිලා ගියේ රෙස්ට් රූම් එකට ආව නවංජනාගෙ කටහඩින්.එයාගෙ අතේ ලොකූ කේක් එකක් තිබ්බා.එයාට පිටි පස්සෙන් බෑග් වගේකුත් උස්සගෙන ආවෙ නෙලූ ………

” අහ් … ට්වින්කල් බෙල් …… ඔයා මෙතන ඉදීවි කියලා හිතුවෙත් නෑ ….. ”
නවංජනා එයාගෙ අතේ තිබ්බ කේක් එක මේසෙ උඩින් තියන ගමන් කිව්වා.

” අද කාගෙද බර්ත් ඩේ එක….. සප්‍රයිස් පාටි එකක්ද …. ”
අනූ ඇහුවේ නවංජනා දිහා බලලා.

” හ්ම්ම් … ඔව් …… අද තේමියගෙ බර්ත්ඩේ එකනේ .. ඉතිං සප්‍රයිස් නොකර බෑනේ ……. ”
නවංජනා කිව්වෙ එතන තිබ්බ පුටුවක් ඇදගෙන ඉදගන්න ගමන්.

” අහ් … එහෙමද … එහෙනම් එයා අද ගොඩාක් සප්‍රායිස් වෙයි ….. .”

” නැතුව අනූෂියෝ….. ඒකනේ මං මේ හැමදේම ලෑස්ති කලේ …. ”
නවංජනා එහෙම කියලා ඉටි පන්දම් පැකට් එකක් අතට ගත්තා.එයා ඉටි පන්දම් එකින් එක කේක් එකේ ගැහුවෙ තනියම හිනා වෙවී.අනූ ඒ දිහා බලාගෙන හිටියා.

ට්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්………………

” හෙලෝ දිලාරු ……….. ”
අනූ දිලාරුගෙ නම කියද්දී නවංජනා එක පාරම බැලුවෙ අනූගෙ දිහා.

” හෙලෝ …….. කොහෙද ළමයෝ ඉන්නේ … මොකද කරන්නේ ……… ”

” අනේ මං රෙස්ට් රූම් එකේනෙ ඉන්නෙ දිලාරු ….. ”

” මං කීපාරක් කෝල් කලාද ….. ඉක්මනට මගේ ඔෆිස් එකට එන්නකෝ ……. ”

” අනේ සොරි දිලාරු … ඉන්න මං දැන්ම එන්නම් ……”
අනූ එහෙම කියලා පුටුවෙන් නැගිට්ටෙ රෙස්ට් රූම් එකෙන් යන්න.ඒවෙනකනුත් නවංජනා බලාගෙන හිටියේ අනූගෙ දිහා.

” ඇයි නවංජනා ……… ”
අනූ යන්න හැරිලා නවංජනාගෙන් ඇහුවෙ තාමත් එයා අනූ දිහාම බලාගෙන හිටිය නිසා.

” ආහ් …. අහ්.. නෑ අනූෂි .. මුකුත් නෑ …. ”
නවංජනා කිව්වෙ ලැජ්ජාවෙන් වගේ.එයා හිතුවෙ නෑ එයා අනූ දිහා බලන් හිටපු හැටි අනූ දැක්කා කියලා.

” අහ් .. හරි හරි ……… ”
අනූ කලබලෙන් වගේ රෙස්ට් රූම් එකෙන් එලියට යන්න දිව්වා.

” අහ්…. මේ අනූෂී ඔහොම ඉන්නකෝ … ”

නවංජනාගෙ කටහඩින් අනූ ආයෙමත් නතර වෙලා හැරිලා බැලුවේ නවංජනාගෙ දිහා.

” දිලාරු සර්ට කියන්න තව පැය භාගෙකින් කැන්ටීන් එකට එන්න කියලා..එතකොට ලන්ච් ටයිම් නේ ….. හරිද … ඔයත් එන්න … ”
නවංජනා කිව්වෙ හිනා වෙවී.අනූ ඔලුව වනලා රෙස්ට් රූම් එකෙන් එලියට ගියා.

—————————————————————–

ආදරණීය මේ කතා කියවන යාලුවනේ ඉතින් කරදරයක් වදයක් නැත්නම්.. කතාව ලස්සනයි කියලා හිතෙනවා නම් පහල තියෙන ⭐⭐⭐⭐⭐ ලකුණ ක්ලික් කරලා ඔයාලා කැමති රේට් එකක් දීලා යන්න ඒක මට ලොකු ශක්තියක් තෙරුවන් සරණයි ඔයාලා ඔක්කොටම

ඩී. සුමිත්ගේ පන්හිදෙන් ?️