බිඳුනු බැමි………………

පැටව්නේ මගෙ අළුත් කතාව මේ. මම  පොඩි හැඳින්වීමක් කරන්නම් චරිත ටික ගැන…….

තිසුනි නිමීරා……..
නිවුන්නු දෙන්නෙක් හිටපු පවුලෙ වැඩිමලා. ගෙදර වියදමත් බලාගෙන පාඩුවේ රස්සාවක් කරගෙන හිටපු කෙල්ලෙක්. තාත්තා නැතුව මේ කෙල්ලො දෙන්නව පරිස්සම් කරන්න උන්නෙ අම්මා විතරයි. අම්මගෙන් පස්සෙ ඒ බර කරට ගත්තෙ අපේ තිසූ තමයි..

තිසුරි යුවීනා………….
බාල කෙල්ල.. හි හී එහෙම කියමු අපි. ටිකක් මුරන්ඩු ගොඩාක් හිතුවක්කාර කෙනෙක්. පොඩි කාලෙ ඉඳලම දරදඬු කෙනෙක් උන අපේ පොඩි තිසූ.. එහෙම නැත්තන් කතාවෙ හැටියට චූටි. එයා ටිකක් අමුතු කෙනෙක්.

රමිත සඳකැන්………
හොටෙල් නිම්නදී එකේ ඕව්නර්.. හ්ම් මෙයා ටිකක් අනේ මන්දා මටත් තේරුම් ගන්න බෑ. මට හිතෙන්නෙ නම් ටිකක් නෙමේ ගොඩාක් නිමුණු හැමදෙයක් ගැනම ඉවසීමෙන් , උපේක්ශාවෙන් , දුර දිග හිතලා බලලා වැඩ කරන කෙනෙක්… ඒත් එයාටත් එක තැනක් තදටම මිස් උනා ??????

ඒ ඇති චරිත ගැන නේද පැටව්…. මොකද කැපී පෙනෙන චරිත ටික තමයි මේ. මේ කතාව පුරාවටම යන්නෙ හැම කෙනෙක්ගෙම අඩුපාඩු , වැරදි  කියන මේ හැමදේම  එක තැනකට එකතු උනාම , ඒ දේවල් හිත් වල ඉතුරු උනාම , කොච්චර ලොකු විනාසයක්ද වෙන්නෙ කියලා තමයි. ඒ නිසා ඉවසීමෙන් කතාව කියවයි කියලා මං විශ්වාස කරනවා.

අපිට තියෙන්නෙ පුංචි කාලයක් ජීවත් වෙන්න. ඒ කාලෙ ඇතුළත  කෙනෙක්ට දෙයක් ලැබෙනකොට අපිට සතුටු වෙන්න පුළුවන් නම් තමයි අපිට අපි ගැන සතුටු වෙන්න පුළුවන්. ඒත් එහෙම සතුටු වෙන්න පුළුවන්කමක් ඔය හිත් වල නැත්තන් හොඳම දේ තමයි කෙනෙක්ගෙ සතුට දැකලා නොදැක්කා වගේ ඉන්න. කවදාවත් ඒකට නරක විදියට රිඇක්‍ට් කරන්න එපා. මොකද ඒකෙන් අපි නොහිතන විනාසයක් සිද්ධ වෙන්නත් පුළුවන්. අහ් මෙහෙම කිව්වෙ ඔයාලට නෙමෙයි.. කතාව කියවද්දි තේරෙයි ඇයි මෙහෙම දෙයක් කිව්වෙ කියලා.

තවත් දිගින් දිගටම කතාව ගැන නම් කියන්නෑ මං. කමක් නෑ නේද පැටව්… ඔයාලට ඉතින් කියවන්න කතාවක් තියනවනෙ.   දැන් නම් කියන්න යන්නේ………. ????????

ම්ම්ම්ම් ඔව් ඔව් ඔයාලා ගැන… මගෙ පැටව් ඔයාලගෙ comments මාව ඇඩෙව්වා. නොවිඳි පෙම එකට දාපුවා.. ? ඒ ඒවගෙ තියන ආදරේ මට මගෙ හදවතටම දැනුන නිසයි. ඒ තරම්ම මං ආදරෙයි ඔයාලගෙ මේ අදහස් වලට.  ඉතින් ඒ ආදරේ දිගින් දිගටම මට ලැබෙයි කියන විශ්වාසෙ තමයි එකක් ඉවර වෙනකොට තව එකක් කතා ලියන්න මාව දිරිමත් කරන්නෙ. ඉතින් අනේක වාරයක් පින් ඔයාලට. නිර්ලෝභීව ඔයාලගෙ අදහස් මට කියනවට.

ඒ වගේම ආදරණීය ඇඩ්මින් මඩුල්ලටත් ගොඩාක් පින් මේ වගේ තැනක මට ඉඩක් හදලා දුන්නට.  මේ ලැබෙන ආදරේ , මේ ලැබෙන සතුටෙ කොටස්කාරයො තමයි ඔයාලත්…

අනිත් කෙනා මගෙ ලොකූ.. ratings වැඩි වෙද්දි , comment  වැඩි වෙද්දි , සතියේ හොඳම කතාව විදියට මගෙ කතා තේරෙද්දි ඒ දිහා බලලා අහිංසකව සතුටු වෙන ආදරණීය අයියා කෙනෙක් එයා. ( මේ ටික මං ලොකූට කිව්වෙ නෑ දැන් උඩ යයි ?? මොනවා උනත් ඒ තමයි ඇත්ත ) දවසින් දවස මට හයියක් වෙලා වෙනස් වෙන්න ඕන තැන් හදාගෙන , කතා අහුර මොන වගේ තැනක්ද කියලා කියලා දිදී මගෙ පස්සෙන්ම ඉන්න මහා ලොකු හයියක් ඔයා. ඉතින් හැමදේටම පින් ලොකූ.

ම්ම්ම්ම් එහෙනම් චූටි පැටව් දුල් ආයෙම එන්නම් බිඳුනු බැමි අරගෙන ලොකූ එක්කම. එතකම් පරිස්සමින් සතුටින් ඉන්න හැමෝම බුදු සරණයි ඔයාලට……………………….

පළමු බැම්ම
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

” ලොකු දෝනී ”

” ඕඕඕ අම්මා ”

” අද නේද අර ළමයා එනවා කිව්ව දවස ? ”

”  ඔව් අම්මෙ ”

” ඉතින් ඔය ෆෝන් එක ඔබ ඔබ ඉන්නෙ නැතුව ඇවිත් මේ වැඩ වලට උදව් කරන්නකො. ”

මම තිසුනි  නිමීරා. උපතින් නිවුන්නෙක් උන මට තව නංගි කෙනෙක් උන්නා. ඒ තමයි  තිසුරි යුවීනා. දැන්  ඔය අපේ අම්මා ලෑස්ති වෙන්නෙ මාව පිටමං කරන්න කොල්ලෙක් හොයන්න. ඇත්තම කිව්වොත් හොයන්න නෙමේ හොයාගත්‍ත කෙනාව අපේ ගෙදරට වඩම්මන්න.  මං නම් ආස කරේ මායි නංගියි දෙන්නම  එකම දවසක කසාඳ බඳින්න ඒත් කොහෙද අම්මලගෙ කරදරේනෙ අප්පා.  කම්මැලිකමට ඇඳේ උන්න මං හිමීට කුස්සියට පල්ලම් බැස්සෙ තව ටිකක් ඇදේ උන්නා නම් අම්මා ජාතිය අමතනවා කියලා දන්න නිසාමයි.

” මෙන්න මේ පොල් ටික ගාලා පරිප්පු එක තෙම්පරාදු කරලා ගන්න ලොකු දෝනි ”

අපේ අම්මට මං ලොකු දෝනි නංගි චූටි දෝනි. එයාවයි මාවයි දන්න කෙනෙක්ට ඇරුනම වෙන කාටවත් වෙන් කරලා අඳුරගන්න බෑ මූණෙ ලපයක් තියනවා නංගිගෙ නළලලෙ. අන්න ඒක තමයි එකම වෙනස.

” ම්ම්ම්ම් කෝ දෙන්න. ඔයත් වැඩ නැතුවට වැඩ දානවා අප්පා. අපි වගේ නිවුන්නෙක් හොයාගත්තා නම් ඉවරයිනෙ ”

” නිවුන්නෙක්? අපේ ගෙදර කොහෙද එහෙම උන් ඉන්නෙ. ඉන්නෙම ඇවිලෙන්නො දෙන්නෙක් ”

අම්මා එහෙම කියද්දි නම් මට හිනා ගියා. ඇත්තටම මායි නංගියි ඇවිලෙන්නො තමයි. මං නෙමේ වැඩිපුරම නංගි. එයා හදන්නෙම මට හම්බවෙන හැමදේම ගන්න. වලි කිකිලියෙක් මහා. දැන් උනත් එයා ඉන්නෙ තරහින්. මට ආදරේ වැඩි නිසාලු මාව බන්ඳන්නෙ මුලින්ම. පුදුම කතන්දර මෙව්වා. මං ඉතින් ඕවා අහගෙන ඉන්නවා ඇරෙන්න යන්නෑ මුකුත් කියන්න.

” චූටි දෝනී ලෑස්ති වෙන්න ”

” ඇයි ඔයාගෙ ලොකු දෝනිව බලන්නනෙ එන්නෙ. මං ලෑස්ති වෙන්නෙ ඇයි ”

නංගි ඒ ටික නම් කිව්වෙ නස්පුක් මූණක් හදාගෙන වෙන්න ඇති. මූණ දැක්කෙ නැති උනාට මට එහෙම හිතුනා. අනේ ඉතිම් මේ කොහෙවත් යන හාල් පාණ්ඩුවෙක් හින්දා මට වෙන දේවල්.

” අම්මෙ ඔන්න ඔහෙ නංගිව පෙන්නමු අප්පා. මං ආස නෑ රණ්ඩු වෙන්න ”

” ලොකු දෝනි අක්කා ගෙදර ඉද්දි නංගිව දෙන සිරිතක් නෑ. ”

” ඉතින් අපි ට්වින්ස්ලම හොයමුකො ”

” මං මේ විඳින වදේ කසාඳ බැඳලා යන ගෙදර අම්මටත් දෙන්නද හදන්නෙ ? ආ ”

ඒක නම් ආයෙ දෙකක් නෑ කන හරහා මොළයට ගියෙ සිං සිං ගාලා. මං කොහොමත් නිවුන්නෙක් ඒත් අපේ නංගි. හම්බෝ ඇවිලෙන්න කියන්නෙ තනිකර ගිනි පෙට්ටියක්. පව් අහිම්සක මං. කොහොම කොහොම හරි කතාවෙන් කතාවට මායි අම්මයි කෑම මේසෙ ලෑස්ති කරා. කහබත් හදලා මාලු ඇඹුල් තියල් පපඩම් පරිප්පු තෙම්පරාදු කරලා මාලු මිරිස් පුරවලා හැදුවා. හම්මෝ ඉතිම් දැක්කම කටට කෙල උනනවා.
අපේ තාත්තා නැති උනේ පිළිකාවකින්. ඊට පස්සෙ මාවයි නංගිවයි හදන්න අම්මා නොවිඳපු දුකක් නෑ. සෙල්ලම්ද කෙල්ලො දෙන්නෙක් හදනවා කියන්නෙ තාත්තා කෙනෙක් නැතුව. මායි නංගියි ජොබ් කරන්න ගත්තම තමයි අම්මා ගෙදර ඉන්න පුරුදු උනේ. වැඩි හරියක් ගෙදර වියදම් බැලුවෙ මං. මොකද නංගිට තිබ්බෙ ටිකක් තද ගති ගුණ. ඒත් ඒ හැමදේම ගොළුවො බීරො වගේ මටයි අම්මටයි උහුලන්න උනේ නංගිට කිසි දෙයක් කියලා තේරුම් කරවන්න බැරි නිසා. බර කල්පනාවට වැටුන මං පියවි සිහියට ආවෙ අම්මගෙ කට හඬට.

” දූ ”

” ලොකූද චූටිද අම්මේ ”

” ඔයා ලොකූ ”

” මං ලෑස්ති වෙනෝ ”

කාමරේ ඉඳලම උත්තර දීපු මං ඔසරිය අඳින්න ගත්තෙ අර මිනිස්සු එන්න ළඟ නිසා. හෙප්පු අරගෙන ඔසරි ඇඳගෙන යන එක නම් ඇත්තමයි මහා එපා කරපු වැඩක් කියලා හිතුණට මොකද අපේ අම්මා හැමදේම කරේ සංස්කෘතියට අනුව.  ඒ නිසා ඉතින් එයාගෙ තීරණේ තමා අන්තිම තීරණේ උනේ.

” අහ් ගේ හොයාගන්න ලේසි උනාද ? ”

” ඔව් අක්කෙ කපු මහත්තයත් අපි එක්ක ආව නිසා අමාරු උනේ නෑ ”

” ම්ම්ම් එන්නකො ඇතුළට ”

” හරිම නිස්කලංක පැත්ත නේද අක්කෙ ? ”

” ඒ වගේම තමා මේ පැත්තෙ මිනිස්සුත් හරිම හොඳයි නංගි. ”

” ඒකනෙ අම්මා දුවලා දෙන්නෙක් හැදුවෙ තාත්තත් නැතුව. අද වෙනකම් කතාවක් අහගෙන නෑ දුවලා දෙන්නම ”

කට්ටිය ඇවිත් වගේ කියලා හිතුනෙ අම්මලා දෙන්නගෙයි මිස්ට කපූස්ගෙයි කතාව ඇහෙද්දි. තාම මගේ වාරය ආවෙ නැති නිසා මං තව පොඩ්ඩක් කන උල් කරලා එළියෙ යන කතාව අහන් උන්නා.

” ම්ම් මේ පුතා වෙන්න ඇති ”

”  ඔව් අක්කෙ අපිට ඉන්නෙ ඔච්චරයි ඉතින්. ”

” පුතා මොකද කරන්නෙ ?”

” මං හොටෙල් නිම්නදී එකේ මැනේජින් ඩිරෙක්ට ”

” නිම්නදී හරි ලස්සන නමක් ”

” ඕවා අපේ අම්මගෙ සිලෙක්ශන් ආන්ටි ”

ආන්ටි.. පුහ් කට ඇරලා අම්මා කිව්වා නම් මූට මක් වෙනවද.. ආන්ටි ගාගෙන ආවා මෙතන. මගෙ වාරය එනකම් එක එක කතා ගොඩාක් සභාව මැද්දට ආවා. අර්ර්ර් දැන් නම් මට ඇති මේක ඔතාගෙන උන්නා. ගලවන්නමයි හිතෙන්නෙ කියලා හිතුවා විතරයි…

දොරෙන් මතු උනේ අම්මා…….

” කෝ චූටි දෝනි ”

” දන්නෑ අම්මෙ කුස්සියේ ඇති කාමරේට නම් ආවෙ නෑ ”

” හ්ම් ඒකෙන් වැඩක් නෑ අපි යමු එන්න ”

අම්මා එහෙම කියලා මාව එක්කන් යද්දි නුහුරු ලැජ්ජාවක් දැනුනා මගෙ මුළු ඇඟටම. ඒ හැඟීමත් එක්ක මං බිම බලාගත්තෙ දැනිලා තිබ්බ අපහසුව මඟ ඇරගන්නත් එක්ක….

………………………………………………………………………………..

දුල් ආවා..  මේක ඇවිල්ලා කෙටි කතාවක්. මෙච්චර කොටස් ගාණක් යයි කියලා නම් කියන්න බෑ. මේක ක්ශනිකව හිතට ආව අදහසක්. ඉතින් නවකතාවට කලින් මේක දෙන්නම ඕනි කියලා හිතුනා. කියවලා comments දෙන්නකො පළවෙනියටම බැඳපු බැම්මෙ හයිය බලන්නත් එක්ක…

බුදු සරණයි පරිස්සමින් සතුටින් ඉන්න චූටි පැටව්…

දුල් ගිහින් එන්නම්.. ආදරෙයි ගොඩාක් මං