හත්වෙනි බැම්ම

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

 

 

” මොකක්ද චූටි මේ වෙලා තියෙන්නෙ ? ”

 

” ඇයි මට මොනවා වෙලාද ? ”

 

” මොනවා වෙලාද අහන්නෙ ?  ඇයි ඔයා හැමදෙයක් ගැනම තරහෙන් වගේ හිතන්නෙ ඇයි මේ ? ”

 

” මේ මට කිසි තරහක් නෑ. අනේ ඔයා ඔයාගෙ පාඩුවේ ඉන්නවද ? ”

 

” මං දන්නෑ චූටි ඔහොම තරහක් ඔයාගෙ හිතේ තියෙන්නෙ ඇයි කියන්න. හැබැයි ඔය දේවල් වලින් ඔයාට හොඳක් වෙන්නෙ නෑ. ඒක විතරක් මතක තියාගන්න ”

 

” මේ අක්කෙ මට ඔයාගෙ උපදෙස් ඕනෙ නෑ හරිද ? ”

 

” හරි හරි කැමති විදියකට ඉන්නකො ”

 

එහෙම කියපු මං කාමරෙන් එළියට ආවෙ කවදාවත් මෙයාට කිසිම දෙයක් තේරුම් කරලා වැඩක් නෑ කියලා හිතට දැනුන හින්දා. මොන යකෙක් වැහිලද මං දන්නෑ අප්පා. එදා ඒ කතා බහෙන් පස්සෙ මං චූටි එක්කවත් චූටි මා එක්කවත් වැඩිය කතා කරේ නෑ. අපේම ගෙදර අපි දෙන්නා ආගන්තුකයො උනා. උනා නෙමෙයි ඒ වෙනස චූටි හැදුවා. මටත් ඒ වෙනසට ඒ ආගන්තුකකමට හුරු වෙන්න සිද්ධ උනා එයා එක්ක පැටලෙන්න බැරිකමට.

 

” ලොකූ ”

 

” අම්මේ ”

 

” අපි චූටිට කොල්ලෙක් බලමුද පුතේ ? ”

 

” අම්මගෙ කැමැත්තක් කරන්න අම්මෙ ”

 

” ඇයි මේ ? මං දැන් සතියක් විතර බලාගෙන දෙන්නා වැඩි කතාබහක් නෑ නේද…. ”

 

” හ්ම් ඔව් අම්මෙ. ”

 

එහෙම කියපු මං අන්තිමටම උන  සිද්ධිය අම්මා එක්ක කිව්වා.

 

” ඒකනෙ අපි කොල්ලෙක් බලමු එයාට ”

 

” අම්මම ඕවා කතා කරගන්න අම්මෙ අනේ මට නම් බෑ. ”

 

මං එහෙම කියලා අම්මා ළඟින් මාරු වෙලා කාමරේට පැනගත්තෙ නිදහසේ ඉන්න හිතාගෙන. ඒ එක්කම වගේ තමයි රමිත අයියගෙන් මැසේජ් එකක් ආවෙ මට.

 

” බබා හෙට අපි මීට් වෙමුද ? ඔයා වැඩක් දාගෙන තියෙනවද ? ”

 

” ම්ම් නෑ අයියෙ ඉරිදනෙ හෙට. වැඩක් නෑ මං එන්නම් ”

 

” හ්ම්ම්.. මට ඔයාට දෙයක් පෙන්නන්න ඕනි ”

 

” ඒ මොකක්ද අප්පේ ඒ ”

 

” මෙහෙම කිව්වොත් ඔයා කලබල වෙනවා. ඒ නිසා මං ඔයාට මීට් උනාම පෙන්නන්නම් ”

 

” හා අයියෙ ”

 

එච්චරකින් විතරක් අපේ කතාබහ නැවතුනා. ඉතින් මං කාමරේට වෙලා රමිත අයියා දුන්න මුද්දත් අතගගා ඇඳට ආවෙ හේතුවක් නැති උනත් හිතට මහාලොකු බරක් දැනුන නිසා. චූටිගෙ විරසකයත් එක්ක මට දැනුනෙ ලොකු පාළුවක්. පොඩිකාලෙ ඉඳලා එකම කාමරේ එකට උන්න අපි දැන් කාමර දෙකක. ඊටත් වඩා එකම ගෙදර නාඳුනන අය වෙලා ඉන්න වෙන එක. මං නම් හිතන්නෙ ඇත්තටම ඒක ලොකු පිස්සුවක්. ඒත් චූටිට ඒක ලොකු සැනසීමක් වෙන්න ඇති. පාළුව කියන දේ උපරිම දැනුනම මම හිත හදාගත්තෙ එහෙම හිතලා.

 

” ලොකූ ”

 

” ලොකු දෝනි ”

 

” ලොකූ නැගිටිනවකො දරුවො ”

 

අම්මා ඒ විදියට කෑ ගහද්දියි මට ඇහැරුනේ. දෙයියනේ ඒ ටිකට නින්ද ගියාද මට. නින්දෙන් ඇහැරුන ගමන් නිසා අවසිහියෙන් උන්න මට පියවි සිහිය ගන්න ටිකක් වෙලා ගියා.

 

” ම්ම්ම් එනෝ ”

 

” එනෝ තමයි. මරු ගෑණු ළමයි හැදෙන විදිය ”

 

” ඇයි අනේ ? ”

 

” පොඩ්ඩක් එළිය බලනවා ඇයි කියලා අහන්නෙ නැතුව. ඊයෙ හවස ඇඳට වැටුන කෙනා උදේ වෙනකන් එකම නින්ද ”

 

දෙවියනේ මං උදේ වෙනකම් නිදාගෙනද… මගෙ හිතත් ටිකක් ඩබල් ටින් උනා අම්මා කිව්ව ඒ කතාවට නම්… හෙහ්

 

” උදේ ?  දැනුනෙවත් නෑ ”

 

” අන්න රමිත පුතා සාලෙ. අද මීට් වෙනවා කිව්වලු ඒ ළමයටත් ”

 

” අහ් අයියා ආවද ? අනේ අම්මා මං ටුක් ගාලා එන්නම් වොශ් දාගෙන ඔයා අයියව ශේප් කරන්නකො ”

 

මං එහෙම කියලා බාතෲම් එකට දිව්වෙ හිතින් මගෙම ජාතිය අමතන ගමන්. ඇයි වදේ මෙහෙමත් නින්ද යනවද මිනිස්සුන්ට ශිට්. කමක් නෑ ඉතින් එක අතකට වැරැද්දක් කරායෑ. අන්තිමට මගෙ හිත හදාගත්තෙ එහෙම මං. මම ලෑස්ති වෙලා සාලෙට එද්දි රමිත අයියා එක්ක හරි හරියට කියෝ කියෝ උන්න චූටි මටත් ඔරවගෙන කුස්සිය පැත්තට ගියා.

 

” ඒ මොකෝ තිසූ… ”

 

” අනේ මං දන්නෑ අයියා. හේතුවක් නැතුවම තරහා වෙලා. අපි යමුද ? ”

 

” කාලා නෑ නේද දෙන්නම ”

 

අම්මා අපි ළඟට ආවෙ එහෙම කියාගෙන.

 

” ම්ම්ම් කමු අම්මා. අපි යමු  අයියෙ කාලා එමු. නැත්තන් අපේ චූටි මැණිකගෙ හිත රිදෙයි ”

 

මං එහෙම කිව්වෙ අම්මට තුරුලු වෙන ගමන්. කොහොම හරි මායි රමිත අයියයි කාලා බීලා ගෙදරින් එළියට ආවෙ වෙනදා වගේම පාක් යන්න හිතාගෙන.

 

” ඇයි අද හදිස්සියේ මීට් වෙන්නෙ ? වෙනදට අපි වීක් එන්ඩ් එකේ එක දවසනෙ මීට් වෙන්නෙ ”

 

” දෙයක් පෙන්නන්න ඕනෙ කියලා කිව්වනෙ තිසූ ”

 

ඒක රමිත අයියා කිව්වෙ සැරෙන්. එහෙම තේරුන නිසාම මං කට වහගත්තා. ඉතින් ඇත්තනෙ මාත් එකමනෙ අහන්නෙ මළ පනින එක සාධාරණයි. ඔහේ පාඩුවේ ආව ගමන කෙළවර උනේ අයියගෙ ලොකූ බ්‍රේක් පාරකින්.

 

” පිස්සො  මං බය උනා ”

 

” හ්ම්ම් සිහින කුමාරිව පියවි සිහියට ගන්න එහෙම කරේ ”

 

” යනවා පිස්සු නපුරා. එනවා තව හිනාවෙන්නත් ”

 

” බහින්නකො දේවිය එහෙනම් ”

 

” යකෝ පුදුම ලවක් නෙ මේක. ”

 

” යෑස් බෙයිබේ.. ”

 

අයියගෙ කෝලම් වලට හිනාවෙවි මං වාහනෙන් බැස්සෙ. ඊට පස්සෙ මගෙ අතින් අල්ලගෙන අයියා මාව අපි දෙන්නා වෙනදා ඉන්න බෙන්ච් එක ළඟට එක්කන් ගිහින් ඉන්දුවෙ එයාගෙ සාක්කුවෙන් ලියුම් කවරයක් එළියට ගන්නවත් එක්ක. ඒ එක්කම එයා ඒක මගෙ දිහාට දික් කරේ ඇස් වලින් ඒක මට ගන්න කියලා පෙන්වන ගමන්.

 

” මේ මොකක්ද අප්පේ  ? ”

 

” බලන්න දුන්නෙ ප්‍රශ්න අහන්න නෙමේ ”

 

අයියා එහෙම කිව්වෙ බැරෑරුම් මූණක් මවාගෙන නිසා මං ඒ ලියුම් කවරෙ තිබ්බ එක එළියට ගත්තා. ඒත් ඒක දකිනවත් එක්කම මගෙ මුළු ඇඟටම විදුලියක් කෙටුවා වගෙයි දැනුනෙ.

 

” දෙවියනේ…………….”

 

 

…………………………………………………………………………………………………………

 

 

දාන කතාවෙ අන්තිමට ලොකූ ගින්නක් ඇති උනාම ඒ දැනෙන සතුට…… අප්පේ කියලා වැඩක් නෑ.. ???????????

 

 

එහෙනම් පහළින් අදහස් කියාගෙන යමු නේද පැටව්.

 

බුදු සරණයි පරිස්සමින් සතුටින් ඉන්න ඕනෙ හැමෝම.. එහෙනම් ගිහින් එන්නම් පැටව්නේ.. දුල් ආදරෙයි ගොඩාක් ඔයාලට…