#කතෘ අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම්

අවසන් කොටස
____________________________________________________________________________________________

මං ගල් ගැහිලා වගේ පොකට් පිහිය හංග ගනිද්දීම මට ඇහුනේ හුරුපුරුදු කෙඳිරියක්…

දෙයියනේ ෆැනී…!! හේශ් දොර ඇරපු ගමන් ෆැනීව උස්සලා විසි කරා බිමට වැටෙන්නම.. අහිංසක ෆැනී විලාප තියාගෙන බිමට වැටුණා.. වැදිච්ච පාරේ සැරට ෆැනී එහෙමම බිම ගුලි වෙලා ..

දැං නම් මට කොහොම හරි දිනන්න වෙනවා.. නැත්නම් මගේ ඇස් ඉස්සරහ මගේ හොඳම යාලුවෝ දෙන්නෙක් මැරෙනවා බලන්න වේවි..

හේශ් මූණ වියරු හිනාවකින් පිරිලා යද්දි හේශ්ගේ පස්සෙන් කාමරේට ආවේ යෙනී.. එයා හොඳටම සුදුමැලි වෙලා.. යෙනී කකුලක් අද්ද අද්ද කාමරේට ආවා..

යෙනීගේ මූණ හිස් කඩදාසියක් තරම් හැඟීම් වලින් තොර වෙලා..

මේක නම් පොඩ්ඩක්වත් හොඳ නෑ රුකී.. මං මටම කියා ගත්තා..

“යෙනී..”

“අන්තිම පාශාණයත් මට බලය දෙන්න සූදානම්.. උඹලට බෑ මාව නවත්තන්න.. දැං ඉතින් අපාය බලා ගනිල්ලා..”

හේශ් හිතන් ඉන්නේ යෙනීගෙන් ජීව ශක්තිය අරන් නිල් කවය සම්පුර්ණ කරගන්න අපි ඉඩ දෙයි කියලා වෙන්න ඇති.. නෑ.. ඒක වෙන්න දෙන්න බෑ..

යෙනී ගිහින් නිල් කවය ඉස්සරහ වාඩි වුණා.. මං ෆැනී දිහා බැලුවා. එයත් බය වෙලා මං දිහා බලන් ඉන්නවා..

ඊයේ වගේම ටික ටික නිල් කවය ආලෝකමත් වෙන්න පටන් ගත්තා.. මේක තමයි වෙලාව.. යෙනීගේ ජීව ශක්තිය නිල් පාශාණය උරා ගන්නවා.. හේශ් නිල් පාශාණය හරහා ජීව ශක්තිය ලබා ගන්නවා.. ඒ කියන්නේ මේ මොහොතේ එයා දුර්වලයි..

ඒත් එක්කම යෙනී ඇස් පියාගෙන බිම වැතිරුණා.. තප්පරෙන් තප්පරේ එයා කෙඳිරි ගාන වේගය වැඩි වෙනවා..

නිල් කවයට සම්පුර්ණ වෙන්න දෙන්න බෑ.. අපිට උදව් කරන මේ ගෙදර කවුරු වුණත් කමක් නෑ.. අනේ ප්ලිස්ස් අපිට එක අවස්ථාවක් දෙන්න.. ප්ලීස්ස්ස් දෙයියනේ..!!

ඊළඟ තප්පරේ මුළු කාමරය අඳුරේ ගිලුනේ අපිට උදව් කරන කෙනා කවුරු වුණත් අපිට අවසන් අවස්ථාව දෙන්න..

එක මොහොතක් වත් අපතේ නොයවා මං අඟුල ගලවන් එළියට පැන්නා..

“ෆැනී… යෙනීව අරන් දුවන්න..”

මං හයියෙන් ෆැනීට කෑ ගැහුවා.. ඒත් එක්කමයි ෆැනී මගේ හඬ ආපු පැත්තට පොඩි මල්ලක් විසි කරේ.. ඒක මගේ උරහිසේ වැදිලා බිමට වැටුණා.. හරියට හරි.. සුදු ලුණු.. මොනවා වුණත් ෆැනීට සුපිරියටම මොළේ තියෙනවා..

“උඹලට බෑ මේක නවත්වන්න. මං උඹලව කෑලි කරනවා..”

හේශ් හයියෙන් කෑ ගහන් මගේ පැත්තට කඩන් පනින කොටම මං පස්සට පැන්නා.. ෆැනී කෙඳිරි ගාන යෙනීව ඇඳගෙන දොර දක්වාම ගිහින්.. මං හිතන්නේ හේශ්ගේ මායා බලය දුර්වල වුණාට එයාට අපිව දැනෙනවා..

හේශ්ගේ අඩි හඬ එක්ක හේශ් ගියේ යෙනීලගේ පස්සෙන් කියලා මට හිතුණා.. මේක තමයි මගේ වෙලාව.. තාමත් අඳුරේ දිලිසෙන නිල් කවය වෙනස් කරන්න කාලය හරි..

ෆැනි සුදු ලුණු මහා ගොඩක් ගෙනත්.. මං ඉඩ ලැබුණු ඇසිල්ලෙන් මල්ලෙන් සුදු ලුණු අහුරක් අතේ ගුලි කරන් වැඩ පටන් ගත්තා..

අවංකත්වයේ කොටුව..නිල් කවය උඩ අදින්න ඕන.. එහෙම තමයි තිබුණේ.. මං හුස්ම ගන්න එක පවා නතර කරලා එක හුස්මට කවය වට කරලා කොටුවක් ඇන්දා..

මං හරි ඇති සීයේ.. ඒත් මට කරන්න පුළුවන් මෙච්චරයි..

ඉක්මන් කරපන් රුකී.. මගේ හදවත් මහ හයියෙන් කෑ ගහනවා.. කොටුව සම්පුර්ණ කරන අවසන් ඉර අදිද්දිම කාමරේ එළිය වුණා.. හේශ් ආපහු ආවේ යෙනීව දෝතින් උස්සන්..

“උඹලට බෑ මාව නවත්වන්න..”

නිල් කවය ඉස්සරහ හේශ් යෙනීව බිමට අත ඇරියා..

“යෙනී..”

“මං උඹට ජීවත් වෙන්න දීපු කාලය හුඟක් වැඩියි..”

හේශ් මං දිහාවට අතක් දික් කරලා මොකක්ද මන්ත්‍රයක් කිව්වා.. මාව ඉබේම විසි වෙලා ගිහින් බිත්තියේ රැදුනේ මං හිතන්නත් කලින්.. මගේ ඇඟිලි වලට වඩා මගේ හදවත ගැහෙනවා.. හෙලවෙන්නවත් බැරි විදියට හේශ් මාව අඬුවකට හිර කරලා..

ඒත් මට අන්තිම ඉර සම්පුර්ණ ලැබුනේ නෑ. දෙයියනේ එක තප්පර කාලක් දෙනවා නම්..

හේශ් යෙනී දිහාවට හැරිලා ආයේ නිල් පාශාණයෙන් බලය උරා ගන්නයි හැදුවේ..

“හේශ්.. ”

“පුලුවන් නම් මාව මරපන්.. උඹට කවදාවත් මාව මරන්න බෑ හේශ්.. උඹට බෑ.. උඹ දුර්වලයි.. මාව මරපන්..”

ඊළඟ තප්පරේ ඌ හිර කරේ මගේ බෙල්ල.. ඉහින් කනින් දාඩිය දාද්දි මගේ උගුරු දණ්ඩ ජීවත් වෙන්න සටන් කරනවා..

“මෙච්චරද උඹට පුළුවන්.. උඹ යක්ශයෙක් නෙවෙයි. තිරිසනෙක්..”

ඒ මගේ අන්තිම තුරුම්පුව.. හේශ් මාව අත ඇරියා..අඩි තුන හතරන් බිමට මාව ඇදගෙන වැටුණා..

“උඹව මරන්නේ මං නිකම් නෙවෙයි.. හොඳටම වද දීලා..”

මං අකැමැතිම හේශ්ගේ මූසල හිනාව.. මුළු කාමරේ පුරාම දෝංකාර දෙනවා..

රුකී.. ඉවසපන්.. දරා ගනින්.. මේක ඉවර කරපන්.. සුපිරි වීරයෙක් වගේ මං හිතුවේ එච්චරයි..

අහ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්…

හේශ් අත් උස්සලා මාව බිත්තියේ වැද්දුවා.. මං ඊළඟ හුස්ම ගන්නත් කලින් හේශ් ආයේ මාව උස්සලා කාමරේ මැදට වීසි කරා..

මං වැටුනේ මට සම්පුර්ණ කරන්න තිබුනු ඉර පේන මානයේ.. මං දන්නවා දෙවියෝ තාමත් ඉන්නේ යක්ශයාගේ පැත්තේ නෙවෙයි..

මං අත දික් කරද්දීම හේශ් මාව ඇදලා ගත්තා.. ඒත් යක්ශයා පරාද වැඩී.. මං කොටුව සම්පූර්ණ කරා..

හේශ් මාව අත ඇරලා හයියෙන් කෑ ගහගෙන ඔළුව බදා ගත්තා..

මං අමාරුවෙන් අත ගහලා දෙපයට වාරු වෙලා හිට ගත්තා..

“උඹ කොහොමද එහෙම කරේ..??”

හේශ් කෑ ගැහුවේ මුලු ගෙදරම දෙදරන තරම් හයියෙන්.. ඒත් මළමිණී එක්ක රැයක් හිටපු රුකීට තව බය වෙන්න හේතුවක් නෑ..

මං කෙලින් වෙලා ලොකූ හුස්මක් ගත්තා.. හේශ්ගේ මූණ තරමක් විරූපි වෙලා.. පාට දෙකේ ආකර්ශනීය ඇස් තද රතු පාටට හැරිලා.. ඇස් කෙවෙනි පුරා ලේ බේරෙනවා..

“හේශ්.. ඒකට කියන්නේ අවංකත්වයේ කොටුව.. තමුන් දන්නවද.. මගේ සීයා කියනවා අපි අවංක වෙන්න ඕන හතරදෙනාටලු. තමන්ගේ පවුල, මිතුරන්, ගුරුවරුන්ට, ඒ වගේම තමන්ගේ හතුරන්ට.. තමුන් යක්ශයෙක් වුණේ කාටවත්ම අවංක නොවුණ හින්දා..”

මං කෑ ගහලා කිව්වේ හේශ්ගේ සද්දෙන්ම.. මං දන්නවා හේශ් ඉන්නේ වියරු වැටිලා.. එකපාරටම හේශ් එයාගේ ඇදුමත් ඉරාගෙන මං දිහාවට පැන්නා..

“මං උඹව මරනවා..”

ඒත් ඊට කලින් අපි හිටපු පොළව දෙදරලා පොළව දෙපැත්තට වෙන් වුණා.. ඔව්.. මේ ගෙදර අපිට උදව් කරනවා. මේ යක්ශයා විනාශ කරන්න..

“උඹට බෑ මාව නවත්තන්න.. මං අවුරුදු දෙසීයක් ජීවත් වුණා.. අවුරුදු දෙසීයක් බලන් හිටියා මේ දවස එනකම්.. උඹට බෑ..”

“නෑ හේශ් මට පුළුවන්.. තමුන් එදා කිව්ව.. මීට අවුරුදු හතළියකට කලින් බයේ පැනලා ගියේ මගේ සීයා.. එයා තමයි මගේ දෛවය ලිව්වේ.. එයා අවස්ථාවක් ගත්තා තමුසෙගේ යක්ශ ආත්මය අපායටම යවන්න.. දැං තමුසේ ඉවරයි..”

මං නිල් කවය මැද්දට අඩිය තිබ්බා.. ඒත් එක්කම මහ හුළඟක් එළියේ හමන්න ගත්තා.. ගස් කොළං හෙලවෙන හඬ වගේම බල්ලෝ උඩුබුරන හඬ ළං ළංව ඇහෙන්න පටන් ගත්තා..

“මගේ අනුගාමිකයෝ ලඟම එනවා.. උඹට නිල් කවයේ බලය නවත්තන්න මායාවක් නෑ..”

“නෑ හේශ්.. මායාව අපේ පවුල අත ඇරියේ නෑ. අපියි මායාව අතඇරියේ.. මායාව තියෙන්නේ ලේ වල.. ඒ බලය නවත්තන්න කාටවත් බෑ..”

එකපාරටම ඇහුනේ ගෙදර වහළේ උළු බිඳෙන හඬ.. මේක අවසන් වෙන්න ඕන හොඳම වෙලාව තමයි මේ..

“අපි මේක ඉවර කරමු.. මට උදව් කරන්න. මං දන්නවා ඔයාටත් ඕනී නිල් කවය නිදහස් කරන්න.. ඉතින් මට උදව් කරන්න..”

මං වටපිට බලලා හයියෙන් කිව්වේ මට මේ වෙලාවේ උදව් ඕනම නිසා.. හේශ්ගේ අප්‍රසන්න හිනා හඬ ආයේම ඇහෙද්දි කාමරේ අඳුරු කොණකින් මතු වුණේ සුදු පාට දුමාරයක්..

ඒක චායාවක් වගේ මං ලඟට ඇවිත් එක තප්පරෙන් ඒ ආත්මය මගේ ඇඟ ඇතුළට ඇතුල් වුණා…

තවදුරටත් මං මගේ පාලනයෙන් ගිලිහෙද්දි මං නොදන්නා භාශාවක් මගේ හිතේ ඇදුණා.. හරියටම මං වෙන කෙනෙක් වගේ..

ඊළඟ තප්පරේ කාමරේ ජනෙල් බිඳගෙන තද හුළඟක් කාමරේ තුළට ඇතුළු වෙලා නිල් කවය වටා වේගයෙන් හැමුවා.. හේශ්ගේ බලය උපරිමයෙන් අපිව නතර කරන්න හදනවා..

හෙමින් හෙමින් මගේ මුවින් වචන කිහිපයක් ගිලිහුණා. මං මන්ත්‍ර කියනවා.. දෙයියනේ.. මේක නම් පුදුම හැඟීමක්… හේශ් විලාප දීලා කෑ ගහනවා..

සුළඟටත් වඩා වේගයෙන් මං මන්ත්‍රය මුමුණලා ඉවර කරා.. ඒත් එක්කමයි මුළු පරිසරයම නිහඬ වුණේ.. කවය මැද තිබුණු නිල් පාට ලොකු පාශාණය අඩි ගණනක් උඩට ඇවිත් මගේ ඉස්සරහම කෑලි කෑලි වලට කුඩු වෙලා අතුරුදහන් වුණා..

මං බැලුවේ හේශ් දිහා.. හේශ් ඔළුව බදා ගෙන වේගයෙන් ගැහෙනවා.. මුළු කාමරේම එක මොහොතකට ආලෝකමත් වුණා..

නිල් කවය වට කරලා තිබුණු නිල් ලුණු කුඩු ගින්නෙන් දැවිලා මං වටේ ගිනි කවයක් නිර්මාණය වුණා.. සියල්ල අවසානයි.. මගේ හිතට දැනුනේ ලොකූ සතුටක්.. හරියට අවුරුදු දෙසීය ගණනකින් දැනෙන සතුටක් වගේ..

අහ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්… නොහිතපු මොහොතක මගේ පපුව හිර වුණා.. ඉහළට ගත්තු හුස්මෙන් මගේ ඇස් සුදු පාට ආලෝකයක නතර වෙද්දී මාව එහෙමම බිමට වැටුණා..

අන්තිමට මං චායාවක් වගේ දැක්කේ හේශ් ගිනි ගන්නවා.. ඒ දසුන මොහොතකට හරි මට සැනසුමක් ගෙනාවා. ඒත් මගේ සිහිය හරි ඉක්මනටම මගෙන් ඈත් වුණා..

“රුකී.. රුකී.. නැඟිටපන්.. රුකී..”

කවුරු හරි මගේ කම්බුල් වලට ගගහා කතා කරද්දී මං අමාරුවෙන් ඇස් ඇරියා.. මං ඉස්සරහ හිටියේ ෆැනී.. අහිංසක ෆැනී. මං හිනාවකින් හුස්මක් ගත්තා..

“ඔයා හොඳින් නේද රුකී..??”

ඊළඟට මගේ මූණට එබුනේ යෙනී. මගේ කෙල්ල.

මං ඔළුව වනද්දි යෙනී පැනලා මාව බදා ගත්තා.. එහෙනම් හැමදේම ඉවර වෙලා.. තවත් විනාඩි ගාණකට පස්සේ මං ඔළුව උස්සලා බැලුවා.

අපි හිටියේ පාරේ.. එතකොට අර ගෙදර.. හොඳටම ගිනි ගන්නවා.. එතකොට හේශ්..??

“හේශ්..??”

“රුකී මං කාමරේට එද්දිත් හේශ් ගිනි ගන්නවා..”

“ෆැනී තමයි මාවත් ඇහැරව ගත්තේ..”

එහෙනම් නිල් කවය ගිනි ගත්තා.. මේ ලෝකයම අපායක් කරන්න හීන දැකපු හේශ් කියන යක්ශයා එක්කම..

ෆැනී මාව පැත්තකින් වත්තම් කර ගනිද්දි යෙනී මාව අනිත් පැත්තෙන් වත්තම් කර ගත්තා.

“ෆැනී.. ඔයා හොඳ යාලුවෙක්.. අපිට අඳුර ගන්න පරක්කු වුණාට..”

මං ෆැනීට කිව්වේ හදවතින්මයි.. ඔව්.. එයා නොහිටියා නම් නිල් කවය මේ ලෝකය අපායක් කරාවී..

“මං කරේ ඔයා කියපු දේවල් රුකී.. ඔයාට උදව් කරපු එක..”

“රුකී.. එතකොට ඔයා කොහොමද අර මන්ත්‍ර කිව්වේ..?? එතකොට මං හිටියේ දොර ගාව..”

ම්ම්ම්ම්ම්ම්.. ඇත්ත ඒක හිතන්න ඕන ප්‍රශ්නයක්.. ඒත් මං උත්තරේ දන්නවා..

“ඔයා අහලා තියෙද ෆැනී අර මිසෙල්ලා ට්‍රිවින්සන්ගේ කතාව. ”

“අර පුංචි කාලේ නිදා ගන්න කොට කියන මායාකාරිනේ.. එයාගේ කතා ගොඩක් තියෙනවනේ. ”

යෙනී තමයි මැදින් පැනලා උත්තර දුන්නේ..

“එයා තමයි..”

“ඈ…”

යෙනියි, ෆැනියි මූණට මූණ බලා ගනිද්දි මං දුර ඈත චායාවක් දිහා බලලා හිනා වුණා.. මුල ඉදන්ම මිසෙල්ලට හේශ්ව නවත්තන්න ඕන වෙන්න ඇති.. අවස්ථාවක් එනකම් අවුරුදු දෙසීයක් බලන් ඉන්න ඇති..

අවසානයේ හැමදේම නිමා වුණා..

සීයේ.. ඔයා තමයි මේ හැමදේටම මාව සූදානම් කරේ.. තාත්තා හිතුවේ ඔයාට පිස්සු කියලා.. ඒත් ඔයා හරි.. පවුලට, යාළුවොන්ට, ගුරුවරුන්ට වගේම හතුරන්ටත් අවංක වෙන්න ඕන..ඒක තමයි අවංකත්වයේ කොටුව..

මට තාත්තාට කවදාවත් ඔප්පු කරන්න බැරි වෙයි ඔයා වීරයෙක් කියලා.. ඒත් මං මගේ දරුවන්ට කියනවා.. ඔයා වීරයෙක්..!!

හැම කෙනෙක් තුළම මායාව තියෙනවා.. අඳුරු මායාව අපිව අඳුරට ඇඳලා ගන්න නිසා අපි මායාව අත ඇරියා.. ඒක තමයි ඇත්ත..

හැබැයි ආයේ කිසිම කෙනෙක් #නිල්_කවයෙන් බලය ගන්න උත්සාහ කරන එකක් නෑ .

මං ලොකූ හුස්මක් අරන් ෆැනියි ,යෙනියි එක්ක පාළු පාර දිගේ හෙමින් ඇවිදගෙන ඉස්සරහට ගියා.

නිමි..
______________________________________________

ලස්සන නිල් පාට කතාවක් ඔන්න කොටුවකින් අවසන් වුණා.. අත්භූත කතා වල ඉන්නේ මං වෙන්න ආස මං.. ?

කෙනෙක් පෞද්ගලිකවම කතා කරලා කිව්වා මගේ මේ නිල් කවයෙන් හොඳ ඉංග්ලිශ් ෆිල්ම් එකක් කරන්න පුළුවන් කියලා. එහෙම කියද්දි මගේ ඇතුලේ ඉන්න ත්‍රාසජනක අත්භූත ලේඛිකාව හයියෙන් අත්පුඩි ගහලා නැටුවා..

සතුට තියෙන්නේ ඔයාලගේ ප්‍රතිචාර මත.. ඔයාලගේ හැඟීම් අපිට මවන සිතුවිලි ඔයාලා දන්නේ නෑ ළමයි.. ඒක පුදුම හැඟීමක්..

ඉතින් අද ඔයා මේ නිල් කවය කියවපු කෙනෙක් නම්.. අනිවාර්යයෙන්ම මට ඔයාලගේ හැඟීම කියලා යන්න අමතක කරන්න එපා. පැය ගණනක මහන්සියට ඔයාලා නිකම් ස්ටිකර් එකක් දානවට. දන්නවනේ කොහොමත් මං මැර මාධවීනේ.. ?

අවුරුදු දෙකහාමාරක් මං ලියලා.. අනේ මන්දා.. දැනුනෙත් නෑ.. මං මුලින්ම ඇලී අක්කට.. ඔයාලගේ ආදරණීය ඇලනා අක්කට කතාවක් ලියන්න ආසයි කියපු දවස අද ඊයේ වගේ. එදා අක්කගෙන් ලැබුණු මෝටිවේශන් එක මාව අද මේ තරම් දුර ගෙනාවා. ඇලී අක්කා.. බොහොම ස්තූතියි.. ආදරෙයි ❤

ඒ වගේම හැමදාමත් මාත් එක්ක ඉන්න මගේ පාඨකයෝ සෙට් එකට.. පැලෙනකම් ආදරෙයි ❤❤❤❤❤.. ඔන්න ඔක්කොටම..

මගේ පොතක් වුණු නවකතාව “රොබොසෝසියා” කියවන්න.. ?? හොල්මන් නෑ ඉතින්.. කවුරු හරි තනි යහන වගේ දිග හොල්මන් ලව් කතාවක් ඉල්ලුවා වගේ මට ලාවට වගේ මතකෙට එනෝ. බලමු බලමු..

මට සවියක් වෙන ඔයාට මුළු හදවතින්ම ස්තූතියි.. ? හැමදාම මාත් එක්කම ඉන්න..

ඉතින් තවත් අඳුරු කතාවකින් හමුවෙමු
බුදු සරණයි..