#කතෘ අවසරයකින් තොරව උපුටා ගැනීම සපුරා තහනම්

පස්වන දිනය..
____________________________________________________________________________________________

මොකක්…??? එතකොට යෙනී, නැටලි එක්ක මහ රෑ හොස්ටල් එකෙන් එලියට ගිහිල්ලද..??

මං හිතුවේ එයාලා හොස්ටල් එක ඇතුලෙම ඉන්න ඇති කියලා..

එදා ස්කූල් එකට ගිහිල්ලත් මගේ හිතට නිවනක් තිබ්බේ නෑ.. එහෙන් ඒල් අතුරුදහන්.. කාටවත් ගාණක් නෑ.. මෙහෙන් යෙනි, නැටලි.. ඒ මදිවට මේ විකාර දෙක ඊයේ රෑ හොස්ටල් එකෙනුත් පැනලා..

අපි ක්ලාස් එකේ ඉද්දි ස්කූල් එකට පොලිසියෙන් ආවා.. ඒල්ගේ අතුරුදහන් වීම ගැන හොස්ටල් එකෙන් පැමිණිලි කරලා.. ඒක ගැන වගේම ස්විමිං පූල් එකෙන් හම්බුන බොඩි එක ගැන හොයන්න..

අපේ සෙට් එකේ හැමෝගෙන්ම ප්‍රශ්න කරා.. වින්ඩි හිටියේ නෑ.. යෙනී නම් උත්තර දුන්නේ හරියට එයාලා මේ විස්තර ඇහුවේ අපි අදුරන්නේ නැති කෙනෙක් ගැන වගේ..

මෙලෝ ගාණක් නැතුව… එහෙමත් වෙනස් වෙන්න පුළුවන් ද..?? මට නම් හිතා ගන්නවත් බෑ..

මම ඒල් ගැන දන්න හැමදේම කිව්වා.. අන්තිමට එයා ඇදන් හිටපු ඇදුම් ගැන පවා.. එයා ස්කූල් එකට තමයි අන්තිමට ඇවිත් තියෙන්නේ.

ඒ ආපු ඔෆිසර්ස්ලා ස්කූල් එකේ සිසීටීවි චෙක් කරා.. ඒල් ස්කූල් එකෙන් ගිහින් නෑ.. එහෙනම්..

මාත් ලමයි අස්සෙන් ප්‍රින්සිපල්ගේ ඔෆිස් එකට එබුණා.. දැං අපි අතර ලොකු බැදිමක් නොවුණත් කොහොමද ඒල්ව අමතක කරන්නේ..??

“ඒ ලමයා අන්තිමට ගිහින් තියෙන්නේ පූල් එක තියෙන පැත්තට. හැබැයි එයා එතනින් එලියට ඇවිල්ලා නෑ.. ඔය කියන පූල් එකෙන්මයි අපි අර බොඩි එක හොයා ගත්තේ..”

“මේ තියෙන ඩිටේල්ස් එක්ක ඒ ලමයා අන්තිමට ඇදන් හිටපු ඇදුම් ඩෙඩ් බොඩි එකේ තිබ්බ ඇදුම්මයි.. ”

“හැබැයි මැරුණු කෙනා වයසක කවුරුවත් නාදුනන කෙනෙක්..”

දෙයියනේ…!!!

ඒ බොඩි එක දැක්ක ගමන් මට ඒක හිතුණා.. ඒත් කොහොමද එහෙම වෙන්නේ..??

“මේක ලොකු පටලැවිල්ලක් සර්..”

ඒ වචන ටික මට ඇහෙද්දිම මං එතනින් ආවා..

ඒ මැරුණු කෙනා ඒල් නම් දැං ඒල් මැරිලද..??

මට දැනුනේ ලොකූ දුකක්.. ලගින් ඉදපු හොදම යාලුවෙක් ලොකු අවුලක් තියලා කොහොමද මැරිලා කියලා හිතන්නේ..

මං කොරිඩෝව දිගේ ඉස්සරහට එද්දී මට මූණට මූණ හම්බුනේ සිද්.. එයා නොදැක්කා ගාණට ගියාට මං කොහොමද එහෙම යන්නේ..??

“සිද්..”

“ඒල්ට මොකද වුණේ.. ?? කොහොමද එයා අතුරුදහන් වුණේ..?”

සිද්ගේ මූණ කලු වුණේ මං බලන් ඉද්දිමයි..

“තමුසෙට මාව පේන්නේ ඒල් වගේද..? අනේ මේ යනවා යන්න මට වද නොදී. ”

යකෝ ඒක.. මූ කොහොමද මට එහෙම කියන්නේ..??

“සිද්.. මොකක්ද මේ ඔයාට වෙලා තියෙන්නේ..??”

“ඇයි මට මොනවා හරි වෙලා වගේ පේනවද..?”

සිද් මගේ පැත්තට අඩියක් තිබ්බේ නිකම් මාව බය කරන්න වගේ..

“ඔයාලා ඔක්කොම එකම කසායක්ද බිව්වේ.. නිකම්ම ඇගට එන්නේ.. ?? මං ඇහුවේ ඒල් ගැන සිද්.. ඒ ඔයාගේ හොදම යාලුවනේ..”

තප්පරයක්වත් පමා නොවී සිද් මාව තල්ලු කරා.. කේන්තියෙන් වගේ..

මාව පරඩැලක් වගේ බිමට වැටුණා.. ඒත් එක්කමයි ඔලුව උස්සලා සිද් දිහා බැලුවේ..

“ප්ලිස්ස්ස් පාඩුවේ ඉන්නවා.. අපිට වදයක් නොදි..”

සිද් එහෙමම අනිත් පැත්ත හැරුණා.. ඒත් එක තප්පරේකට මං දැක්කේ සිද්ගේ බෙල්ලේ තිබ්බ මාලේ.. නිල් ගලක් අල්ලපු මාලයක්..

යෙනිගේ මාලේ වගේමයි.

සිද් යන්න ගියා.. මං ඔහේ බලන් ඉද්දි..

මට දැනුනේ ලොකු වේදනාවක්.. හිතට.. හොදම යාලුවෝ වෙනස් වෙලා.. එකෙක් අතුරුදහන්. නැත්නම් එකපාරටම වයසට ගිහින් මැරිලා.. අනිත් එවුන්ට පිස්සු හැදිලා..

මට නොදැනිම මගේ ඇස් වලින් කදුලු වැටුණා.

කොහොම හරි මං මේක විසදගන්නවා.. මේ ඔක්කොටම වෙච්ච දේ හොයා ගන්නවා.. මං හෙමීට කදුලු පිහිදා ගෙන නැගිටින්නයි හැදුවේ..

ඒත් කොරිඩෝව කොණේ මං දැක්කේ හේශ්..

මං දිහා බලන් ඉන්නවා.. අර නිල් ඇහැ දිලිසෙනවා.. මං ටක් ගාලා නැගිටලා බෑග් එක ගනිද්දී හේශ් ගිහින්..

මේ යකා අතුරුදහන් වෙලාද..??

මගේ හිත කිව්වෙම හේශ් එක්ක කතා කරන්න..

මං කොරිඩෝවෙන් හැරිලා හේශ්ගේ පස්සේන් ගියා.. ඇත්තම කිව්වොත් යන්තම් චායාවක් වගේ හේශ්ව දැක්කේ..

අන්තිමේ හේශ් ගියේ ග්‍රවුන්ඩ් එක පැත්තට..

මං ග්‍රවුන්ඩ් එකට ගියේ දුවගෙන වගේ. ඒත් මං යද්දී හේශ් අතුරුදහන් වෙලා.. එයා හිටියේ නෑ..

මොනවා වෙලාද මේ මිනිස්සුන්ට..??

මට මැවි මැවි පෙනුනේ ඒ නිල් ඇහැමයි.. ඒක දිලිසෙන හැටි..

එකපාරටම ෆෝන් එක රින්ග්ස් ගියා.. හිතේ තිබ්බ කනස්සලු සිතුවිල්ලෙන්ම මං ෆෝන් එක ආන්ස්වර් කරා..

“හෙලෝ රුකී.. හොස්ටල් එකටල් එහා පැත්තේ කවුද මැරිලලු. අපිට දැන්ම හොස්ටල් එන්න කිව්වා..”

ෆැනී කෝල් කරේ.. මං ආයේම ග්‍රවුන්ඩ් එක වටේම බලලා ස්කූල් එකෙන් එලියට ආවා..

මං එද්දිත් ෆැනී හිටියා ගේට් එක ගාව..

“රුකී… ”

එයා මාව දැක්ක ගමන් ඇවිත් මගේ අතින් අල්ල ගත්තා..

“මං දැක්කා සිද් ඔයාව තල්ලු කරනවා.. ඔයාලා ඔක්කොමලා තරහ වෙලාද..?”

මං ඔලුව වැනුවා. අපේ ප්‍රශ්න කාටවත් දෙන කෙනෙක් නෙවෙයි මං.. ඒ ඔක්කොමලා තාමත් මගේ යාලුවෝ..

“ඔයා මං ගැන වැරදියට හිතන්න එපා රුකී.. මට හරි බයයි.. ”

ෆැනී ඒක කිව්වේ මගේ අත් දෙකම තද කරන් අල්ලගෙන..

“ඇයි ෆැනී.. මොකද වුණේ..?”

“වින්ඩි ඊයේ රෑ පැනලා ගියාද..??”

වින්ඩි…????

____________________________________________________________________________________________

සමාවෙන්න පරක්කු වුණාට.. රටේ මේ වාතාවරණය එක්ක කතාව ලියගන්න මනස හදාගන්න ටිකක් අමාරුයි..

හැබැයි දිගටම ලියනවා..

ඔයාලගේ වචන මට සහනයක් වේවි..?

ආදරෙයි පැලෙන්න ?❤❤️❤?

ඊළඟ දිනයෙන් හමුවෙමු
බුදු සරණයි..!