දවස් ගෙවිලා ගියේ මට ගෙදරින් අඩියක්වත් එලියට තියා ගන්න අවස්ථාවක්වත් ලැබෙන්නේ නැතුව..අහස් ගැනත් කිසිම ආරංචියක් නොලැබුනේ කවිදු අයියටත් තාත්තා අපේ ගෙදර එන්න තහනම් කරපු නිසා..නිවාඩු මාසේ නිසා නංගිත් ගෙදරම ඉන්නවා..හසිත් අයියා වැඩ නිසා කොළඹ ගියත් අක්කට ඉන්න ඕනේ කියපු නිසා අක්කව තියල ගියා..

මේ දවස් ගානටම මං කාමරෙන් එලියට ගියේ නැති තරම්..තාත්තා ගහපු පාරවල් වල තුවාල හොද වෙලා තිබුනත් හිතේ වේදනාව ඊටත් වඩා වැඩියෙන් දැනෙනවා..නිතරම අහස්ගේ මූණ මැවි මැවී පේනව..මතකයන් අතරේ ගුලි වෙමින් ඉන්නවා ඇරෙන්න මට මේ ගේ ඇතුලේ කරන්න කිසිම දෙයක් නෑ..

“පොඩි අක්කා..දැන් ඒ හැමදේම ඉවරයිනේ හලෝ..ඉස්සර හිටියා වගේ ඉන්නවකෝ..”

“ඉන්න තිබුනා චූටි…ඒ..ත්..මට…අහ…ස්ව අමතක කරන්න..බ්..බෑ..නේ..”

අඩ අඩාම මං එහෙම කිව්වේ හිත දුක නිවා ගන්න කතා කරන්න හරි ඉන්නේ නංගි නිසා..

“අහස් ගැන හොයා ගන්න විදියකුත් නෑ පොඩී..කවිදු අයියව මං ඊයේ කඩේ ලගදි දැක්කා..කතා කරන්න යනකොටම අම්මා ආව..කතා කරන්න දුන්නේ නෑ..මාවත් ඇදන් ආවා අම්මා..”

“මෙහෙම හිටියොත් මට පිස්සු හැදෙයි දෙයියනේ..”

කොණ්ඩෙත් අතින් අදින ගමන් මං එහෙම කිව්වේ හැමදේටම වඩා හිතේ වේදනාව දරා ගන්නම බැරි වුණ නිසා..දවස පුරාම මගේ ලගට වෙලා හිත හදා ගන්න දේවල් කියල දෙන්න නංගි උත්සහ කලා..කෑම කවන්න ඇගපත හෝදන්න යන්න ඒ හැමදේම මේ ටිකේම උනේ නංගි අතින්..මේ ගෙදර මගේ පැත්තට කතා කරන්න හිටියේ නංගි විතරයි..

—————————————————————————-

“කට්ටියම පොඩ්ඩක් මෙහාට ආව නං..කාරණාවක් කතා කර ගන්න තියෙනව”

හවස් වරුවක තාත්තගේ සද්දෙට හැමෝම සාලෙට ගියත් මං කාමරේම හිටියා..

“අර කුමාරිහාමිටත් එලියට බහින්න කිව්ව නං හොදයි..”

ඒ සැනින්ම අක්කා ඇවිල්ලා මාවත් එක්කං ගියා..

“දන්නවනේ හැමෝම..සීයාගේ දානේ ලබන සතියේ..මේ පාර හොදටම කරන්න තමයි මගේ කල්පනාව..රෑට හොද බණක් කියවලා..දවල් දානේ හොදට සූදානම් කරලා දෙන්න තමයි හිතන් ඉන්නේ..හැබැයි පොඩි දූ එන මිනිස්සුන්ට පේන්න තමුන් ඔහොම හිටියොත් දානේ පැත්තකින් තියලා මං උඹ ගැන බලා ගන්නං..”

ඔව් දැන් කොහොමත් කරන්න වෙලා තියෙන්නේ ඒක..අනුන්ගේ සතුට වෙනුවෙන් මං හිනා වෙන්න ඕනේ..කොච්චර වේදනා වින්දත් අනිත් අයට පේන්න මං හිනා වෙන්න ඕනේ..

නෑදෑයෝ එක එක්කෙනා දවස ගානේ ගෙදර පිරෙද්දී දානේ දිනත් ලං වුණා..දුර පලාත් වල ඉන්න නෑදෑයෝ ඇවිල්ලා නතර වුණේ සීයගේ දානේ මේ පාර හොදටම දෙන්න ඕනේ කියල..

හැමෝම එකතු වෙලා කැවිලි හදනව..ගෙවල් සුද්ද කරනවා..වැඩ ගොඩයි..මං ඉතින් එන හැමෝ එක්කම හිනා වෙනවා..පොඩි පොඩි වැඩ වලට උදව් වෙනවා..ඒත් හිත ඇතුලෙන් කොච්චර නං විදවනවද කියල දන්නේ මං විතරයි..

—————————————————————————

“චූටි දූ අනේ පුතේ කෑම මේසේ පැත්ත බලනවද..කට්ටියට තව ටිකකින් කන්න දෙනවනේ..”

ඔව් අද රෑ බණ..බණ අහන්න වාඩි වෙලා ඉදලා ඉවර වුණාම මං කාමරේට ආවේ කට්ටිය එක්ක ඉන්නවට වඩා තනිවෙන්න තියෙන කැමැත්තට..අද ගෙදර හරිම කලබලකාරී…නංගිට වුණත් මං ගැන බලන්න වැඩි කාලයක් නැහැ..

ඔය ඉන්න අතරේ තමයි මතක් වුණේ අහස් මට දුන්න ෆෝන් එක..මේ ටිකේම ඒක අල්ලන්නවත් වුණේ නැත්තේ නිතරම මගේ වටේ කවුරුම හරි හිටිය නිසා..ඒත් අද එහෙම නෑ..පරණ පොත් පෙට්ටියක් අස්සේ හංගලා තිබුණු ෆෝන් එක අතට ගත්තේ කොහොම හරි අහස්ට කෝල් එකක් දෙනවා කියලා හිතාගෙන…

කාමරේ ඉදන් කතා කලොත් කාට හරි ඇහෙයි කියන බය නිසා නංගිට මං වොෂ් රූම් යනව කියලා ගේ පිටිපස්සේ තියෙන දර මඩුව එහා පැත්තට හෙමින් හෙමින් ගියා..මෙතන හොදටම කලුවර උනත් අහස්ට කතා කරන්න තියෙන වුවමනාව මගේ බයත් නැති කරලා දැම්මා..

විනාඩි කීපයකට පස්සෙයි අහස් ෆෝන් එක ආන්සර් කලේ..

“සුදු නෝනා…දෙයියනේ…ඔයා…කොහොමද කතා කලේ..කවුරුවත් නැද්ද ලග..ඇයි කතා කරන්නේ නැත්තේ..අනේ මැණික කතා කරන්නකෝ..”

“අද..අද..ගෙදර බණ..ඒ නිසා කට්ටිය වැඩ…ම…මං..හොරෙන් කතා කලේ..”

“ඔයාට ප්‍රශ්නයක් නෑ නේද සුද්දි…ආරංචියක් නැතුව මට පිස්සු හැදුනේ නැති එක විතරයි..”

“ඕ..ඔ..යාට..එදා මොකද උනේ..”

“ඒව ගැන දැන් කතා කරලා වැඩක් නෑනේ මැණික..වෙච්ච දේ වුණා..”

“මට ඔයාව බලන්න ඕනේ අයියේ..”

ඇස් වලට උනපු කදුලු පාලනයක් නැතුව ඔහේ ගලාගෙන යද්දී මං එහෙම කිව්වා..

“අඩනවද සුද්දි..ප්ලීස් මැණික…අහන්නකෝ කියන දේ..මටත් ඔයාව බලන්නේ නැතුව ඉන්න බෑ තමයි..ඒත් ගෙදරින් දැන ගත්තොත් ආයෙත් මගේ කෙල්ලට ගුටි කන්න වෙයි..”

“අනේ..කමක්…නෑ අයියේ….එන්නකෝ…එකම..එ..ක පාරක් ඇවිල්ලා යන්නකෝ…අ..නේ..”

“ඉන්න මං කවිදුට කෝල් එකක් දීල බලන්නං..”

“එනවා නේද…මා..ව..බලන්න..”

“එනවා මැණික..මගේ කෙල්ල ඔහොම අඩනව බලන් ඉන්න බෑනේ මට..මං එනවා..හොද ළමයා වගේ දැන් යන්නකෝ ගෙට..”

කාලෙකට පස්සේ ආයෙත් හිතට බලාපොරොත්තුවක් ඇවිල්ලා…දැනෙන සතුටත් එක්ක ආයෙත් කාමරේට ඇවිල්ලා ෆෝන් එක තිබුණු තැනම හැංගුවා..

ඒ එක්කම තමයි කවිදු අයියා පිස්සෙක් වගේ කාමරේට දුවගෙන ආවේ..දානෙට විතරක් අපේ ගෙදර එන්න තාත්තා එයාට අවසර දීලා තිබුනා..

“පිස්සුද නංගී තමුසෙට..”

“ඇයි..මොකද..”

“උඹ අහස්ට කිව්වද දැන් එන්න කියලා..”

“ඔව්..”

“අනේ රත්තරනේ වෙච්ච ප්‍රශ්න මදිද..”

ඇද උඩ වාඩිවෙලා හිටිය මගේ ලග දණගහගෙන අයියා අහනවා..

“මට මෙහෙම ඉන්න බෑ අයියා..ප්ලීස්..එකම එක පාරක්..අනේ අයියා..”

ආයෙත් කදුලු වැටෙද්දී අත්දෙක එකතු කරලා අයියට වදින ගමන් මං එහෙම කිව්වේ මේ වෙලාවේ උදව් කරන්න ඉන්න එකම කෙනා අයියා නිසා..

“මට නොතේරෙනව නෙවෙයි නංගි..ඒත් මෙච්චර කට්ටිය මැද්දේ කොහොමද ඌ ඔයාට මීට් වෙන්නේ..අනික රශානයත් ඉන්නව..ඌ අදුරනවනේ අහස්ව..”

“මං දන්නේ නෑ..මට එයාව බලන්න විතරක් හරි දෙන්නකෝ..”

“ම්ම්ම්..හරි..ඔහොම ඉන්නවකෝ..පුලුවන් දෙයක් කරන්නං..කදුලු පිහදා ගන්නවා..නැත්තං තව මගුලක්..”

අද කොහොම හරි අහස්ව බලන්න ඕනෙමයි කියලා හිත වද දෙනව.. ආයෙත් ගෙදරට අහුවුණොත් නං කිසිම සමාවක් නෑ..ඒත් හිත කියන දේ අහනව ඇරෙන්න වෙන කිසිම දෙයක් ගැන හිතන්න මට ඕනේ වුණේ නැහැ..

—————————————————————————-

“අක්කේ තමුසෙට පිස්සුද හලෝ..”

“ඇයි ඒ පාර මොකද..”

“තමුසේ අහස් අයියට එන්න කිව්වද..අන්න ඒකා ඇවිල්ලා පාරෙ ඉන්නව..කවිදු අයියා කිව්වා ඔයාට එන්න කියන්න කියලා..”

“අනෙ..මං ඉක්මනට එන්නං චූටි..ඔයා මොකක් හරි කරන්නකෝ..”

“ආයේ ගුටි කන්න ඕනේ වෙලාද දෙයියනේ..”

නංගි බය වෙලා වගේ අහනවා..ඔව් මේක අවදානම් තමයි..ඒත් එහෙමයි කියලා ලැබුන අවස්තාව මගහැර ගන්න බෑ..වටපිට බල බලම ගෙයින් එලියට අඩිය තිබ්බේ පාරට යන්න හිතාගෙන..තාත්තා පේන්නවත් නෑ..රශාන් අයියත් කුස්සිය පැත්තට ගියා..නංගි මගේ අත තද කරලා අල්ලගෙන මාත් එක්කම එනවා..