“අක්කලා නංගිලා ඔක්කොම ටවුන් ඇවිල්ලා ඉන්නේ..උඹලට දැන් අපිව මතක නෑනේ”

“අනේ..තරිනි උඹ..ගොඩක් දවසකින්..ක්ලාස් නිවාඩු දුන්නත් හරි උඹව දැක්කේ නෑනේ..”

“බොරුව නොදා පලයන්..ගෙවල් එක ලග..කොහෙද ඉතින් උන්නද මලාද බලන්නවත් එන්නේ නෑනේ..”

“අක්කිත් එක්සෑම් එකට වෙන්න ඇති..නේද..”

“ඔව්..නංගා..කොහොමද ඉතින්..කෙල්ල හැඩ වෙලා..ආහ්හ්…”

අහස් එතනට ආවෙත් අපි කතා කර කර ඉන්න අතරෙම තමයි..නංගි දැන ගත්තොත් මොනව වෙයිද දන්නේ නෑ..මොකද එයා මොන වගේ ප්‍රතිචාරයක් දක්වයිද කියලා මට හිතා ගන්නම බෑ..

“ළමයින්ට එක්සෑම් එකට යන්න වුවමනාවක් නෑ වගේ..නේද”

අහස් එහෙම ඇහුවේ මං දිහාම බලන්..

“එතකොට මේ අයියා කවුද..?? ක්ලාස් මේට් කෙනෙක් නං වෙන්න බෑ..යුනිෆෝම් නෙවෙයිනේ ඉන්නේ..”

තරිනි දිහාත් මං දිහාත් මාරුවෙන් මාරුවට බලන ගමන් නංගි අහන්නේ අහස් ගැන..දෙයියනේ දැන් මොනව කියන්නද…ශික්..වසලා හමාරයි..

“ආහ්හ්…මේ..නංගී..මේ…මේ..ඉන්නේ මගේ..ඔව් මගේ බෝයි ෆෙරෙන්ඩ්..”

තරිනි එහෙම කිව්වේ අහසුත් මමත් ඇස් ලොකු කරන් එයා දිහා බලන් ඉද්දිමයි..මෙන්න යාලුවෝ..අම්මෝ..මල් තියල වැන්දත් මදි..

“අහස් අපි යමුද?? මට පරක්කු වෙනවනේ..”

අහස් නිකං කරකවලා ඇතෑරල වගේ..එයාට තාම කිසිම දෙයක් හිතා ගන්න බැරුව ඇති..කොහෙද ඉතින් එයා දන්නේ නෑනේ මෙතන ඉන්නේ මගේ නංගි කියලා..

තව දේවල් නංගි අහන්න කලින්ම තරිනි අහස්වත් ඇදන් බස් තියෙන පැත්තට ගියා..අහස් නං දෙතුන් පාරක් හැරිලා බලනව මං මගේ ඇස් කොනෙන් දැක්කා..

“අපරාදේ..හලෝ..”

“මොකක් ?? මොකක්ද චූටි අපරාදේ..”

“කොච්චර උනත් ඌ ටිකක් හැන්ඩ්සම් කොල්ලෙක් නේ..අර වගේ විකාර කෙල්ලෙක්ට අහුවුනා කියන්නේ පිස්සෙක් වෙලා තමයි නතර වෙන්නේ..”

“අපිට මොකටද අනේ එයාලගේ දේවල්.
පිස්සු..”

එහෙම කියලා නංගිට සමුදීල මං ආවේ ස්කූල් එකට..නංගි නං ගන්න ඕනේ ඒව අරන් ගෙදර යයි..තරිනි අහස්ට ඔක්කොම කියන්න ඇති..ඔය වගේ දාහක් දේවල් හිතට එද්දී තමයි එක්සෑම් පටන් ගන්නව කියල බෙල් කලේ..

—————————————————————————

“කොහොමද පොඩි දූ එක්සෑම්…ලේසිද??”

ගෙදරට එනවත් එක්කම තමයි තාත්තා එහෙම ඇහුවේ..

“එහෙමට කියලා අමාරු නෑ තාත්තේ..පාඩම් කරපු ගොඩක් දේවල් ඇවිල්ලා තිබුනා..”

“පාස් වුණා කියලා කැම්පස් යන්න දගලන්න ලෑස්ති වෙන්නෙ එපා..ඕවයේ යන්න ඕනේ නෑ..නිකං ළමයි නරක් වෙනවා විතරයි..”

“එහෙම නෑ තාත්තා..උපාධියක් ගන්නවා කියන්නේ කොච්චර දෙයක්ද..”

නංගිත් එහෙම කිව්වේ මගේ පැත්ත ගන්න ගමන්..

“ඔව් ඔව්..උපාධිකාරයොන්ගේ සෙල්ලන් අදත් පෙන්නුවේ ටීවි එකේ..කදුලු ගෑස් කකා..පොලිසිය එක්ක හැප්පෙන්නද උපාධි ගන්නේ..”

නංගි තව මොනවදෝ කියන්නේ හැදුවත් අත මිරිකලා නංගිවත් ඇදන් කාමරේට ආවේ අම්මා කියන්න වගේ තාත්තගේ අදහස් අපිට වෙනස් කරන්න බෑ කියලා දන්න නිසා..

“තමුසෙට පිස්සුද පොඩි අක්කේ..මෙච්චර ඉගෙන ගෙන ගෙදරට වෙලා ඉන්න..”

“චූටි ඔයා දන්නවනේ..අපිට තාත්තගේ තීරණ වලට පිටින් යන්න බෑ..ඊට පස්සේ මෙතන නැති ප්‍රශ්න..”

“විකාර..අපේ අනාගතේ ගැන අපිට තීරණයක් ගන්න පුලුවන් වෙන්න ඕනේ..හැමදාම එයාලට ඕනේ විදියට ඉදලා අපිට කියල සතුටක් නැති වෙනවා..”

“එහෙම කියන්න එපා චූටියෝ…ඒ අපේ අම්මයි තාත්තයිනේ..එයාලා අපිට වරදක් කරන්නේ නෑ..”

“එක දෙයක් පොඩී..ඔහොම හැමදේටම ඔලුව නවං ඉදලා තමුසෙට කවදාවත් ජීවිතේ සතුටක් නැති වෙයි..අනික අර උදේ හම්බුන කොල්ලා අර පිස්සු මගුලගේ නෙවෙයි කියල මං දන්නවා..”

“පිස්සු හැදිලද..මට මොකටද ඕවා..”

මං එහෙම කිව්වේ නංගි ඉස්සරහ උනත් අහස් ගැන කියන්න තිබ්බ බය නිසා..

“ඒ කොල්ලා ඔයා දිහයි බලන් හිටියේ..වෙන කෙනෙක් දිහා නෙවෙයි..කවද හරි දවසක ඒ කොල්ලා ගැනවත් ගෙදරට කියන්න පුලුවන් වෙන්නේ නෑ ඔයා ඔය හිතන විදියට..තමන්ගේ සතුට තියන තැන හොයා ගන්න පොඩී..කාටවත් ඔයාගේ ජීවිතේ තීරණ ගන්න දෙන්න එපා..එහෙම වුණොත් ඔයත් දුක් විදී..”

“එහෙම වෙන්නේ නෑ චූටී..”

“කොච්චර ඈත් වෙලා හැදුනත් මං මගේ අක්කලා දෙන්නටම ආදරෙයි..ඔයාල දුක් විදිනවට මං ආස නෑ..”

නංගිගේ ඇස් වල කදුලු..අපි කවදාවත් මෙච්චර ලගින් කතා කරලා නෑ..අනික නංගි මෙච්චර අපි ගැන හිතනව කියලත් මං දැනන් හිටියේ නෑ..නංගි කාමරේ ඉන්න අතරෙම මං වොශ් රූම් එකට ගියේ තාමත් ඉන්නේ යුනිෆෝම් එක පිටින් නිසා..

කෑම මේසෙදිත් කිසිම කතාවක් නොවුන නිසා ඉක්මනට කෑම කාලා කාමරේට ආවේ හෙටත් එක්සෑම් නේද කියල මතක් කරන ගමන්..

—————————————————————————–

“යුනිෆෝම් එකට චූටි ළමයෙක් වගේ”

අහස් හිනාවෙවී කියන්නේ මං අතකුත් අල්ලගෙන..ඒ ඇස් වෙලාවකට මාව වෙනමම ලෝකෙක අතරමං කරනවා..

“අහ්හ්..මේ ඒක නෙවෙයි ඔයා එදා ගියාට පස්සේ ආයෙත් නංගිව හම්බුනා මට..”

“ඔව් අයියේ එයා දැනගෙන..හැබැයි ඔයාව හම්බුනා කියල නං කිව්වේ නෑ”

“මට කිව්වා මස්සිනා පොඩ්ඩ අපේ අක්කව හොදින් බලා ගන්නවකෝ කියලා..”

“කවුද දන්නේ ඉතින් මස්සිනා පොඩ්ඩ බලා ගනීද වෙන කෙල්ලෙක් හොයන් යයිද කියලා..”

විහිලුවට උනත් එහෙම කිව්වට ඒ ගැන බයකුත් මගේ හිතේ තිබුනා..අහස්ගේ මූණ අදුරු උනේ මං බලන් ඉද්දිමයි..මගේ අතත් ගසලා දාලා එතන තිබුනු ගහකට හේත්තු උනේ ලොකු හුස්මක් පිට කරන ගමන්..

“අනේ…අයියේ…ඒක මං විහිලුවටනේ කිව්වේ..ඕක ඔච්චර සීරියස් ගන්න ඕනෙද..”

“ඔයාට මගේ ආදරේ විහිලුවක්ද මැණික..ඔයා තාම දන්නේ නෑ මං කොච්චර ඔයාට ආදරෙයිද කියලා..හිතන්න එපා මොනදේ උනත් මං ඔයාව දාලා යයි කියලා..එහෙම දාලා යන්න නං මෙච්චර ලං වෙලා ආදරේ කරන්නේ නෑ..”

“අනේ සොරි…අයියේ..විහිලුවට කිව්වේ ඒක..”

“එහෙනං ආයේ එහෙම විහිලු නොකර ඉන්න..නැත්තං ඉතින් කොහොමත් වෙන කෙල්ලෙක් හොයා ගන්නව..”

“ආහ්හ්..ඒකත් එහෙමද..එහෙම වුණොත් මං මොකක් හරි කරගෙන මැරෙනවා..”

හිතලා කිව්වේ නැතත් මට ඒක කියවුනා..අහස් ඇස් ලොකු කරන් බලන් ඉන්නවා..ආයෙත් මගේ අතින් ඇදලා ඒ පපුවට තුරුලු කර ගත්තා..හැමදාම ඔය ඇස් දිහා බලන් හෙව්වේ මේ උණුහුම තමයි අහස්..ජීවිත කාලෙම උනත් මට මෙහෙම ඉන්න පුලුවන්..

“මගේ කෙල්ල මට එච්චර ආදරෙයිද..ම්ම්ම්ම්ම්..මං කවදාවත් හිතුවේ නෑ මගේ සුදුනෝනා මට එහෙම ආදරේ කරයි කියලා..”

මේ කාලේ පුරාවටම ලැබුනු දෙවෙනි හාදුව..ලැජ්ජාවේ බෑ ඒ මූණ බලන්න..ඒ නිසාම තවත් ඒ පපුව අස්සේ මූණ හංග ගත්තා..

“අපෝ..කෙල්ලගේ ලැජ්ජාව..මගේ පිස්සී..මේ මීට වඩා ලැජ්ජා වෙන දේවල් මෙතන වෙනවා..”

අම්මෝ…ඒක නං ඇත්ත..අපිට එහා තව කපල් ගොඩක් ඉන්නව..උන් නිකං හැසිරෙන්නේ රූම් එකක ඉන්නවා වගේ..කියන්න අමතක උනානේ අපි මේ කොහෙද ඉන්නෙ කියලා අපේ ස්කූල් එකට එහා පැත්තේ පාරේ..ලව් ලේන් කියලා තමයි මේකට කියන්නේ..නිදහසේ කතා කරන්න ඕනේ කපල් ඉන්නේ මෙතන තමයි..

එක්සෑම් අන්තිම දවස නිසා ගෙදරට කියල ආවේ යාලුවෝ එක්ක පොඩි පාටි එකක් කියලා..ඒ නිසා තමයි අහස් එක්ක නිදහසේ මෙහෙම කතා කරන්න ලැබුනේ..අහසම අදුරු වෙලා තිබුනේ ඉර අව්ව පොඩ්ඩක්වත් වැටෙන්න නැති විදියට..අමුතු සීතලක් එක්ක හුළගත් ටිකක් වැඩි වෙලා..වැස්සක් එන්නද මන්දා…

“අර තරිනි නේද එන්නේ සුද්දී..”

“ඔව් නේද..ඇයි දන්නේ නෑ..”

තරිනි ගති දාගෙන දුවන් එනවා අපි දෙන්නා බලන් හිටියේ මොකද කියලා හිතා ගන්න බැරුව..

“මොකද බං උඹ මීටර් සීය දුවන්න පුරුදු වෙනවද..”

අහස් හිනාවෙවී ඇහුවේ මේකී තාමත් හති දාන හින්දා..

“අමාවී…ඉක්මන්ට බස් එකට නැගලා ගෙදර පලයන්..උඹලගේ තාත්තා ඇවිල්ලා ඉස්කෝලේ පෙරලන්න වගේ උඹව හොයනවා..”

“ම්..මං..මං..කියලනේ ආවේ අද පරක්කු වෙනවා කියල..”

මගේ ඇස් වල කදුලු පිරිලා..පපුව දැන් නතර වෙන්න වගේ..ඇගම ගැහෙනවා..අද නං මගේ අවසානයද කොහෙද..ආයෙත් අහස්ව මුණගැහෙන්නේ නැති වෙයිද..මං අහස්ව තවත් තද කරන් ඒ පපුවට තුරුලු වුණේ ඉස්සරහට මොනව වෙයිද හිතන ගමන්..