20 අවසන් කොටස

කට්ටියත් එක්කම අපේ ගෙදර ආවේ හවසට පන්සල් යන්න හිතාගෙන .ඒත් මනියයි කලුයි ශේප් වෙලා ගෙවල් වල ගියේ මාව රනුත් එක්ක තනියම යවන්න ප්ලෑන් කරගෙන.

මට එහෙම ඌමනාවක් නොවුණත් උන් දෙන්නටම ඕන උනේ එහෙම කරන්න .මල්ලිත් ගානට ශේප් වෙලා අපි දෙන්නට විතරක් යන්න කිව්වා .

තාත්තා ,මල්ලි එයාලා හැමෝටම ඕන මායි රනුයි එකතු වෙනවා බලන්න .

” අයියේ ….”

” ම්ම්…කියන්න රනූ ….”

” දෝණි පැටියා එක්කන් යනවා නේද …”

” ම්ම්ම්…කොහොමත් මම දෝණි එක්කන් යන්න හිටියේ රනු…ඔයා නිසයි ඒක ඉක්මන් වුණේ …

ලේස්ති කරලා ගන්නකෝ එයාවත්….”

” අයියේ ..දෝණිට බඩගිනි වුණොත් ….”

” මම කිරි එක අරන් එන්නම් රනූ එයාගේ ….. තාත්තා හදනවා කිව්වා ….

ඔයා මගෙ රෝස මලට ලස්සන ඇඳුමක් අන්දලා ගන්නකෝ….

ඔයත් ඔය ඇඳුම මාරු කරලා සුදු ඇදුමක් දා ගන්න ….”

” අයියේ ….”

” ඇයි රනූ මේ…නම අමතක වෙයි කියලා බයේද අයියේ අයියේ කියන්නේ ….”

” නෑ මං මේ අහන්න හැදුවේ ….”

” ම්ම්..කියන්නකෝ මොකක්ද අහන්න හැදුවේ කියලා …”

” ඔයාට සරමක් එළියෙන් තියන්නද පන්සල් අඳින්න ….මං දැක්කා ඔයාගේ අල්මාරියේ සරම් තියෙනවා …..”

” ගන්න රනූ…ලා පාට එකක් බලලා ගන්න ….. සුදු පාට ඒවා නෑ මං ළඟ …..”

රනූට ආස ඇති මම සරමක් ඇඳන් පන්සල් එක්කන් යන්න .වෙලාවකට පව් කියලත් හිතෙනවා .

මගේ ජීවිතේ මේ තරම් ෂුවර් නෑ කියලා දැන දැනම මේ කෙල්ල මට ඒ තරම් ආදරය කරනවා.හිතුණේ නෑ මට හිත රිද්දන්න .

සතුරත් එක්ක යුද්ධ කරන්න හිත හයිය වුණත් කෙල්ලෙක්ගේ ආදරේ ළඟ කොල්ලොන්ගේ හිත් නිකන්ම උණු වෙලා යනවා .

රට වෙනුවෙන් මැරෙන්න බය නැති කොල්ලො තමන් ආදරේ කරන කෙල්ල දාලා යයි කියලා බය වෙනවා.ඒ ගැන හිත හිත දුක් වෙනවා.

ආදරෙත් හරි පුදුම විදියට අපේ හිත් වල සැරි සරන්නේ.රනූ චූටි දෝණිත් ලේස්ති කරගෙනම සාලෙට ආවේ .

මල්ලි මගෙ රෝස මලව රනූගෙන් උදුරලා වගේ අරගෙන වඩා ගත්තේ පොඩ්ඩක් සැර කරලා. ඒත් ඉතින් මගේ රෝස මල කම්මුල් දෙකත් රතු කරගෙන හිනා වෙනවා .

” අනේ…අනේ….දැන් බාප්පලා සීයලා කැලේ… කොහෙද යන්නේ හැඩ වෙලා මගේ මායම්කාරි ….”

මල්ලි මගෙ දෝණිව උඩට අරගෙන හුරතල් කරනකොට මගේ කෙල්ල හුරතලේට හිනා වෙනවා.

මගේ ජීවිතේ තියෙන හැම දුකක්ම හැම වේදනාවක්ම මේ කිරි හිනාව දැක්කම මට අමතක වෙලා යනවා.මගේ රෝස මල වෙනුවෙන් මම ජීවත් වෙන්න ඕන කියන හැඟීම මට දැනෙනවා .

රනූලා සාලෙ ඉන්න අතරෙම මම ගිහින් ලේස්ති වෙලා ආවා .ළඟට ආපු ගමන් මගෙ දෝණිට තේරෙන්න ඇති මම කොහේ හරි යන්න හදනවා කියලා .

මල්ලිගේ අතේ ඉඳගෙන කලබලේට මගේ දිහාට අත දික් කර කර තා..තා  තාත්…කියනවා

” අයියේ …මේ කෙල්ල තාත්තා කියන්න හදන්නේ බං… ..

අනේ මේ බලපන්කෝ අයියේ අත දික් කරගෙන කෑ ගහන හැටි…..”

ඔව් මගෙ දෝණිට මේ තරම් කාලයක් අම්මා කෙනෙක් හිටියේ නෑනේ .ඒ නිසා වෙන්න ඇති තාත්තා කියලම බහ තෝරන්න හදන්නේ .

ඇස් වලට මගේ කෙල්ල නිසා උනපු සතුටු කඳුළු අතින් පිහිද ගන්න මට ඕන උනේ නෑ .

මම මල්ලිගෙ අතින් මගෙ පුංචි සුරංගනාවි අරගෙන ඒ රෝස කොපුල් රතු වෙනකම් සිප ගත්තේ සතුට වැඩි කමට.

” රන් දෝණි …ආයෙත්  කියන්න මැණික තාත්තා කියලා …..කියන්න මගෙ පණ තාත්තා කියලා …”

මගෙ පැටියා අත් දෙකින්ම මගෙ මූණ අත ගගා තා..ත්.තා..කියනවා.මට තේරෙන්නේ නෑ මේබ් වෙලාවේ මගේ හිතට දැනුණු හැඟීම විස්තර කරන්න .

ඒ තරමටම මම මේ කෙල්ලට හදවතින්ම බැඳිලා ඉවරයි  .වෑන් එක ළඟට වෙනකම් මම මගේ පැටියව වඩාගෙන ආවා .

රනූ වාඩි වුණාට පස්සේ එයාගේ උකුලෙන් දෝණිව තියලයි මම ඩ්‍රයිවින් ශීට් එකට ගියේ .

” අයියේ …පරිස්සමින් ගිහින් වරෙන් බං….දෝණි කැටේ බාප්පිට උම්මා එකක් දීලා යන්න රන් ….”

මල්ලි වෑන් එකේ ඇරුණු වීදුරුවෙන් ඔළුව දාලා කියද්දි රනූ උකුල උඩ හිටපු මගෙ කෙල්ලව උඩට ඉස්සුවා .මගේ වගේම මල්ලිගෙත් මූණ අත ගගා මගෙ පැටියා මොනවද කියනවා.

තේරෙන්නේ නෑ ඉතින් එයාගේ භාෂාව තාම.මල්ලි කෙල්ලගේ කම්මුල් දෙකම සිපගෙන අපිට යන්න ඉඩ දුන්නා .

” ටික්කි….මගේ රෝස මල බලා ගනින් හොඳේ …. පළවෙනි පාරට ඔය එළියට එක්කන් යන්නේ ඔහොම ….”

” හරි හරි බං….මගෙ පැටියව මං බලා ගන්නේ නැතුව කොහොමද ….”

” අම්මෝ…කෙල්ල ආයෙත් අපිට නම් ලැබෙන්නේ නැති පාටයි ….සින්නක්කරම අරන් වගේ….”

” ඔව්…ඔව්….දැන් මට අයිතිය ලැබිලනේ තියෙන්නේ ……

උඹ හිටපන් පාඩුවේ කෙල්ලෙක් හොයාගෙන මලක් කඩාගෙන…..”

” දැන් උඹට කියලා දෙන්න වෙලාව මදි බං….ගිහින් වරෙන්කෝ උඹව මම අල්ල ගන්න …..”

දෙන්නගේ රණ්ඩුව නැවතුණේ අපිට යන්න පරක්කු වෙන නිසා.මගේ පැටියා වෑන එක යන මග දිගටම ආසාවෙන් වටපිට බැලුවේ .

බෙහෙත් විදින්න ඇරුණම මෙහෙම නිදහසේ එළියට අරගෙන ගියේම නෑ අපි.

පන්සල ළඟ තිබුණු කඩයකින්ම අපි මල් තෙල් හඳුන්කූරු අරගෙනම ඇතුලට ගියේ  .

” රනූ දෝණි දෙන්න මගෙ අතට….ඔයා මල් තියලා පහන් පත්තු කරන්නකෝ….”

රනූ දෝණිව මගේ අතට දීලා මල් වට්ටිය අපි දෙන්නටත් අත ගස්සවලා පූජ කරා.පහනුත් පත්තු කරලා බුදු මැදුරට ගියේ බුදුන් වඳින්න .

අපි දෙන්නා වඳිනකම් දෝණියා එයාගෙම ලෝකෙක තනියම මොනවද මුමුණ මුමුණ සතුටු වෙනවා .අපි ටිකක් වෙලා නිදහසේ පන්සල් වත්තෙම ඇවිද ඇවිද හිටියේ .

” අයියේ ….”

” ම්ම්ම්…..”

” මම දැන් ඇත්තටම දෝණිගේ අම්මා නේද ….”

” ඇයි රනූ එහෙම අහන්නේ ….”

” මට බයයි අයියේ ඔයා ඒ අයිතිය මට දෙන එකක් නෑ කියලා ….”

” නෑ රනූ…මට දැනෙනවා ඔයා තරම් මගෙ දෝණිට හරියන අම්මා කෙනෙක් නැති වෙයි කියලා ….

මටත් වඩා මගෙ දෝණිට ආදරේ කරන්න රනූ….ඒක තමයි මං ඔයාගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන එකම දේ…..

මට මොනවා හරි වුණොත් මගෙ දෝණිව ආදරෙන් බලා ගන්න ….”

” මම පොරොන්දු වෙනවා අයියේ …..ඔයාට වගේම ඔයාගේ පැටියටත් මං පණ වගේ ආදරේ කරනවා කියලා ….

අපේ පුංචි පවුල දැන් සම්පූර්ණයි නේද අයියේ ….”

” ම්ම්ම්හු…තාම නෑ රනූ….”

” ඇයි ඒ…”

” මේ බණ්ඩියට පුංචි පුතෙකුත් ආවම තමයි අපේ පවුල සම්පූර්ණ වෙන්නේ මැණික ….”

” අයියේ අනේ ඇත්තමද….ඔයා මට ඒ අයිතිය දෙනවද අයියේ ..ම්”

” ඔව් රනු…මං දන්නවා ඔයා මගෙ දෝණිට වෙනස් කමක් කරන්නේ නෑ කියලා ….”

” පින් අයියේ මාව විශ්වාස කරාට …”

” මමයි පින් දෙන්න ඕන රනූ මගෙ කෙල්ලට අම්මා කෙනෙක් වුණාට ….”

” දෝණිගේ අම්මයි තාත්තයි හැම ආත්මෙකම අපි වෙමු අයියේ ….”

නිමි……..

ළමයි මං මේ කතාවට පසුවදනක් ලියන්නේ නෑ .ඒ පසුවදන මේ කතාවත් එක්කම හිටපු මගේ යාළුවන්ගෙන් මම බලාපොරොත්තු වෙනවා.

ලස්සනයි කියලා විතරක් නොකියා මේ කතාව ගැන ඔයාලාට හිතුණු දේ කියලා යන්න.

හැමදාමත් වගේ ලයික්,කමෙන්ට්ස් කරපු යාළුවෝ හැමෝටම ගොඩක් ආදරෙයි .

මගේ වැරදි අඩුපාඩු පෙන්වලා දීලා මාව  දිරි ගන්වපු යාළුවෝ හැමෝටම ගොඩක් ස්තූතියි .

ඔයාලගේ කමෙන්ට්ස් වලට ඉඩ තියෙන හැම වෙලාවකම රිප්ලයි කරන්නම්…ඒක මම කරන්නේ ගොඩක් සතුටින් .

බුදුසරණයි ඔයාලා හැමෝටම ….