සේමිණී ආන්ටිලා ගියාට පස්සේ දැණුනේ පාලුවක්..කොහොමත් ආයෙත් දේශිත අයියා මෙහේ නොඑනවනම් හොදයි..මගේ හිත රිදෙනවා වගේ එයාලගේ අලුත් ජීවිතේටත් ඒක බලපාන්න පුලුවන්..

කාලය ගෙවිලා යන්නේ හරි ඉක්මනට..මාස දෙකක් ගත වුණා දැණුනෙවත් නෑ..ගෙදර හැමදේම සුපුරුදු විදියට වෙනවා…වෙනසකට වුණේ මං ආයේ දෙපයින් හිට ගත්ත එක විතරයි..දෙයියනේ කියලා දැන් ඇවිදගන්න පුලුවන්..ඒ නිසා හැමෝම ඉන්නේ හිතේ සතුටින්..කීප වතාවක්ම දේශිත අයියා අපේ ගෙදර එන්න අහලා තිබුණත් අයියා නිසා ඒක නතර වුණා..හැමදාම කතා කලාම අයියා කියන්නේ අපි ගෙදර නෑ කියලා..සමහරවිට අයියට මේ දේවල් තේරෙන්න ඇති..

එක්සෑම් ලියාගන්න බැරි වුණ එක ගැන මං හිටියේ දුකෙන්..ජීවිතේ පටන් ගන්න හැදුවා විතරයි..හැමදේම නැතිවෙලා ගියා..හැබැයි තාත්තා කියන විදියට නම් දෙයක් නැති වෙන්නේ ඊට වඩා හොද දෙයක් ලැබෙන්නලු..සකුනි නිවාඩුවක් තියන හැමවෙලාවකම මාව බලන්න එනවා..ඒක හිතට සහනයක්..මොකද මගේ ජීවිතේ අකුරක් නෑර සියල්ලම සකුනි දන්නවා..අඩන්න හිනාවෙන්න මේ ඔක්කොටම මං ළග ඉන්න එකම යාලුවා සකුනි විතරයි..

එක්සෑම් ඉවර නිසා නංගි දැන් ගෙදර..ඒත් එයා වෙනස්..ඉස්සර හිටිය නංගි නෙවෙයි..පොඩ්ඩ වරදින්න බෑ..අම්මටත් කෑගහන අවස්ථා තියනවා..ඒ වෙලාවට නම් මගෙත් සීමාව ඉක්මවා යන්නේ නොදැනීමයි..මට බැන්නත් අම්මටයි තාත්තටයි වචනයක් කියනවට මං කැමති නෑ..එක අතකට නංගි අද මෙහෙම ඉන්නෙත් මගේ දෙමාපියෝ නිසා කියන එක එයාට අමතක වෙලාද කොහෙද..

“දෝණි එක්ක මං ටික දවසක ඉදන් පොඩ්ඩක් කතා කරන්නමයි හිටියේ..”

“ඇයි තාත්තේ..”

“මගේ අදහසක් තියනවා..දෝණි කැමති වෙයිද දන්නේ නෑ..හැබැයි මං හිතන්නේ ඒක තමයි හොදම තීරණේ කියලා..”

“ඒ මොකද්ද තාත්තේ..”

තාත්තා දිහා බලාගෙනම එහෙම අහද්දී තාත්තගේ මූණට ආවේ බැරෑරුම් බවක්..තාත්තා එහෙම මූණ හදාගන්නේ මොකක්ම හරි වැදගත් දෙයක් කියද්දී විතරයි..ඒක අපි අත්දැකීමෙන් දන්නවා..

“දෝණිට රට යන්න චාන්ස් එකක් ඇවිල්ලා තියනවා..මාත් කැමති නෑ මගේ කෙල්ලව ඈතකට යවන්න..ඒත් අනාගතේ හදාගන්න පුලුවන් මගේ පුතාට එහෙම වුණොත්..දෝණි කැමති නම් අපි මේක කරමු..”

“මං නං කැමති නෑ මහත්තයා දුවව ඔච්චර දුරකට යවන්න..”

“නෝනේ කට වහන් ඉන්නකෝ..මං මේ කියන්නේ  දෝණිගේ අනාගතේ ගැන හිතලා..මගේ කෙල්ල ජීවිතේ මග නතර කරගන්න ඕනේ නෑ..ඒ නිසා මේ වෙලාවේ හැටියට මේක තමයි හොදම දේ..”

තාත්තයි අම්මයි වාද කරනවා..ඇත්ත..අම්මට බය ඇති..මාව දුරකට යවන්න..ඒත් තාත්තා හැගීම් වලට  මුල් තැන දීලා වැඩ කරන්නේ නෑ කියන්න මං දන්නවා..මට හොදක් වෙන දෙයක් මිස කවදාවත් නපුරක් වෙන දෙයක් එයාලා කරන්නේ නෑ..

“තාත්තා හොදයි කියන ඕනම දේකට මං කැමති..අම්මා බය වෙන්න එපා..මං කල්පනාවෙන් වැඩ කරන්නම්..”

“ඔක්කොම හරි කියමුකෝ..මහත්තයට ඔච්චර සල්ලියක් කොහෙන්ද..”

“මට සල්ලි නෑ තමයි..සේමිණී නෝනා තමයි මේ හැමදෙයක්ම දෝණි වෙනුවෙන් කරන්නේ..නෝනලගේ නෑ වෙන කෙනෙකුත් ඉන්නවලු..ඒ නිසා බය වෙන්න දෙයක් නෑ කිව්වා..”

සේමිණී ආන්ටිට කාලෙක ඉදන් මං වෙනුවෙන් මොනවම හරි කරන්න ඕනේ වෙලා තිබුණා.ඒත් මෙහෙම දෙයක් කරයි කියලා මං හිතුවේ නෑ..මට ටාගට් එකට යන්න පුලුවන් ගොඩක් දේවල් කරගන්න පුලුවන් රට ගියොත්..ඇත්තටම ඒ ගැන මගේ අකමැත්තක් නෑ..වැටුණු තැනින් නැගිටින්න මේක තමයි වෙලාව..

රෑ අයියා ගෙදර ආවමත් අම්මා මේ ගැන අයියා එක්ක කියනවා මං අහගෙන..සේමිණී ආන්ටි කෝල් කලාම ගොඩක් සතුටු වුණා මගේ තීරණේ ගැන..වැඩේ ඉක්මනටම වෙයි කියලා තමයි එයා නම් කිව්වේ..එළියේ බංකුවට වෙලා මං කල්පනා කලේ ගෙදර ඉන්නවා වගේ නිදහසක් පිට තැනකට ගියාම නෑ නේද කියලා..අම්මලගෙන් දුරස් වෙලා ඉන්නවා කියන්නේ මතක් වෙද්දිත් දුකයි..

“චූටි..මට පුදුමයි හලෝ..මගේ පොඩි නංගී මෙහෙම තීරණයක් ගත්ත එක ගැන..”

“එහෙම තමයි ලොකූ..තාත්තා වරදක් කරන්නේ නෑනේ..මට ඔයාලව දාලා යන්න තමයි බැරි..”

මගේ ලගින්ම ඉදගත්ත අයියා මාව තුරුලු කරගත්තේ පොඩි කාලේ වගේ..

“දන්නවද චූටී..මේ ලෝකේ මගේ ජීවිතේ හිටිය මුල්ම ගෑණු කෙනා තමයි අම්මා..ඊට පස්සේ ඔයා..අදටත් අම්මටයි තමුසෙටයි තරම් මං වෙන කාටවත් ආදරේ නෑ..අනිත් ගෑණු මගේ ජීවිතේ අපායක් කරද්දී ගෙදර ආවම අම්මගේ ආදරේ ඔයාගේ ආදරේ දැක්කම මට ඒ හැම තරහක්ම නැති වෙනවා..මේව තමුසෙට තේරෙන්නේ නෑ..තව ගොඩක් කල් යයි ඒකට..මං මෙච්චරයි කියන්නේ චූටී..කෙල්ලක්ට වැදගත් වෙන්නේ චරිතේ..ඒ කෙල්ලගේ චරිතේ හොද නම් ඕනම තැනකදී හොද පිලිගැනීමක් තියනවා..හැබැයි එහෙම නොවුණොත් කසාද මිනිහගේ ආදරේවත් නෑ..”

“ඔයා දුකින්ද අයියා..”

“දුක නෑ චූටි..මට දැන් මේ හැමදෙයක් ගැනම තියෙන්නේ කලකිරීමක් විතරයි..හැබැයි මං එක දෙයක් දන්නවා..කවදහරි මට ඉතුරු වෙන්නේ අම්මා තාත්තයි මගේ නංගියි විතරයි කියලා..”

“මට කියන්න බැරි තරම් ප්‍රශ්න ඔයාට තියනවද අයියා..මාත් එක්කවත් කියන්නකෝ..එතකොට හිත නිදහස්නේ..”

“චූටිත් මගෙන් සමහර දේවල් හංගද්දී මං කොහොමද චූටිට මගේ දුක කියන්නේ..”

මං ගැස්සිලා වගේ එහාට වුණේ අයිය කියපු කතාවෙන් මං වැරදිකාරයෙක් කියලා මට දැණුන නිසා..ඒ මූණේ වෙනදා තියන දඩබ්බර පෙනුම වෙනුවට අද තියෙන්නේ බලාපොරොත්තු කඩවුණා වගේ දෙයක්..

“සමහරවිට චූටි එහෙම කලේ මගේ පවුල් ජීවිතේ බේරන්න වෙන්න ඇති..ඒත් මං හැමදේම දන්නවා..එදා හොස්පිට්ල් එකේ දේශිත ඔයා එක්ක ඒ දෙවල් කියද්දී මං අහන් හිටියේ..හැබැයි මං තාමත් ඉවසනවා..අම්මලා මං නිසා හැමදාම දුක් වින්දා..එයාලව තවත් අඩවන්න බැරි නිසා මං ඉවසනවා..”

දත්මිටි කාගෙන අයියා එහෙම කියද්දී නම් මට බය හිතුණා..ලොකු කුණාටුවක් ලග ලගම වගේ..

“තව එකක්..චූටි මේ ගමන යන්නම ඕනේ..මොකද ඔය දේශිත කියන එකාගේ හෙවනැල්ලක්වත් මගේ චූටිට වදිනවට මං කැමති නෑ..එහෙම වුණොත් නම් මං ඉවසන එකක් නෑ..”

අයියා පව්..එයාගෙත් වැරදි ඇති.ඒත් මං නම් කියන්නේ ඕනම දඩබ්බර පිරිමියෙක් මෙල්ල කරන්න ගෑණියෙක්ට පුලුවන්..ආදරේට පුලුවන්..නංගි උත්සහ කලා නම් ඒක කරන්න තිබුණා..අයියව හදාගන්න තිබුණා..ඒත් නංගි කලේ ඒකේ අනිත් පැත්ත..එයා වෙනමම ලෝකයක් හදාගෙන..මේ ප්‍රශ්න කොහෙන් මොනවා වෙලා ඉවර වෙයිද කියලා දන්නේ උඩ ඉන්න දෙයියෝ තමයි..

ඕස්ට්‍රේලියා යන්න හැමදේම ලෑස්ති කර ගත්තට මං ඉන්නේ හිතේ දෙගිඩියාවෙන්..ඔක්කොටම වඩා අම්මලා දාලා යන්න බෑ..කවුරුවත් නොදන්නවා වුණාට අයියත් ප්‍රශ්න වල..හිතට නිදහසක් නැතුව මොනම දෙයක්වත් කරගන්න බෑ..තාත්තයි අයියයි නම් ඉන්නේ මං යන්නම ඕනේ කියන මතයේ..